Τήν 2/15.1.2009 συνεκλήθη, κατόπιν τῆς ὑπ' ἀριθμ. 495/19.12.2008 προσκλήσεως, τοῦ Σεβ/του Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κηρύκου εἰς τήν πρώτην Αὐτῆς συνεδρίαν ἡ Πανορθόδοξος Ἱερά Σύνοδος τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀντί περαιτέρω εἰσαγωγικῶν δημοσιεύομεν τήν ἐν λόγω πρόσκλησιν:
«Α.Π. 495
Πρός τούς Σεβ/τους Ἀρχιερεῖς τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας: 1) Σεβ/τον Μπανκάου κ. Κασσιανόν καί Σεβ/τον Βράντσεα κ. Γερόντιον τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ρουμανίας, 2) Σεβ/τον Κένυας κ. Ματθαῖον τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἀφρικῆς, 3) Σεβ/τον Κιέβου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ρωσίας, 4) Σεβ/τον Κιτίου κ. Παρθένιον τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκλκησίας τῆς Κύπρου, ὅπως παραστοῦν καί συμμετάσχουν εἰς τάς ἐργασίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 2ας Ἰανουαρίου 2009.
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῶ Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί, μετά τάς ταπεινάς πλήν ἐνθέρμους εὐχάς μου ἐπί ταῖς ἁγίαις ἑορταῖς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως, Περιτομῆς -Μεγ. Βασιλείου καί Θεοφανείων, σᾶς ἐνημερώνομεν ὅτι τόν προσεχῆ Ἰανουάριον, 2αν τοῦ μηνός, ἡμέραν Πέμπτην καί ὥραν 10ην πρωινήν, θά συνεδριάσωμεν ὡς Πανορθόδοξος Ἱερά Σύνοδος ἐν τῆ Μητροπολιτικῆ ἡμῶν ἕδρα, μέ θέμα: «Τήν Κανονικήν καί Ὀρθόδοξον ἀντιμετώπισιν τῆς τελευταίας Ἐκκλησιομάχου ὁμάδος πρώην ἐπισκόπων μας ὑπό τόν πρώην Πειραιῶς κ. Νικόλαον Μεσσιακάρην». Αἱ ἐργασίαι θά περιορισθοῦν εἰς τήν μελέτην τοῦ ἤδη γνωστοῦ θέματος πρός διατύπωσιν ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΥ καί ΚΛΗΣΙΝ εἰς Ἀπολογίαν. Ταῦτα κατόπιν καί τοῦ ὑπ' ἀριθμ. 492 τῆς 2/15 Δεκεμβρίου 2008 τελευταίου ἐκ 37 σελίδων ἐγγράφου μας μετά Παραρτήματος ἐκ 14 σελίδων, τό ὁποῖον σᾶς ἐκοινοποιήθη. Ἐάν δέν δύνασθε νά παραστῆτε προσωπικῶς, παρακαλεῖσθε νά ὁρίσητε ἀντιπρόσωπόν σας.
Κατόπιν τῆς ὡς ἄνω Προσκλήσεως ἐπραγματοποιήθη, τήν ὁρισθεῖσαν ἡμερομηνίαν καί εἰς τήν ἕδραν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ἐν Κορωπίω Ἀττικῆς, ἡ Ἱερά Σύνοδος, κωλυθέντες δέ νά παραστῶσιν αὐτοπροσώπως οἱ Σεβ/τοι κ.κ. Γερόντιος, Ματθαῖος, καί Σεραφείμ, ὥρισαν ἐκπροσώπους των τούς Σεβ/τον κ. Παρθένιον, τόν Πανοσ/τον π. Ἀμφιλόχιον καί τόν Αἰδ/τον π. Ἀνδρέαν.


Ἡ Πανορθόδοξος Ἱερά Σύνοδος τῆς 2/15.1.2089, ἡ ὁποία ἐπελήφθη τοῦ κατηγορητηρίου κατά τῶν πρ. Πειραιῶς Νικολάου, πρ. Ἀργολίδος Παχωμίου καί τῶν λοιπῶν τῆς ὑπ' αὐτούς ὁμάδος. Εἰς τό ἀνωτέρω στιγμιότυπον διακρίνονται: Εἰς τό κέντρον οἱ Μητροπολῖται τῆς ᾽Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος κ. Κήρυκος, τῆς Κύπρου κ.  Παρθένιος καί ἐκπρόσωπος τοῦ Μητροπολίτου κ.  Γεροντίου τῆς ᾽Εκκλησίας ιῆς Ρουμανίας, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Μητροπολίτου Ματθαίου τῆς ᾽Εκκλησίας τῆς ᾽Αφρικῆς π. ᾽Αμφιλόχιος καί ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Μητροπολίτου Κιέβου Σεραφείμ τῆς ᾽Εκκλησίας τῆς Ρωσίας - Οὐκρανίας π. ᾽Ανδρέας. ᾽Επίσης ἑκαιέρωθεν διακρίνονται ὁ Ἀρχιγραμματεύων Μοναχός Θεόδωρος καί ὁ Θεολόγος ᾽Ελευθέριος Γκουτζίδης.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος κατόπιν ὁλοημέρου συνεδριάσεως διετύπωσεν τό κατηγορητήριον κατά τῆς ὑπό τούς κ.κ. Νικόλαον καί Παχώμιον ὁμάδος πρώην Μητροπολιτῶν μας, καί ἐκάλεσεν αὐτούς ὅπως ἐμφανισθοῦν καί ἀπολογηθοῦν ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία θά συνεδριάση ὡς Ἐκκλησιαστικόν Δικαστήριον τήν 4/17ην Φεβρουαρίου 2009. Παρατίθεται τό κατηγορητήριον:
Α.Π. 498
Ἡ Πανορθόδοξος Ἱερά Σύνοδος τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, συγκροτουμένη ἐκ τῶν Σεβ/των Ἀρχιερέων: α) ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ, ὡς Προέδρου, β) ΚΙΤΙΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ, γ) ΒΡΑΝΤΣΕΑ ΓΕΡΟΝΤΙΟΥ (ἐκπροσωπουμένου ὑπό τοῦ Σεβ/του ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ), δ) ΚΕΝΥΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ἐκπροσωπουμένου ὑπό τοῦ Ἱερομ/χου π. Ἀμφιλοχίου), καί ε) ΚΙΕΒΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ (ἐκπροσωπουμένου ὑπό τοῦ Ἱερέως π. Ἀνδρέου), ὡς μελῶν, καί συνεδριάσασα σήμερον ἡμέραν Πέμπτην, 2/15.1.2009, εἰς τήν ἕδραν τῆς Ἱερᾶ Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, εἰς τό Ἐπισκοπεῖον Ἁγίας Αἰκατερίνης Κορωπίου Ἀττικῆς, ἀπεφάσισεν, ἐνέκρινεν καί ὑπέγραψεν τά κάτωθι:
Τῶν πρώην Μητροπολιτῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος: α) Πρώην ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ (κατά κόσμον Εὐθυμίου Μεσσιακάρη), β) Πρώην ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ κ. ΠΑΧΩΜΙΟΥ (κατά κόσμον Παναγιώτου Ἀργυροπούλου), γ) Πρώην ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ κ. ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ (κατά κόσμον Γεωργίου Γκαμίλη), δ) Πρώην ΒΕΡΡΟΙΑΣ κ. ΤΑΡΑΣΙΟΥ (κατά κόσμον Γεωργίου Καραγκούνη), ε) Πρώην ΔΙΑΥΛΕΙΑΣ κ. ΑΝΔΡΕΟΥ (κατά κόσμον Ἀθανασίου Σύρου), στ) Πρώην ΦΙΛΙΠΠΩΝ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (κατά κόσμον Χρήστου Σύρου), ὡς καί τῶν ὑπ' αὐτῶν «χειροτονηθέντων», ζ) «Πειραιῶς» κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ (κατά κόσμον Παναγιώτου Ντέσκα), η) «Φαρσάλων» ἤ «Λαρίσης» κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ (κατά κόσμον Λαζάρου Δάσσιου).
Ὅπως προσέλθετε ἐνώπιον τοῦ Ἀνωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, τό ὁποῖον θά συνεδριάση εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Ἐπισκοπείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, ἐν Στρογγύλη Κορωπίου Ἀττικῆς τήν 4ην Φεβρουαρίου 2009 (Π.Η.), ἡμέραν Τρίτην, καί ὥραν 10ην πρωινήν, νά ἀπολογηθῆτε ἐπί τοῦ κάτωθι καθ' Ὑμῶν κατηγορητηρίου, τό ὁποῖον ἡ Ἱερά Σύνοδος κατά τήν συνεδρίαν Αὐτῆς, σήμερον 2αν Ἰανουρίου 2009, ἡμέραν Πέμπτην, διετύπωσεν καί ἀπεφάσισεν, κατόπιν μελέτης τῶν εἰς βάρος σας στοιχείων.
Κατά τάς ἀπό τό 1999 καί κατόπιν συγκλήσεις Ἐνδημουσῶν Συνόδων, ὡς καί τῶν Ἱερῶν Συνόδων τῆς Ἱεραρχίας, κατελύσατε κάθε ἔννοιαν Κανονικῆς Τάξεως, τόσον κατά τήν διαδικασίαν τῶν Συγκλήσεών των, ὅσον καί τῆς ἑκάστοτε Η.Δ. καί τῶν ἐργασιῶν. Τοῦτο ὅλον, διότι τάς Συνόδους τῆς μετά τό 1999 περιόδου καί μέχρις αὐτῆς τῆς ἀπό 28.11.2007 (π.ἡ.) τάς ὑπηγόρευσαν καί τάς ἐπέβαλον ἡ δεοντολογία τῶν Κέντρων τοῦ Φλωρινικοῦ σχίσματος καί κατ' ἐπέκτασιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, διά τῶν γνωστῶν ἐκπροσώπων των, ἤτοι τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, «ἡμετέρων» καί Φλωρινικῶν, οἴτινες, καθ' ἡμᾶς, ἐκπροσωποῦν καί ἐκφράζουν τόν κενόν παλαιοημερολογιτισμόν, ἐνῶ ἐκ τῶν πράξεών των προκύπτουν ὡς ἐχθροί καί πολέμιοι τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διότι ἀπό κοινοῦ, μέσω τῆς ἐπιδιωκομένης ὑπ' αὐτῶν προσβολῆς τῆς Γνησίας καί ἀδιακόπου ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ, πολεμοῦν μέ κάθε μέσον καί τρόπον τήν ἀπό τοῦ 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ Αὐτῆς.
Αὕτη ἡ κατηγορία καθίσταται ἐξαιρετικῶς σοβαρά ἄν ληφθῆ ὑπ' ὄψιν ὅτι οἱ δύο πρῶτοι ἐξ Ὑμῶν ἤγουν, οἱ πρ. Πειραιῶς κ. Νικόλαος καί πρ. Ἀργολίδος κ. Παχώμιος ἦσαν ἐν κρυπτῶ ἐχθροί καί πολέμιοι τῆς τε ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ ἀπό τό 1974 καί 1976 ἀντιστοίχως, διό καθ' ὅλην τήν ἀπό τό 1997 δεκαετίαν συνεμάχησαν καί ἀπό κοινοῦ ἐπεχείρησαν τήν προδοσίαν, ἐνῶ οἱ λοιποί οὐδόλως διεφωνήσατε ἤ πως ἐδιαφοροποιήθητε!
Ἕτερος λόγος τῆς ὑφ' Ὑμῶν καταλύσεως τῆς τε Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ ὑπῆρξεν ἡ ἀπό κοινοῦ προώθησις ληστρικῶν πράξεων καί ἀποφάσεων καθ' ὑπόδειξιν — ἐντολήν τοῦ προαναφερθέντος Φλωρινικοῦ Κέντρου καί τοῦ ἐξωσυνοδικοῦ καί παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, κατά Λαϊκῶν, Κληρικῶν καί Ἐπισκόπων, καί κατ' ἀρχάς αἱ ὑπ' ἀριθμ. 3166/14/27.2.2002 καί 3169/14/ 27.2.2002 «Πράξεις — Ἀποφάσεις» περί «ἀφορισμοῦ» κατά τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, καί κατόπιν αἱ «ἀργίαι» καί «καθαιρέσεις» κατά τοῦ Ἱερομονάχου π. Ἀμφιλοχίου καί κατά τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κηρύκου, ὡς καί κατά Κληρικῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Δέν ἀναφέρονται οἱ Ἱεροί Κανόνες τούς ὁποίους παρεβιάσατε διότι συλλήβδην κατελύσατε κάθε ἔννοιαν Κανονικῆς Τάξεως καί θεσμῶν καί διότι προέχει ἡ κατά δόλιον τρόπον ΑΘΕΤΗΣΙΣ, ΠΡΟΣΒΟΛΗ, ΑΡΝΗΣΙΣ καί ἐν γένει ΠΟΛΕΜΙΚΗ κατά τῆς Ἀποστολικῆς σας Διαδοχῆς καί τῆς Ἐκκλησιολογίας — Ὁμολογίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Εἰς τήν καθ' οἱονδήποτε τρόπον ἀπολογίαν σας, καί ἐν προκειμένω σχετικῶς μέ τήν κατάλυσιν τῆς τε Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ πρώτου θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας, ὅστις εἶναι ἡ Ἱερά Σύνοδος καί εἰδικώτερον ἐπί πασῶν τῶν ὑφ' ὑμῶν περί «ἀφορισμοῦ» «ἀργιῶν» καί «καθαιρέσεων» «Πράξεων — Ἀποφάσεών» σας, δύνασθε νά ἀπολογηθῆτε, ὅπως σεῖς ἐπιθυμεῖτε καί πάντως καταθέτοντες τά Πρακτικά καί λοιπά παραστατικά αὐτῶν τῶν Συνόδων ὡς καί πασῶν τῶν μετά τό 1999 Συνόδων καί μέχρι τῆς κατά τήν 28ην Νοεμβρίου 2007 «Συνόδου» σας.
Ἐν προκειμένω κατηγορεῖσθε:
α) Διότι ἀπό τό 1974 ὁ δεύτερος ἐξ Ὑμῶν, ὁ πρ. Ἀργολίδος Παχώμιος, καί ἀπό τό 1976 ὁ πρῶτος, ὁ πρ. Πειραιῶς Νικόλαος, ὑπεκρίνεσθε τούς Ὀρθοδόξους, ἐνῶ μυστικῶς καί δή ΕΓΓΡΑΦΩΣ ΑΠΕΔΕΧΘΗΤΕ ΚΑΙ ΕΚΗΡΥΞΑΤΕ, ὁ μέν διά τῆς ἀπό τό 1974 «ἐξομολογητικῆς του ἐπιστολῆς», ὁ δέ διά τοῦ ἀπό Ὀκτωβρίου 1974 Ἀπολογητικοῦ του Ὑπομνήματος καί τοῦ βάσει αὐτοῦ ἐκδοθέντος 54/76 «Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς», ὅτι τό 1971 ἐδέχθητε «χειροθεσίαν», ὡς σχισματικοί, διότι ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος ἀπό τό 1937 κατέστη δῆθεν σχισματικός ἔναντι τοῦ πρ. Φλωρίνης!!! Σαφῶς καί πλέον ὁμοθυμαδόν κηρύσσεται ὑφ' ὑμῶν, μέσω τοῦ 54/76 Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος, ὅτι ὁ Ὁμολογητής Ἅγιος Ματθαῖος τό 1937 «ἴδρυσε μίαν δευτέραν ἐκκλησίαν ἀποσχισθείς ἀπό τήν ἐκκλησίαν τοῦ πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη»!!!
Οὕτω ὅμως δέν ἀπετολμήσατε ἁπλῶς νά δεχθῆτε μίαν ἐσχάτην βλασφημίαν καί ὕβριν κατά τῆς Ἐκκλησίας καί προπάντων ἄρνησιν καί πολεμικήν κατ' Αὐτῆς, ἀλλά καί διηκονήσατε τόν Διάβολον τοῦ κατά τό 1937^(*) σχίσματος τοῦ πρώην Φλωρίνης καί ἐδικαιώσατε τόν ἴδιον μέ ἀποτέλεσμα νά καταστῆτε ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ καί ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ! Ταῦτα καί διότι ὁ πρ. Φλωρίνης δέν εἶναι μόνον ὁ σχίστης τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ὁ ἐκφραστής, θεωρία τε καί πράξει, τῆς περί «δυνάμει Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος» θεωρίας, ἀλλά καί ὁ κατ' ἐξοχήν πολέμιος τῶν εὐλογημένων χειροτονιῶν τοῦ 1948 καί τέλος ὁ ἐμπνευστής καί εἰσηγητής τῆς «χειροθεσίας» σας. Εἶναι ἡ διαχρονική παλαιοημερολογιτική Οὐνία τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ! Αὐτό τό ἐν κρυπτῶ ἔγκλημά σας σᾶς ὡδήγησεν, ὅπως, κατά τήν κρίσιμον ταύτην περίοδον, διαπράξητε καί τό νέον σχίσμα σας, (τέταρτον κατά σειράν ἀπό τό 1924), ἀποκλειστικῶς διά λογαριασμόν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ καί Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
β) Εἰς τήν συγκεκριμένην ΕΣΧΑΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ σας συνεργήσατε οὐχί μόνον οἱ δύο πρῶτοι, ἀλλ' ἅπαντες οἱ συμπορευόμενοι εἰς αὐτό τό κίνημά σας καί ἐν τέλει συμμετασχόντες καί ὑπογράψαντες τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεώς σας, ἤγουν τήν ΣΑΤΑΝΙΚΗΝ ΣΑΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ, μέ ἀριθμόν Πρωτοκόλλου 3280 τήν 28ην Νοεμβρίου 2007, ἤτοι, καί οἱ: «Περιστερίου» Γαλακτίων, «Βερροίας» Ταράσιος,(**) «Διαυλείας» ἤ «Θηβῶν» Ἀνδρέας, «Φιλίππων» Χρυσόστομος, «Πειραιῶς» Παντελεήμων, «Φαρσάλων» ἤ «Λαρίσης» Ἰγνάτιος, «Τριμυθοῦντος» ἤ «Κιτίου» Σεβαστιανός καί «Ἀμαθοῦντος» Λάζαρος.
Πάντες ὑμεῖς διά τῆς ὅλης μετά τό 1999 συνοδοιπορίας σας ἐξωμοιώθητε, ἐταυτίσθητε καί συνεστρατεύθητε εἰς πόλεμον κατά τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ καί ἐν τέλει, διά τῆς ἀρνήσεώς της, ἠρνήθητε καί τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἐξ' `~Ης ἐξεπέσατε καί ΑΥΤΟΕΞΕΒΛΗΘΗΤΕ ὡς νεκρά καί σεσηπότα μέλη.
Τονίζομεν καί ὑπογραμμίζομεν ὅτι ἡ ἀμέσως σχεδόν μετά τό 1995-1996 κλιμακωθεῖσα Ἀντικανονική, Ἀντιεκκλησιαστική, Ἀντορθόδοξος καί Ἀήθης συμπεριφορά σας, ἡ κορυφωθεῖσα εἰς τάς ἄκρως ἀδίκους, σκοφαντικάς καί προπάντων ΣΚΟΠΙΜΟΥΣ ΛΗΣΤΡΙΚΑΣ πράξεις καί ἀποφάσεις σας, περί δῆθεν «ἀφορισμῶν», «ἀργιῶν», καί «καθαιρέσεων» κατά Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Λαϊκῶν καί ἐν τέλει ἡ ἀπό 28.11.2007 «ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ» σας ὑπηγορεύθησαν ἔξωθεν ἀποκλειστικῶς καί μόνον διά νά ἐπιτύχητε, καίριον θανατηφόρον πλῆγμα κατά τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ καί δι' αὐτοῦ καί κατά τῆς ἀπό τοῦ 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἐν προκειμένω ὅμως ὁ ἄκρατος Φαρισαϊσμός, ὁ ὁποῖος πλημμυρίζει, θέμις εἰπεῖν, τό πονηρόν βδέλυγμα τῆς 28ης Νοεμβρίου 2007, ἤτοι, τήν ὑπ' ἀριθμ. Πρωτ. 3280 «Ἐγκύκλιόν» σας, δέν ἐκάλυψεν τόν πραγματικόν ἐν αὐτῶ σατανικόν δόλον τῶν ἀθλίων συντακτῶν της, τόν ὁποῖον ὅμως, ὅπως καί ὅλων τῶν προηγηθέντων ἐξ ἴσου ἀθλίων καί σατανικῶν κειμένων των, ἀπεδέχθητε καί ὑλοποιήσατε Ὑμεῖς. Ὁ Φαρισαϊσμός σας ἐν προκειμένω καί εἰς τό τελευταῖον τοῦτο βδέλυγμα, τό ὁποῖον ὠνομάσατε «Συνοδικήν Ἐγκύκλιον», συνίσταται εἰς τό γεγονός ὅτι, ἀτάκτως πλήν πληθωρικῶς, ὑποκρίνεσθε τούς ὁμολογητάς, ἤγουν ὅτι δῆθεν κρατεῖτε τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ὅτι κέκτησθε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948, πλήν ὅμως ταῦτα οὐδόλως καλύπτουν τήν ἐπίσης ἀτάκτως καί ἐπανειλημμένως ἀκολουθοῦσαν ἄκρως πονηράν καί δολίαν δήλωσιν ὅτι «Συνοδικῶς» ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΕΤΕ καί ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΕΤΕ, ἤγουν καταδικάζετε καί ἀπορρίπτετε τήν χειροθεσίαν σας, τήν ὁποίαν, ὡς κηρύσσετε, ἐδέχθητε τό 1971, ἤ ἐπί τό ἀκριβέστερον, αἱ κατά τό 1973 χειροτονίαι σας προέρχονται ἐξ Ἐπισκόπων «χειροθετηθέντων» κατά τό 1971.
Δηλαδή, προκειμένου νά ὑποστασιάσετε τήν ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΝ ἐν Ἑλλάδι καί διά τήν ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ καί τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ» σας, ἐχρησιμοποιήσατε αὐτό τό ψεῦδος, περί δῆθεν χειροθεσίας καί τόν δόλον καί τήν ἀπάτην περί καταδίκης, τῆς ὄντως ἀνυποστάτου «χειροθεσίας» κατά τό 1971! Ὁ Φαρισαϊσμός καί ἡ ἀπάτη σας, εἰς τήν πλέον σατανικήν των ἔκφρασιν καί διάστασιν! Μέ αὐτήν τήν ΕΣΧΑΤΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΝ καί προηγουμένως τό ΨΕΥΔΟΣ, τό ΕΓΚΛΗΜΑ σας εἶναι ΤΕΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΝ καί ΩΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΝ, διότι ἐνῶ πληθωρικῶς κηρύσσετε ὅτι ἔχετε μέν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948, ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Ἐπισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου, ἐν ταυτῶ ὅμως δηλώνετε ψευδῶς, ὅτι ὡς Ἐπίσκοποι προέρχεσθε ἐκ χειροθετημένων Ἐπισκόπων(!) καί οὕτω δέχεσθε, ὁμολογεῖτε καί κηρύσσετε ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ τήν ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΝ διά τήν Ἐκκλησίαν ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ καί τελικῶς ἀναμφισβητήτως ΥΠΟΣΤΑΣΙΑΣΑΤΕ ΔΙ' ΕΑΥΤΟΥΣ αὐτήν τήν χειροθεσίαν, καί ΑΚΥΡΩΣΑΤΕ καί ἐμπτύσατε τρίς ἐπί τῶν ἐκ τοῦ Ματθαίου χειροτονιῶν σας.
Ἑπομένως ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς:
α) Ἠρνήθητε, ἐβεβηλώσατε καί ἐρρίψατε εἰς τούς κύνας τόν μαργαρίτην τῆς Ἀποστολικῆς σας Διαδοχῆς καί οὕτω ἠρνήθητε καί τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
β) Ἐξαρτήσαντες οὕτω ἑαυτούς, ὡς «Ἐπισκόπους» καί «Ἱερεῖς», ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, πλέον δέν εἶσθε λειτουργοί καί οἰκονόμοι τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλ' εἶσθε, ὅπως ὅλοι οἱ ἐν τῶ Οἰκουμενισμῶ κινούμενοι Νεοημερολογῖται «Ἐπίσκοποι καί Ἱερεῖς». Εἶσθε ἑπομένως ἀπολύτως ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΙ καί ΨΕΥΔΟ^Ι^ΕΡΕΙΣ.
γ) Ταῦτα σᾶς ἔφεραν εἰς τήν θέσιν τῶν Σχισματοαιρετικῶν, διότι ἐν γνώσει καί βάσει σχεδίου καί ἐπί σκοπῶ, ἀπό κοινοῦ πολεμεῖτε, ὑβρίζετε καί ὑπονομεύετε ΔΟΛΙΩΣ τήν Ἐκκλησίαν, ὡς δέ οἱ δεινότεροι τῶν Φαρισαίων, ὑποκρίνεσθε τούς Ὀρθοδόξους, διό ἤδη ἐπεκάθησαν ἐφ' ὅλων Ὑμῶν καί τά ἐν τῶ ΚΓ΄ Κεφαλαίω τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου ΟΥΑΙ τοῦ Κυρίου.
ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣΘΕ δι' ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ΑΣΕΒΩΣ καί ὡς νά εἶσθε ἐντελῶς ΑΠΙΣΤΟΙ, ἐποιήσατε κατά τῆς Ἀποστολικῆς σας Διαδοχῆς, τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία κέκτηται πλήρη, τελείαν, ἀνόθευτον καί ἀδιάκοπον ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 ὑπό τῶν τριῶν ἐκείνων Ἐπισκόπων, οἴτινες εἶχον τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν πρό τῆς Νεοημερολογιτικῆς σχισματοαιρέσεως τοῦ 1924, ὡς καί διά τῶν τοιούτων τοῦ 1948 καί 1995. Ταῦτα δέ ἐποιήσατε ἐνσυνειδήτως διά νά προσβάλετε τήν ἀπό τοῦ 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Κλείοντες αὐτό τό καθ' Ὑμῶν Κατηγορητήριον, ὑπογραμμίζομεν καί τά ἑξῆς: Ἀπό τήν στιγμήν, καθ' ἥν Σεῖς, οἱ τῆς Συνόδου τῆς 28ης Νοεμβρίου 2007, ἀπό κοινοῦ δολιώτατα ἐδέχθητε τήν λεγομένην χειροθεσίαν, κατά τά πρότυπα τῆς ἀπό τό 1974 «ἐξομολογητικῆς ἐπιστολῆς» τοῦ κ. Παχωμίου καί τοῦ 54/76 Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν» Πειραιῶς, ὑπέρ τοῦ κ. Νικολάου, ὅσας φοράς καί ἄν τήν ἀποδοκιμάσετε, ἀποκηρύξετε καί τήν καταδικάσετε, αὕτη, ὡς ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, τό Ὁποῖον σᾶς κατέστησεν Ἐπισκόπους — Διαδόχους τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων, δέν ἐξαλείφεται καί δέν σβήνει. Ἄς ἐπιτραποῦν τά καταχρηστικά παραδείγματα: Δέν ἐξαλείφει ὁ φονεύς τόν φόνον καί ἡ μοιχαλίς τήν μοιχείαν, ὅσας φοράς καί ἄν ἀποδοκιμάσουν, ἀποκηρύξουν καί καταδικάσουν τάς πράξεις των, ἀλλά παραμένουσι ὁ μέν φονεύς, ἡ δέ μοιχαλίς. Πολύ περισσότερον ὁ ψευδῶς κατηγορηθείς ὡς φονεύς, ἤ ἡ παρθένος ὡς μοιχαλίς, μέ τό νά καταδικάσουν τάς ἀνυποστάτους πράξεις των, δῆθεν διά νά ἀθωωθοῦν, μέ τήν καταδίκην των αὐτήν ἐδέχθησαν καί ὡμολόγησαν ὅτι διέπραξαν ὁ μέν τόν φόνον, ἡ δέ τήν μοιχείαν. Αὐτό ἐποιήσατε μέ τήν ὑπ' ἀριθμ. 3280/28.11.2007 «ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ» σας, ἤτοι, διά τῆς καταδίκης ἐδέχθητε καί ὡμολογήσατε τήν ἀνύπαρκτον «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ» σας, μέ ἀποτέλεσμα νά τήν καταστήσετε δι' ὑμᾶς ΥΠΑΡΚΤΗΝ.
Τό παράδειγμα εἶναι ἐντελῶς καταχρηστικόν καί δέν τίθεται ἐν παραλλήλω μέ τήν ὑφ' ὑμῶν κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βλασφημίαν καί ἐν ταυτῶ ψεῦδος, διότι ὁ ὑφ' ὑμῶν ὁμολογηθείς «φόνος» ἤ «μοιχεία» κατά τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ, εἶναι ΨΕΥΔΟΣ, εἶναι «ἀπόπειρα φόνου» καί «ἀσέλγεια» κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τῆς Ἐκκλησίας, ὅπερ οὔτε ἐν τῶ νῦν, οὔτε εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας συγχωρηθήσεται.
Καίτοι ἡ Ἱερά Σύνοδος ἔκρινεν ὅτι δέν ὑφίσταται χρεία πρός περαιτέρω διατύπωσιν ἄλλου κατηγορητηρίου, παρά ταῦτα, ἀποφασίζει, ὅπως καταγραφῶσιν μόνον τινές ἐξ αὐτῶν τῶν Κατηγοριῶν, ἐνῶ προσεύχεται καί ἐλπίζει ὅτι ἔστω καί εἷς ἤ ὀλίγοι, (εἴθε ὅλοι ἐν ἑνί στόματι καί μιᾶ καρδία) νά ἐπιστρέψετε καλῶς, ὅθεν κακῶς αὐτοεξεβλήθητε, διότι ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας καί ὑπ' αὐτάς τάς συνθήκας οὐκ ἔστι σωτηρία.
1ον. Κατηγορεῖσθε ὅτι ἡ ἀπό τό 1998 καί ἄχρι τῆς ἀπό 26.4.2008 ὑπ' ἀριθμ. 3282 «καθαιρετική ψευδοαπόφασίς» σας κατά τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου καί κάθε ἄλλη σχετική, ἐγένοντο ἐπί τῶ σκοπῶ, ὅπως ἀποφύγετε τήν αἰτουμένην καθαράν Ὁμολογίαν καί τήν Κανονικήν ἀντιμετώπισιν τῶν πέντε, τά ὁποῖα πρῶτος ἐζήτησεν ἀπό τό 1998 Κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως ὁ Παν/τος π. Ἀμφιλόχιος. Εἰς τό αἴτημά του σεῖς ἀνταπεκρίθητε μέ τάς συκοφαντίας, τάς διώξεις, τήν ψευδοαργίαν καί τήν ψευδοκαθαίρεσιν. Διά νά ἐπιτύχετε αὐτάς τάς πράξεις κατελύσατε συλλήβδην τήν Κανονικήν Τάξιν καί τόν θεσμόν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, καί πάντως ἐπί τῶ σκοπῶ νά προδόσητε τήν Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν σας Διαδοχήν. Ἐπ' αὐτοῦ δύνασθε νά συμβουλευθῆτε τά Ἀρχεῖα σας καί ἐν ἀδυναμία ποιῆσαι τοῦτο, ἴδετε τούς Τόμους «ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ», Τόμος Α΄, 2000 καί Β΄ 2008, καί εἰς τήν «ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΟΗΝ», Τόμος 11ος/2000, σελ. 120-133, 143, 151-159, Τόμος 14ος/2003, σελ. 27-38, Τόμος 15ος/2004, σελ. 235-241, 361-368, 408-413, 486-488, 516-522, 543-545, Τόμος 16ος/2005, σελ. 2-24, 51-59, 164-188, 227-252, 313-321, Τόμος 17ος/2006, σελ. 269, Τόμος 18ος/2007, σελ. 23-41, 393-396, Τόμος 19ος/2008, σελ. 128-145, 323-331.
2ον. Κατηγορεῖσθε διά τάς ἐπί μακρόν συστηματικῶς ἐπιχειρηθείσας συκοφαντίας, διαστροφάς, διώξεις καί «ἀφορισμόν» σας κατά τοῦ ἀπό τό 1970 δοκίμου καί ἀνιδιοτελοῦς θεολογικοῦ σας Συμβούλου καί πρωτεργάτου εἰς τόν ἱερόν τῆς Ἐκκλησίας Ἀγῶνα, ἐλλογίμου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, διότι τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας 1997, «ἐχάλασε» τά σχέδια τῶν Φλωρινικῶν καί τῶν «ἐκπροσώπων» των εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον, διά τῶν ὁποίων εἶχον θέσει πρό τῶν θυρῶν σχέδιον περί δῆθεν θεολογικοῦ διαλόγου διά νά ἐπιτύχουν τήν ἕνωσιν ἐπί τῆς δῆθεν κοινῆς πίστεως, ἀλλά καί τῆς κοινῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς. Βλέπετε καί τά σχετικά κείμενα, τά ὁποῖα συναποστέλλονται εἰς τόν πρῶτον ἐξ Ὑμῶν καί εἰς τό ἐν Κάτω Ἠλιουπόλει παρανόμως κατεχόμενον Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιαστικόν Κέντρον, ἤτοι:
α) Τήν ὑπ' ἀριθμ. 87/22.10.1999 ἐπιστολήν του πρός τόν Μοναχόν Μάξιμον Τσακίρογλου, μεθ' ἑτέρων ἱστορικῶν κειμένων ἐκ φύλλων (38) τριάκοντα ὀκτώ.
β) Τό εἰδικόν Τομίδιον ἐξ (90) ἐνενήκοντα σελίδων ὑπό τόν τίτλον. ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ! ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ», Ἀθῆναι 1999.
γ) Τό εἰδικόν τεῦχος ἐπίσης τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, μέ τήν ἀπό 28/15.1.2000 ἐπιστολήν του «Πρός τούς ἐντιμωτάτους ἐν Χριστῶ Πατέρας καί Ἀδελφούς…» μετά τῶν 27 συνημμένων ἐγγράφων, εἰς τά ὁποῖα παραπέμπει ἡ ἐπιστολή.
Μετά τήν κυκλοφορίαν καί αὐτῶν τῶν κειμένων, δέν συνεχώρησαν τήν πρωτοβουλίαν τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη νά συνεχισθῆ ὁ (μετά τῶν Φλωρινικῶν) ἐν ἀληθεία καί ἀγάπη Κανονικός καί Ὀρθόδοξος Διάλογος τῶν ἐτῶν 1988-1991 καί δή ἐκ τοῦ σημείου εἰς τό ὁποῖον οὗτος διεκόπη, ἤτοι, τοῦ τρίτου κατά σειράν θέματος: «Σχίσμα τοῦ 1937», τήν Εἰσήγησιν ἐπί τοῦ ὁποίου ἀπέρριψαν (οἱ Φλωρινικοί), διότι ἦτο ἀληθής, καί ἀντικειμενική καί ἐκάλει τά μέλη τῶν ἑκατέρωθεν ἐπισήμων Ἐπιτροπῶν νά συσκεφθοῦν ὡς ὑπεύθυνοι μέ συνέπειαν πρός τάς ἤδη διατυπωθείσας συγκεκριμένας καί ὑπογεγραμμένας ΚΟΙΝΑΣ ΑΠΟΦΑΝΣΕΙΣ ἐπί τῶν θεμάτων: «Νεοημερολογιτικόν Σχίσμα 1924», καί «Ὁμολογία — Ἐκκλησιολογία τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό 1924, ἕως τό 1935».
Ὅθεν κατηγορεῖσθε ὅτι, προκειμένου, διά λογαριασμόν τῶν Φλωρινικῶν, τῶν συνεργατῶν των, ἀλλ' ἐν τέλει καί διά λογαριασμόν σας, μετήλθετε πάντα ἀθέμιτον τρόπον ὥστε νά περιθωριοποιήσετε τό συγκεκριμένον πρόσωπον, τό ὁποῖον ἐν πολλοῖς εἶχεν προετοιμάσει καί τόν ἐν Ἀγάπη καί Ἀληθεία θεολογικόν Διάλογον, τῶν ἐτῶν 1988-1991, καί ἐν πολλοῖς τόν διηκόνησεν ὡς εἰσηγητής ἐπί τῶν δύο πρώτων βασικῶν θεμάτων.
Ἐν προκειμένω νά λάβετε ὑπ' ὄψιν σας τά ἐν τοῖς Ἀρχείοις ὑμῶν ντοκουμέντα, καί συγκεκριμένως ἐκτός ἀπό τά συναποστελλόμενα τεύχη, τά ὁποῖα προεμνημονεύθησαν, νά λάβητε ὑπ' ὄψιν καί τό Φλωρινικόν περιοδικόν «ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ» Α.Τ. 17, Νοέμβριος — Δεκέμβριος 1997, τόν «ΚΗΡΥΚΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», Τόμος 1998, τεῦχος Μα?ου, σελ. 135-138, Ἰουνίου σελ. 164-174, Αὐγούστου, σελ. 227-238, Σεπτέμβριος σελ. 267-275 καί Ὀκτωβρίου, σελ. 295-303 καί πάλιν εἰς τό Φλωρινικόν περιοδικόν (Ε.Γ.Ο.Χ.Ε.) Ἰανουάριος — Φεβρουάριος 1999, ἀνταπάντησιν τῶν Φλωρινικῶν ὑπό τόν τίτλον «Κακοδοξίες καί φλυαρίες τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη» καί τήν νέαν ἀπάντησιν τοῦ θεολόγου μέ τό εἰδικόν τεῦχος ὑπό τόν τίτλον: «ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ» Ἀθῆναι 1999. Ὡσαύτως βλέπετε ἐν «Ο.Π.» Τόμος 11ος/2000, σελ. 171-188 καί Τόμος 12ος/Νοέμβριος 2001, σελ. 79-81, 127-130, 267-279, 308-312, Τόμος 13ος/2002, σελ. 3-19, 34-37, 105-108, 125-126, 237-250, 288-286, Τόμος 14ος/2003, σελ. 269-275, 337-338, Τόμος 15ος/2004, σελ. 532-539 καί 303-311, 350, 532-539, Τόμος 16ος/2005, σελ. 80-86, Τόμος 17ος/2006, σελ. 269-275, 337-338.
3ον. Κατηγορεῖσθε ἐπίσης καί διότι ἐπί δεκαετίαν ἐδιώξατε καί ἐσυκοφαντήσατε διά τούς ἰδίους λόγους καί διά τήν ἰδίαν σκοπιμότητα, ἐκτός τοῦ Παν/του Ἱερομονάχου π. Ἀμφιλοχίου Ταμπουρᾶ, καί τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκον, μέ ἀκύρους καί ἀνυποστάτους «ἀργίας», καί «καθαιρέσεις», ἐνῶ δέν ἐλάβετε καθόλου ὑπ' ὄψιν, ὡς ὠφείλετε, ἀλλά καί «ἐποδοπατήσατε» αὐθαιρέτως τάς ἑκατοντάδας ἐπισήμων Ἀρχιερατικῶν του ἐγγράφων, Ἐκκλήσεων, Παρακλήσεων, Ὑπομνημάτων, Παρεμβάσεων, εἰς τάς ὁποίας προέβη καί ὡς Ἀρχιγραμματεύς καί ὡς Ἀρχιερεύς καί Κανονικόν μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ἀκόμη κατηγορεῖσθε ὅτι ἀπερρίψατε καί «κατεδικάσατε» καί τάς ἱστορικάς Ὁμολογίας τοῦ 2004 καί τοῦ 2006.
Ὅθεν αἱ πράξεις σας αὗται, καίτοι καθ' ὥν ἐξεδόθησαν ἀποτελοῦν ἀσεβεῖς καί ἱεροσύλους, πλήν ἀκύρους πράξεις, αἱ ὁποῖαι ἀπό ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως ἐπισύρουν τήν ἐσχάτην τῶν ποινῶν, ἀποτελοῦν ὅμως καί κοινά ποινικά ἀδικήματα.
Αἱ διωκτικαί αὗται ἀποφάσεις σας εἶχον σκοπόν νά παραμερισθοῦν ὅλα τά συγκεκριμένα πρόσωπα διά νά ἀνοίξη διάπλατα ἡ ὁδός τῆς προδοσίας σας καί χωρίς τά συγκεκριμένα ἐμπόδια. Αὐτό ἀκριβῶς ἀποκαλύπτετε οἱ ἴδιοι καί εἰς τήν ὑπ' ἀριθμ. 3280/28.11.2007 βλάσφημον Ἐγκύκλιόν σας γράφοντες: «…ἐξ ἀφορμῆς τῆς μέχρι σήμερον ἐπί τοῦ θέματος τῆς γενομένης ἐν ἔτει 1971 χειροθεσίας ἀπουσίας συνεποῦς, ἐνιαίας, σταθερᾶς, ὀρθῆς ἀπό ὀρθοδόξου ἀπόψεως θέσεως,…ἐκ μέρους διαφόρων τήν Ἐκκλησίαν ποικιλοτρόπως πολεμούντων ἀτόμων ἐν σχέσει μέ τό θέμα τῆς ἐν ἔτει 1971 χειροθεσίας ποιμαντική μερίμνη καί εὐθύνη κινουμένη 'ώφειλε νά ἐπιληφθῆ σχετικῶς. Οὕτω ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τῶν Ἀρχιερέων, καιροῦ ἐλθόντος καί τῶν συνθηκῶν ἐξασφαλισθεισῶν καί τῶν ἐμποδίων διά τήν ἐν πληρότητι ἐκκλησιαστικήν ἀντιμετώπισιν ἐξαφανισθέντων…». Δηλαδή κηρύσσετε ψευδῶς ὡς δεδομένην «τήν χειροθεσίαν» σας καί ὅτι αὕτη δέν ἀντιμετωπίσθη ἀπό τό 1971, διότι ὑπῆρχον ΕΜΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ αὐτοῦ τοῦ σχεδίου σας, ἕως ὅτου τήν 28ην Νοεμβρίου 2007 τά ἐξηφανίσατε, ἐνῶ ἐδημιουργήσατε καί ἐξησφαλίσατε ὅλας τάς προϋποθέσεις — συνθήκας διά νά ἐπιβάλετε διά τοῦ ψεύδους «Συνοδικῶς» τήν ἀνυπόστατον χειροθεσίαν! Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων;
Συνελόντ' εἰπεῖν, αἱ ἐπιχειρηθεῖσαι κεναί δολοφονικαί πράξεις «ἀφορισμῶν», «ἀργιῶν» καί «καθαιρέσεων», αὐτόν τόν ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ καί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΝ ΣΚΟΠΟΝ εἶχον, διότι τά συγκεκριμένα πρόσωπα ἦσαν τά «ἐμπόδια» εἰς τά σχέδιά σας νά μεταλλάξετε τήν ἐν ἔτει 1971 συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν! Ὅθεν κατηγορεῖσθε ὅτι ἐνεργήσατε τά πάντα διά νά προσβάλετε οὕτω τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί τήν Ὁμολογίαν -Ἐκκλησιολογίαν, γεγονός τό ὁποῖον ὅμως ἐπετύχατε μόνον δι' ἑαυτούς, καί δι' αὐτό ἐξεπέσατε καί αὐτοεξεβλήθητε τῆς Ἐκκλησίας, ὡς βλάσφημοι καί Ἐκκλησιομάχοι.
4ον. Κατηγορεῖσθε ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κιτίου Παρθενίου, τοῦ πιστοῦ Κλήρου καί Λαοῦ τῆς πρεσβυγενοῦς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου ἐπί παρανόμω, ἀντικαταστατικῆ καί ἀντικανονικῆ παρεμβάσει σας εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου, πρόκλησιν σχίσματος καί ἔκθεσμον καί ἀντικανονικήν χειροτονίαν, ἐν μέσω ξυλοδαρμῶν καί αἱμάτων καί ὑπό τήν ἐπέμβασιν ἀστυνομικῶν δυνάμεων, μεμαρτυρημένως ἀναξίου προσώπου, τοῦ φερομένου κατ' ἀρχάς ὡς «Τριμυθοῦντος», καί κατόπιν ὡς «Κιτίου» Σεβαστιανοῦ Σταύρου.
5ον. Κατηγορεῖσθε ὅτι ὁ δεύτερος ἐξ Ὑμῶν ὁ πρ. Ἀργολίδος Παχώμιος εἰσπηδήσας εἰς τό Ἡσυχαστήριον τῆς Ἀδελφότητος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὑπό τόν Παν/τον π. Ἀμφιλόχιον, προεκάλεσεν σχίσμα εἰς τήν Ἀδελφότητα καί τήν Τοπικήν Ἐκκλησίαν τῆς Λαρίσης, ἐνῶ διέπραξεν καί τά ἀσύγγνωστα ἁμαρτήματα τῆς ἄρσεως ἠτιολογημένης καί Κανονικῶς ἐπιβληθείσης εἰς τόν Ἱερομόναχον Ἰγνάτιον Δάσσιον ἀργίας, τήν ὁποίαν ἁρμοδίως, κανονικῶς καί ἠτιολογημένως εἶχεν ἐπιβάλει ὁ Γέροντας καί Πνευματικός του, καί ἀμέσως εἰς διάστημα μόλις ὀλίγων μηνῶν, τοῦ παρέσχεν τό Ἀγγελικόν σχῆμα τοῦ Μοναχοῦ, τόν κατέστησεν Πνευματικόν, τοῦ παρέσχεν τό διακριτικόν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου καί ἐν τέλει ἀπό κοινοῦ τόν ἐπισκοποιήσατε καί τόν ἀφήσατε νά πνίγεται εἰς τήν μέθην τῶν παθῶν του, ἀπαξιοῖτε δέ νά ἀσχοληθῆτε μέ τάς εἰς βάρος του καταγγελίας, (ὅπως καί παλαιότερον μέ ἄλλας παρομοίας), ὡς νά εἶσθε ἄλλοι σύγχρονοι Νικολα?ται.
Διότι πῶς εἶναι δυνατόν νά νοηθῆ τό γεγονός, ὅτι ἐνῶ ἦτο εἰς ἀργίαν ὁ Ἱερομόναχος διά συγκεκριμένον λόγον, ὁ ὁποῖος σᾶς ὑπεχρέωνεν, ἐφ' ὅσον τόν ἀπεσπάσατε ἐκ τοῦ Γέροντός του, νά τόν θέσετε ὑπό προσεκτικήν καί ὑπεύθυνον θεραπείαν, σεῖς ἐπυροδοτήσατε τάς ἀδυναμίας καί τά πάθη του ὡς ἀνθρώπου, μέ ἀποτέλεσμα ἡ κατάστασίς του νά γίνη ἀνεξέλεγκτος καί, μή γένοιτο, ἀθεράπευτος!.. Κατηγορεῖσθε ὅτι ἐποιήσατε ταῦτα πάντα καί ἐπιμένετε, διά νά πλήξετε τόν ἀνατέλλοντα φάρον τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Λαρίσης καί δή εἰς τό Ἡσυχαστήριον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων — Τιμίου Σταυροῦ ἐν Σ.Σ. Ραψάνης Λαρίσης, καί πάντοτε διά νά προσβάλετε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί μέσω Αὐτῆς τήν Ἐκκλησιολογίαν — Ὁμολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
6ον. Κατηγορεῖσθε ὅτι κοινωνεῖτε ὅλων τῶν αἱρετικῶν φρονημάτων τοῦ πρ. Πειραιῶς Νικολάου, γενικῶς περί «νεοεικονομαχίας», τά ὁποῖα εἶναι τά αὐτά μέ τά τῶν πέντε, καθώς καί τά αἱρετικά του φρονήματα περί «Ἐκκλησιολογίας — Τριαδολογίας» τά κηρυχθέντα διά τῆς Εἰσηγήσεώς του πρός τήν Σύνοδον τοῦ Φεβρουαρίου 2002.
7ον. Κατηγορεῖσθε ὅτι ἀπό τό 1999 κατελύσατε τόν Καταστατικόν Νόμον, τοῦ «ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ.», ὅστις ρυθμίζει ἅπαντα τά τοῦ «Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.» καί τόν ἐνεκρώσατε, διότι καί οὗτος κατ' ἐξοχήν προβλέπει καί διασφαλίζει τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν, ἀπό παντός ἐσωτερικοῦ ἤ ἐξωτερικοῦ ἐπιβούλου. (Βλέπετε Καταστατικόν καί εἰς τήν «Ο.Π.», Τόμος 17ος/2006, σελ. 268 καί 11).
Ἡ παροῦσα ἀπεφασίσθη νά σᾶς κοινοποιηθῆ διά Δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ εἰς τόν πρῶτον καί δεύτερον ἐξ Ὑμῶν, τοῖς δέ λοιποῖς διά τῶν ΕΛ.ΤΑ. Εἰς περίπτωσιν ἀδυναμίας διά τήν προσωπικήν σας παρουσίαν δύνασθε νά ἀπολογηθῆτε καί δι' ἐγγράφου Ἀπολογητικοῦ Ὑπομνήματος.

Ζητοῦμεν συγγνώμην, διότι καί εἰς τό παρόν τεῦχος, ἡ «Ὀρθόδοξος Πνοή», δι' ἔλλειψιν χώρου, δέν κατέστη δυνατόν νά περιλάβη τάς ἀπαντήσεις, αἱ ὁποῖαι ἐκκρεμοῦν καί ἀπευθύνονται πρός τό Περιοδικόν «Ὀρθόδοξον Πατερικόν Σάλπισμα».
Ὡς γνωστόν τό ἐν λόγω Περιοδικόν εἰς 13 συνεχῆ τεύχη παρέθεσεν ἀποκαλυτπικά, κείμενα ἐπί τῆς συμπεριφορᾶς τοῦ ἀποβιώσαντος Κιτίου Ἐπιφανίου κατά τήν μετά τό 1977 περίοδον. Τά κείμενα ἔχουν ἐξαιρετικόν ἐνδιαφέρον διότι διαφωτίζουν καί τήν Ἐκκλησιαστικήν Περίοδον τῆς τελευταίας 15ετίας, καθ' ἥν ἐπεχειρήθη ἡ μεγίστη κατά τῆς Ἐκκλησίας σκευωρία, ταῦτα δέν ὑστεροῦν καί εἰς τήν διαφώτισιν τῆς ἰδίας σκευωρίας τοῦ Κυπρίου Ἐπισκόπου μας μέ τούς Φλωριναίους Ἁγιοβασιλειάτας τοῦ Ἁγίου Ὄρους κατά τήν ἀμέσως μετά τό 1971 καί ἰδιαιτέρως μετά τό 1977 περίοδον.
Ὁ ἀποβιώσας πρώην Μητροπολίτης μας Ἐπιφάνιος «διατυπώνει τάς σκέψεις τους ὡς εἶδος ἀπολογίας…» πρός τούς Ἁγιοβασιλειάτας Μοναχούς Δαμασκηνόν ἀπό τό 1977, ὅτε τούς ἐκάλει εἰς «ἐπανάστασιν ἐκ τῶν κάτω» κατά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά ἐπιτευχθῆ ἡ ἕνωσις Φλωρινικῶν καί «Ματθαιϊκῶν» κατά τήν γνωστήν «ἀπόφασιν» τοῦ 1971 τῶν Ρώσων τῆς διασπορᾶς καί μέ δεδομένην τήν «κοινήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν»!..
(*) Σημ. «Ο.Π.»: Τό 1ον σχίσμα ἐγένετο κατά τό 1924 ὑπό τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, τό 2ον κατά τό 1937 ὑπό τοῦ πρ. Φλωρίνης, τό 3ον κατά τό 1995 ὑπό τῶν πέντε καί τό 4ον κατά τό 2005 ὑπό τῶν Νικολαϊτῶν, ἤ ἐπί τό ἀκριβέστερον τοῦτο ἀποτελεῖ συνέχειαν τῆς τρίτης δεινῆς ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΕΩΣ τῶν πέντε.
(**) Ὡς ἐπληροφορήθημεν ὁ κ. Ταράσιος ἠρνήθη νά ὑπογράψη αὐτό τό βδέλυγμα κατά τῆς Ἐκκλησίας…