ΤΕΥΧΟΣ 189 Σεπτέμβριος - Ὀκτώβριος 2009 |
ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Ἁγία
Αἰκατερίνη Κορωπίου Ἀττικῆς 19400 Τ.Θ. 54
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
(Διά περαιτέρω διάλογον ἀγάπης καί ἀληθείας) Τοῦ Θεολόγου καί Δ/ντοῦ τῆς «Ο.Π.» ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΧΡ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ Πρός:
Α΄ Τούς ἐν τῆ τελευταία «Πράξει»
των (3298/7.8.2009), φερομένους ὡς Ὀρθοδόξους «ἐπισκόπους», ὡς
συγκροτοῦντας «Ἱεράν Σύνοδον» καί ὡς ἐκπροσωποῦντας καί ἐκφράζοντας τήν
«Ἐκκλησία Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος» ἤ τήν «Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς
Ἑλλάδος»(!!!), ὅπως ἐναλλακτικῶς ἐκφράζονται, ἤτοι, τούς κ.κ. 1)
Νικόλαον Μεσσιακάρην, 2) Παχώμιον Ἀργυρόπουλον, 3) Παντελεήμονα
Ντέσκαν, 4) Ἰγνάτιον Δάσσιον καί 5) Σεβαστιανόν Σταύρου (ἐκ Κύπρου).Β΄ Τούς ἄμεσους συνεργάτας αὐτῶν κ.κ. 1) Δημήτριον Κάτσουραν, 2) Μάξιμον (Χαράλαμπον) Τσακίρογλου καί τούς ἐμμέσους: 1) Καλλίνικον Σαραντόπουλον, 2) Ἀθανάσιον Σακαρέλλον, κ.λπ. Κοινοποίησις: Πρώην Ἐπισκόπους τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κ.κ.: 1) «Περιστερίου» Γαλακτίωνα Γκαμίλην, 2) «Βερροίας καί Ναούσης» Ταράσιον Καραγκούνην, 3) «Θηβῶν καί Λεβαδείας» Ἀνδρέαν Σῦρον καί 4) «Φιλίππων» Χρυσόστομον Σῦρον, οἴτινες δέν προσῆλθον εἰς τήν ἀπό 7.8.2009 «σύνοδον» τῶν Νικολάου Μεσσιακάρη καί Παχωμίου Ἀργυροπούλου. Ἀγαπητοί, πρώην Πατέρες καί Ἀδελφοί, ὁ Ἐνανθρωπήσας, Σταυρωθείς καί Ἀναστάς δι' ἡμᾶς καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν Χριστός ὁ Ἀληθινός Θεός ἡμῶν, μακροθυμῶν περιμένει τήν μετάνοιάν μας, διότι «δέν θέλει τόν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι καί ζῆν αὐτόν»! Ἡμεῖς ἀγαπητοί, ἕως πότε θά εἴμεθα βαρυκάρδιοι καί θά ἐμμένωμεν (ἐμμένετε), εἰς τάς βλασφημίας, τά σχίσματα καί τήν ἐσχάτην Ἐκκλησιομαχίαν καί ἐν τέλει προδοσίαν; Ἰδού δι' ὅλους μας, τούς τε πρεσβυτέρους κατά τήν ἡλικίαν ἀλλά καί τούς νεωτέρους, ὀρθοῦται ἔμπροσθέν μας ὁ θάνατος! Διατί ἀδιαφοροῦμεν, διατί πλανώμεθα; Τί ἐπέτυχον οἱ κακῶς τελευτήσαντες τόν βίον σχισματοαιρετικοί: Ματθαῖος, Τίτος, Γρηγόριος καί Θεοδόσιος; Τί θά ἐπιτύχετε καί ἐσεῖς μέ τήν πολύ χειροτέραν ἐκείνων ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΙΑΝ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΙΝ ΣΑΣ; Σᾶς προεκαλέσαμεν καί παρεκαλέσαμεν «ἑβδομηκοντάκις ἑπτά» νά παρακαθήσωμεν εἰς τήν ἰδίαν τράπεζαν καί νά διαλεχθῶμεν ἐν ἀγάπη Χριστοῦ καί ἐν τῆ Ἀληθεία Του καί δέν ἠθελήσατε! Διατί; Ἐάν ἔστω καί κατά ἀπειροελάχιστον ἦσθε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ἐπίσκοποι καί εἴχετε ἔστω καί τήν παραμικράν ἀσθενῆ ἑνότητα καί κοινωνίαν μετά τοῦ Παναγίου Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖον εἶναι ἡ Ἐκκλησία Του, θά ἦτο δυνατόν νά συμπεριφέρεσθε καί νά διάγετε κατά τόν τρόπον αὐτόν; Ἄν σᾶς ἐκυβέρνα ἡ Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Χριστός, θά ἠδύνασθε ποτέ νά ἐνεργῆτε, ὅπως ἐνεργεῖτε; Ποῖος ἑδρεύει εἰς τάς καρδίας σας καί πληροῖ αὐτάς; Ἀγαπητοί, τά ἀληθῆ καί ζῶντα μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας Του, πρωτίστως κοινωνοῦν τῆς ἀφάτου ταπεινώσεως Ἐκείνου, ἀγαποῦν, θυσιάζονται καί σταυροῦνται ὅπως Ἐκεῖνος καί οὕτω προσδοκοῦν καί τήν Ἀνάστασιν. Χριστιανός σημαίνει μίμησις ἐν πᾶσι τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ! Εἰς τί ἡμεῖς μιμούμεθα τό Κύριον, ὥστε νά ὀνομαζώμεθα Χριστιανοί; Ἀγαπητοί, Ἐκκλησία Χριστοῦ σημαίνει κοινωνίαν καί ἑνότητα τῶν μελῶν Της μετά τοῦ Χριστοῦ καί μεταξύ των. Μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως λέγει ὁ Ἀπ. Παῦλος, εἶναι, ὅστις προσπαθεῖ νά ἐπιτύχη τό «Χριστῶ συνεσταύρωμαι ζῶ οὐκέτι ἐγώ ζῆ δέ ἐν ἐμοί Χριστός»! Τά ἀληθῆ καί ζῶντα μέλη τῆς Ἐκκλησίας, μετέχοντα εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ζοῦν ἐν Χριστῶ! Αὐτό σημαίνει ὅτι, οἱ Χριστιανοί, (κατά τό μέτρον ὅ ἐδόθη ἑκάστω), εἶναι Χριστοφόροι, ὡς Χριστοφόροι δέ μιμοῦνται ἐν πᾶσι τόν Ἐνανθρωπήσαντα καί μετέχουν ἀπ' ἐδῶ τῆς Οὐρανίου βασιλείας, ἀφοῦ ὁ Κύριος ἀνεβίβασεν τήν τεθεωμένην Του ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς τήν δόξαν τῆς Ἁγίας Τριάδος, μέσω δέ αὐτῆς τῆς τεθεωμένης ἀνθρωπίνης φύσεως, διά τῆς Ἐκκλησίας μετέχομεν καί κοινωνοῦμεν τῆς δόξης Αὐτῆς (τῶν ἀκτίστων Θείων ἐνεργειῶν) καί τά ζῶντα μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ!.. Ὅ,τι ἄστοχον, ὅ,τι κακόν, ὁποῖα σχίσματα, ὅλα ἔχουν τήν ἄμεσον ἀναφοράν των εἰς αὐτό τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τό Ὁποῖον ἀπό τῆς Ἁγίας Ἀναλήψεώς Του «ἐκάθησεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός», ὅθεν οὐδέποτε ἐχωρίσθη οὔτε ἀπουσίασεν ὁ Θεός Λόγος, ἐνῶ ἐν ταυτῶ εἶναι καί ἐν τῆ Ἐκκλησία Του! Ἀγαπητοί, ὁ Ἀντίχριστος, ὡς ὁ ἐκπεσών ἑωσφόρος, ὡς ὁ Διάβολος, ἐδίωξεν δι' ἐκείνων τῶν ὀργάνων του τόν Ἐνανθρωπήσαντα Χριστόν, ἔτι βρέφος ὄντα ἐν Βηθλεέμ(!), μή ἐπιτυχών δέ νά τόν φονεύση, ἐπί τριάκοντα τρία (33) ἔτη τόν ἐδίωκεν, τόν ἐσυκοφάντει καί ἐν τέλει, (ὁ Ἀντίχριστος Διάβολος), ΕΙΣΗΛΘΕΝ εἰς τόν μαθητήν του τόν Ἰούδαν, καί δι' αὐτοῦ τόν ἐσταύρωσεν! Βεβαίως ὁ Διάβολος δέν ἐγνώριζεν ὅτι ὁ Κύριος μέ τήν προδοσίαν καί τήν Σταύρωσίν Του θά ἱερούργει καί θά ὡλοκλήρωνεν τήν σωτηρίαν μας καταργῶν τόν θάνατον καί χαριζόμενος τήν Ἀνάστασιν. Ἐάν ἐγνώριζεν ὅτι ὁ Κύριος ἐπί τοῦ Σταυροῦ θά ἐτέλει τήν «Πρώτην» Θείαν Λειτουργίαν, ὄχι μέ ἄρτον καί οἶνον, ἀλλά μέ αὐτό τό Πανάγιόν Του ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΝ ΣΩΜΑ, ἐάν ἐγνώριζεν ὅτι ὡς Ἀρχιερεύς ὁ Κύριος θά προσέφερεν Ἑαυτόν ὑπέρ τῶν ἀνθρώπων καί ὅλον αὐτό τό ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ, θά τό παρέδιδεν τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς εἰς τούς Ἁγίους του Μαθητάς καί Ἀποστόλους, διά νά συνεχίζεται εἰς τούς αἰῶνας ἡ θεία λειτουργία καί δι' αὐτῆς, ἄλλως πως, νά προσλαμβάνη τήν ἀνθρώπινην φύσιν, ἐάν ἐγνώριζεν ὅτι εἰς τήν Ἐκκλησίαν Του θά ἦτο τό Πνεῦμα τό Ἅγιον παρόν εἰς τούς αἰῶνας, ΠΟΤΕ μά ΠΟΤΕ, δέν θά ἐσταύρωνεν τόν Κύριον, (κατ' ἄνθρωπον λαλοῦμεν). * * *
Ἐνώπιον αὐτῆς τῆς πραγματικότητος εὑρεθείς ὁ Ἀντίχριστος Διάβολος, μετά
τήν ματαίαν εἴσοδόν του εἰς τόν Ἰούδαν, εὐθύς ἤρχισεν τήν εἴσοδόν του
καί εἰς πολλούς ἐκ τῶν ἀναξίων διαδόχων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἤτοι, εἰς
πολλούς αἱρετικούς, Ἐπισκόπους, Πρεσβυτέρους, Μοναχούς καί Λαϊκούς, μέ
σκοπόν ὅπως δι' αὐτῶν προσβάλη τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ,
Αὐτόν τόν Χριστόν! Ὅσον ὅμως ἔβλεπεν ὅτι καί πάλιν ἀποτυγχάνει, τόσον
ἐλύσσα κατά τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του! Τί ἦτο ὁ Ἄρειος, τί ἦσαν
οἱ Χριστομάχοι καί οἱ Πνευματομάχοι, τί ἦσαν ὅλοι οἱ αἱρετικοί, τούς
ὁποίους ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ἡ Χάρις τῆς Παναγίας
Τριάδος, κατετρόπωσεν καί συνέτριψεν διά τῶν Ἁγίων Συνόδων; Τί ἦσαν
ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι καί μέ τάς «Συνόδους» των ἐδίωξαν
καί ὡδήγησαν εἰς μαρτύρια καί θάνατον τούς ὀρθοδόξους Ἁγίους Πατέρας;Τί ἦτο ὅμως καί ὁ Πάπας; Δέν ἦτο ὁ πρῶτος κατά τά πρεσβεῖα Ἐπίσκοπος; Πῶς καί διατί ἔγινεν ὁ πρῶτος διάκονος τοῦ Ἀντιχρίστου καί ὡμοιώθη τῶ Διαβόλω καί τοῖς Ἀγγέλοις αὐτοῦ, κυρίως εἰς τήν Ἑωσφορικήν ἔπαρσιν καί ἀμετανοησίαν; Ναί, ὅπως ὁ Ἑωσφόρος οὕτω καί αὐτός ἐπνίγη εἰς τήν ἔπαρσίν του καί τήν ἀμετανοησίαν! Εἰς τί, λοιπόν, διαφέρει τοῦ Ἑωσφόρου ὁ Παπισμός καί ὅλα τά κακέκτυπα ἀντίγραφα τοῦ Παπισμοῦ, τά ὁποῖα ἐπλήθυναν εἰς τάς ἡμέρας μας καί τά ὁποῖα αὐτός κατευθύνει μέχρι καί τόν ἀντορθόδοξον Νεοημερολογιτισμόν, ὁ ὁποῖος ΑΥΤΟΧΡΗΜΑ ΥΠΗΡΞΕΝ καί ΥΠΑΡΧΕΙ ΩΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ; Εἰς τί λέγω διαφέρουν καί οὗτοι ἐκ τῶν ἀπ' ἀρχῆς πολεμίων τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του; Εἰς, τί διαφέρει καί ὁ ἰδικός σας Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός; Ἰδού εἰς σύγχρονον ἐμφάνισίν των ὅλοι οἱ ἀπ' ἀρχῆς ἐργάται τοῦ Ἀντιχρίστου καί συνεχίζω! Τί ἦτο καί ἡ ἐν τῆ ἐξορία ἐπισυμβᾶσα, (τέλος 1935) μεταστροφή τοῦ πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος μετά τήν ἐπ' ὀλίγον μόνον χρόνον καλήν καί συνεπῆ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ του, μετεβλήθη εἰς ἐγκάθετον τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ; Αὐτός δέν ἀνέλαβεν ὅπως ἔσωθεν πλήξη τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀποτυχών δέ ἀμέσως ἀνέλαβεν ὅπως παντί σθένει καί τρόπω διακόψη καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, ἤγουν διακόψη τήν Πεντηκοστήν, καί βλασφημήση εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Ὁποῖον χρίει τούς Ἐπισκόπους ὡς διαδόχους τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί συγκροτεῖ ὅλον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας; Τί ἦτο ὅμως καί τό κίνημα τῶν πέντε πρώην Ἐπισκόπων μας, κατά τό 1991—1995; Φεῦ καί αὐτοί, ὡς σχισματοαιρετικοί, ἀπεδείχθησαν ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ὄργανα δέ τοῦ ἀπ' ἀρχῆς Ἀντιχρίστου Διαβόλου, ἤγουν «γνήσιοι διάδοχοι τοῦ Ἰούδα»! Τί εἶσθε καί σεῖς μεθ' ὅλης τῆς σαθρᾶς συμμορίας σας, μετά τό 1995 καί κυρίως μετά τό 1997, τό 1999, τό 2002, τό 2003, τό 2005, τό 2007, ἀλλά καί μέχρι πρό τινος, ἤτοι τήν 7ην Αὐγούστου 2009; Σήμερα ποῦ καί εἰς ποῖον ἀνήκετε, καί Σεῖς καί οἱ ὀπαδοί τῶν πέντε καί τίνος τό ἔργον ἐπιτελεῖτε; Τοῦ Χριστοῦ ἤ τοῦ Ἀντιχρίστου Διαβόλου; Ἰδού Κύριοι, εἰς Ἐκκλησιολογικόν, Δογματικόν, Θεολογικόν ἐπίπεδον σᾶς χαρακτηρίζομεν μέ τόν ἴδιον πραγματικόν χαρακτηρισμόν! Διαφωνεῖτε; Χαιρόμεθα καί σᾶς καλοῦμεν εἰς διάλογον Ἀγάπης καί Ἀληθείας Χριστοῦ. Δηλώσατε ποία εἶναι ἡ «Ὁμολογία» σας, πόθεν ἔχετε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, καί ποίαν συνέπειαν ἐπεδείξατε κατά τήν τελευταίαν δεκαετίαν καί πρός τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἔλθετε καί χωρίς καμμίαν δήλωσιν παρά μόνον μέ τήν ἐγκύκλιόν σας τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 2007, καί τάς μόλις τελευταίας «πράξεις» σας: Α.Π. 3296/23.1.2009 καί 3298/7.8.2009, μέ τάς ὁποίας κυριολεκτικῶς, καί κατά τούς λόγους τοῦ Κυρίου, ἀπεδείχθητε «μωροί καί τυφλοί» καί «γενεά ἄπιστος καί μοιχαλίς». Διά τό ἰδικόν σας καλῶς ἐννοούμενον συμφέρον σπεύσατε ὄχι ἁπλῶς νά τάς ἀνακαλέσετε, ἀλλά καί νά παραδώσητε ὅλας αὐτάς τάς «πράξεις» σας, μαζί μέ αὐτούς τούς ἄκρως διεστραμμένους συντάκτας των, εἰς τό αἰώνιον ἀνάθεμα. Διά τό καλῶς νοούμενον συμφέρον σας (πνευματικόν — ψυχικόν), μή πλανᾶσθε καί μέ τάς νέας ἀπατηλάς προσδοκίας, τάς ὁποίας σᾶς ἐξυφαίνουν οἱ ἀπό δεκαετιῶν ἐγκάθετοι… Ἀλλ' ἄς ἐπανέλθωμεν. Καθώς, λοιπόν ὁ Ἀπ. Πέτρος, ὅλοι οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί ὅλοι οἱ ἀνά τούς αἰῶνας, ἄξιοι καί γνήσιοι Ἀρχιερεῖς, ἔχουν καί μέχρι σήμερον καί θά ἔχουν καί εἰς τούς αἰῶνας, τούς γνησίους Διαδόχους των, οὕτως καί ὁ Ἰούδας ἔχει τούς δικούς του. Εἰς αὐτούς περιλαμβάνεσθε καί ὑμεῖς ἐφ' ὅσον βλασφημεῖτε γυμνῆ τῆ Κεφαλῆ τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν τῆς Ἐκκλησίας καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, δηλαδή, τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό ὁποῖον τό 1935, τό 1948, τό 1973, 1995, 2008 καί μέχρι σήμερον ἔχρισεν καί θά χρίη εἰς τούς αἰῶνας τούς Ἐπισκόπους καί Πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας καί θά τούς ἀποστέλλη εἰς τό κηρύσσειν καί βαπτίζειν, ὅπως πρῶτοι ἀπεστάλησαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι. Ἀγαπητοί, δέν ὑπῆρξαν ποτέ πολλαί Ἐκκλησίαι καί οὔτε θά ὑπάρξουν ποτέ! Ὅπως ὁ Ἀναστάς Χριστός εἶναι ΕΙΣ καί ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ εἰς τούς αἰῶνας, οὔτω καί ἡ Ἐκκλησία Του, τό Σῶμα Του, εἶναι ΕΝ καί θά παραμείνη ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ εἰς τούς αἰῶνας! Τήν Ἐκκλησίαν δέν ἐκφράζει τό πλῆθος! Ἡ Μιά Καθολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐκφράζεται καί ἐν τρισίν ὀρθοδόξοις προσώποις καί βιοῦται ἐν μιᾶ θεία λειτουργία καί μετοχῆ εἰς τό Ἅγιον Ποτήριον! Ἑπομένως, ὅπως τό 1054 μέ τό Παπικόν Σχίσμα, δέν προέκυψαν δύο Ἐκκλησίαι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά παρέμεινεν ἡ Μία, ἡ Ὀρθόδοξος, ἐνῶ ὁ Παπισμός ἀπετέλεσεν Σχίσμα, και ὡς ἐκ τούτου ἀπεκόπη, ἐχωρίσθη ἐκ τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, μετεβλήθη εἰς ἐχθρόν καί διώκτην τῆς Ἐκκλησίας, οὕτω καί τό 1924 δέν ὑπῆρξαν εἰς τήν Ἑλλάδα δύο Ἐκκλησίαι, ἤτοι, τοῦ Παλαιοῦ καί τοῦ Νέου, ΟΧΙ. Ἡ Ἐκκλησία καί τό 1924 παρέμεινεν Μία καί ὁ Ἀναστάς Χριστός ΕΙΣ. Τό 1924 ὁ Νεοημερολογιτισμός ὡς Οἰκουμενισμός, προέκυψεν ὡς τό φοβερώτερον καί δεινώτερον σχίσμα, τό ὁποῖον, καθ' ὅλον τόν 20όν αἰῶνα, ἔλαβεν τάς μεγίστας καί πλέον τρομακτικάς διαστάσεις, ἐνῶ οἱ συντηρητικοί Νεοημερολογῖται καθεύδουν μακαρίως καί βαυκαλίζονται, ὅπως καί Σεῖς ἀγαπητοί πρώην Ἐπίσκοποί μας, κ. Νικόλαε καί κ. Παχώμιε μεθ' ὅλης τῆς «σαθρᾶς συμμορίας σας», ὡς δῆθεν Ὀρθόδοξοι!..·(1). Τό 1937 καί πάλιν δέν προέκυψαν δύο «Ἐκκλησίαι Γ.Ο.Χ.»! ΟΧΙ, παρέμεινεν ἡ Μία Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἐνῶ πάλιν προέκυψεν τό Φλωρινικόν Σχίσμα, διά νά καλύψη καί ὑπηρετήση τόν Ἀντίχριστον Διάβολον τοῦ Παπικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ! Τό 1995, οἱ ἴδιοι ἀπ' ἀρχῆς ἐγκάθετοι τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ, οἱ ὁποῖοι τό 1931-1935 ἠθέλησαν νά ἐλέγξουν τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, καί ἀποτυχόντες κατεκερμάτισαν τήν σχισματικήν Φλωρινικήν παράταξιν, καί «ἀνέδειξαν» 5-6 «Ἀρχιεπισκόπους» καί «πλείστους Ἐπισκόπους», «Συνόδους» καί «Ἐκκλησίας» Φλωρινικάς, οἱ ἴδιοι λέγω, εἰς ἀνύποπτον χρόνον καί πάντως περί τό 1970, εἰσέβαλον καί εἰς τόν χῶρον τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, κατέστησαν ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΥΣ πρώην Ὀρθοδόξους Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς κ.λπ., καί κατ' ἀπόλυτον ἀντιγραφήν τῶν Παπισμοῦ, Νεοημερολογιτισμοῦ καί Φλωρινισμοῦ, προεκάλεσαν τό 1995 τήν γνωστήν σχισματοαίρεσιν τῶν πέντε, τῆς ὁποίας ἐξέλιξιν καί ἀδιάσπαστον συνέχειαν ἐπισήμως ἀποτελεῖτε Σεῖς ἀπό τό 2005!.. Ἰδού πῶς προκύπτει τό γεγονός αὐτό. Οἱ πέντε ἀφοῦ δέν ἠδυνήθησαν νά πλήξουν τήν Ἐκκλησίαν, μέσω τῆς καθ' οἱονδήποτε τρόπον προσβολῆς — διακοπῆς τῆς Γνησίας Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς (χειροτονίας), ἀκόμη καί μέ τό Σατανικόν ἐπινόημα τῆς καταδίκης τῆς ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΥ «χειροθεσίας», ἐκήρυξαν τήν λεγομένην «νεοεικονομαχίαν» των, ἴνα μέ τήν ψευδοκατηγορίαν τοῦ «νεοεικονομάχου» ἐξοντώσουν ὅλους τούς Ὀρθοδόξους, ἐνῶ οἱ ἴδιοι ἀπέβησαν οἱ ἔσχατοι ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΟΙ ἀλλά καί οἱ ἔσχατοι βλάσφημοι καί αἱρετικοί!.. Σεῖς ἀπό τό 1997, ἠθωώσατε αὐτούς τούς πέντε σχισματοαιρετικούς -ἐκκλησιομάχους, ἐκινήθητε πρός ἕνωσιν μετά τῶν Φλωρινικῶν, κατελύσατε τήν Κανονικήν τάξιν καί τό Συνοδικόν θεσμόν, διά νά «δολοφονήσετε» τούς Ὀρθοδόξους κληρικούς καί λαϊκούς, οἱ ὁποῖοι χάριτι Χριστοῦ, διά τῆς ὁμολογίας των, ὠρθώνοντο ὡς ἐμπόδια εἰς τά κατά τῆς Ἐκκλησίας σχέδιά σας. Τελικῶς δέ μέ ἄκραν δημοσίαν δολιότητα καί θράσος καταφέρατε ωστε τό ἀπό 1992 ἐπισήμως ἐκδηλωθέν Σατανικόν ἐπινόημα τῶν πέντε περί «καταδίκης» τῆς ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΥ «χειροθεσίας νά τό ὁλοκληρώσετε». Ἔτσι ἐπιστεύσατε, ὅπως καί οἱ πέντε, ὅτι θά συνετρίβετο καί ἡ Ἐκκλησιολογία καί οὐσιαστικῶς καί ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία·(2)!.. Ὡστόσον ἐπειδή ὅλοι ὑμεῖς, καταφανῶς ἐκτός ἑαυτοῦ ὄντες, ἀμφισβητεῖτε τά ἀνωτέρω, ἐπειδή δέ λείπει καί ἡ ἀγάπη, ἡ ταπείνωσις καί ἡ Ἀλήθεια, οὐδέποτε ἠθελήσατε (εἴθε τοὐλάχιστον νά θελήσετε τώρα) νά παρακαθήσετε εἰς διάλογον ἀγάπης καί ἑνότητος ἐν τῆ Ἐκκλησία, διά τούς λόγους αὐτούς καί διά πολλοστήν φοράν θά σᾶς ἐκθέσωμεν ὡρισμένα σημεῖα σταθμούς εἰς τήν προσπάθειά σας ΚΡΥΦΙΩΣ καί ΔΟΛΙΩΣ, νά προσβάλλετε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1971 καί μέχρι τό τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, ἀπό δέ τήν 28ην Νοεμβρίου 2007, θρασύτατα ἠρνήθητε τά δύο πρωτεύοντα καί οὐσιαστικά στοιχεῖα τῆς δομῆς τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Πῶς ἐφθάσατε εἰς τάς ἐσχάτους βλασφημίας, δηλαδή, πῶς καθυβρίσατε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί ὁλόκληρον τό ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! Πῶς καί τίνι τρόπω ἐποιήσατε τοῦτο, ἀμέσως καί πρωτίστως Σεῖς κ.κ. Παχώμιε καί Νικόλαε, καί κατόπιν ὅλη ἡ «σαθρά συμμορία» σας καί ὅλοι ὅσοι πλανώμενοι σᾶς ἀκολουθοῦν, παρατίθεται εἰς τήν συνέχειαν. Ο πρ. «ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ» ΠΑΧΩΜΙΟΣ
Σεῖς κ. Παχώμιε, ἐγγράφως καί ἐνυπογράφως, πλήν μυστικῶς, δολίως καί
δειλῶς, ἤδη ἀπό τό 1974 ἐδέχθητε καί ἐκηρύξατε ὅτι τήν 28ην Ὀκτωβρίου
1971, οἱ Ἱερεῖς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, δῆθεν ἐδέχθησαν καί
ἐφήρμοσαν τήν «χειροθεσίαν», ὅπως τήν ἀναφέρει εἰς τήν ἀνενέργητον καί
ἀπορριμένην ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου «ἀπόφασίν» της ἡ Ρωσική Σύνοδος! Ἰδού
τί μυστικῶς, δολίως καί δειλῶς ἐγράψατε τό 1974: «…Ἐν τῆ ἐπιστροφῆ ὅμως τῆς Συνοδικῆς
Ἐπιτροπῆς οὐδείς ἐξ ὑμῶν τῶν τότε Ἱεραρχῶν διεμαρτυρήθη ἐντόντως ἤ
δημοσίως διά τά πεπραγμένα ἐν Νέα Ὑόρκη. Ἀλλά ἐδέχθητε τήν χειροθεσίαν
οἱ πάντες καί ὕστερα ἀπό ἀρκετόν χρόνον διεμαρτυρήθη ὁ εἷς γνωστός
Ἱεράρχης, ὅστις καί οὗτος εἴληφεν τήν διαταχθεῖσαν χειροθεσίαν.
Ἑπομένως πρός τί ἡ ἐσχάτως διαμαρτυρία; Ἴσως κατώτεροι τινες Κληρικοί
ἀντέδρασαν καί διεμαρτυρήθησαν, ὁπότε ἀφυπνίσθη ἡ κοιμωμένη συνείδησις.
Τοιοῦτόν τι εἶχον πάθει καγώ ὁ ἁμαρτωλός, ὅπερ ὁμολογῶ ἀπεριφράστως.
Ἀλλ' ἐφ' ὅσον εἶδον τήν ὁμόφωνον γνώμην τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, ἥτις
δεχθεῖσα τήν χειροθεσίαν ἀνενδοιάστως, βεβαίως ἐσιώπησα καί τούτω καιρῶ
τῶ δεόντι, ἴνα μή φανῶ νοημονέστερος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.Σύν πᾶσι τούτοις κάμνω τόν ἁπλοῦν συλλογισμόν καί λέγω: Ἐφ' ὅσον ἡ χειροθεσία δέν ἦτο ἡ ἐνδεδειγμένη πρᾶξις, ἥτις θά ἀπήλλασσε τήν ὑποδικίαν, διατί τότε κατά τήν ἄφιξιν τῆς τριμελοῦς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐν Ἑλλάδι δέν ἐφρόντισαν οἱ ὑπόλοιποι Ἀρχιερεῖς ἴνα διαμαρτυρηθοῦν καί θέσουν τήν πρᾶξιν ὑπό κρίσιν; Ἐνῶ ὑπῆρχον τέσσαρες καί εἶχον καί χρόνον καί πλειοψηφίαν; Διατί λέγω τότε δέν ἔθεντο τήν πρᾶξιν τῆς χειροθεσίας ὑπό κρίσιν, ἀλλά τήν ἐδέχθησαν ἅπαντες ἰλέω ὄμματι καί ἀγαλλομένω ποδί; Οὔτε κἄν συνεζητήθη ἡ ὑπόθεσις. Ἀλλά καί οἱ ὑπόλοιποι τέσσαρες ἔλαβον τό δῶρον τῆς χειροθεσίας ἀγαλλιώμενοι. Ἀλλ' οὐδέν θαυμαστόν»! Αὐτά ὡς κοινός ψεύτης, δόλιος ἀλλά καί δειλός ἐγράψατε μυστικῶς τό 1974! Ἐάν ἀπό τότε ἦσθε ὀρθόδοξος, ἔντιμος καί ἐνάρετος δέν θά ἐγράφατε τά ἀνωτέρω μυστικῶς (ἐξομολογητικῶς!!!), ἀλλά μέ τήν ἀνάλογον ὁμολογιακήν παρρησίαν θά κατηλέγχατε τό ὑποτιθέμενον γεγονός. Δέν τό ἐτολμήσατε διότι ὅσα ἐγράψατε εἶναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΑΤΑΝΙΚΑ ΨΕΥΔΗ, τά ὁποῖα ἀπό τότε, σᾶς κατέστησαν ἕνα γελοῖον ψευδεπίσκοπον! Τήν χεῖρα σας, τό 1974, διεθέσατε εἰς τόν Διάβολον καί αὐτός ἔγραψε μέ τήν ἰδικήν σας χεῖρα ὅσα ψευδῶς ἀναφέρετε διότι, τό 1971 οὐδείς ἐκ τῶν Ἀρχιερέων ἐν Ἑλλάδι ἐδέχθη ΚΑΜΜΙΑΝ χειροθεσίαν οὔτε συνεζητήθη τοιοῦτον τι, ἀλλά μόνον ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ καί ταύτην ὑπό ρητάς προϋποθέσεις καί δι' ἕναν ἅγιον καί ἱερόν σκοπόν, ἤτοι, τῆς ἐπιστροφῆς καί ἑνώσεως τῶν Φλωρινικῶν! Ἄθλιε ψευδεπίσκοπε, ἐχθρέ καί πολέμιε τῆς Ἐκκλησίας, στόμα καί χείρ τοῦ Διαβόλου, ποῦ εἶναι αἱ μαρτυρίαι σας, ποῦ εἶναι αἱ πηγαί ὅσων ὑποστηρίζετε καί γράφετε τό 1974 ὡς ἀπόρρητα καί ὡς «ἐξομολόγησιν»; Ταῦτα κατά τό 1974, ὅμως καί μετά τό 1997, ὅτε τό αἰσχρόν καί θρασύ κίνημά σας ἀπεφάσισεν νά πλήξη εὐθέως τήν Ἐκκλησίαν, ἰδού τί γράφετε, ὄχι πλέον μυστικῶς ἀλλά θρασύτατα καί δημοσίως, πλήν πάλιν ψευδῶς ἀπατηλῶς καί πάντως ὡς ἀφελές ὄργανον τοῦ Ἀντιχρίστου: «Κατ' ἄμεσον τρόπον ἐδέχθησαν χειροθεσίαν παρά τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς ἐν Ἀμερικῆ ὑπό τόν Μητροπολίτην Φιλάρετον οἱ δύο πρῶτοι Ἀρχιερεῖς Κάλλιστος καί Ἐπιφάνιος, ἐρχόμενοι δέ ἐν Ἑλλάδι μετέδωσαν τήν χειροθεσίαν καί τοῖς λοιποῖς τέτρασιν Ἀρχιερεῦσιν οἴτινες ἐμμέσως διά τῶν χειρῶν τῶν ἄμεσα δεχθέντων χειροθεσίαν εἰλήφασιν καί οὗτοι ἱλέω ὄμματι καί ἀγαλλομένω ποδί τήν ἐπιβληθεῖσαν Αὐτοῖς χειροθεσίαν! Πλέον ἔτι, οὐδέν. Τά μεθ' ἕτερα εἶναι ὅτι ἡμεῖς σύν Σοί (3) ἐχειροτονήθημεν ἐπίσκοποι ἀπό τούς ἤδη χειροθετημένους! Τί λοιπόν διαλογίζεσθε Ὑμεῖς; Εἴμεθα ἀπηλλαγμένοι τυχόν μομφῆς ἐκ τῆς πολυωδύνου χειροθεσίας ἤ μόνον ἡ Ὑμετέρα διανόησις πιστεύει πῶς ἀποτελεῖ ἐξαίρεσιν»! Αὐτά ἐγράψατε πρός τόν Μητροπολίτην κ. Κήρυκον, ὅταν κατά τό 2004 σᾶς κατήγγειλεν διά τήν Σατανικήν σας προπαγάνδα! Τί μετά ἀπ' αὐτά ἀφήσατε νά κάμη ὁ Ἀντίχριστος; Τά ἀνωτέρω ἀήθη ἀντορθοδόξως καί ΨΕΥΔΩΣ ὑφ' ὑμῶν διατυπωθέντα, περί δῆθεν «χειροθεσίας» ἀναμφισβητήτως δύο τινά συνεπάγονται δι' ὑμᾶς. α) Μέχρι τό 1971 ἦσθε ἕνας σχισματικός καί ἔναντι τῆς Φλωρινικῆς Παρατάξεως καί ἔναντι τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, ἐνῶ πρωτίστως ἦσθε ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ πρός τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν! β) Ὡς ψευδόμενος δέ ἐπί θεμάτων Πίστεως, ἦσθε καί συνεχίζετε νά εἶσθε ἕνας χωρίς ἦθος ψευδεπίσκοπος, ὁ ὁποῖος ἀντιποιούμενος τόν ὀρθόδοξον Ἐπίσκοπον, κατορθώνει καί ἐξαπατᾶ! Καθ' ἡμᾶς εἶσθε ἕνας ἄκρως ἐπικίνδυνος ρασοφόρος! Δυστυχῶς, ὁ Διάβολος τόσον σᾶς ἐπλάνησεν, ὥστε σᾶς κατέστησεν τυφλόν φερέφωνόν του, διό ὅπως αὐτός εἶναι Πατήρ τοῦ ψεύδους, οὕτω καί ὑμεῖς γεγόνατε «ἄξιος υἱός καί ἐργάτης τοῦ Σατανικοῦ Ψεύδους», τό ὁποῖον ἀπ' εὐθείας καθάπτεται καί προσβάλλει τήν Ἐκκλησίαν! Εἶσθε λοιπόν, α πριορι, ὄχι ἁπλῶςq καί μόνον ἕνας ἀδίστακτος ψεύτης ἀλλά προηγουμένως εἶσθε βλάσφημος, Ἐκκλησιομάχος καί πάντως ὄχι Ἐπίσκοπος, καί ἐπ' αὐτῶν ἐπιμένω: α) Κατ' ἀρχάς ἡ Πρᾶξις — Ἀπόφασις τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, (16-ΙΙ 15/ 28.9.1971), δέν ἐφηρμόσθη εἰς τήν Ἑλλάδα ἀλλά καί ἀπερρίφθη, διά τόν πρῶτον καί κύριον λόγον ὅτι ἡ Ρωσική Σύνοδος, εἰς τήν συγκεκριμένην πρᾶξιν της, οὐδαμοῦ φέρεται ὡς ἀποδεχθεῖσα τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί δευτερευόντως διά τήν ἐπίκλησιν τοῦ Η΄ Κανόνος τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται εἰς ἐπιστρέφοντας Σχισματικούς! β) Κατά τάς ἐν ὠμοφορίω της διαβεβαιώσεις τῆς Ἐξαρχίας μας, ἀμέσως ἄμα τῆ ἀφίξει οὐδεμία χειροθεσία ἔλαβεν χώραν ἐπ' αὐτῶν ἐν Ἀμερικῆ, παρ' ἐκτός, καί ὑπό τάς γνωστάς προϋποθέσεις, μία ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή, ἔνεκεν ἀγάπης, ταπεινώσεως καί θεραπείας τοῦ Φλωρινικοῦ σχίσματος. γ) Ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Ρωσικῆς Συνόδου Φιλάρετος, ἐπανειλημμένως διεβεβαίωσεν καί δή ἐγγράφως, ὅτι δέν ἐνήργησεν χειροθεσίαν, ἀσχέτως ἄν αὐτό τόν φέρει ὡς μή γνωρίζοντα εἰς τήν οὐσίαν τήν Πρᾶξιν, τήν ὁποίαν ὑπέγραψεν αὐτός καί ἡ Σύνοδός του! Σημειωθήτω ὅτι καί ὁ τότε Γραμματεύς τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, ὁ Ἐπίσκοπος Μανχάτταν Λαῦρος, μόλις πρό δύο ἐτῶν διά ζώσης διεβεβαίωσεν τόν ἐρωτήσαντα αὐτόν Μητροπολίτην Κήρυκον, ὅτι «δέν γνωρίζει τί ἀκριβῶς ἔγινε ἐπί τῶν δύο Ἐπισκόπων μας· ὅ,τι δέ ἐδήλωνεν ἀπ' ἀρχῆς τό ἐστήριζεν εἰς τήν ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, τήν ὁποίαν τότε ὑπέγραψεν ὡς Γραμματεύς». δ) Ἀπό τό 1971 καί μέχρι σήμερον, οὐδέποτε ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐκήρυξεν, ἀπεδέχθη ἤ κἄν διενοήθη ὅσα σεῖς ΑΘΕΟΦΟΒΩΣ, καί πάντοτε ἀντιθέτως πρός ὅσα ἐδέχθη καί ἐκήρυξεν Αὕτη, ἐκηρύξατε μυστικῶς τό 1974, ἀπεκαλύψατε τό 2003, προκλητικώτατα δέ ψευδῶς καί πάλιν ἐγγράφως καί ἐνυπογράφως τό 2004, διότι πλέον ἐπιστεύσατε ὅτι ἐξουδετερώσατε ὅλα τά ἐμπόδια, ἐνῶ δέν ἐλάβετε ὑπ' ὄψιν τόν Χριστόν, τήν Κεφαλήν τῆς Ἐκκλησίας!.. ε) Ὅταν τό 1976, ὁ ἴδιος ὁ Σατανικός μηχανισμός, ὁ ὁποῖος ἕδρασεν εἰς τήν Ἀμερικήν, ἐξώθησεν τόν Κάλλιστον νά δηλώση ὅτι τήν 17ην Σεπτεμβρίου 1971 εἰς τήν Ἀμερικήν δέν ἐδέχθη «συγχωρητικήν εὐχήν», ὅπως ἐδήλωνεν ἀπ' ἀρχῆς, ἀλλά «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ ΩΣ ΕΠΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥ» ἔναντι τῆς Φλωρινικῆς Παρατάξεως, καί κατ' ἐπέκτασιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ, πῶς ἀντεδράσατε Σεῖς προσωπικῶς, ω τλήμων Γέροντα, ἀλλά καί ὁ ὅμοιός σας Νικόλαος; '~Ω δειλοί, ὦ ἀνέντιμοι, καί κατά τούς λόγους τοῦ Κυρίου, «Μωροί καί τυφλοί» Γέροντες Παχώμιε καί Νικόλαε, πῶς ἀντέδρασεν εἰς αὐτήν τήν δήλωσιν τοῦ Καλλίστου ἤ πῶς ἀντέδρασεν ἡ Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν ὁποίαν συμμετείχατε; Πῶς ἀντεδράσατε σεῖς προσωπικῶς εἰς τήν περί Καθαιρέσεως τοῦ Καλλίστου Συνοδικήν Ἀπόφασιν; ΥΠΕΓΡΑΨΑΤΕ ΤΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΝ! Δι' αὐτό, ἀπό Θεολογικῆς — Ἐκκλησιολογικῆς ἀπόψεως, δέν κρίνεσθε μόνον ὡς ψεύτης ἀλλά καί ὡς δειλός, ἀνέντιμος, κωφός, τυφλός καί ἄκρως ΑΣΕΒΗΣ. Δείξατε ἔστω καί τήν παραμικράν ἐκδήλωσιν, θεωρητικήν ἤ πρακτικήν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐξ ἧς νά προκύπτη, ἡ σατανική σας προπαγάνδα. Ναί, ἐπιμένομεν καί ὑπογραμμίζομεν ὅτι ὑπό τό φῶς αὐτῶν καί μόνον τῶν πραγματικῶν δεδομένων, πέραν πάσης ἀμφιβολίας, ἀποδεικνύεσθε καί αὐτοχαρακτηρίζεσθε, ὅλοι ὡς ὁμάς, καί προσωπικῶς ἕκαστος, ὡς θρασεῖς ΨΕΥΤΑΙ, ΠΛΑΝΟΙ, καί πρωτότοκοι τοῦ Ἀντιχρίστου Διαβόλου, διότι ΕΠΝΕΥΜΑΤΟΜΑΧΗΣΑΤΕ, ΕΜΠΤΥΣΑΝΤΕΣ ΤΡΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, τοῦ Ὁποίου ἡ χάρις, κατά τήν προσωπικήν σας πεντηκοστήν, σᾶς ἀνέδειξεν ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ καί ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας! Οὕτως ὅμως ἐνεργήσαντες, ἐβλασφημήσατε καί ἠρνήθητε τό ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, τόν ΣΤΑΥΡΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ἠρνήθητε τήν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ καί ἐποδοπατήσατε τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ. Δι' αὐτούς τούς λόγους ὄχι μόνον Ἐπίσκοποι δέν εἶσθε ἀλλά περιήλθετε εἰς πολύ δεινοτέραν θέσιν ἀπό ἐκείνην τοῦ Ἰούδα καί ὅλων τῶν ἀνά τούς αἰῶνας αἱρετικῶν·(4). Ὁ πρ. «ΠΕΙΡΑΙΩΣ» ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Καί Σεῖς ὅμως κ. Νικόλαε, οὐδόλως ὑστερήσατε εἰς τήν ἰδίαν «διακονίαν»
πρός τόν Ἀντίχριστον Διάβολον! Καί σεῖς, ἤδη ἀπό τό 1974 καί μέχρι τό
1976, ὡλοκληρώσατε καί ἐκηρύξατε τήν ἰδίαν ἀκριβῶς ἐσχάτην προδοσίαν
μέσω καί διά τοῦ 54/1976 Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος τοῦ Συμβουλίου
Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς! Καί σεῖς, ὁ ὁποῖος τήν ἰδίαν περίοδον
ἐνεφανίζεσθε ἐνώπιόν μας ὡς «ΜΕΓΑΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ», σᾶς «συνεχάρη» δέ καί ὁ
Εἰσαγγελεύς διά τήν «ὁμολογίαν» σας καί «ἠσπάσθη» τήν δεξιάν σας, (ἔτσι
μᾶς διεβεβαιώνατε)!.. Δυστυχῶς τό ἴδιον δειλός καί σεῖς, ἐκρύπτετε τήν
ἀλήθειαν, ἡ ὁποία ἦτο καί εἶναι ὅτι: Ὁ κ. Εἰσαγγελεύς σᾶς συνεχάρη, σᾶς
ἀνεγνώρισεν ὡς Ἐπίσκοπον καί σᾶς ἠθώωσεν, διότι μέ τό πρῶτον
Ἀπολογητικόν σας ὑπόμνημα ἐδέχθητε ὅτι δέν ἀντιποιεῖσθε ἐπισκοπικόν
λειτούργημα, διότι σᾶς ἀνεγνώρισεν ὡς Κανονικόν καί Ὀρθόδοξον Κληρικόν
καί Ἐπίσκοπον ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, προφανέστατα δέ
κατεθέσατε καί τήν σχετικήν πρᾶξιν αὐτῆς, τήν ὁποίαν ποτέ δέν ἐδέχθη ἡ
Ἱερά Σύνοδος, οὔτε ἐφήρμοσεν κάτι ἐκ τῶν ὅσων ἀνεγράφοντο ἐν αὐτῆ.
Δυστυχῶς καί σεῖς κ. Νικόλαε, προκειμένου νά ἀθωωθῆτε ἐνεπτύσατε ἐφ'
ὅλων τῶν Ἱερῶν καί Ὁσίων καί διά πρόσκαιρον ἀθώωσίν σας ἐθυσιάσατε εἰς
τόν σύγχρονον Βάαλ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ καί μέ μίαν
λέξιν εἰς τόν Ἀντίχριστον πολέμιον τῆς Ὀρθοδοξίας!..Ἰδού τί ἀκριβῶς δέχεσθε καί ὁμολογεῖτε μέ τό ἀπό Θεολογικῆς καί Δογματικῆς ἀπόψεως ἀπαράδεκτον ὑπ' ἀριθμ. 54/76 Ἀπαλλακτικόν σας Βούλευμα. α) Δέχεσθε, ὁμολογεῖτε καί διακηρύσσετε, ὅτι τό 1937 ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος ἀπεσχίσθη ἐκ τῆς Συνόδου τοῦ Φλωρίνης καί ἴδρυσεν ἰδικήν του παλαιοημερολογιτικήν ἐκκλησίαν, δηλαδή ΣΧΙΣΜΑ! Ἰδού κατά λέξιν τί λέγει τό 54/76 Βούλευμα: «…εἰ καί διηρημένοι ὄντες ἀπό τινος εἰς δύο Ἐκκλησίας, διευθυνομένης ἑκατέρας τούτων ὑπό ἰδίας Συνόδου ἐκ Παλαιοημερολογιτῶν Ἀρχιερέων. Διότι ἀπό τοῦ ἔτους 1937 ὁ κατά τήν 26ην Μα?ου 1935 χειροτονηθείς εἰς Ἐπίσκοπον Βρεσθένης Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος Ματθαῖος Λαυρεώτης, περιελθών εἰς ἔριδα μετά τῶν λοιπῶν Ἀρχιερέων, ἥν καί τύποις περιέγραψεν, ἴδρυσε νέαν Θρησκευτικήν κοινωνίαν, ἥν ὠνόμασεν ὡσαύτως Ἐκκλησίαν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος. Ἕνδεκα δ' ἔτη βραδύτερον (Σ. ἡμετέρα: Τό βούλευμα γράφει «ἕνα ἔτος βραδύτερον», προφανῶς ἐκ τυπογραφικοῦ λάθους), θεωρήσας τήν ὑπ' αὐτόν Ἐκκλησίαν ὡς ἐν διωγμῶ τελοῦσαν καί ἐπικαλεσθείς «ἀπαρρησίαστον ἐπισκόπων καιροῖς χαλεποῖς», προέβη εἰς χειροτονίαν Ἱερομονάχου εἰς Ἐπίσκοπον καί εὐθύς μετά τούτου εἰς χειροτονίας ἑτέρων τριῶν ἱερομονάχων εἰς Ἐπισκόπους, μεθ' ὦν συνεκρότησεν ἐν συνεχεία τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ματθαιϊκῆς λεγομένης παρατάξεως τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ἡ ἐν λόγω δευτέρα τῶν Παλαιημερολογιτῶν Ἐκκλησία ὑποστηρίζει τήν συγκρότησιν αὐτῆς κατά τά ἐν τῆ Ἐκκλησία τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων τηρηθέντα…». Αὐτά κατ' ἀρχάς δέχεσθε, ἅτινα σημαίνουν ὅτι, ὅταν ἐπικαλῆσθε τό ὄνομα τοῦ Ὁμολογητοῦ Ἁγίου Πατρός Ματθαίου, ἤ βεβαιώνετε ὅτι φυλάσσετε τήν Ὁμολογίαν κ.λπ., ταῦτα πάντα εἶναι ὡς ἐκτόξευσις ἀκαθαρσιῶν, ὕβρεων καί πάντως ἀρνήσεως τοῦ Ἁγίου Πατρός, ὄχι μόνον ὡς Προσώπου ἀλλά καί ὡς πρός τήν Ὁμολογίαν του Ἐκκλησιολογίαν καί τήν ὑπ' αὐτοῦ μεταδοθεῖσαν τό 1948 Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Κρίνεσθε λοιπόν, ἀπό τό 1974-1976, ΕΠΙ ΕΣΧΑΤΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ!.. Καί συνεχίζον τό Ἀπαλλακτικόν σας Βούλευμα λέγει ὅτι ὅσα ἀνεγράφησαν περί τῶν χειροτονιῶν τό 1935 καί 1948 ὡς ἐγκύρων κ.λπ. δέν ἐγένοντο δεκτά ὑπό τῆς Νομολογίας τῶν Δικαστηρίων καί ὅτι αἱ χειροτονίαι τοῦ 1935 καί 1948 ἦσαν ἄκυροι καί σεῖς ἕνας «ψευτόπαπας», ὁ ὁποῖος ἀντεποιεῖσθε τά τοῦ Κληρικοῦ καί Ἐπισκόπου, διότι προήρχεσθε ἐκ τῶν χειροτονιῶν ὑπό καθηρημένων τριῶν Ἐπισκόπων τοῦ 1935 καί τῆς ὑφ' ἑνός τοῦ 1948! Δέχεσθε ἀκριβῶς «ὅτι οἱ κατά τό ἔτος 1935 καθαιρεθέντες Ἀρχιερεῖς μετέστησαν εἰς τήν τάξιν τοῦ μοναχοῦ, μηδεμίαν ἐξουσίαν ἔχοντες πρός ἐνέργειαν τῶν εἰς τούς Ἐπισκόπους ἐπιτρεπομένων, ἐν οἷς καί ἡ χειροτονία ἱερέως ἤ Ἀρχιερέως, ἥτις τυχόν γενομένη εἶναι ἄνευ ἐννόμου ἀξίας καί δέν περιποιεῖ τῶ χειροτονηθέντι τήν ἰδιότητα τοῦ κληρικοῦ ἤ τοῦ ἐπισκόπου (Α.Π. 39/1956 Ποιν. Χρον. ΣΤ. 190 Α.Π. 176/1957 Ποιν. Χρον. Ζ, 372)». Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα 54/1976, «Πάτρια» Τόμος 11, ἔτους 1994, σελ. 157-170). β) Δέχεσθε περαιτέρω, πάντοτε διά τοῦ 54/76 Ἀπαλλακτικοῦ σας Βουλεύματος, ὅτι τό 1971, ὡς σχισματικός «ψευτόπαπας», ἐδέχθητε χειροθεσίαν ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου καί ὅτι κατόπιν αὐτῆς ἀνεγνωρίσθητε ὡς Κανονικός Ἐπίσκοπος, ἤτοι, δέν ἀντιποιεῖσθε τό Ἐπισκοπικόν λειτούργημα ἀλλ' ὅτι εἶσθε κανονικός Μητροπολίτης Πειραιῶς καί σᾶς ἀναγνωρίζουν οἱ πάντες. Ἰδού πάλιν τί ἀκριβῶς καί κατά λέξιν ὁμολογεῖτε μέ τό 54/76 Ἀπαλλακτικόν σας Βούλευμα «…Πρός θεραπείαν τῆς τοιαύτης «ἀδυναμίας» αἱ δύο θρησκευτικαί κοινωνίαι των παλαιοημερολογιτῶν (Φλωρινικοί καί «Ματθαιϊκοί») προσέφυγον κεχωρισμένως ἑκάστη εἰς τήν Ὑπερόριον Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἥτις ἐδέχθη τό μέν διά χειροθεσίας, κατ' οἰκονομίαν τοῦ Η΄ Ἀποστολικοῦ Κανόνος τῆς πρώτης (Οἰκουμενικῆς) Συνόδου…·(5) νά καταστήση κανονικάς τάς ἐκ τοῦ Ματθαίου προερχομένας χειροτονίας τῆς «Ματθαιϊκῆς» Ἱεραρχίας δυνάμει τῆς ἀρχῆς καθ' ἥν μία ἄνομος πρᾶξις ἐπικυρώνεται ὡς Μυστήριον ἄνευ τῆς ἀνάγκης τῆς ἐπαναλήψεως, ἡ ὁποία (Ἱεραρχία) δέν ἀνεγνωρίσθη ὑπό τῆς ἄλλης παρατάξεως τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, τό δέ διά χειροτονίας…». Δηλαδή,, πάλιν ἐμπτύετε τρίς, ὄχι μόνον εἰς τό Πρόσωπον τοῦ Ἁγίου Πατρός, ὄχι μόνον εἰς τήν Ὁμολογίαν Ἐκκλησιολογίαν τῆς ἀπό τό 1924 Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλ' ἐβλασφημήσατε καί κατά τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, τό Ὁποῖον διά τοῦ βαπτίσματος σᾶς κατέστησεν μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, κατόπιν σᾶς ἔχρισεν Ἱερέα καί, τήν 25ην Ἰανουαρίου 1973, Ἐπίσκοπον! Διά ταῦτα ἐχαρακτηρίσθητε ἐκ τῶν πραγμάτων, καί πάντως εἰς θεολογικόν — Ἐκκλησιολογικόν ἐπίπεδον, ὡς «μωροί καί τυφλοί» κ.λπ., διότι σᾶς ὑπεδείχθη νά μετανοήσετε, νά δηλώσετε ὅτι πράγματι ἐπλανήθητε ὡς ἄνθρωπος, καί νά ἀποκηρύξετε καί καταδικάσετε τό ὅλον θέμα, ὡς δόλιον καί πονηρόν ἐπινόημα τῶν σκοτεινῶν κέντρων, καί σεῖς, ὄχι μόνον δέν ἠθελήσατε νά διορθώσετε, ἀλλ' ἐξεμάνητε καί μᾶς «ἀφωρίσατε καί ἱεροσυνοδικῶς» τό 2002!.. Ἀσφαλῶς ἡ ἐλαχιστότης μου ὅπως καί κάθε ὀρθόδοξος, δέν ἐπτοήθημεν, μᾶλλον δέ καί ἐχάρημεν, διότι οἱ ἀπ' ἀρχῆς καί μέχρις αὐτῶν τῶν ἀπό 7.8.2009 «ἀφορισμοί», «καθαιρέσεις» καί λοιπαί πράξεις Σατανικῆς σκοπιμότητος, οὐδόλως μᾶς ἤγγισαν ἀλλά καί ὡς κοσμήματα ἐκλαμβάνονται, ἀφοῦ ταῦτα προεκάλεσεν ἡ ἀγάπη πρός τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Ἀλήθειαν! Τοσοῦτον σᾶς προεκάλεσεν ἡ Ὁμολογία τῆς Πίστεως, ἥγουν ἡ Ὁμολογία τῆς Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς!.. Ναί, αὐτά δέχεσθε, ὁμολογεῖτε καί κηρύσσετε μέσω τοῦ 54/1976 ἐπισήμου Ἀπαλλακτικοῦ σας Βουλεύματος, τό ὁποῖον μέ ἰδιαιτέραν εὐχαρίστησιν ἀπεδέχθη τό 1976 πρῶτος ὁ «Διώκτης» σας, ὁ τότε Νεοημερολογίτης Μητροπολίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης, ἀλλά καί οἱ Μάρτυρες, τούς ὁποίους ὁ ἴδιος ὥρισεν, ἥγουν οἱ τότε Ἀρχιμανδρίται Χριστόδουλος Παρασκευα?δης, Μελέτιος Καλαμαρᾶς καί Ἀλέξιος Βρυώνης. Διά τό Ἀπαλλακτικόν σας αὐτό Βούλευμα ἰδιαιτέρως ἐχάρησαν ὅλοι οἱ σκευωροί, διότι ἐνῶ πράγματι τό 1971 ἀπέτυχον, ὅμως τό 1974-1976, ἀμφότεροι σεῖς οἱ κ.κ. Νικόλαος καί Παχώμιος, ἠνοίξατε τήν ὁδόν πρός μετάλλαξιν τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς, τήν ὁποίαν ἀπεδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος, εἰς χειροθεσίαν σας ὡς ἐπί σχισματικῶν, καί μέχρι τό 2007 εὐθύνατε αὐτήν τήν ὁδόν τοῦ Διαβόλου, καί ὡλοκληρώσατε ἀποκλειστικῶς δι' ἑαυτούς τό Σατανικόν σχέδιον! Ὁ πρ. «ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ» ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ
Εἰς αὐτό ἀκριβῶς τό σχέδιον, ἐπίσης τό 1976, ἐξωθήθη καί ὁ Κάλλιστος
καί ἀνεκάλεσεν τήν ἀρχικήν καί μέχρι τότε δήλωσιν του περί συγχωρητικῆς
εὐχῆς καί ἐδήλωσεν, κατά τήν ἀπαράδεκτον ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πρᾶξιν
τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, ὅτι ἐδέχθη χειροθεσίαν κατά τόν Η΄ Κανόνα τῆς Α΄
Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐνῶ ἀπήτησεν καί τήν ἄμεσον ἐκτέλεσιν καί τοῦ
ὅρου τῆς ἰδίας Πράξεως, περί ἑνώσεως μετά τῶν Φλωρινικῶν!..Εἰς τό σημεῖον αὐτό εἶναι ἀπαραίτητον νά τονίσωμεν ὅτι ὁ πρ. Κορινθίας Κάλλιστος τό 1976 δέν ἐτόλμησεν ὅσα ἄκρως Σατανικά ἐτολμήσατε σεῖς! Δηλαδή δέν ἐτόλμησεν τό ΨΕΥΔΟΣ, τό ὁποῖον σεῖς ἀπετολμήσατε καί συνεχίζετε! Ποτέ δέν εἶπεν ὁ Κάλλιστος, ὅτι ἐπιστρέψας εἰς τήν Ἑλλάδα ἐνήργησεν «χειροθεσίαν»! Αὐτό τό ἐτολμήσατε σεῖς τό 1974-1976 καί μάλιστα κρυφίως, διότι ἦτο ψεῦδος! Ὁ Κάλλιστος ἕξ ἔτη μετά τό 1971, ἠρκέσθη νά εἴπη ὅτι ὁ ἴδιος τήν 17ην Σεπτεμβρίου εἰς τήν Ἀμερικήν ἐδέχθη χειροθεσίαν ὡς πρώην σχισματικός καί ὅτι κατά τήν ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆς Συνόδου προσφεύγει εἰς τόν Φλωρινισμόν! Σεῖς καί πρό τοῦ Καλλίστου εἰς ὅλους τούς τόνους καί μέ Σατανικόν θράσος διακηρύσσετε τό ΨΕΥΔΟΣ ὅτι καί ἐν Ἑλλάδι ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐδέχθη καί ἐφήρμοσεν τήν «χειροθεσίαν»! Αὐτό τό ψεῦδος, αὐτήν τήν πολυσύνθετον ἐσχάτην βλασφημίαν, αὐτήν τήν ἐλεεινήν ἐκπόρνευσιν τῆς ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΠΙΣΤΕΩΣ, ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, τήν περιεκρύπτετε, τήν ἐμελετᾶτε καί ἡτοιμάζετε τάς συνθήκας, ὥστε ἐν εὐθέτω χρόνω νά τήν ἐπιβάλετε καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν! Ὡστόσον ὅμως τό 1976 καί σεῖς ἀπεφασίσατε καί ὑπεγράψατε τήν καθαίρεσιν τοῦ Καλλίστου!!! Πῶς χαρακτηρίζεσθε μόνον μέ αὐτήν τήν συμπεριφοράν σας; Καί ὅταν μετά τά ἀλλεπάλληλα προδοτικά κινήματα, τήν κατάλυσιν τῆς Κανονικῆς τάξεως καί τοῦ θεσμοῦ τῆς Συνόδου, τάς σατανικῆς σκοπιμότητος «ἀργίας», «ἀφορισμούς», τάς «καθαιρέσεις» καί πάντως συκοφαντίας, ὅταν λέγω ἐνομίσατε ὅτι τά πάντα ἦσαν ἕτοιμα, σεῖς οἱ δύο ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΠΡΟΔΟΤΑΙ, ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ, ΠΝΕΥΜΑΤΟΜΑΧΟΙ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ, ἀφοῦ ἐπεστρατεύσατε καί τούς νέους «Ἐπισκόπους» σας, (ψευδεπισκόπους ὅπως καί σεῖς), συνηθροίσθητε τήν 28ην Νοεμβρίου 2007 καί κατ' «ἔμπνευσιν καί φωτισμόν» τοῦ Ἀντιχρίστου Διαβόλου, ἐπεχειρήσατε καί ὡλοκληρώσατε δι' ἑαυτούς τό ἀποτυχόν τό 1971 σχέδιον, δηλαδή μετηλλάξατε τήν συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν σας! Οὕτω, κατά τόν πλέον ἐπίσημον τρόπον (ἔστω καί ἄν αὐτός εἶναι γελοῖος, ψευδής καί ἀνόητος), ὡμολογήσατε ὅτι πλέον καταφανῶς δέν ἔχετε ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέσιν μέ τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά πλέον εἶσθε ἡ «ΟΥΝΙΑ» τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ Φλωρινισμοῦ! Εἶσθε οἱ εἰδεχθέστεροι ὅλων τῶν διωκτῶν καί πολεμίων τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του. Ὡς βλάσφημοι δέ καί ἐκπεσόντες πρώην Μητροπολῖται, ἱερεῖς κ.λπ., δέν ἔχετε οὐδεμίαν σχέσιν μέ τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, παρά μόνον μέ τούς ἐκτός Αὐτῆς ἐχθρούς καί πολεμίους Της! Η ΘΕΣΙΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΝ
Ἡ θέσις σας πλέον ὡς σχιματικῶν «παλαιοημερολογιτῶν», ὅπως καί ὅλων τῶν
λοιπῶν παλαιοτέρων, εἶναι εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν, ὁ ὁποῖος, καί ὡς
εἶδος «οὐνίας» του, εἶναι ὑποχρεωμένος νά σᾶς θέση, ὑπό τόν Διοικητικόν
του ἔλεγχον καί ὄχι μόνον… Τό θέμα αὐτό ἤδη τό ἔχει προλειάνει καί
προχωρήσει ἀρκετά ὁ ἀποβιώσας Χριστόδουλος, ὁ ὁποῖος, οὕτως εἰπεῖν,
εἶχεν ὀμώσει «νά λύση τό παλαιοημερολογιτικόν»…, ἀλλ' ἐνῶ ἐπροχώρησεν
δέν ἐπρόλαβεν νά ὁλοκληρώση τήν λύσιν του·(6)!Λοιπόν, κ.κ. Νικόλαε, Παχώμιε καί λοιποί, εἶναι δεδομένον ὅτι οἱ Φλωρινικοί σᾶς ἀναγνωρίζουν, ἀλλά καί ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐπίσης σᾶς ἀναγνωρίζει ὅπως ἀναγνωρίζει ὅλας τάς ἀπεσχισμένας ἐκ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Παλαιοημερολογιτικάς παρατάξεις, ἤτοι τήν μεγάλην Φλωρινικήν τοῦ 1937 καί τάς 5-6 ἐξ αὐτῆς προελθούσας, ὅπως καί τάς ἰδικάς σας τοῦ 1995 καί τοῦ 2005, διότι ὅλοι ἔχετε τήν «Ἀποστολικήν σας Διαδοχήν» ἐκ τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, ἐκεῖνοι μέν διά χειροτονίας, σεῖς δέ διά τῆς χειροθεσίας, τήν ὁποίαν ὁμολογεῖτε καί κηρύσσετε ὡς στόματα καί γραφίδες τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ!.. Ἑπομένως σπεύσατε νά προσχωρήσετε εἰς τόν συντηρητικόν Νεοημερολογιτισμόν ἤ εἰς τήν ἐνδεχομένως ἐπισήμως μέλλουσαν νά προκύψη «Ἐκκλησίαν τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου», ὅπως εἶναι τόσαι ἄλλαι ἀνά τόν κόσμον. Αὐτό ἐπεδίωξεν ὁ καθ' ἡμᾶς μᾶλλον «κακῆ τῆ μνήμη» Εὐγένιος Τόμπρος, κατά τό 1973! Βεβαίως ἐκεῖνος ἐσχεδίαζεν ὄχι τήν ἀπ' εὐθείας ἐξάρτησιν ἐκ τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά μέσω τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων! Αὐτό, ἐπί 10 καί περισσότερα ἔτη ἐπεδίωξεν ὁ ἐπίσης «κακῆ τῆ μνήμη» Ματθαῖος Μακρῆς καί μή ἐπιτυχών, διότι προσέκρουσεν εἰς τούς θεολόγους Ἐλευθέριον Γκουτζίδην καί Μηνᾶν Κοντογιάννην, ἐκήρυξεν τήν «νεοεικονομαχίαν» του, «ἀφώρισεν», «καθήρεσεν», καί κατέληξεν εἰς τήν δεινήν σχισματοαίρεσίν του, ἀφοῦ ἐπενόησεν καί «τό ΑΚΡΟΤΑΤΟΝ ΣΑΤΑΝΙΚΟΝ του Σχέδιον περί «καταδίκης τῆς ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ»! Αὐτή ἡ δῆθεν «χειροθεσία» των, κατά τόν συντάκτην τῆς ἀπό 11.10.1991 «ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ», Ἱερομ/χον Εὐθύμιον Ἐπιφανίου καί κατά τούς πέντε, διά λογαριασμόν τῶν ὁποίων ἔγραψεν ὁ Εὐθύμιος, τούς «ΠΕΡΙΕΡΡΕΕΝ» διότι «τό 1971 εἶχον ἁμαρτήσει ὡς Ἐκκλησία καί ὄχι ὡς ἄτομα»(!) διό ἔδει νά «ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΗ» αὕτη, διά νά ἀπαλλαγῆ ἡ Ἐκκλησία καί οἱ ἴδιοι ἐκ τοῦ ρύπου — ἁμαρτίας, τήν ὁποίαν διέπραξαν τό 1971 ὡς «ἐκκλησία»!!! Τοῦτο ὅλον, ἀμέσως κατά Νοέμβριον τοῦ 1991, ΚΑΤΗΛΕΓΧΘΗ, ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ, προσωπικῶς δέ καί τό ΕΝΕΠΤΥΣΑΜΕΝ τρίς, διότι δι' αὐτοῦ τοῦ ἄκρως Σατανικοῦ ἐπινοήματος ἐπεδίωκον νά μεταλλάξουν καί ὑποστασιάσουν τήν Συγχωρητικήν Εὐχήν εἰς «καταδεδικασμένην χειροθεσίαν», ἐν ἐπιγνώσει ὅτι ἐνέπαιζον καί ἐβλασφήμουν τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί τήν Ἐκκλησίαν ἐν γένει. Πρός κατανόησιν τοῦ αἰσχροῦ σχεδίου καί προπάντων τῶν συνεπειῶν του ἐπαναλαμβάνομεν τό γνωστόν χαρακτηριστικόν παράδειγμα, ἀφοῦ τονίσωμεν ὅτι τυχόν βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπως ἐν προκειμένω ἡ κατά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ἅπαξ καί ἐγένετο δέν συγχωρεῖται, ὁ δέ βλασφημήσας κατά τῆς ἰδίας χειροτονίας του Ἐπίσκοπος, Ἱερεύς ἤ Διάκονος, πλέον ὅσον καί ἄν μετανοήση, εἶναι μέν δυνατόν νά σωθῆ, ὅμως Ἀρχιρεύς, Ἱερεύς ἤ διάκονος δέν ΞΑΝΑΓΙΝΕΤΑΙ. Καί τό παράδειγμα: Βάρβαροι καί αἰσχροί τύποι κατηγοροῦν ψευδῶς — συκοφαντικῶς μίαν λαμπράν καί ἐνάρετον κόρην ὅτι «ἐπόρνευσεν»! Ματαίως ἡ κόρη ἀρνεῖται τήν αἰσχράν πρᾶξιν καί τήν καταγγέλλει ὡς συκοφαντίαν, ὅμως οἱ αἰσχροί ψευδοκατήγοροί της ἐπιμένουν νά τήν ἀπειλοῦν μέ καταδίκην, ἐνῶ τῆς «κάνουν τή χάρι» λέγοντες: «Ἐν πάση περιπτώσει, ἄν θέλης νά γλυτώσης καί νά ἀπαλλαγῆς(!) τοῦ ἐγκλήματος τῆς «πορνείας», δέν ἔχεις παρά νά δηλώσης μετάνοιαν καί νά καταδικάσης τήν πρᾶξιν σου!». Ἡ κόρη ὅμως ἀπαντᾶ ὅτι «δέν μετανοεῖ καί δέν καταδικάζει κάτι, τό ὁποῖον δέν ἔκανε, καί ὅτι εἶναι ἁγνή παρθένος», Καί συνεχίζει ὅτι «ἐάν ἤθελεν δεχθεῖ τήν πρότασίν των αὐθωρεῖ μέ τήν δήλωσιν μετανοίας καί καταδίκης τῆς ἀνυποστάτου πορνείας, θά καθίστατο «πόρνη» καί θά ἔδει νά καταδικασθῆ ὡς τοιαύτη»!!! Αὐτό τό σχέδιον, τό ὁποῖον ἐξεδηλώθη ἐπισήμως διά τῆς ἀπό 11.10.1991 ἐγκυκλίου τῶν πέντε, τήν ὁποίαν ὑπέγραφεν ὁ Κύπριος Ἱερομόναχος Εὐθύμιος Ἐπιφανίου, συντριβέν, ὅπως προελέχθη, κατά τόν Νοέμβριον τοῦ 1991, ἐπανῆλθεν μέ ὑμᾶς τούς κ.κ. Νικόλαον καί Παχώμιον καί μέ ὅλα τά πρός τοῦτο «Δεσποτάκια» σας, (μέ τήν «σύνοδόν» σας), τήν 28.11.2007 καί ἐκηρύχθη μέ τήν ὑπ' Α.Π. 3280 «Συνοδικήν Ἐγκύκλιόν σας»! Ἀφοῦ ἀπό τό 1997 κατελύσατε συλλήβδην τήν Κανονικήν Τάξιν καί τόν θεσμόν τῆς Συνόδου, προκειμένου νά διώξετε τά πρόσωπα, εἰς τά ὁποῖα προσέκρουεν αὐτό τό Σατανικώτατον σχέδιον τῶν Ματθαίου Μακρῆ, Εὐθυμίου Ἐπιφανίου καί ὅλης ἐκείνης τῆς ἀνοήτου συμμορίας των, ἀφοῦ μᾶς «ἀφωρίσατε» τρεῖς φοράς, μᾶς ἐσυκοφαντήσατε μέ παντός εἴδους συκοφαντίας, ἐθέσατε «ἀργίας», προέβητε οὐχί ἅπαξ ἀλλά δίς καί τρίς εἰς «καθαιρέσεις», (διά νά ἀποδείξετε πόσον ἱερόσυλοι ἀλλά καί ἀνόητοι καί γελοῖοι καταντήσατε εἰς τάς χεῖρας τῶν ἐγκαθέτων) τέλος, ἐπειδή σᾶς εἶπον ὅτι «θά σᾶς καθαιρέση ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος τῶν ἁπανταχοῦ Ἐπισκόπων τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας ὑπό τόν Μητροπολίτην Κήρυκον», τήν 7.8.2009 ἐσπεύσατε εἰς ἐπανάληψιν τῶν ἀνοήτων — ἱεροσύλων πράξεών σας!!! Δηλαδή διά δευτέραν ἤ τρίτην φοράν «καθηρέσατε, ἀφωρίσατε καί ἀπεσχηματίσατε», καί «ἐγδύσατε» καί «ἀπεγυμνώσατε» τούς ὀρθοδόξους ἀπό παντός χρίσματος καί χαρίσματος καί τούς κατεστήσατε ἁπλοῦς λαϊκούς, ὥστε νά μήν ἠμποροῦν νά σᾶς καθαιρέσουν! Σεῖς, λοιπόν, κατά τούς λόγους τοῦ Κυρίου, ὡς ἀνόητοι, μωροί καί τυφλοί, ὑπηκούσατε εἰς τούς σκοτεινούς νόας τῶν ἐγκαθέτων τῶν ξένων Κέντρων, οἱ ὁποῖοι σᾶς κατευθύνουν καί τήν 7ην Αὐγούστου 2009 συνηθροίσθητε οἱ μισοί, ἤτοι, οἱ Νικόλαος, Παχώμιος, Παντελεήμων καί Ἰγνάτιος, ἐνῶ δέν προσῆλθον οἱ Γαλακτίων, Ταράσιος, Ἀνδρέας καί Χρυσόστομος, ἀπεχώρησεν δέ ἐκ τῆς συνεδρίας σας ὁ «Ἀρχιγραμματεύς» σας ἱερ. Δημήτριος, ἐπήρατε ὕφος, μᾶλλον δέν ἐπήρατε σεῖς τό ὕφος (σεῖς τά εἴχετε ἐντελῶς χαμένα, ἦσθε ἐκτός ἑαυτῶν), ἀλλά σᾶς τό ἐφόρεσαν οἱ ἐγκάθετοι, ὡς ὄργανα τοῦ ἀντιχρίστου Διαβόλου μέ τό κείμενον, τό ὁποῖον σᾶς ἔδωσαν νά ὑπογράψετε καί ἀφοῦ μέσα ἀπό τάς βλασφήμους σελίδας του ὑπεκρίθητε, ἐβλασφημήσατε, ἱεροσυλήσατε, ἐβουτήσατε τάς χεῖρας σας εἰς τό βρώμικον κάδον τῶν ἀπό 10ετίας ἐμπτυσμάτων καί ἀκαθαρσιῶν σας, (νοεῖτε ἅ λέγομεν), τά ἀπετινάξατε ἐπάνω εἰς τήν ἐκ 10 σελίδων βρωμεράν «Πρᾶξιν» σας (Α.Π. 3298/7.8.2009) καί κατελήξατε «ΟΜΟΦΩΝΩΣ» εἰς «Τόν παντελῆ ἀφορισμόν τοῦ μοναχοῦ Κηρύκου Κοντογιάννη καί τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη… ἀπογυμνώνει τόν μοναχό Κήρυκο τῆς μοναχικῆς αὐτοῦ ἰδιότητος καί ἐπαναφέρει αὐτόν εἰς τήν τάξιν τῶν λαϊκῶν… (ὡς δέ) ἀφορισθείς καί ἀποκεκομμένος ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ἀποστερεῖται πάσης δυνατότητος καί δικαιώματος… οὐδέ κἄν νά ἐμφανίζεται ὡς γνήσιος… χριστιανός ἤ σχέσιν ἔχων μέ τά τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος…»!!! Καί προσθέτομεν ἡμεῖς, ἐπιστεύσατε ὅτι πλέον δέν μπορεῖ πιά νά σᾶς καθαιρέση ἡ Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος τῆς Ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας!!! '~Ω δυστυχεῖς, ὦ μωροί καί τυφλοί, ὦ παντελῶς ἐσκοτισμένοι καί ὑποχείριοι τοῦ Διαβόλου, ποῖος σᾶς εἶπεν ὅτι τόσον, σεῖς, οἱ παράνομοι καί κενοί πάσης χάριτος, ὅσον καί οἱαδήποτε Κανονική καί Ὀρθόδοξος Σύνοδος, δύναται νά ἐπινοῆ, νά ἀποφασίζη καί νά ἐνεργῆ τοιαύτας ἱεροσύλους Σατανικάς «ἀποφάσεις — πράξεις», τάς ὁποίας σᾶς ἐπέβαλον οἱ ἀντίχριστοι ἐγκάθετοι; '~Ω δυστυχέστατοι, αἱ πράξεις σας μόνον ὡς ἐπιθυμίαι — στόχοι τοῦ Διαβόλου λογίζονται οὐχί δέ καί πράξεις Ἐκκλησιαστικαί! Ἄν ὅμως παρά ταῦτα, σεῖς τάς θέλετε καί ὡς πραγματικάς, ἰσχυράς πράξεις, αἱ ὁποῖοι παρήγαγον ἔστω καί τό ἀπειροελάχιστον Νομοκανονικόν ἀποτέλεσμα, τότε νά εἶσθε βέβαιοι ὅτι αὗται περιορίζονται εἰς μόνους ὑμᾶς! Ἡ Πανορθόδοξος Ἱερά Σύνοδος, ἐνῶ οὐδόλως κωλύεται νά ἐφαρμόση τήν Κανονικήν Τάξιν καί ἀποφασίση τά ὑπό τῆς Ἐκκλησίας προβλεπόμενα, Αὕτη ἐν προκειμένω, ὡς Ἀνώτατον Συνοδικόν Δικαστήριον, φρονοῦμεν ὅτι πρωτίστως θά λάβη ὑπ' ὄψιν της ἰδιαιτέρως αὐτήν τήν πρᾶξιν σας. Σᾶς λέγουν οἱ ἐγκάθετοι, οἱ ὁποῖοι σᾶς ὡδήγησαν καί εἰς αὐτό τό ἐλεεινόν κατάντημα, διότι ἐάν δέν ἐνεργεῖτε, ὅπως ἐνεργήσατε ἦτο σίγουρον ὅτι τήν 8ην Αὐγούστου «θά σᾶς εἶχεν καθαιρέσει ἡ Σύνοδος τοῦ Κηρύκου(!), ἐνῶ τώρα ὡς λαϊκός δέν μπορεῖ!..». '~Ω τῆς πονηρίας, δόλου καί ἀπάτης τοῦ Διαβόλου, τήν ὁποίαν, Σεῖς, ὡς «μωροί καί τυφλοί», ὡς «γενεά ἄπιστος καί μοιχαλίς» κατά τῆς Ἐκκλησίας, δέν κατενοήσατε καί κατέστητε ἄβουλα ὑποχείρια τῶν ἐγκαθέτων τῶν ξένων Κέντρων. Ἀγαπητοί νά εἶσθε βέβαιοι ὅτι ὡς καταληστευμένοι καί ἀποκεκομμένοι ἐκ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, δέν εἶναι κἄν ἀπαραίτητον νά καθαιρεθῆτε, ἀφοῦ: α) Εἶσθε ἤδη καθηρημένοι κατόπιν τῆς ὑπ' ἀριθμ. Πρ. 1353/28.10.1977 (Κ.Γ.Ο. Ὀκτώβριος 1977 σελ. 5-10) καθαιρετικῆς Πράξεως τοῦ Ἀνωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου κατά τοῦ Καλλίστου Μακρῆ, δεδομένου ὅτι σεῖς οἱ ὁποῖοι τήν ὑπεγράψατε κατέστησε πολύ χείροντες ἐκείνου!.. Ὡσαύτως δυνάμει τοῦ περί ταυτοπαθείας ἱεροῦ Κανόνος, ἐπί τῶν κεφαλῶν σας ἐπικάθηνται καί ὅσοι «ἀφορισμοί», «ἀργίαι», «καθαιρέσεις» καί «ἀποσχηματισμοί» ἀπεφασίσατε κατά Ὀρθοδόξων!.. β) Εἶσθε ἤδη καθηρημένοι ὑπό τῶν πέντε μέ τήν ἀπό Ἰουνίου 1995 «καθαιρετικήν πρᾶξιν» των ἐναντίον σας!.. γ) Εἶσθε πρό πάντων πεπτωκότες πρώην «ἄγγελοι» (= Ἐπίσκοποι), οἱ ὁποῖοι ὄχι ἁπλῶς ἐξεπέσατε τῆς Ὁμολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς σας Διαδοχῆς, ἀλλά καί διότι ἐβλασφημήσατε κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δέν δύνασθε ἀκόμη καί διά τῆς μετανοίας νά ἐπανέλθετε εἰς τάς τάξεις τῶν Ἐπισκόπων καί Πρεσβυτέρων. δ) Εἶσθε οἱ ἔσχατοι ἐχθροί καί πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του, καί ΟΥΔΕΜΙΑΝ σχέσιν ἔχετε πρός Αὐτήν, παρεκτός αὐτῆς τῶν ἀδυσωπήτων ἐχθρῶν καί πολεμίων Της. ε) Σεῖς καί διότι, προκειμένου νά προβῆτε ἐπαναληπτικῶς εἰς ἄκρως ἱεροσύλους Σατανικάς πράξεις σκοπιμότητος, κατελύσατε ὄχι μόνον τήν Κανονικήν τάξιν καί τόν Συνοδικόν θεσμόν, ἀλλά καί ἀντεποιήθητε τούς Κανονικούς καί Ὀρθοδόξους Ἀρχιερεῖς καί τήν Ἱεράν Σύνοδον καί διενοήθητε νά ὑποτάξητε καί «χρησιμοποιήσητε» καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὡς ὄργανόν σας εἰς ὅλα αὐτά, διότι εἰς ὅλας τάς ἱεροσύλους «ἀποφάσεις» σας, ὡς οἱ πλέον ἀσεβεῖς καί ἀνόητοι, ἐπικαλεῖσθε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί τήν εὐδοκίαν τοῦ Θεοῦ! Ἐστέ βέβαιοι ὅτι δι' ὅλα αὐτά δέν σᾶς ἔμεινεν κάτι ἀπό τό χάρισμα τῆς χειροτονίας σας διά νά δεσμευθῆ καί ἀρθῆ!.. Δέν εἶναι λοιπόν ἀπαραίτητον ὑπ' αὐτήν τήν ἔννοιαν νά προβῆ εἰς καθαίρεσίν σας ἡ Ἱερά Σύνοδος, διότι, τό ἐπαναλαμβάνω, δέν ἔχετε κάτι ἀπό τάς δωρεάς — χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀφοῦ σεῖς τά ἀπεπτύσατε καί ἀπεγυμνώσατε ἑαυτούς! Ὡστόσον εἶναι ὑποχρεωμένον τό Ἀνώτατον Συνοδικόν Δικαστήριον, ὅπως, τυπικῶς καί διά καθαρῶς λόγους Ποιμαντικῆς, δηλαδή διά νά μήν αὐτοαπατᾶσθε καί πρό πάντων διά νά μήν ἐξαπατᾶτε τούς πρώην Ὀρθοδόξους, νά ἐνεργήση Κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως, ἀφοῦ προηγουμένως ἐπισήμως (καί ὄχι γνωμοδοτικῶς ὅπως ἐνταῦθα) ἀποφανθῆ καί ἀποφασίση διά τάς ἀπ' ἀρχῆς καί μέχρι τῆς ἀπό 7.8.2009 Σατανικάς σας Πράξεις αἰσχρᾶς σκοπιμότητος. * * *
Ἀγαπητοί, πρώην Σεβασμιώτατοι Πατέρες καί Συνεργάται, νῦν δέ ἐχθροί καί
πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ὅσα προεγράψαμεν δέν
ἀποτελοῦν ἐκτόνωσιν ἀλλ' ὡμήν ἀλήθειαν, ἐπί καθαρῶς Θεολογικῶν,
Ἐκκλησιολογικῶν θεμάτων. Ἀποτελοῦν ἀγωνίαν, πόνον, συμπάθειαν καί
σφοδράν ἐπιθυμίαν νά ταπεινωθῶμεν ὥστε νά ἐπισκιάση ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ
καί φωτιζόμενοι νά συντρίψωμεν ἀπό κοινοῦ τόν ἀντίδικον διάβολον, καί
ἐν μετανοία καί καλῆ Ὁμολογία νά ζητήσωμεν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μέσα εἰς
τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ! Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός ὅσων καί ἐν τῆ παρούση
ἐγράψαμεν, ἐνῶ ἄν ὡς ἄνθρωπος κάπου δέν ἐχειρίσθημεν καλῶς τόν λόγον,
διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, συγχωρεῖστε με, ἤ κακίστε με, ἤ ἐν πάση
περιπτώσει ἠτιολογημένως ἀπορρίψατε τό παρόν καί ἐνεργήσατε κατά τό
θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Ἄς γίνω (ὁ Θεός νά μέ ἐλεήση διά τήν μεγαλοστομίαν
μου), «ἄς γίνω ἐγώ ὁ Ἐλευθέριος ἀνάθεμα, ἀρκεῖ νά ζήσετε ὅλοι Σεῖς».
Ἀμήν γένοιτο.Τό παρόν ὡλοκληρώθη τήν 26ην
Ὀκτωβρίου 2009 (Π.Ἡ.).
***
(1) Τελευταίως δέ ἐκδίδουν καί διαφημίζουν καί «Ὁμολογίας Πίστεως»
παραπλησίως πρός τάς ὁμολογίας τάς ἰδικάς σας, καθ' ἅς ἐνῶ διακηρύσσετε
ὅτι κρατεῖτε δῆθεν τήν ἀπό τό 1924 Ὁμολογίαν καί ὅτι ἔχετε τήν
Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί 1948, ὅμως
κινεῖσθε ἐντός τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ — Οἰκουμενισμοῦ καί ποδοπατεῖτε
καί ἐμπτύετε συνεχῶς τήν τε Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν καί τήν
Ἀποστολικήν σας διαδοχήν καί ἐν τέλει καί τό πρόσωπον τοῦ Ὁμολογητοῦ
Ἱεράρχου Ματθαίου, ἰδιαιτέρως ἀπό τοῦ Νοεμβρίου 2007! Οὔτω καί αὐτοί,
οἱ συντηρητικοί Νεοημερολογῖται, ἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι, καί
διαμαρτύρονται κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐνῶ ἀπό τό 1920, 1923, 1924
εὑρίσκονται ἐντός τῆς βρωμερᾶς λίμνης του, καί συνεχῶς βυθίζονται
περισσότερον!..(2) Ἐννοεῖται ὅτι ὅπου δέν ὑπάρχει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιολογία — Ὁμολογία, αὐτή ἡ Ἀλήθεια τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, ἐκεῖ παραλλήλως ἐκλείπει καί ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, καί τἀνάπαλιν! Ἐκεῖ δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία, ἐκεῖ ἀπουσιάζει ὁ Χριστός, ἐκεῖ δέν ἐπενεργεῖ ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖον συνέχει καί συγκροτεῖ ὅλον τόν θεσμόν (Μυστήριον) τῆς Ἐκκλησίας! Ἐκεῖ προ?σταται καί τά πάντα ρυθμίζει καί ἐπιτελεῖ ὁ ἀντίχριστος Διάβολος. Ἰδού καιρός ἐστίν νά θελήσετε νά ἴδητε ταῦτα συντελούμενα ὑφ' Ὑμῶν!.., καί δή μέσω καί τῶν προαναφερθέντων τριῶν τελευταίων κειμένων σας, ὑπ' Α.Π. 3280/28.11.2007, 3296/23.1.2009 καί 3298/7.8.2009!.. (3) Ἀπευθύνεται εἰς τόν Σεβ. Μητροπολίτην κ. Κήρυκον, ὅστις τόν ἤλεγξεν δριμύτατα. (4) Ἀντιλαμβάνεσθε καί σεῖς καί πᾶς τρίτος, ὅτι ταῦτα γράφονται διότι «τό κινδυνευόμενον» εἶναι Η ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ καί ὄχι ἡ ἐλαχιστότης μας, τήν ὁποίαν τόσον ἐσυκοφαντήσατε καί ἐπεχειρήσατε νά δολοφονήσετε ἀκόμη καί μέ ἀνοήτους — ἀπεγνωσμένας «πράξεις ἀφορισμοῦ»! Συνειδητοποιεῖτε ὁποῖα ἀδικήματα τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου διεπράξατε; Δι' ὅλας ὅμως αὐτάς τάς προσωπικάς καθ' ἡμῶν σκευωρίας, συκοφαντίας καί ἀδικήματα, ἄς εἶσθε συγκεχωρημένοι, διότι δέν μᾶς ἐβλάψατε κατ' ἀλήθειαν, ἀλλά καί μᾶς ὠφελήσατε!.. Ὅσον ὅμως ἀφορᾶ εἰς τήν Ἐκκλησίαν δέν θά σιωπήσωμεν, διότι ἡ ἐν προκειμένω σιωπή ἰσοδυναμεῖ μέ σύμπραξιν εἰς τήν ἐσχάτην κατ' Αὐτῆς προδοσίαν σας!.. (5) Ἔτσι εἶναι διατυπωμένον εἰς τό Βούλευμα. (6) Κατ' αὐτήν τήν περίοδον διαπιστώνομεν ὅτι ἑτοιμάζεται μία ἄλλη μεγάλης ἰσχύος «ΟΥΝΙΑ», ἡ ὁποία, καθ' ἡμᾶς, μᾶλλον θά ἀπορροφήση ὅλας τάς Παλαιοημερολογητικάς παρατάξεις… καί θά θέση τείχη, τά ὁποῖα ἀφ' ἑνός θά ἀποκλείσουν τήν διαρροήν συντηρητικῶν ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ πρός τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, (τοῦτο ἔχει προτεραιότητα), καί ἀφ' ἑτέρου θά ἔχη πλείστας ὅσας ἀνοικτάς εἰσόδους πρός αὐτήν (τήν Οὐνίαν) διά τά μέλη τῶν διαφόρων Παλαιοημερολογιτικῶν παρατάξεων. Οἱ ἡγέται αὐτῆς γνωρίζουν πολλούς τρόπους καί ἔχουν πολλάς δυνατότητας, αἱ ὁποῖαι ὅμως δέν ἀντέχουν νά τεθοῦν ἐπί τῆς κοινῆς τραπέζης ἑνός θεολογικοῦ Διαλόγου ἐν Ἀγάπη καί Ἀληθεία… Τά πρόσωπα πάντως, τά ὁποῖα κατ' αὐτήν τήν περίοδον φαίνονται ὅτι ἡγοῦνται αὐτοῦ τοῦ κινήματος δέν εἶναι τυχαῖα! Ἔχουν Ἀκαδημαϊκήν θεολογίαν καί παιδείαν ὑψηλήν, διό ἐλπίζομεν ὅτι θά καταδεχθοῦν νά διαλεχθοῦν καί μέ τούς ὀλίγους «αὐστηρούς» ἤ «ἀκραίους Παλαιοημερολογίτας»…, ὅπως μᾶς χαρακτηρίζουν. Τούς διορθώνομεν εἰς τό σημεῖον αὐτό ὅτι ἡμεῖς δέν εἴμεθα «Παλαιοημερολογῖται», ἀλλ' ἐλάχιστα μέλη τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τό 1924 δέν ἱδρύθη κανείς «Παλαιοημερολογιτισμός», ἀλλ' ἐπεβλήθη μόνον ὁ Παπικός Οἰκουμενιστικός ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ! Οἱ Πατέρες μας τό 1924 ἔμειναν πιστοί ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος. Οὔτε καί ἀπετειχίσθησαν κατά τό ΙΕ΄ τῆς ΑΒ Ἁγίας Συνόδου, οὔτε εἰς ἄλλου εἴδους διαμαρτυρίαν προέβησαν, παρά μόνον ἐκήρυξαν καθαράν τήν Ὁμολογίαν Ἐκκλησιολογίαν καί ἀπεκήρυξαν τόν Νεοημερολογιτισμόν καί τήν Νεοημερολογιτικήν Ἱεραρχίαν!.. Ὀπίσω αὐτῶν στοιχοῦμεν καί ἡμεῖς σήμερον. Ὡστόσον ἡμεῖς τούς συγκεκριμένους Κυρίους τούς ἐκτιμῶμεν καί τούς σεβόμεθα, διότι εἰς τόν χῶρον τοῦ συντηρητικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ, εἶναι ὄντως συντηρητικοί θεολόγοι καί Κληρικοί, ἐνῶ ἐπηρεάζουν ὅλους τούς ἀνησυχοῦντας διά τήν ξέφρενον πλέον Οἰκουμενιστικήν πορείαν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ. Ἐπαναλαμβάνομεν ὅτι ἐλπίζομεν πώς ὅ,τι δέν ἐτόλμησεν νά διαλεχθῆ μετά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἤ καί μέ τήν ἐλαχιστότητά μας, ὁ τελευτήσας τόν βίον Χριστόδουλος, διότι προφανῶς ἦτο δεσμευμένος καί ὑπό τῆς Διδακτορικῆς του Διατριβῆς, νά θελήσουν νά τό πραγματοποιήσουν τά Πρόσωπα, τά ὁποῖα ὡς φαίνεται ἡγοῦνται τῆς συγκεκριμένης ὁμάδος τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καί γιατί ὄχι καί ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου τῆς Θεσσαλονίκης… Ὀψόμεθα τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος. |