Εἶναι ἄλλο πρᾶγμα νά ἀγωνίζεσαι κηρύσσων τήν ἀλήθειαν καί κατελέγχων καί ἀνατρέπων τά ἑκάστοτε κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σχέδια, τά ὁποῖα πλέον ἀποπειρῶνται ὄχι μόνον οἱ γνωστοί ἔξωθεν διῶκται τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά, δυστυχῶς καί πολλοί ἐκ τῶν θεωρουμένων ὡς πιστῶν μελῶν καί… λειτουργῶν Αὐτῆς, καί ἄλλο νά ὑβρίζης, νά συκοφαντῆς, καί νά μετέρχεσαι ληστρικάς πράξεις πρός ἐκφοβισμόν τῶν τιμίων ἀγωνιστῶν καί ἐν τέλει νά προσφεύγης καί εἰς τά δικαστήρια πρός κάλυψιν καί δικαίωσιν τῆς προδοσίας σου.
Οἱ Ὀρθόδοξοι δέν συκοφαντοῦν, δέν προβαίνουν κατ' οὐδενός εἰς ἀτιμωτικάς ἐνεργείας, ἀλλ' ἐν ἀγάπη, ὑπομονῆ, ἀλλά καί καλῆ παρρησία κατελέγχουν καί ἀνατρέπουν τάς ἐπιβούλους ἐνεργείας, ἐνῶ τά πρόσωπα, τά ὁποῖα ἐνεργοῦν αὐτάς, τά λυποῦνται, τά ἀγαποῦν καί ποιοῦν ὅ,τι δύνανται διά νά τά ἀποσπάσουν ἀπό τήν ἐξάρτησιν τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί παραγόντων.
Βεβαίως αὐτός ὁ ἀγών εἰς τούς πιστούς Ὀρθοδόξους στοιχίζει ἀκριβά, διότι εἰσπράττουν τό μῖσος, τήν συκοφαντίαν, τάς παντός εἴδους διώξεις ὅπως π.χ. «ψευδοαφορισμούς», «ψευδοαργίας», «ψευδοκαθαιρέσεις» καί… Ἀγωγάς καί δικαστήρια, μέ τά ὁποῖα, πρός τρομοκρατίαν καί φίμωσιν τῶν Ὀρθοδόξων, διεκδικοῦν μερικά ἑκατομμύρια Εὐρώ!..
Ἄν τό νά σέ συκοφαντοῦν, νά σέ διώκουν, νά σέ μισοῦν καί νά θέλουν, ξένοι καί ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας, νά ρουφήξουν ἀκόμη καί τήν τελευταία σταγόνα τοῦ αἴματός σου εἶναι κακόν, πόσον ΜΕΓΑ ΚΑΚΟΝ εἶναι αὐτά νά τά ἐνεργοῦν Πνευματικοί Πατέρες καί ἐνίοτε καί τά «παιδιά» σου, τά ὁποῖα «ἐγέννησες», καί προσεπάθησες νά ἀναθρέψης «ἐν παιδεία καί νουθεσία Κυρίου»;
Τί λέγω ὅμως; Ἄν δι' αὐτό τόσον ἡμεῖς προσωπικῶς, ὅσον καί οἱ λοιποί παραπονούμεθα, μᾶλλον ὡς ἄφρονες ὁμοιάζομεν, διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπεν ὅτι «οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν διωχθήσονται», καί πάλιν «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσιν», καί πάλιν «Μακάριοι ἐστέ ὅταν ἀνειδίσωσον ὑμᾶς καί διώξωσιν καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ρῆμα καθ' ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ». Ἄλλωστε τί εἶναι τά παθήματα ἡμῶν πρός τά παθήματα, τά ὁποῖα ὑπέστη καί ὑφίσταται ὁ Ἀναμάρτητος Χριστός μας καί ἡ ἄσπιλος Ἐκκλησία Του;
Γράφω αὐτάς τάς σκέψεις διότι οὐσιαστικῶς μέ ἐξωθεῖ ἡ ἀγάπη πρός τόν λίαν μοι ἀγαπητόν Ἱερομόναχον π. Ἰγνάτιον Δάσιον, (ὅστις ἐμφανίζεται ὡς… Μητροπολίτης!..), ὁ ὁποῖος, κατά τήν ὀρθόδοξον συνείδησίν μας, θά πρέπει, ἐν ταπεινώσει νά ἔλθη εἰς ἑαυτόν, καί ἐναποθέση τά τοῦ Ἐπισκόπου καί τοῦ Ἱερομονάχου, θέση ἑαυτόν εἰς τήν κρίσιν τῆς Ἐκκλησίας, ἀνακαλέση δέ καί ἀποπτύση τάς κατηγορίας — συκοφαντίας, τάς ὁποίας δέν ἀπέδειξεν ποτέ, καί πρό πάντων ἐμπτύση τρίς εἰς τό σχίσμα των, τό ὁποῖον ὡλοκλήρωσαν καί ἐπεσφράγισαν μέ τήν ΟΝΤΩΣ ΔΟΛΙΑΝ ΣΑΤΑΝΙΚΗΝ «ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ» ΤΩΝ, ὑπ' ἀριθμ. 3280/28.11.2007 (βλ. «Ο.Π.» Μάρτιος — Ἀπρίλιος 2008 σελ. 101-122).
Παρακαλῶ τόν ἀγαπητόν Ἰγνάτιον νά ἀναλάβη τάς εὐθύνας του, ἰδιαιτέρως ὡς πρός τάς συκοφαντίας του εἰς τό θέμα, τό ὁποῖον, ἐπεκράτησεν ἐσφαλμένως νά τό χαρακτηρίζουν «περί Ἀνάρχου», τάς ὁποίας καί προφορικῶς ἐπροπαγάνδισεν καί ἐδεσμεύθη νά προβῆ εἰς γραπτάς ἀποδείξεις, ἀλλά καί διότι εἰς τόν χῶρον του, κατά τόν πλέον ἐπίσημον γραπτόν καί δημόσιον τρόπον, συμμετέχει εἰς ἀκατονομάστους ληστρικάς πράξεις κακῆς σκοπιμότητος, ὅπως «ἀφορισμός» καί ψευδοκαθαιρέσεις, ἐνῶ ὡς «Μητροπολίτης» ὑπέγραψεν καί τήν ὑπ' ἀριθμ. 3280/28.11.2007 καταχθόνιον κατά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς ἐγκύκλιόν των.
Μέ τόν ἀγαπητόν Ἰγνάτιον ἕν καί μόνον μᾶς ἐχώρισεν καί μᾶς χωρίζει: Ἡ ὠργανωμένη ΠΡΟΔΟΣΙΑ — ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΝ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΜΕΣΣΙΑΚΑΡΗΝ ΟΜΑΔΟΣ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΟΡΓΑΝΙΚΩΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ. Ποτέ δέν διενοήθημεν ὄχι νά τόν συκοφαντήσωμεν, ἀλλά τά πάντα ἐποιήσαμεν ὑπέρ αὐτοῦ, διότι εἰς τό πρόσωπόν του, ὅπως καί τῶν ἑτέρων δύο πνευματικῶν ἀδελφῶν του, ἐπενδύομεν, ὥστε νά ἀναδειχθοῦν ὑγιᾶ καί ἰσχυρά στελέχη τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἰς τά πλαίσια αὐτά ἐπεσημάναμεν τόσον εἰς τόν ἴδιον, ὅσον καί εἰς τούς δύο πνευματικούς ἀδελφούς του, ὅτι συγκεκριμένα πρόσωπα καί κέντρα ὑπέβλεπον τόν εἰς τό Ἡσυχαστήριον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ραψάνης Λαρίσης ἀνατέλλοντα φάρον τῆς Ὀρθοδοξίας καί θά ἐπεχείρουν νά τόν σβήσουν!.. Ὄχι δέ μόνον τοῦτο, ἀλλ' εἰς τήν ἐν λόγω Ἀδελφότητα ἐσχεδιάζομεν τήν λειτουργίαν Ἀνωτέρας Κατηχητικῆς Σχολῆς καί ὄχι μόνον… Δυστυχῶς ὁ ἀγαπητός π. Ἰγνάτιος προφανῶς ἔκρυπτεν τόν πραγματικόν ἐσωτερικόν Ἰγνάτιον, τόν ὁποῖον ἐκτιμῶμεν ὅτι εἶχον διαμορφώσει τρίτα πρόσωπα, ἤδη κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1990 εἰς τόν Ἅγιον Ἰωάννην Κερατέας, ἀλλά ἐν συνεχεία καί εἰς τό Ἡσυχαστήριον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων εἰς Ραψάνην Λαρίσης. Εἶναι γνωστά τά πρόσωπα τά ὁποῖα, καθ' ἡμᾶς, ἐπηρέασαν τόν π. Ἰγνάτιον καί τά ὁποῖα κατονομάζομεν μέ πρῶτον καθ' ἡμᾶς, τόν μοναχόν Μάξιμον Τσακίρογλου καί τελευταῖον τόν πρ. Ἀργολίδος Παχώμιον, ἐνῶ παραλείπομεν τά πρόσωπα, τά ὁποῖα τό ὀλιγώτερον δέν τόν προεφύλαξαν, ἀλλά μέ τήν στάσιν των, ἔσβησαν κάθε ἴχνος Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας του, ἐνῶ ηὐνόησαν καί τήν δολίαν ἀπάτην περί δῆθεν χειροθεσίας καθώς καί τῆς ἤδη προαναφερθείσης συκοφαντικῆς προπαγάνδας περί «Ἀνάρχου Ἐκκλησίας» καί συγκεκριμένως ὡς δῆθεν διατυπώσεως «Ἀμαρτύρου», «Καινοτομίας» καί ἐν τέλει «Ἐκκλησιολογικῆς καί Τριαδολογικῆς αἱρέσεως»! Λυπούμεθα, ἀλλά τάς τοιαύτας αὐθαιρέτους ἀλλά καί σκοπίμους σατανικάς ἐπινοήσεις, καίτοι δέν μᾶς ἀγγίζουν, ὅμως διά λόγους Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας, τάς ἐμπτύομεν τρίς καί τάς στέλλομεν ὅθεν ἐξεπήγασαν, εἰς τόν πατέρα των τόν Διάβολον. Παρά ταῦτα ὅλους αὐτούς ἐν ἀληθεῖ ἀγάπη Χριστοῦ καθηκόντως τούς παρακαλοῦμεν καί τούς ἱκετεύομεν νά ἔλθουν εἰς ἑαυτούς καί νά παρακαθήσουν εἰς προσωπικόν ἤ δημόσιον διάλογον (προφορικόν ἤ γραπτόν), προκειμένου, ὡς ἔχουν ὑποχρέωσιν ἔναντι θείων καί ἀνθρωπίνων ἀρχῶν, ἠθικῆς καί Νόμων, νά ἀποδείξουν τάς θέσεις των καί νά μᾶς βοηθήσουν νά γνωρίσωμεν ὅ,τι τυχόν ἀγνοοῦμεν ἤ, ἐν ἀδυναμία των, νά τάς ἀνακαλέσουν, διότι δευτερευόντως καί αὗται αἱ θέσεις των τούς ἐξέβαλον τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί τούς ἐξέθεσαν θανάσιμα ἔναντι ἐπαναλαμβάνομεν θείων καί ἀνθρωπίνων νόμων. Δι' ὅλους αὐτούς τούς λίαν σοβαρούς θεολογικούς λόγους αὐτοαπεκόπησαν καί αὐτοεξεβλήθησαν τῆς Ἐκκλησίας καί πλέον ἀπό ἐτῶν δέν εἶναι ἀληθεῖς λειτουργοί καί οἰκονόμοι τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά βλάσφημοι Ἐκκλησιομάχοι καί ἑπομένως ψευδεπίσκοποι καί ψευδοϊερεῖς.
Ταῦτα ἠναγκάσθημεν νά γράψωμεν διότι ὁ κ. Ἰγνάτιος, μετά ἀπό τήν πρώτην Ἀγωγήν του (Α.Κ. 33808/2008), ἐναντίον μας, ὑπέβαλεν καί δευτέραν Ἀγωγήν μέ Ἀρ. Καταθ. 106456/2008, τήν 27ην Μα?ου 2008. Οἱ θέλοντες νά πληροφορηθοῦν περί τῆς πρώτης Ἀγωγῆς καί κυρίως περί τῆς αἰτίας ἡ ὁποία τήν προεκάλεσεν, δύνανται νά προστρέξουν εἰς τό ὑπ' ἀριθμ. 180 Τεῦχος τῆς «Ο.Π.», Μάρτιος — Ἀπρίλιος 2008 σελ. 146-160 καί Μα?ου — Ἰουνίου 2008 σελ. 243-246.
Εἰς τήν δευτέραν του Ἀγωγήν, ὅπως ἤδη ἀνεφέρθη, ἔλαβεν ἀφορμήν ἀπό τό εἰσαγωγικόν μας κείμενον, ἐπί τῆς ὑπ' ἀριθμ. Πρ. 472/14/27.2.2008 «Β΄ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΣΕΒΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΥΡΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΩΣ» τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου κ. Κηρύκου, «Ο.Π.» Τεῦχος Ἰαν. — Φεβρ. 2008 σελ. 25-35, ὡς καί τῆς πρώτης ἀπαντήσεως, ὑπ' Ἀριθμ. Πρ. 460/12.12.2007, εἰς τήν «Ο.Π.» Τεῦχος Νοεμβρ. — Δεκεμβρ. 2007 σελ. 371-379 καί 380-387.
Συγκεκριμένως προέβη εἰς τήν Β΄ Ἀγωγήν του, διότι εἰς τά ἀνωτέρω ἀπαντητικά κείμενα ἐπί τῆς ἄκρως σκοπίμου ληστρικῆς «ψευδοκαθαιρέσεώς» των, μᾶλλον δέ «σωρηδόν ψευδοκαθαιρέσεών» των κατά παντός Ὀρθοδόξου, χαρακτηρίζονται ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΡΘΩΣ ἀπό πάσης ἀπόψεως, Κανονικῆς καί Ὀρθοδόξου ὡς ἄδικοι, παράνομοι, ἀντικανονικαί καί σκόπιμοι, ἐκδοθεῖσαι ὑπό ψευδοσυνόδου καί ψευδεπισκόπων, ὑπαγορευθεῖσαι δέ ὑπό τῆς σκοπιμότητος πρός ἑδραίωσιν τῆς προδοσίας των.
Ἐπί τοῦ παρόντος δημοσιεύομεν τήν ἀπό 2/15.10.2008 ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ μας καί ἐπιφυλασσόμεθα νά ἐπανέλθωμεν ἀναλυτικῶς ἐπί τοῦ θέματος εἰς τό ἑπόμενον. Ἐνταῦθα ἀρκούμεθα νά τονίσωμεν ὅτι ΜΟΝΑΔΙΚΗ αἰτία τῶν ψευδοκαθαιρέσεων — ψευδοαφορισμῶν (ἅπασαι ἐπεκάθησαν αὐτοδικαίως ἐπί τῶν κεφαλῶν του), καί ἀγωγῶν, ἐστάθη καί παραμένει ἡ ἀποτυχία τῆς ἐπιδιωχθείσης προδοσίας κατά τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, αἱ δέ συγκεκριμέναι ἀγωγαί ἐπεχειρήθησαν ἐκ μέρους του ὡς τρομοκρατία μέ τήν ἀπειλήν τῶν 500.000 καί τοῦ 1.000.000 Εὐρώ.

Θέμα: Ἀπάντησις ἐπί τῆς ἀπό 27.5.2008 Δευτέρας Ἀγωγῆς τοῦ κ. Ἰγνατίου Δάσσιου κατά τοῦ Ἐκδότου, τοῦ Διευθυντοῦ καί τῆς Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ».
Ἀγαπητέ μοι π. Ἰγνάτιε, εὔχομαι σοι τόν παρά Κυρίου φωτισμόν, εἰρήνην καί ἀγάπην, ὁ Ὁποῖος ζητεῖ ἀπό ὅλους μας, ἰδιαιτέρως ὅμως ἀπό τούς Μοναχούς καί τούς Κληρικούς, ταπείνωσιν, καθαρότητα καί ἀνιδιοτέλειαν ἐν πᾶσι, ἴνα χαρίζηται πᾶσιν ἡμῖν καί τήν καλήν Ὁμολογίαν τῆς Πίστεως.
Κατόπιν τῆς ἀπό 28.4.2008 πρώτης Ἐπιστολῆς μου πρός τήν ἀγάπην σου, εἶχον τήν πρόθεσιν, νά ἐπανέλθω, ἐνῶ ὅπως σᾶς εἶχον γνωρίσει, ἄν τό ἐπιθυμούσατε, θά ἐπεδίωκον νά ἐσυναντώμεθα καί προσωπικῶς. Δέν ἐπρόλαβα ὅμως διότι τήν 27ην Μα?ου ἐπληροφορήθην περί τῆς Β΄ Ἀγωγῆς σας, ἡ ὁποία εἶναι ἀπολύτως ὁμοία πρός τήν Α΄ τοιαύτην, διαφέρει δέ μόνον εἰς τό ὅτι εἰς αὐτήν ἐδιπλασιάσατε τό ποσόν τῶν ΕΥΡΩ, τά ὁποῖα ζητεῖτε πάλιν πρός «ἀποκατάστασιν τῆς προσβεβλημένης τιμῆς καί ὑπολήψεώς σας ὅσον καί τῆς προσωπικότητος καί τῆς ἠθικοκοινωνικῆς σας ὑποστάσεως ὡς Μητροπολίτου καί ἀτόμου»! (1) Ζητεῖτε μέ αὐτήν τήν Β΄ Ἀγωγήν σας ὄχι πεντακόσιες χιλιάδες (500.000), ἀλλ' ἕν ἑκατομμύριο (1.000.000) ΕΥΡΩ! Αὐτό θά πῆ ΜΟΝΑΧΙΚΟΝ ΗΘΟΣ, ΑΚΤΗΜΟΣΥΝΗ, αὐτό θά πῆ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ καί ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ; Αὐτή εἶναι ἡ πορεία μας πρός τό «ΚΑΘ' ΟΜΟΙΩΣΙΝ»;
Ὡστόσον σᾶς διαβεβαιῶ, ἀγαπητέ μοι π. Ἰγνάτιε, ὅτι, χάριτι Χριστοῦ, δέν μᾶς ἐπηρέασεν καί αὕτη ἡ ἐνέργειά σας, οὔτε ἤλλαξεν ἡ Χριστιανική μας στάσις ἀπέναντί σας, πολύ δέ περισσότερον δέν ἐπηρεάσθη τό Ἀγωνιστικόν Ὁμολογιακόν μας φρόνημα. Ἐμμένομεν σταθεροί, ἤ μᾶλλον καί ἐνισχυμένοι εἰς τήν ὅλην στάσιν μας ἀπέναντί σας, διό εἰς τήν παροῦσαν ἐπισυνάπτομεν καί τήν ἀπό 28 Ἀπριλίου 2008, πρώτην μας Ἐπιστολήν πρός τήν ἀγάπην σας, («Ο.Π.» Μαρτίου — Ἀπριλίου ἐ.ἔ. σελ. 147—160), μέ τόν σκοπόν νά τήν μελετήσετε πάλιν. Ἐπίσης ἐπισυνάπτομεν καί τήν διά τήν ἀγάπην καί εἰρήνην τοῦ Χριστοῦ, ἤδη δημοσιευθεῖσαν ΑΝΑΚΛΗΣΙΝ τῆς «ἐπιμάχου» σημειώσεώς μου, («Ο.Π.» Μάιος — Ἰούνιος 2008 σελ. 243 καί 246), ἡ ὁποία σᾶς ἐξώθησεν εἰς τήν Α΄ Ἀγωγήν σας, διά τῶν ὁποίων ὡσαύτως ἐπεδιώξαμεν νά ἀποδείξωμεν ὅτι σεβόμεθα κάθε ἄνθρωπον ὡς πρόσωπον κατ' εἰκόνα καί ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ. Ὅσα δέ καί ἐν τῆ παρούση θά ἀκολουθήσουν ἐπί τῆς Β΄ Ἀγωγῆς σας, (μέ Γ.Α.Κ. 106456/2008 καί Α.Κ.Δ. 5087/2008, ἀπό 27. 5.2008), ὑπαγορεύονται ὑπό τῆς ἰδίας χριστιανικῆς δεοντολογίας, ἴνα μέ τήν χάριν τοῦ Κυρίου, καταισχυνθῆ ὁ Πονηρός καί γίνη τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ μας.
Κατ' ἀρχάς καί πάλιν θά ἠθέλαμεν νά προσδιορίσωμεν καί νά διασαφηνίσωμεν ἐπακριβῶς τήν Ἐκκλησιολογικήν — Δογματικήν διαφοράν μας, δηλαδή τήν βλασφημίαν καί προδοσίαν σας κατά τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἀποκάλυψις καί ἔλεγχος τῆς ὁποίας, εἶναι, καθ' ἡμᾶς, ἡ πραγματική αἰτία τῶν προσφυγῶν σας εἰς τά πολιτικά δικαστήρια.
Μᾶς ἐνάγετε διότι σᾶς λέγομεν πάλιν προδότας, ψευδεπισκόπους, ψευδοσύνοδον, ψευδεκκλησίαν, κ.λπ., δηλαδή, διότι κατελέγχομεν καί ἀποκαλύπτομεν τό ἀπό 2003 ψεῦδος, τό ὁποῖον μετήλθετε διά νά προσβάλετε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν (Ἐάν ὅμως, διά τῆς σιωπῆς μας, ἠθέλομεν ἐπιτρέψει νά γίνη πιστευτόν τό τοιοῦτον ἀνοσιούργημα, τοῦτο θά ἐσήμαινεν καί τήν ἐκ μέρους μας (δι' Ὑμᾶς εἶναι ἤδη πραγματικότης) ἀναγνώρισιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ ὡς τῆς «Κανονικῆς καί Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», πρός τήν ὁποίαν ἤδη Ὑμεῖς ἐμμέσως προσεφύγετε καί διά τῆς δῆθεν χειροθεσίας σας καί ἐγένεσθε δεκτοί ὡς ἐπιστρέφοντες σχισματικοί, κατά τόν Η΄ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἐδῶ ἀκριβῶς εὑρίσκεται ἡ προδοσία σας κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καί ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΝ ΤΟ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΝ — ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΝ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΑΣ! ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ, ΧΑΡΙΤΙ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΩΜΕΝ, ΚΑΝ ΜΑΣ ΣΤΟΙΧΙΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΗΝ. Λοιπόν, ὡς φορεῖς καί ἐργάται αὐτῆς τῆς προδοσίας, τήν ὁποίαν μέ κάθε θεμιτόν καί ἀθέμιτον μέσον καί τρόπον, προσπαθεῖτε νά καλύπτετε, διά νά μήν χαθῆ ὁ σκοπός, ἀλλά καί νά μήν χάσετε καί τούς ὀπαδούς σας, κάθιδροι προσφεύγετε μέ Ἀγωγάς εἰς τήν Δικαιοσύνην, ἀποκλειστικῶς διά νά μᾶς φιμώσετε μέ τάς ἀπειλάς τῶν πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) καί τοῦ ἑνός ἑκατομμυρίου (1.000.000) Εὐρώ!!! Πάντως, α πριορι, σᾶς λέγω, ὅτι καθ' ἡμᾶς, ἡ Β΄ αὕτη Ἀγωγή σας, στερεῖται κάθε πραγματικοῦ περιεχομένου, ἐνῶ ἐκεῖνο τό ὁποῖον ἐμφανῶς προκύπτει εἶναι ὅτι τό κίνημα τῆς ὁμάδος σας, δέν ἀνέχεται νά ἀποκαλύπτεται εἰς τούς ὀρθοδόξους, πολύ δέ περισσότερον εἰς τούς ὀπαδούς σας, ἡ ὑφ' Ὑμῶν ὅλων συντελεσθεῖσα καί συνεχιζομένη ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ τῆς Μητρός μας Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Τό σχέδιον αὐτό, δηλαδή, νά προσβληθῆ ἡ Ἐκκλησιολογία μέσω καί διά τῆς προσβολῆς τῆς γνησίας καί ἀδιακόπου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ἐπενοήθη ὑπό τοῦ ἰδίου τοῦ πρ. Φλωρίνης, ἀμέσως ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1950! Ἐκεῖνος, ἀφοῦ δέν ἠδυνήθη νά προσβάλη τήν Ὁμολογίαν διά τῆς περί «Δυνάμει καί οὐχί ἐνεργεία Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος» θεωρίας του, ἐπενόησεν, νά προσβάλη καί τήν γνησίαν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν, μέσω μιᾶς τοιαύτης «χειροθεσίας»! Ἔχομεν γνῶσιν ὅλων αὐτῶν, καί ἄν δέν μᾶς ἐγκαταλείψη ἡ Χάρις Του, (ὅπερ μή γένοιτο), κἄν οἱ πάντες ἐγερθῶσιν ἐναντίον μας, κἄν αἱ «πύλαι τοῦ Ἅδου ἀνοιγῶσιν», οὐ φοβηθησόμεθα. Τήν Δικαιοσύνην ἐμπιστευόμεθα καί σεβόμεθα, διότι αὕτη ποτέ δέν ἔθεσεν Ἑαυτήν ὑπεράνω τοῦ Εὐαγγελίου, ὑπεράνω τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀληθείας Του!.. Ἐν ἐσχάτη δέ ἀναλύσει μπορεῖ ἡμεῖς νά διωχθῶμεν καί κάποτε νά εὑρεθῶμεν καί δέσμιοι, ὅμως «Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται» καί ὁ ἀληθινά πιστός δέν φιμώνεται ὑπό οὐδεμιᾶς δυνάμεως. Τήν διακήρυξιν τῆς Ὁμολογίας εἰς Χριστόν καί τήν Ἀδιαίρετον Μίαν Ἐκκλησίαν Του, καί πρό πάντων τόν ἔλεγχον καί τήν ἀποκάλυψιν τῆς κατ' Αὐτῆς προδοσίας, δέν θά τήν ἐγκαταλείψωμεν, κἄν μᾶς στοιχίση τήν ἀπώλειαν τῶν ὀλίγων ὑλικῶν μας ὑπαρχόντων, (μηδαμινά ἄλλωστε ἀλλά καί πλέον ἀνήκοντα εἰς τά παιδιά μου), ἤ τήν διά βίου ἔγκλεισίν μας εἰς τάς φυλακάς, (πόσος θά εἶναι ὁ ὑπολειπόμενος βίος μου;), ἤ ἄν ἀκόμη καί αὐτό τό αἷμα μας χρειασθῆ νά χύσωμεν. Ἐφ' ὅσον δέν θά μᾶς ἐγκαταλείψη ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μας, Αὐτός ἐστίν καί ἔσται ἡ δύναμις καί ἡ ἐλπίς ἡμῶν.
Εἰς αὐτόν τόν ἀγῶνα τῆς Πίστεως, ἀγαπητέ π. Ἰγνάτιε, ἐπί ἀρκετά ἔτη, εἴμεθα συναγωνισταί, διό καί πάλιν ποιοῦμεν ὅ,τι δυνάμεθα, διότι θέλομεν καί ἐλπίζομεν νά ξαναγίνωμεν ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΙ. Προσπαθεῖστε καί σεῖς, προσεύχεσθε διακαῶς, μελετεῖστε τό ὅλον θέμα τῆς φοβερᾶς ἀποστασίας τοῦ κινήματός σας, μελετεῖστε καί πάλιν καί τήν Πρώτην μας Ἐπιστολήν καί τήν Ἀνάκλησίν μας,(2) καί παραλλήλως προσπαθεῖστε νά ἀπαλλαγῆτε ἀπό τόν πειρασμόν τοῦ «Μαμμωνᾶ», καί ζητεῖστε τήν σώζουσαν ταπείνωσιν καί μετάνοιαν. Ἔσχατον καλέσατε καί ἐμέ ἴνα συναντηθῶμεν ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία, πρός ἑνότητα ἐν Χριστῶ καί τῆ Ἐκκλησία Του. Ταῦτα ἴνα, χάριτι Χριστοῦ, ἐπιχειρήσετε τήν μεγίστην καί ὑψηλοτέραν τῶν «ἐπενδύσεων» ὄχι εἰς ΕΥΡΩ, ἀλλ' εἰς τήν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ, ἤτοι τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ ΤΗW ΓΝΗΣΙΑW ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑW. Ἐπίσης παρακαλῶ προσευχηθῆτε καί ἐξετάστε πρόσωπα καί καταστάσεις, τά ὁποῖα σᾶς ἐπηρέασαν καί σᾶς ὡδήγησαν ἀκόμη καί εἰς αὐτάς τάς Ἀγωγάς ἐναντίον μας, αἱ ὁποῖαι δέν εἶναι Ἀγωγαί ἐναντίον ἡμῶν τῶν ἐλαχίστων, ἀλλά κατά τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ καί τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ, τουτέστιν κατά τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ καί τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ἑπομένως δέν σᾶς ἀποκαλοῦμεν «ψευδεπισκόπους» ἤ «ψευδεπισκοπάρια» ἤ «ψευδοσύνοδον» ἤ τόν ἀρχηγόν σας ὡς «ψευδαρχιεπίσκοπον», ἔκ τινος πάθους ἤ κατωτέρου συμπλέγματος, ἤ θρησκευτικῆς μισαλλοδοξίας, ἤ συκοφαντικῶς, ἀφοῦ ἁπλῶς μόλις χαρακτηρίζεσθε ὅπως ἀκριβῶς πράγματι προκύπτετε. Γίνομαι σαφής ἀναφερόμενος εἰς μεγίστας καί μνημειώδεις ἀποδείξεις — μαρτυρίας — ντοκουμέντα:

Τό 54/76 Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, ὑπέρ τοῦ τότε Πειραιῶς κ. Νικολάου, εἶναι ἤ ὄχι ἡ πιό ἐπίσημος ὠργανωμένη ἀπόπειρα προσβολῆς καί τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ — ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀλλά καί τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ; Γνωρίζετε ὅτι κατόπιν αὐτοῦ τοῦ Βουλεύματος, τό ὁποῖον ἀπεκρύπτετο μέχρι τό 1995(!), «ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΘΗ ὡς ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ἐπίσκοπος» ὁ κ. Νικόλαος; Γνωρίζετε ὅτι ὁ ἴδιος, ἔλεγεν, ὅτι δῆθεν ὡμολόγησεν τήν καλήν ὁμολογίαν καί βάσει αὐτῆς «ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΘΗ» ὑπό τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν ὡς «Κανονικός καί Ἐνεργεία» Ἐπίσκοπος Πειραιῶς! Ποία ὅμως ἦτο ἡ «ΟΜΟΛΟΓΙΑ» του, βάσει τῆς ὁποίας ἀνεγνωρίσθη; Δυστυχῶς, ἡ Ὁμολογία τήν ὁποίαν ὡμολόγησεν ἦτο ἡ ὑπ' αὐτοῦ κατατεθεῖσα εἰς τό Συμβούλιον «Ἀπόφασις τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῆς ὑπερορίου Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» (Ἀριθμ. Πρωτ. 16-11/15/28.9.1971), καί ἡ δήλωσις τοῦ ἰδίου ὅτι, κατόπιν αὐτῆς τῆς Ἀποφάσεως τόν ἀναγνωρίζει καί ἡ Ρωσική Σύνοδος καί δι' αὐτῆς καί ὁ Νεοημερολογιτισμός, μετά τοῦ ὁποίου πάντοτε εἶχεν κοινωνίαν ἡ Ρωσική Σύνοδος! Ἡ ἐν λόγω ὅμως Ἀπόφασις τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, ΔΕΝ ΕΓΕΝΕΤΟ ΠΟΤΕ ΔΕΚΤΗ ὑπό τῆς Ἐκκλησίας, πολύ δέ περισσότερον δέν ἐφηρμόσθη ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διότι ἦτο ἄκρως ἀντιφατική καί πρό πάντων δέν ἐποίει οὐδαμοῦ λόγον περί Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας καί ἑπομένως ἐκρίθη ἀπαράδεκτος ὡς πάντη ἀσυνεπής! Αὕτη, ἐνῶ ἔλεγεν ἀληθείας τινάς, ἀμέσως εἰς τήν συνέχειαν τάς ἀνήρει! Δυστυχῶς ἐκείνη ἡ Ρωσική Σύνοδος ἐνῶ ποτέ δέν ὠρθοτόμησεν τόν λόγον τῆς ἀληθείας, παραλλήλως ἦτο καταφανῶς καί ὑποχείριος ἰδικῶν της παρασυνοδικῶν, καί Φλωρινικῶν! Ἡ δημοσίευσις αὐτῆς τῆς Ἀποφάσεως, (κατ' ἀρχάς ὑπό τοῦ Φλωρινικοῦ μοναχοῦ Βίκτωρος, ἀμέσως δέ καί διά τῆς δημοσιεύσεώς της καί εἰς τόν «ΚΗΡΥΚΑ» ὑπό τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου), ἐσήμανεν τόν προβληματισμόν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία κατέληξεν εἰς τήν ἀπόρριψιν αὐτῆς τῆς Ἀποφάσεως, τήν διακοπήν κοινωνίας μέ τήν Ρωσικήν Σύνοδον καί τήν παραίτησιν τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου. Ἐφιστῶ τήν προσοχήν σας ὅτι τό κείμενον ἐκείνης τῆς Ἀποφάσεως εἶναι ὅμοιον μέ τήν 3280/2007 Ἐγκύκλιόν σας, διότι ἀμφότερα λέγουν ὅτι ὁ Ἀοίδιμος Ματθαῖος, ἦτο ὀρθόδοξος καί Κανονικός Ἐπίσκοπος, δέν ἡμάρτησεν τό 1948 χειροτονήσας μόνος του, οἱ ἐξ αὐτοῦ προελθόντες Ἐπίσκοποι δέν μποροῦν νά συγκριθοῦν μέ τούς σχισματικούς, εἰς τούς ὁποίους ἀναφέρεται ὁ Η΄ Κανών τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀλλά (καλοῦ — κακοῦ) ἀποφασίζει νά γίνη καί μιά χειροθεσία εἰς τούς Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐξαρχίας μας!!! Ἐπειδή αὐτό τό μίασμα δέν μετεφέρθη καί εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον τό 1971, Σεῖς, μέ τό 54/76 Βούλευμα καί μέ τήν 3280/28.11.2007 «ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ» σας, μετηλλάξατε τήν ἐν Ἑλλάδι συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν σας, ἐνῶ παραπλανητικῶς τήν ἀποκηρύσσετε, τήν ἀποδοκιμάζετε καί τήν καταδικάζετε, ἴνα οὔτω δῆθεν «περισώσετε» τήν «γνησίαν Ἀποστολικήν σας διαδοχήν»! Οὕτω ἐρρίψατε εἰς τούς «κύνας» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν Ἀποστολικήν σας Διαδοχήν ὑποστασιάσαντες δι' ἑαυτούς τήν ἀνυπόστατον διά τήν Ἐκκλησίαν χειροθεσίαν. Ταῦτα ὁμολογεῖτε καί ἐνεργεῖτε ἐν ἀπολύτω γνώσει ὅτι ΨΕΥΔΕΣΘΕ καί ΒΛΑΣΦΗΜΕΙΤΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ καί ΕΞΑΠΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟΝ ΛΑΟΝ.
Ὅσον καί ἄν θεωρῆται ὡς ἐπανάληψις αὐτό τό ὁποῖον πάλιν θά εἴπωμεν, ὅμως τό ἐπαναλαμβάνομεν καί τό ὑπογραμμίζομεν: Αὐτό τό μίασμα — βδέλυγμα τῆς δῆθεν «χειροθεσίας», οὐδέποτε ἐγένετο δεκτόν ἐν Ἑλλάδι, ἀφοῦ ποτέ ἀπό τό 1971 ἕως τό 1976 δέν ἐγίνετο τοιοῦτος λόγος, παρά μόνον ἐν κρυπτῶ ἀπό τόν τότε Πειραιῶς κ. Νικόλαον τό 1976, τόν τότε Ἀργολίδος Παχώμιον τό 1974, τό 2003-2004 καί τέλος «πανηγυρικῶς» τό 2007, ἀπό τήν ὁμάδα σας, μέ τήν εἰρημένην ἐγκύκλιόν σας! Ὁ τότε Κορινθίας Κάλλιστος ὅταν τό 1976 ἀπεφάσισεν ἤ ἐξωθήθη νά εἴπη ὅτι τό 1971 ἐψεύσθη μέ τήν περί συγχωρητικῆς εὐχῆς δήλωσίν του καί ὅτι ἐπ' ἀληθεία ἐχειροθετήθη ὡς σχισματικός, ἀμέσως καθηρέθη. Σᾶς πληροφορῶ ἐπίσης, καίτοι τό γνωρίζετε, ὅτι ὅλη ἡ ἀγωνία τοῦ ψευδαρχιεπισκόπου σας κ. Νικολάου, ὅτε ἐνεκρίνετο αὕτη ἡ Ἐγκύκλιός σας, ἦτο ἄν δι' αὐτῆς τῆς ἀπατηλῆς Ἐγκυκλίου σας, καλύπτεται ἡ προδοσία τοῦ ἰδίου, μέσω καί διά τοῦ 54/76 βλασφήμου Ἀπαλλακτικοῦ του Βουλεύματος! Ἐάν εἶσθε παρών, ὅτε ἐτέθη πρός ἔγκρισιν ἡ «Ἐγκύκλιος» αὕτη (28.11.2007), ὁπωσδήποτε ἠκούσατε τόν πρ. Πειραιῶς ἐρωτῶντα τόν κ. Δ. Κάτσουρα: «Καλυπτόμεθα τώρα σχετικῶς μέ τό Βούλευμα;». Καί ἡ ἀπάντησις — διαβεβαίωσις τοῦ κ. Κάτσουρα ἦτο: «Ναί, βεβαίως καλυπτόμεθα»!!! Βλέπετε ποῦ σᾶς ὡδήγησαν οἱ σοφοί νόες τῶν ξένων κέντρων, ἤτοι τοῦ Φλωρινισμοῦ καί Νεοημερολογιτισμοῦ;…
Ἐπί πᾶσι τούτοις δέον νά τονισθῆ ὅτι οἱ προσφυγόντες Νεοημερολογῖται εἰς τήν Δικαιοσύνην (ὁ μηνυτής Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης καί οἱ μάρτυρες νεοημερολογῖται Ἀρχ/ται καί κατόπιν «Ἐπίσκοποι», Χριστόδουλος Παρασκευα?δης, Ἀλέξιος Βρυώνης καί Μελέτιος Καλαμαρᾶς), τό 1974-1976 ἦσαν τόσο ὠργανωμένοι ὥστε ὡδήγησαν τό Συμβούλιον τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς εἰς τό 54/76 Βούλευμά του. Ὑπάρχει, ἀγαπητέ π. Ἰγνάτιε, μεγαλυτέρα ἀπ' αὐτήν τήν βλασφημίαν καί ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ, τήν ὁποίαν ἀνέλαβεν νά ὁλοκληρώση τό κίνημά σας, ἡ κατά τόν θεῖον Ὑμνωδόν, «ΣΑΘΡΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ» σας;
Προσοχή! Καί πάλιν διακηρύσσομεν ὅτι ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ἐκ τῶν Σατανικῶν ἐπιτευγμάτων τῆς Ἀμερικῆς, κατά τό 1971, τῶν ὅσων περιλαμβάνει τό 54/76 Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα καί ἡ ὑπ' ἀριθμ. 3280/28.11.2007 Ἐγκύκλιός σας, ΔΕΝ ΕΔΕΧΘΗ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟW ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΕΡΑΣΕΝ ΕΙW ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΗ. Ταῦτα πάντα, Σεῖς, μετά 35 περίπου ἔτη, ἐπετύχατε νά τά ἐπιβάλετε ΜΟΝΟΝ εἰς τούς ἑαυτούς σας, γεγονός τό ὁποῖον σᾶς κατέστησεν καί βλασφήμους καί Προδότας κατά τε τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς καί τῆς Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Δέν εἶναι ὅμως μόνον ὁ κ. Νικόλαος Μεσσιακάρης προδότης καί βλάσφημος ἀπό τό 1974-1976! Χειρότερος αὐτοῦ ὑπῆρξεν καί παραμένει ὁ «νέος Γέροντάς» σας, ὁ πρ. Ἀργολίδος κ. Παχώμιος Ἀργυρόπουλος! Οὗτος, ἤδη ἀπό τό 1974, ὑπέσκαψεν κρυφίως τά θεμέλια τῆς Ἐκκλησίας, διά νά τήν γκρεμίση, ἀλλ' εἰς τό ἀπύθμενον «σκάμμα», τό ὁποῖον ἤνοιξεν, ἔπεσεν ὁ ἴδιος, ἐνῶ ἐσχάτως παρέσυρεν καί παρασύρει καί σᾶς. Ἰδού τί συνέλαβεν ἀπό τό 1972 ἕως τό 1974, κατά τάς ἀλλεπαλλήλους διαβουλεύσεις, εἰς τά Ἀθίκια Κορινθίας, μέ τούς γνωστούς ἐγκαθέτους, οἱ ὁποῖοι, Φλωρινικοί καί «ἡμέτεροι», ἔστιβον τά μυαλά των καί ἐσχεδίαζον τρόπους ὥστε τήν συγχωρητικήν εὐχήν, (τήν ὁποίαν, ἐδήλωσεν ὅτι ἐδέχθη εἰς τήν Ἀμερικήν ἡ ἐξαρχία, καί ΑΚΡΩΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΣ ἐδέχθη καί ἡ Ἱερά Σύνοδος), νά τήν περάσουν ὡς δῆθεν χειροθεσίαν! Τότε ὁ κ. Παχώμιος, συνέταξεν τήν μακράν ἐπιστολήν του, τήν ὁποίαν ἐχαρακτήρισεν ὡς δῆθεν «ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ»! Εἰς αὐτήν γράφει ἀκριβῶς: «Ἡ Ἐξαρχία ἐν Ἀμερικῆ καί οἱ Ἀρχιερεῖς ἐν Ἑλλάδι, ΕΔΕΧΘΗΣΑΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ ΙΛΕΩ ΟΜΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΟΜΕΝΩ ΠΟΔΙ». Τοῦτο ἀκριβῶς εἶναι ἕν Σατανικόν ψεῦδος διά γραφίδος «Ἐπισκόπου»!!! Τό ἀληθές εἶναι ὅτι μόνον οἱ δύο ἐν Ἀμερικῆ ἐδέχθησαν χειροθεσίαν, ὡς ἐκ τῶν ὑστέρων ἀπεδείχθη, τήν ὁποίαν καί τό 1974 ἀλλά καί τό 1976 καί ἐφ' ἑξῆς Ἱεροσυνοδικῶς ἐνεφάνιζον ὡς συγχωρητικήν εὐχήν! Αὐτήν τήν «Ἐξομολογητικήν Ἐπιστολήν» του, τήν ἐνεφάνισεν τό 2003 ἤ 2004, δηλαδή μετά 30 ὁλόκληρα ἔτη! Διατί τήν περιέκρυπτεν καί διατί τήν χαρακτηρίζει ὡς «ἐξομολογητικήν»; Εἰς ποῖον «ἐξωμολογήθη» τό κείμενον αὐτό, καί ποίαν ἀπάντησιν ἔλαβεν, εἰς τήν ἀθλιότητα τήν ὁποίαν κατεσκεύασεν;
Ὅταν, λοιπόν, οὗτος ὁ δυστυχέστατος κ. Παχώμιος, ἐνόμισεν ὅτι ἦλθεν τό ὑπό τοῦ πονηροῦ ἑτοιμασθέν «πλήρωμα τοῦ χρόνου», ὄχι μόνον τήν ἀπεκάλυψεν ἀλλά, μόλις αὕτη κατηλέγχθη καί συνετρίβη ὑπό τῆς ἀληθείας ἀφηνίασεν, καί τό 2004 προσέθεσεν νέαν χείρονα ἐκείνης! Ἰδού τί λέγει καί μέ αὐτήν τήν ἀπό 30. 7.2004 βλάσφημον καί καθαρῶς Σατανικήν ἐπιστολήν του: «…Κατ' ἄμεσον τρόπον ἐδέχθησαν χειροθεσίαν παρά τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς ἐν Ἀμερικῆ ὑπό τόν Μητροπολίτην Φιλάρετον οἱ δύο πρῶτοι Ἀρχιερεῖς Κάλλιστος καί Ἐπιφάνιος, ἐρχόμενοι δέ ἐν Ἑλλάδι μετέδωσαν τήν χειροθεσίαν καί τοῖς λοιποῖς τέταρσιν Ἀρχιερεῦσιν, οἴτινες ΕΜΜΕΣΩΣ διά τῶν χειρῶν τῶν ΑΜΕΣΑ δεχθέντων χειροθεσίαν, εἰλήφασιν καί οὗτοι ἰλέω ὄμματι καί ἀγαλλομένω ποδί τήν ἐπιβληθεῖσαν αὐτοῖς χειροθεσίαν! Πλέον ἔτι οὐδέν. Τά μεθ' ἕτερα εἶναι ὅτι καί ἡμεῖς σύν Σοί (σ.σ. ἀπευθύνεται εἰς τόν Σεβ. κ. Κήρυκον, τόν κατελέγξαντα αὐτόν), ἐχειροτονήθημεν Ἐπίσκοποι ἀπό τούς ἤδη χειροθετημένους! Τί λοιπόν διαλογίζεσθε Ὑμεῖς; Εἴμεθα ἀπηλλαγμένοι τυχόν μομφῆς, ἤ μόνον ἡ Ὑμετέρα διανόησις πιστεύει ὅτι ἀποτελεῖ ἐξαίρεσιν;…»! Θά ἠδυνάμεθα νά ἀπαντήσωμεν: Ναί, χειροθετημένε ψευδεπίσκοπε.
Βεβαίως ἡ ἀπάντησίς μας αὕτη πρός τόν τλήμονα Γέροντα, δέν εἶναι ἡ ἐκ τῶν πραγμάτων ἁρμόζουσα, διό μέ ὑπομονήν καί ἀγάπην τόν διαβεβαιοῦμεν ὅτι: ΝΑΙ, Γέροντα κ. Παχώμιε, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος, χάριτι Χριστοῦ, ἀποτελεῖ Ὁμολογιακήν ἐξαίρεσιν, διότι τό φρόνημα, ἡ Πίστις καί Ὁμολογία του καί ἐπ' αὐτοῦ τοῦ θέματος, εἶναι ἡ αὐτή πρός τήν τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας, καθ' ἥν, τό 1971, ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἱερά Σύνοδος ΔΕΝ ΕΔΕΧΘΗ ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ «χειροθεσίαν», διότι ἦτο ἀδιανόητον τό τοιοῦτον, ἀλλά καί διότι ἡ ἐπιστρέψασα Ἐξαρχία ἐδήλωσεν ἐν ὡμοφορίω καί ἐπιτραχηλίω ὅτι δέν ἐδέχθη χειροθεσίαν, ὡς διεφημίζετο, ἀλλ' ἁπλῆν συγχωρητικήν εὐχήν καί μάλιστα ὑπό τούς ρητούς ὅρους καί προϋποθέσεις, ἥγουν, τήν ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου ἀποδοχήν καί ὁμολογίαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας καί ὅτι ὁ σκοπός αὐτῆς τῆς ἄκρας οἰκονομίας ἦτο νά ἐκλείψη τό Φλωρινικόν σχίσμα! Δι' αὐτό τό ψεῦδος, τήν ἀπάτην καί τήν βλασφημίαν, ἡ ὁποία δι' ὑμῶν ἔλαβεν διαστάσεις χρονίου δολιοφθορᾶς κατά τῆς Ἐκκλησίας, θά κρίνη καί θά ΚΑΤΑΚΡΙΝΗ τόν κ. Παχώμιον καί ὅλους σας πρωτίστως ὁ ἴδιος ὁ Κάλλιστος διότι:
Ταῦτα πάντα ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ διότι τά ἔζησα, τουλάχιστον ἀπό τό 1969, λεπτό πρός λεπτόν, καί ἐφ' ὅσον ζῶ, ἄς ἔλθη ὁ ΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ νά μέ διαψεύση. Ὅστις ὅμως τολμήση νά μέ διαψεύση μετά τόν θάνατόν μου, ἀπό τώρα ὀρθῶς καί δικαίως τόν χαρακτηρίζω ὡς φερέφωνον καί ὑποχείριον τοῦ Ἀρχεκάκου Διαβόλου.
Ἔγραψα τά ἀνωτέρω, διότι πρόθεσις καί σκοπός μου εἶναι νά βοηθήσω τόσον τήν ἀγάπην σας, ὅσον καί κάθε πλανώμενον, ὅστις ἀγνοεῖ τήν ἀλήθειαν, καί διότι εἰς τήν συνέχειαν θέλω νά παρακολουθήσετε, ἀφ' ἑνός ποῦ ὀργανικῶς εἶσθε ἐντεταγμένος καί ἀφ' ἑτέρου νά κατανοήσετε καλῶς τό ἄκυρον τῶν πράξεών σας κατά παντός Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου, πρεσβυτέρου ἀλλά καί λαϊκοῦ. Ἄν δέ παρ' ἐλπίδα διαφωνήσετε κάπου, ἐκ τῶν προτέρων σᾶς διαβεβαιῶ, ὅτι ὄχι ἁπλῶς θά εἶμαι εἰς τήν διάθεσίν σας, νά δώσω ἐξηγήσεις, ἀλλά καί ἄν κάπου, ὡς ἄνθρωπος ἀνεπαρκής, ἀστοχήσω, θά σᾶς εἶμαι εὐγνώμων ἄν μέ διορθώσετε σεῖς, ὁ νεώτερος καί οὕτως εἰπεῖν «μαθητής» μου καί «παιδί» μου.

Ἀγαπητέ π. Ἰγνάτιε, καθ' ἡμᾶς, ὅλοι ἐσεῖς ἀπό τοῦ Ψευδαρχιεπισκόπου σας κ. Νικολάου, μέχρι καί τοῦ τελευταίου τῆς ὁμάδος σας, εἶσθε ὅλοι ΑΚΡΩΣ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ, ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ καί ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! Μήν ἐξαπατᾶσθε καί μήν ἐξαπατᾶτε, διότι ἀπό τήν στιγμήν, κατά τήν ὁποίαν ΔΗΜΟΣΙΩΣ καί ΓΥΜΝΗ ΤΗ ΚΕΦΑΛΗ, ἐπεχειρήσατε νά μετατρέψετε τήν ἐν Ἑλλάδι ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γενομένην δεκτήν, (τόν Ὀκτώβριον τοῦ 1971), συγχωρητικήν εὐχήν, εἰς «χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν, ἐπέσατε καί συνετρίβητε. Πλέον δέν εἶσθε Ἐπίσκοποι τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, δέν ἀποτελεῖτε τήν Ἱεράν Σύνοδον Αὐτῆς, ἀλλά, κατά τόν ἱερόν Ὑμνωδόν, εἶσθε μία ἀκόμη «ΣΑΘΡΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ» προδοτῶν καί Ἐκκλησιομάχων, οἱ ὁποῖοι εἴτε ἐν γνώσει, εἴτε τινές καί ἐν ἀγνοία, ἐξαπατᾶτε ΕΑΥΤΟΥΣ καί ΑΛΛΗΛΟΥΣ. Ὡς ἐκ τούτου ὅ,τι καί ὅσα μετέρχεσθε, ἤ ἀποφασίζετε κατά Ὀρθοδόξων, ὡς π.χ. «ἀργίας», «καθαιρέσεις», «ἀφορισμούς» κ.λπ., εἶναι παντελῶς ἀνυπόστατα διά τήν Ἐκκλησίαν, ἀφοῦ ὡς ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΟΙ δέν νομιμοποιεῖσθε, καί οὐδέν Κανονικόν — πραγματικόν ἀποτέλεσμα παράγουν αἱ ἱερόσυλοι πράξεις καί ἀποφάσεις σας.
Ἰδού, π. Ἰγνάτιε, τό ΠΡΟΒΛΗΜΑ σας! ΕΙΣΘΕ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΟΙ, καί ἐπ' αὐτοῦ, ἐν Ἀγάπη καί Ἀληθεία Χριστοῦ, καί προσωπικῶς καί ὡς Ὁμάδα, σᾶς καλοῦμεν εἰς δημόσιον ἤ κατ' ἀρχάς εἰς ἐσωτερικόν προσωπικόν διάλογον. Θά μᾶς βρῆτε τῶ ὄντι φιλαδελφικούς, ἐνῶ ἄν συνεχίσετε δέν θά σιωπήσωμεν, ἀλλά εἰς τά τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος καί ἀπό τοῦ Ἅδου ἕως τοῦ Οὐρανοῦ θά φθάση ὁ ἔλεγχος καί ἡ ἀποκάλυψις τῆς προδοσίας σας καί Κύριος ὁ Θεός πολεμήση αὐτήν τήν προδοσίαν σας.

Διά νά ἴδητε καί ποῖον τό «κῦρος» τῆς ἐκλογῆς καί χειροτονίας σας, ἀλλά καί τῶν «καθαιρετικῶν» σας ἀποφάσεων, καί διά νά κατανοήσετε καλύτερον διατί εἶσθε ψευδεπίσκοποι καί ψευδοπισκοπάρια, σᾶς παραθέτω τήν ἀποκαλυπτικήν διαφωνίαν τοῦ μέλους τῆς «Συνόδου» σας, τοῦ πρώην Περιστερίου κ. Γαλακτίωνος, ὁ ὁποῖος εἰς τό ὑπ' ἀριθμ. 9/15.9.2007 ἐπίσημον ἔγγραφόν του γράφει:
Θέλετε νά ἴδητε περαιτέρω καί τά περί τῆς ἐκλογῆς καί χειροτονίας σας διά νά συνειδητοποιήσετε ποῖοι σᾶς ἐξέλεξαν καί διατί σᾶς ἀπεκαλέσαμεν «Ἐπισκοπάρια»; Ἰδού τί λέγει πάλιν τό ἴδιον Πρόσωπον εἰς τό αὐτό ἔγγραφόν του:
Ἐπί τοῦ ἰδίου θέματος τῆς ἐκλογῆς καί χειροτονίας σας, πάλιν ὁ ἴδιος καταγγέλλει:
Ἰδού καί διά ποίους καί ὁποίους περαιτέρω ἄλλους σοβαρούς Κανονικούς λόγους, ἐκτός τῶν τῆς Πίστεως, σᾶς χαρακτηρίζομεν «ψευδεπισκόπους» καί «ψευδεπισκοπάρια»! Τί λέτε, λοιπόν, περί τῶν «ἐκλογῶν, χειροτονιῶν καί προαγωγῶν» σας, «Σεβ/τε» κ. Ἰγνάτιε; Πῶς δέ κρίνετε καί τάς ἐκ μέρους ὑμῶν «ἀργίας» καί «καθαιρέσεις» κατά Ὀρθοδόξων, διατί ὄχι καί τούς «ἀφορισμούς» σας;

Δέν ἐτελειώσαμεν, ἀφοῦ ὀφείλομεν νά σᾶς εἴπωμεν ὅτι καί τό γεγονός καθ' ὅ, πάλιν εἰς τούς ἀποκαλυπτικούς τούτους καιρούς, ἡ Ἐκκλησία εὑρέθη μέ ΕΝΑΝ μόνον Ἐπίσκοπον καί ἐλαχίστους Ἱερεῖς, (ἐνῶ σεῖς, ὅπως οἱ Ἀρειανοί καί ὅλοι οἱ ἀνά τούς αἰῶνας Αἱρετικοί, εἶσθε πολλοί καί ἡρπάσατε καί ὅλους τούς Ναούς τῆς Ἐκκλησίας)(7) δέν σημαίνει ὅτι οἱ πολλοί ἀποτελεῖτε, ἐκπροσωπεῖτε καί ἐκφράζετε τήν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ. Γίνομαι σαφής, χωρίς νά ἀναφερθῶ εἰς τάς περιόδους τῶν μεγάλων Αἱρέσεων, ὅτε οἱ Ὀρθόδοξοι ἐφυλακίζοντο, ἐξωρίζοντο καί ὑφίσταντο παντός εἴδους βασανιστήρια καί ἐθανατώνοντο, ἀλλά θά ἀναφερθῶ μόνον εἰς τόν μόλις προηγούμενον 20όν αἰῶνα!
α) Ποῦ ἦτο ἡ Ἐκκλησία, π. Ἰγνάτιε, ἀπό τό 1924 ἕως τό 1935, ὅτε εἶχον ἐκπέσει ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ἑλλαδικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καταστάντες ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΟΙ, διότι ὁ Νεοημερολογιτισμός των ἦτο εἰς τήν οὐσίαν, ὄχι ἁπλῶς Καινοτομία, ὄχι Ἀντικανονική πρᾶξις, ἀλλ' ἐσχάτη Βλασφημία καί Ἄρνησις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας; Σαφῶς ἡ Ἐκκλησία ἦτο καί ἐξεφράζετο καί ἐξεπροσωπεῖτο ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος, τό ὁποῖον παρέμεινεν ἑδραῖον καί ἀμετακίνητον ἐν οἷς ἔμαθεν καί ἐδιδάχθη, ἐνῶ ὁ νεοημερολογιτισμός παραμένει καί ἐξελίσσεται ὡς Ἀντίχριστος Οἰκουμενισμός!..
β) Ποῦ ἦτο ἡ Ἐκκλησία ἀπό τό 1937 ἕως τό 1948, ὅτε ὑπῆρχεν ΕΙΣ μόνον Ἐπίσκοπος, ἀλλ' Ὀρθόδοξος, Κανονικός καί Ὁμολογητής, ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος, ὁ ὁποῖος τήν «καθαιρετικήν ἀπόφασιν» τοῦ Σχισματοαιρετικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ εἶχεν θέσει ὑπό τούς πόδας του, ὅπως ἔθεσαν ὑπό τούς πόδας των καί τάς ἀπολύτως ὁμοίας ἰδικάς σας ὁ Ἐπίσκοπος κ. Κήρυκος καί οἱ Ἱερεῖς π. Ἀμφιλόχιος καί π. Μιχαήλ καί μαζί των καί ὅλον τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας; Ἐάν ὁ Κύριος εἶπεν, «ὅπου εἰσίν δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα καγώ εἰμί ἐν μέσω αὐτῶν», πολύ περισσότερον Αὐτός ὁ Κύριος ἦτο καί εἶναι ἐν μέσω τῶν συνηγμένων ἐν τῶ Ὀνόματί Του (ἐν τῆ Ὀρθοδόξω Ἐκκλησία) ἀπό τό 1924 καί ἀπό τό 1937 καί ἀπό τό 1948 καί ἀπό τό 1995 καί τό 2003, ἤ ἐπισημότερον ἀπό τό 2005! Ἀντιθέτως ἅπασαι αἱ ἐν Ἑλλάδι, ἀπό τό 1937 ἕως καί σήμερον ἐμφανιζόμεναι ὡς δῆθεν «Ἱεραί Σύνοδοι» καί «Ἐκκλησίαι» ὡς ἡ Νεοημερολογιτική, ἡ Φλωρινική (μέ ὅλας τάς θυγατρικάς της), ἡ ὑπό τόν Ματθαῖον καί Γρηγόριον καί τέλος ἡ ἰδική σας, δέν εἶσθε τίποτε ἄλλο, ἀλλ' ὅπως λέγει ὁ θεῖος ὑμνωδός, «ΣΑΘΡΑΙ ΣΥΜΜΟΡΙΑΙ», αἱ ὁποῖαι ἀντιμετωπίζεσθε «τῆ παλάμη» τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας καί οὐσία «τῆ παλάμη» του Ἀνεστημένου Χριστοῦ: «Ἡττᾶται τρανῶς καί κινδυνεύει, τό ἄθροισμα τοῦ Πολυκινδύνου τῆ παλάμη σου καί σοφοῖς σου ρήμασιν, ἔνδοξε Γρηγόριε, Θεσσαλονίκης Πρόεδρε, καί ὡς ἐκλείπει καπνός ἐξέλιπε σαθρά συμμορία, σοῦ τῆ βροντοφώνω καί θεολόγω γλώσση». (Η΄ ὠδή τοῦ Κανόνος τῆς Β΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν).

Τά δικαστήρια, εἰς τά ὁποῖα προσεφύγετε, ἀσφαλῶς δέν εἶναι Ἐκκλησιαστικά, πλήν ὅμως διά νά ἀποφανθοῦν, ἐάν οἱ ὅποιοι χαρακτηρισμοί μας εἶναι ψευδεῖς καί ἑπομένως συκοφαντικοί, καθ' ἡμᾶς, ἀπαραιτήτως δέον νά ἀναζητήσουν ποῦ ἀναφέρονται καί πόθεν προκύπτουν αὐτοί οἱ χαρακτηρισμοί. Τί μπορεῖτε νά ἀρνηθῆτε ἐξ ὅλων τῶν συγκεκριμένων λόγων, ἐξ ὦν προκύπτουν ὡς πραγματικοί οἱ χαρακτηρισμοί, ἤ τί θά ἀπαντήσετε ἐπί τῶν Δογματικῶν Ἐκκλησιολογικῶν διαφορῶν μας, εἰς τάς ὁποίας ἀναφέρονται καί προκύπτουν ὡς ἀληθεῖς καί πραγματικοί καί οἱ χαρακτηρισμοί;
Ἄν τό δικαστήριον, ἀλλά καί ὁ κάθε πιστός ὀρθόδοξος σᾶς ἐρωτήσουν: Εἶσθε Ἐπίσκοπος κ. Ἰγνάτιε, ἀνήκετε εἰς Σύνοδον, ἤ ἐκπροσωπεῖτε τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, τί θά ἀπαντήσετε; Καί ἄν σᾶς ἐρωτήσουν ποία ἡ σχέσις σας μέ τήν ἐπίσημον τοῦ Κράτους Νεοημερολογιτικήν Σύνοδον καί Ἐκκλησίαν,(8) ἤ μέ τάς Φλωρινικάς τοιαύτας ἤ τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν, τί θά ἀπαντήσετε;
Καί ἄν σᾶς ἐπιδείξουν εἰς τό δικαστήριον τό 54/76 Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα, διά τοῦ ὁποίου, ὁ Πειραιῶς κ. Νικόλαος τό 1976 ἐξήρτησεν τήν Ἀποστολικήν του (σας) Διαδοχήν ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καί ἠρνήθη τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, τήν ὁποίαν ὡμολόγησεν ὡς σχισματικήν παράταξιν ἀπό τό 1937, καί ἄν ἀκόμη σᾶς ἐρωτήσουν, ἀφοῦ ἐδέχθητε τό 54/76 Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα, διατί τό 1977 καθηρέσατε τόν Κάλλιστον, ἤ τέλος ἐφ' ὅσον ἡ ἑκάστοτε Νεοημερολογιτική Ἱεραρχία, μετά τήν (ἔστω ὑπερόριον) «χειροθεσίαν» σας, σᾶς ἀναγνωρίζει, ὡς ἐπισκόπους καί σᾶς ἐπιτρέπει νά ἀκολουθῆτε τό παλαιόν, διατί δέν ὑπάγεσθε εἰς αὐτήν Διοικητικῶς καί δέν κοινωνεῖτε μετ' αὐτῆς, ἀλλά καθίστασθε σχισματικοί καί ἔναντι αὐτῆς, τί θά ἀπαντήσετε εἰς ὅλα αὐτά;
Καί ἐάν σᾶς ἐπιδείξη τάς ἀπό 1974 καί 2004 ἐπιστολάς τοῦ πρ. Ἀργολίδος κ. Παχωμίου, μέ τάς ὁποίας ἐν ἐπιγνώσει ἀσυστόλως ΨΕΥΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ ΒΛΑΣΦΗΜΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΙΔΕΙ, τί θά εἴπητε, ὅτι ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἱερά Σύνοδος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τόν Ὀκτώβριον τοῦ 1971, ἐδέχθη χειροθεσίαν καί ὄχι συγχωρητικήν εὐχήν;
Καί ἄν ἀκόμη σᾶς ἐπιδειχθῆ ἡ ὑπ' ἀριθμ. Πρωτ. 3280/28.11.2007 Ἐγκύκλιός σας, αὐτό τό ΠΟΛΥΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΝ, καί ἄκρως ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟΝ οὐσία δέ καί ΑΚΡΩΣ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ κείμενον, τό ὁποῖον μετά 2 ἐτῶν κυοφορίαν προέκυψεν ὡς ἐλεεινόν τερατόμορφον ἔκτρωμα, τί θά εἴπητε; Πῶς ἐτολμήσατε νά καταδικάσετε αὐτό, τό ὁποῖον οὐδέποτε ἐγένετο κατ' οὐδένα τρόπον εἰς τήν Ἑλλάδα; Ἐδῶ εὑρίσκεται τό ψεῦδος, ὁ δόλος καί ἡ ἀπάτη, διότι οὕτω πως ἀπεπειράθητε νά ΥΠΟΣΤΑΣΙΑΣΕΤΕ τήν ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΝ διά τήν Ἱεράν Σύνοδον καί τήν Ἐκκλησίαν «χειροθεσίαν» σας. Ὡς ΧΕΙΡΟΘΕΤΗΜΕΝΟΙ, λοιπόν, δέν εἶσθε Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι, οὔτε ἐκπροσωπεῖτε τήν Ἐκκλησίαν, ἀλλ' ὡμοιώθητε καί ἐξισώθητε πρός ὅλους τούς παλαιοημερολογίτας «ἐπισκόπους» καθώς καί τούς Νεοημερολογίτας, διό ἐπιβάλλεται νά ὑπαχθῆτε ἀμέσως εἰς τήν Ἱεραρχίαν τοῦ κ. Ἱερωνύμου, ὁ ὁποῖος καθ' ἡμᾶς σᾶς χρειάζεται διά νά ἐνισχύσετε τήν ἀνά τήν Ἑλλάδα παλαιοημερολογιτικήν «οὐνίαν» τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ!
Ἀντιλαμβάνεσθε πλέον, ὅπως καί κάθε ἁπλός Χριστιανός, διατί σᾶς ἀπεδώσαμεν κάποιους χαρακτηρισμούς καί ὅτι δι' αὐτῶν, οὔτε ἡ παραμικρά πρόθεσις ἤ σκοπός περί μειώσεως τῆς τιμῆς καί ὑπολήψεώς σας ὑπῆρχεν ἤ ὑπάρχει εἰς ἡμᾶς, ἀφοῦ σεῖς διά τῶν λόγων καί πράξεών σας, «περιεποιήθητε» δι' ἑαυτούς ὅλους τούς πραγματικούς χαρακτηρισμούς, (σ.σ. τούς προκαλέσαντας τήν Α΄ Ἀγωγήν σας), τούς ὁποίους σᾶς ἀπεδώσαμεν καί τούς ὁποίους διά τήν ἀγάπην καί εἰρήνην ἀνεκαλέσαμεν καί ἀπεκατεστήσαμεν τήν, καθ' ὑμᾶς, τρωθεῖσαν τιμήν καί ὑπόληψίν σας, διότι πρόθεσις καί σκοπός μας εἶναι ἡ μέσω τῆς Ἀγάπης καί τῆς Ἀληθείας μετάνοια, διόρθωσις καί ἐπιστροφή σας ἐκεῖ ὅθεν ἐξεπέσατε.
Δέν μνημονεύω τό γεγονός ὅτι λόγω ταυτίσεως τοῦ κινήματός σας μέ ἐκεῖνο τῶν πέντε (5), τούς ἠθωώσατε, καταλύσαντες τήν ὑπ' ἀριθμ. 3005/10.6.1997 ἱστορικήν ΟΜΟΦΩΝΟΝ ΑΠΟΦΑΣΙΝ τῆς ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ τῆς Ἱεραρχίας, ἡ ὁποία προέβλεπεν τήν ἄμεσον ἐφαρμογήν τῆς Κανονικῆς Τάξεως πρός ἀντιμετώπισιν τῆς κατά τῆς Ἐκκλησίας προδοσίας των καί τήν πρόκλησιν Δογματικῆς φύσεως σχίσματος, ἀλλά θά εἴπωμεν μόνον ὅτι μέ αὐτήν τήν στάσιν σας ἐνεργοποιήσατε τήν ἀπό τό 1995 καθ' ὑμῶν ΚΑΘΑΙΡΕΤΙΚΗΝ τῶν πέντε ἀπόφασιν!
Ἐν κατακλεῖδι, ἀγαπητέ μοι κ. Ἰγνάτιε, ἐκτιμῶ ὅτι πρέπει νά ἔχετε συνειδητοποιήσει ὅτι δέν σᾶς μισοῦμεν, δέν σᾶς ὑποβλέπομεν, ἀλλά σᾶς ἀγαπῶμεν ἰδιαιτέρως, διότι ὑπεπέσατε εἰς αὐτό τό ἔσχατο σημεῖον, διό ἀνοίγομεν τήν θύραν τοῦ ἐν Ἀγάπη καί Ἀληθεία διαλόγου πρός ἐπιστροφήν καί ἀποκατάστασίν σας εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, γεγονός τό ὁποῖον κανέν Δικαστήριον δέν τό ἐγγυᾶται, οὔτε τά ἑκατομμύρια τῶν ΕΥΡΩ.
Εἰς τό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας, σᾶς παρακαλοῦμεν μήν ἀρνηθῆτε τήν πρότασίν μας ὑπέρ τῆς ὁποίας ἡμεῖς προσευχόμεθα, ἐγράψαμεν δέ καί τήν παροῦσαν. Διά τά τυχόν σφάλματά μας ζητοῦμεν συγγνώμην.
Καί πάλιν ἀπό τῆς θέσεως ταύτης ἐπισημαίνομεν ὅτι:
α) Δέν θά παύσωμεν νά κηρύσσωμεν τήν Ἀλήθειαν τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποίαν φυλάσσει ἡ Ἁγία Του Ἐκκλησία, διό ὡς Θεῖος θεματοφύλαξ πολεμεῖται λυσσωδῶς. Εἰδικῶς, χάριτι Χριστοῦ, τήν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ ἅμα δέ καί τήν γνησίαν καί ἀδιάκοπον ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ καί θά κηρύσσωμεν καί θά φυλάσσωμεν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, ἐνῶ, ἐφ' ὅσον θά ζῶμεν, θά ἀντιμετωπίζωμεν ἐν τῶ μέτρω τῶν δυνατοτήτων μας κάθε ἐπίβουλον.
β) Ποτέ δέν ἰσχυρίσθημεν οὔτε κἄν διενοήθημεν ὅτι εἴμεθα ἄψογοι καί ἀλλάνθαστοι ἀλλά ἁμαρτωλοί, ὅπως ὅλοι οἱ θνητοί, διό καλούμεθα εἰς συνεχῆ ταπείνωσιν καί μετάνοιαν διά νά μορφωθῆ Χριστός ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν.
γ) Τόν γνωστόν καί πολύ οἰκεῖον εἰς ἡμᾶς, πρώην ἐν Χριστῶ Ἀδελφόν καί Ἱερομόναχον π. Ἰγνάτιον, τόν ἀγαπῶμεν καί πονοῦμεν δι' αὐτόν πολύ περισσότερον ἀφ' ὅτου ἔπεσεν καί παραμένει ὡς τετραυματισμένη εἰκών τοῦ Χριστοῦ. ΔΕΝ ΔΙΕΝΟΗΘΗΜΕΝ ΠΟΤΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΝ ἤ ΟΙΑΝΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΣΒΟΛΗΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΤΙ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. Ὅντινα ἔλεγχον ἠσκήσαμεν καί θά συνεχίσωμεν ἀσκοῦντες, ἀφορᾶ καί ἔχει ὡς μοναδικήν αἰτίαν τήν ΠΡΟΣΒΟΛΗΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙ' ΑΥΤΗΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Εἰς αὐτόν τόν ἀγῶνα ΔΕΝ ΘΑ ΟΡΡΩΔΗΣΩΜΕΝ ΠΟΤΕ, ἐφ' ὅσον, χάριτι Χριστοῦ, θά εἴμεθα ζῶντα μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας Του, ἔστω καί ἁμαρτωλά.