|
ΤΕΥΧΟΣ 183 Σεπτέμβριος - Ὀκτώβριος 2008 |
ΕΠΙ ΕΝΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ
ΕΙΣ ΤΟ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΣΑΛΠΙΣΜΑ» (Ἰούλ. — Αὔγ. Α.Φ. 14)
Ἐνῶ τό παρόν 183ον Τεῦχος τῆς
«Ὀρθοδόξου Πνοῆς» εἶχεν κλείσει καί ὥδευεν πρός τό τυπογραφεῖον,
ἐπληροφορήθημεν ὅτι «Ἀρχιμανδρίτης» τις ὀνόματι Ἰάκωβος, ἐκ τῆς
νεωτέρας σχισματικῆς Φλωρινικῆς παρατάξεως, τῆς ὁποίας ἡγεῖται ὁ κ.
Μακάριος Καββακίδης, (γνωστός εἰς ἡμᾶς ἐκ τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου κατά
τά ἔτη 1988-1991), πληροφορηθείς τά περί τῆς Ἑνώσεως τῆς μαρτυρικῆς
Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας μετά τῆς ἐν Ἑλλάδι Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,
λίαν δυσαρεστηθείς, ἐσκέφθη καί διετύπωσεν ἄποψιν κατά τῆς ὑπ' ἀριθμ.
474/ 1.4.2008 «ΠΡΑΞΕΩΣ — ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ», τήν ὁποίαν ἐδημοσιεύσαμεν εἰς
τό ὑπ' ἀριθμ. 181 Τεῦχος Μαΐου — Ἰουνίου 2008 τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς» καί
ἐν σελίσι 205-211.Ὁ «Ἀρχιμανδρίτης» κ. Ἰάκωβος, καί δι' αὐτοῦ ὁ κ. Μακάριος Καββακίδης, ἰσχυρίζονται ὅτι εἰς τήν ἐν λόγω Συνοδικήν ΠΡΑΞΙΝ, ἐπεσήμανον «ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΝ καί ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΙΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ». Λυπούμεθα διότι ἐν τῶ παρόντι δέν εἶναι δυνατόν οὔτε νά παραθέσωμεν τήν ἄποψίν των, οὔτε νά δώσωμεν ἀμέσως τήν ἀπάντησιν εἰς τόν «Ἀρχιμανδρίτην» κ. Ἰάκωβον, καί πρωτίστως εἰς τόν προϊστάμενον «Ἀρχιεπίσκοπον» του, κ. Μακάριον Καββακίδην. Ταύτην, χάριτι Χριστοῦ, θά δώσωμεν εἰς τό ἀμέσως προσεχές τεῦχος τοῦ Νοεμβρίου — Δεκεμβρίου. Ἐνταῦθα εὐγενῶς συνιστῶμεν εἰς ἀμφοτέρους τούς Κυρίους, νά μελετήσουν πάλιν τό θέμα καί νά προλάβουν τήν ἀπάντησίν μας, ἐνῶ ἐνταῦθα δέν παραλείπομεν νά σημειώσωμεν ὅτι, διά τούς ἰδίους καί τήν εὑρυτέραν Φλωρινικήν των Παράταξίν, δέν συντρέχουν οἱ ἴδιοι λόγοι, ὥστε εἰς ἐνδεχομένην ἕνωσιν νά ἀναγνωρίση καί προσεπικυρώση ἡ Ἐκκλησία τήν ἀπό 1960 ὑφ' ἑνός καί δή μή ὀρθοδόξου χειροτονίαν των… Ἄς προσπαθήσουν λοιπόν νά
συνειδητοποιήσουν τήν ἐξ ἐπόψεως «Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας» καί «ἀποστολικῆς των διαδοχῆς»,
ἰδικήν των ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΕΝΗΝ ταυτότητα,
διότι τοῦτο ἀπαιτεῖ ἡ στοιχειώδης σοβαρότης, ἀξιοπρέπεια καί συνέπεια.
Ἐπίσης ὑπογραμμίζομεν ὅτι οὐδείς ἡνώθη ἤ καλεῖται νά ἑνωθῆ μετά τοῦ
Ἐπισκόπου Κηρύκου, ἀλλ' ὅλοι οἱ ἐκτός Ἐκκλησίας πάντοτε ἐκλήθησαν καί
καλοῦνται νά ἐπιστρέψουν διά τῆς
Κανονικῆς ὁδοῦ καί τῆς καθαρᾶς καί συνεποῦς Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας
καί ἐνσωματωθοῦν εἰς τό ΕΝ καί ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΝ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Ἡ ἕνωσις τῶν πιστῶν, Ἐπισκόπων, Κληρικῶν καί Λαϊκῶν, εἶναι
ἀποτέλεσμα τῆς ἤδη μετά τοῦ Χριστοῦ Ἑνότητος ἐν καί διά τῆς Ἐκκλησίας
Του, ἤγουν τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας.
Χάριτι
Χριστοῦ θά ἐπανέλθωμεν
ὁ Διευθυντής τῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ» Ἐλευθέριος Χρ. Γκουτζίδης |