ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΧΡ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ

Θεολόγου Καθηγητοῦ (Παιωνίου 42, 104 40 ᾿Αθῆναι)

 

ΠΕΡΙ «ΠΕΙΡΑΙΩΣ» ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΜΙΑ ΠΡΟ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΣ

 

Ὑπό τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη

 

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΛΛΑ, ΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΣ ΕΠΙ ΜΙΑΣ ΑΤΥΧΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΕΒ/ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ  ΤΟΥΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ

 

Διά νά γνωρίσουν πράγματα καί καταστάσεις καί νά μορφώσουν ὑπεύθυνον καί βεβαίαν γνώμην, προκειμένου νά συμβάλουν ἐπ᾿ ἀγαθῷ, ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ, διότι, δέν θά κριθῶμεν μόνον δι᾿ ὅσα κακά ἐνεργήσαμεν ἀλλά καί δι᾿ ὅ,τι καλόν, δίκαιον καί θεάρεστον ἠδυνάμεθα καί ἐπεβάλετο νά ἐνεργήσωμεν καί δέν τό ἐποιήσαμεν.

 

Ἐν Αθήναις τῇ 29-8-1998 (π.ἡ.)

 

(Σημείωσις «ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ». Παραθέτομεν τήν «ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΝ», καί ἐπί τῆ συμπληρώσει 10 ἐτῶν ἀπό τότε πού ἐγράφη, καί διότι εἶναι ἕνα ἱστορικό ἀποκαλυπτικό ντοκουμέντο περί τῶν αἱρετικῶν φρονημάτων τοῦ Πειραιῶς κ. Νικολάου καί περί τοῦ μίσους τό ὁποῖον ἔτρεφε κατά τῶν θεολόγων τῆς Ἐκκλησίας καί κατά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀνδρέου, διότι συνειργάζετο μετά τῶν θεολόγων, τόν ὁποῖον (Ἀρχιεπίσκοπον) ἐν τέλει τόν ὡδήγησε εἰς παραίτησιν. Εἶναι χαρακτηριστική μία φράσις τοῦ Πειραιῶς Νικολάου κατά μίαν θορυβώδη συνεδρίασιν τῆς Ἱεραρχίας, κατά τήν περίοδον πού ἐγράφη τό ἀνωτέρω κείμενον. «Πειραιῶς Νικόλαος: Ἄν δέν σταματήσης νά συνεργάζεσαι μέ τούς θεολόγους θά σέ καταγγείλω δημοσίως. ’Αρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας. Εὐλογημένε κάνω ὅ,τι μπορῶ, εἶμαι ὅμως γέρος καί ἀσθενής, δέν μπορῶ νά κάνω περισσότερα... Πειραιῶς Νικόλαος πρός Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν: Ἄν δέν μπορῆς νά ἀνταπεξέλθης, νά παραιτηθῆς νά ἀναλάβω ἐγώ». Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας πρός Νικόλαον: «Εὐλογημένε ζῶ ἀκόμη. Περίμενε νά πεθάνω...». Δυστυχῶς ἡ ἀρχομανία του οὔτε αὐτό περίμενε. Καί ὑποχρεώθη ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νά ... παραιτηθῆ» ἱεροσύλως, συμπαικτικῶς καί μέ οἰκουμενιστικήν σκοπιμότητα, ὥστε καί ὁ Πειραιῶς νά ἱκανοποιήση τό πάθος του καί τά ξένα Κέντρα νά «τρίβουν τά χέρια τους», διότι μέ τόν Πειραιῶς ὡς «Ἀρχιεπίσκοπο» λαμβάνουν κῦρος καί τά Ἀπαλλακτικά Βουλεύματα, τά ὁποῖα στηρίζονται εἰς τάς «χειροτονίας» – «χειροθεσίας» τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς καί «ὁ νοῶν νοείτω».). 

 

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Ο ΣΤ' ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ Β' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

            "᾿Επειδή πολλοί τήν ἐκκλησιαστικήν εὐταξίαν συγχεῖν, καί ἀνατρέπειν βουλόμενοι φιλέχθρως καί συκοφαντικῶς, αἰτίας τινάς κατά τῶν οἰκονομούντων τάς ἐκκλησίας ὀρθοδόξων ᾿Επισκόπων συμπλάσσουσιν, οὐδέν ἕτερον, ἤ ἀχρειάνειν τάς τῶν ἱερέων ὑπολήψεις, καί ταραχάς τῶν εἰρηνευόντων λαῶν κατασκευάζειν ἐπιχειροῦντες.  Τούτου ἕνεκεν ἤρεσε τῇ ἁγίᾳ Συνόδῳ τῶν ἐν Κωνσταντινουπόλει συνδραμόντων ᾿Επισκόπων, μή ἀνεξετάστως προσίεσθαι τούς κατηγόρους μηδέ πᾶσιν ἐπιτρέπειν τάς κατηγορίας ποιεῖσθαι κατά τῶν οἰκονομούντων τάς ἐκκλησίας, μηδεμήν πάντας ἀποκλείειν· ἀλλ᾿ εἰ μέν τις, οἰκείαν τινά μέμψιν, τοῦτ᾿ ἔστι ἰδιωτικήν, ἐπαγάγοι τῷ ᾿Επισκόπῳ, ὡς πλεονεκτηθείς ἤ ἄλλο τι παρά τό δίκαιον παρ᾿ αὐτοῦ πεπονθώς, ἐπί τῶν τοιούτων κατηγοριῶν μέ ἐξετάζεσθαι, μήτε τό πρόσωπον τοῦ κατηγόρου, μήτε τήν θρησκείαν.  Χρή γάρ παντί τρόπῳ, τότε συνειδός τοῦ ᾿Επισκόπου ἐλεύθερον εἶναι, καί τόν ἀδικεῖσθαι λέγοντα, οἵας ἄν ᾖ θρησκείας, τῶν δικαίων τυγχάνειν.  Εἰ δέ ἐκκλησιαστικόν εἴη τό ἐπιφερόμενον ἔγκλημα τῷ ᾿Επισκόπῳ, τότε δοκιμάζεσθαι χρή τῶν κατηγορούντων τά πρόσωπα, ἵνα πρῶτον μέν αἱρετικοῖς μή ἐξῇ κατηγορίας κατά τῶν ὀρθοδόξων ᾿Επισκόπων ὑπέρ ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι.  Αἱρετικούς δέ λέγομεν τούς τε πάλαι τῆς ἐκκλησίας ἀποκηρυχθέντας, καί τούς μετά ταῦτα ὑφ᾿ ἡμῶν ἀναθεματισθέντας.  Πρός δέ τούτοις, καί τούς τήν πίστιν μέν τήν ὑγιᾶ προσποιουμένους ὁμολογεῖν, ἀποσχίσαντας δέ καί ἀντισυνάγοντας τοῖς Κανονικοῖς ἡμῶν ᾿Επισκόποις. ῎Επειτα δέ καί οἵτινες τῶν ἀπό τῆς ᾿Εκκλησίας ἐπ᾿ αἰτίαις τισί προκατεγνωσμένοι εἶεν καί ἀποβεβλημένοι, ἤ ἀκοινώνητοι, εἴτε ἀπό κλήρου εἴτε ἀπό λαϊκοῦ τάγματος, μηδέ τούτοις ἐξεῖναι κατηγορεῖν ᾿Επισκόπου, πρίν ἄν τό οἰκεῖον ἔγκλημα πρότερον ἀποδύσωνται. ῾Ομοίως δέ τούς ὑπό κατηγορίαν προλαβοῦσαν ὄντας, μή πρότερον εἶναι δεκτούς εἰς ᾿Επισκόπου κατηγορίαν, ἤ ἑτέρων κληρικῶν, πρίν ἄν ἀθώους ἑαυτούς τῶν ὑπαχθέντων αὐτοῖς ἀποδείξωσιν ἐγκλημάτων.  Εἰ μέντοι τινες μήτε αἱρετικοί, μήτε ἀκοινώνητοι εἶεν, μήτε κατεγνωσμένοι, ἤ προκατηγορημένοι ἐπί τισι πλημμελήμασι, λέγοιεν δέ ἔχειν τινά ἐκκλησιαστικήν κατά τοῦ ᾿Επισκόπου κατηγορίαν· τούτους κελεύει ἡ ἁγία Σύνοδος, πρῶτον μέν ἐπί τῶν τῆς ἐπαρχίας πάντων ᾿Επισκόπων ἐνίστασθαι τάς κατηγορίας, καί ἐπ᾿ αὐτῶν ἐλέγχειν τά ἐγκλήματα τοῦ ἐν αἰτίαις τισίν ᾿Επισκόπου.  Εἰ δέ συμβαίη ἀδυνατῆσαι τούς ἐπαρχιώτας πρός διόρθωσιν τῶν ἐπιφερομένων ἐγκλημάτων τῷ ᾿Επισκόπῳ, τότε αὐτούς προσιέναι μείζονι Συνόδῳ τῶν τῆς διοικήσεως ἐκείνης ᾿Επισκόπων, ὑπέρ τῆς αἰτίας ταύτης συγκαλουμένων.  Καί μή πρότερον ἐνίστασθαι τήν κατηγορίαν, πρίν ἤ ἐγγράφως αὐτούς τόν ἴσον ἑαυτοῖς ἐπιτιμήσασθαι κίνδυνον, εἴπερ ἐν τῇ τῶν πραγμάτων τάξει συκοφαντοῦντες τόν κατηγορούμενον ᾿Επίσκοπον ἐλεγθεῖεν.  Εἰ δέ τις καταφρονήσας τῶν κατά τά προδηλωθέντα δεδογμένων, τολμήσειεν, ἤ βασιλικάς ἐνοχλεῖν ἀκοάς, ἤ κοσμικῶν ἀρχόντων δικαστήρια, ἤ οἰκουμενικήν Σύνοδον ταράσσειν, πάντας ἀτιμάσας τούς τῆς διοικήσεως ᾿Επισκόπους, τόν τοιοῦτον τό παράπαν εἰς κατηγορίαν μή εἶναι δεκτόν, ὡς καθυβρίσαντα τούς Κανόνας καί τήν ἐκκλησιαστικήν λυμηνάμενον εὐταξίαν."

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΣ

ΕΠΙ ΜΙΑΣ ΑΤΥΧΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΕΒ)ΤΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

 

            ᾿Αμέσως μετά τό σχῖσμα τῶν πέντε, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ἐπέδειξεν πρὀς τήν ταπεινότητά μας, ἰδιαίτερα φιλικήν στάσιν, ἦτο δέ ἰδιαίτερα κολακευτικός κάθε φορά πού συνωμίλει μεθ᾿ ἡμῶν.. ᾿Απόδειξις μία ἀφιέρωσις πρός τήν ταπεινότητά μου, τήν ὁποία σημειώνει εἰς τό βιβλίδιόν του "Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΑΥΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΤΗ", ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ 1996.

 

"Τῷ ἐλλογιμωτάτῳ ἀξίῳ Θεολόγῳ καί ῾Ιεροκήρυκι κ. ᾿Ελευθερίῳ Χρησ. Γκουτζίδῃ τῇ ᾿Αρχιερατικῇ ἀγάπῃ ἀπονέμω τῇ ὑμετέρᾳ ᾿Ελλογιμότητι καθώς καί τόν ἐν Χριστῷ ἀσπασμόν, ἐλάχιστος ἐν ᾿Αρχιερεῦσι καί Μητροπολίτης Πειραιῶς καί Νήσων. Δεχθῆτε ἐλλογιμώτατε τό μικρόν αὐτό δῶρον καί πονίδιον τῆς ἡμετέρας ταπεινότητος πρός δόξαν τοῦ Τριαδικοῦ καί πανοικτίρμονος Θεοῦ καί εὔχεσθε ὑπέρ ἡμῶν.

+ Μητροπολίτης Πειραιῶς καί Νήσων Νικόλαος Πειραιεύς 1996"

 

            ῾Ωσαύτως ὁλόκληρον τό σῶμα τῶν Θεολόγων τῆς ᾿Εκκλησίας, εἰς ἰδιαιτέραν ἐκδήλωσιν, κατά τήν 6 Δεκεμβρίου 1995, ἡμέρα τῶν ὀνομαστηρίων του ἐξέφρασεν τήν τιμήν καί τήν ἀγάπην του πρός τόν Σεβασμιώτατον καί τοῦ προσέφερεν ὡς δῶρον τό τετράτομον μνημειῶδες ἔργον "ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ".  Κατ᾿ αὐτήν τόν προσφωνήσαμε διά τῶν κάτωθι:

"ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑ κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΕ. Οἱ Θεολόγοι τῆς ᾿Εκκλησίας καί συνεργάται σας:  Μητροπολίτης Κήρυκος, Καθηγούμενος Στέφανος, ῾Ιερεύς Εὐστάθιος, ῾Ιερομ/χος Νεόφυτος, Μοναχός Μάξιμος, ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, Δημήτριος Κάτσουρας καί Στυλιανός Λιέπουρης. ᾿Επί τῇ εὐσήμῳ ἡμέρᾳ τῶν ὀνομαστηρίων σας ἐνθέρμως σᾶς εὔχονται, ὅπως ὁ Κύριος διά πρεσβειῶν τοῦ ῾Αγίου Νικολάου, σᾶς χαρίζῃ ὑγείαν καί ἔτη πολλά. ᾿Εκτιμῶντας τούς μακρούς καί ἐπιπόνους ἀγῶνας σας ἅμα δέ καί τήν μετ᾿ αὐτῶν στενήν καί διακριτικήν συνεργασίαν ἐν τῷ ἱερῷ τῆς ᾿Εκκλησίας ἀγῶνι, εἰς ἔνδειξιν σεβασμοῦ καί ἀγάπης σᾶς προσφέρουν τό παρόν μνημειῶδες ἔργον: "ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ" ἐν οἷς τεθησαύρισται ἡ ἐν ῾Αγίῳ ῎Ορει ᾿Ορθόδοξος Εἰκονογραφική Παράδοσις.

Μετά σεβασμοῦ καί ἐκτιμήσεως

+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος, + ᾿Αρχ/της Καθηγούμενος Στέφανος, + ῾Ιερεύς Εὐστάθιος, + ῾Ιερομ/χος Νεόφυτος, Μοναχός Μάξιμος, ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, Δημήτριος Κάτσουρας, Στυλιανός Λιέπουρης"

 

            Ταῦτα εἶναι ἐλάχιστα δείγματα τῶν καλῶν σχέσεων, αἱ ὁποῖαι ἐπεδιώχθησαν ἑκατέρωθεν καί ἐπεκράτησαν ἀπό τόν ᾿Ιούνιον τοῦ 1995 μέχρι περίπου τόν Μάρτιον τοῦ 1996. ῎Εκτοτε, ἤρχισαν νά ἀλλάζουν αἱ διαθέσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου, τόσον πρός τό πρόσωπόν μου ὅσον καί ἔναντι τῶν λοιπῶν Θεολόγων.

            ῾Η αἰτία ἧτο καί παραμένει ἕνα "ἔγκλημά" μου! ἤτοι, ἡ ἐν Συνόδῳ εἰσήγησίς μου νά σχηματισθῇ 12μελής ῾Ιερά Σύνοδος, διότι ὡς διευκρίνισα εἶναι ἀπαίτησις τῶν καιρῶν νά ἀναδειχθοῦν εἰς ᾿Επισκόπους οἱ Θεολόγοι Κληρικοί. ᾿Ετονίσαμε ταῦτα ἐν Συνόδῳ καί διευκρινίσαμε ὅτι δέν εἶναι αἴτημα προσωπικόν μας, ἀλλά πιστεύομεν ὅτι αὐτό εἶναι σήμερον τό αἴτημα τῆς ᾿Εκκλησίας καί ὅτι τήν περαιτέρω εὐθύνη, ἐάν χειροτονήσουν ἤ ὄχι, τήν ἔχουν οἱ ἴδιοι οἱ ᾿Αρχιερεῖς καί ὡς ἄτομα καί ὡς μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.

            ῾Ημεῖς εἰσηγήθημεν ὅσα ἀνωτέρω εἴπομεν καί συνεχίζομεν νά ἐπιμένωμεν ἔκτοτε εἰς αὐτήν τήν εἰσήγησίν μας, διότι ἐπιστεύσαμεν ὅτι ἀφοῦ πλέον ἡ ᾿Εκκλησία ἀπεδεσμεύθη ἀπό τάς ἐπιρροάς τῶν πέντε, (οἱ ὁποῖοι καί τούς θεολόγους ἐπολέμησαν ἀλλά καί τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο, πού ἐν πολλοῖς τούς ἀνέδειξε, ἐμίσησαν καί ἐπεδίωξαν παντί σθένει τόν ἀφανισμόν ὅλων, ἀλλά καί τάς χειροτονίας νέων ᾿Επισκόπων εἶχον ἀποκλείσει), πλέον εἶναι ἐλευθέρα νά βαδίζῃ τήν κατά Θεόν πορείαν της..

            Αὐτό ὅμως, ὅλως παραδόξως, ἐστάθη αἰτία νά μᾶς μισήσῃ καί ὁ ᾿Επίσκοπος κ. Νικόλαος!  Καί ἀφ᾿ ἑνός, ἐντός τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὕψωσε τό θέλημά του καί ὡς ἀπό καθέδρας... ἀπεφαίνετο:  "῎Οχι χειροτονίες", "ὄχι αὐτός, ὄχι ἐκεῖνος, ἀλλά αὐτούς πού θά προτείνω ἐγώ"! καί ἐπρότεινε νά χειροτονηθῇ ᾿Επίσκοπος καί νά πολεμήσῃ εἰς τήν πρώτην γραμμήν τοῦ ᾿Αγῶνος τῆς ᾿Εκκλησίας ποῖος;  ῾Ο ἄξιος μέν κατά πάντα καί ἀγαπητός καί ἀξιοσέβαστος γέροντας π. Εὐλάμπιος. ῾Ως ἐκ τοῦ προκεχωρημένου ὅμως καί βεβαρημένου γήρατός του, καί ἡ ἁπλῆ σκέψις περί αὐτοῦ, ἀπετέλει τό ὀλιγώτερον εἰρωνείαν καί πρός τήν ᾿Εκκλησίαν καί πρός τό πρόσωπόν τοῦ ἁγίου γέροντος.

            ᾿Από τόν Μάϊον - ᾿Ιούνιον λοιπόν τοῦ 1996, ἤρχισεν ὁ Σεβασμιώτατος νά συκοφαντῆ τούς Θεολόγους ἰδιαίτερα τούς Κληρικούς, ὅτι δῆθεν δέν σέβονται τήν Α΄ ᾿Εγκύκλιο, δέν τήν ἐφαρμόζουν καί θά τήν καταργήσουν. ῾Επομένως κατά τόν Σεβ/τον κ. Νικόλαον, ὄχι μόνον ᾿Επίσκοποι δέν πρέπει νά γίνουν οἱ Θεολόγοι, ἀλλά οὔτε σάν ῾Ιερεῖς δέν πρέπει νά τούς συγχωρῆται νά ὑπάρχουν! Αὐτάς τάς συκοφαντίας διέδιδεν ὅπου εὑρίσκετο, καί ὅπου ἵστατο καί μεθ᾿ οἱουδήποτε διελέγετο. ᾿Εβούϊζεν ὁ κόσμος ὅλος, οἱ θεολόγοι ἔτσι, οἱ θεολόγοι ἀλλοιῶς, τό λέει ὁ Σεβ/τος Νικόλαος κ.λπ.

Εἶναι ᾿Ιούνιος 1996, εὑρισκόμεθα εἰς τήν πιό κρίσιμον περίοδον τῆς ἱστορίας τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀμέσως ἕνα ἔτος μετά τό σχίσμα.  Μία δικαστική ἀπόφασις "φιάσκο", κατά τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς καί κατά τοῦ Μακαριωτάτου[1], ἐστάθη αἰτία νά εὑρεθῶμεν, Κλῆρος καί Λαός, στήν ἀνηφόρα τῆς ῾Αγίας Ζώνης πού ὁδηγεῖ εἰς ἱστορικήν Μονήν τῆς Παναγίας (εἰς Κερατέαν ᾿Αττικῆς)καί νά προτάξωμεν εὐλογημένην ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΝ εἰς τάς δυνάμεις τοῦ σκότους, αἱ ὁποῖαι διά τῶν πέντε ἐζητοῦσαν τήν διάλυσιν τῆς Μονῆς, τήν ᾿Εξορία τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου καί τήν ἀπομόνωσιν τῶν πιστῶν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν Καλογραιῶν. Ταῦτα κατόπιν τῆς παρανόμου καί ἀντισυνταγματικῆς δικαστικῆς ἀποφάσεως, ἡ ὁποία ἐξώριζεν τόν Μακαριώτατον εἰς τήν Μονήν τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου εἰς Ναύπλιον καί ἀπηγόρευε τήν μετ᾿αὐτοῦ ἐπικοινωνίαν τῶν παραμεινασῶν πιστῶν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν μοναζουσῶν.

            Ζητῶμεν θαύματα διά νά πιστεύσωμεν καί δυστυχῶς, ἐνῷ τά θαύματα τά ζῶμεν, δέν τά ἀντιλαμβανόμεθα. ῾Εκατόν πενήντα, διακόσιοι περίπου ἄνθρωποι, ἀλλά μέ πίστη καί ζωντάνια εἶπαν: Δέν θά ἐφαρμοσθῇ ἡ ἄδικος καί ἀντισυνταγματική Δικαστική ἀπόφασις. Καί  πράγματι, μέ τήν χάριν τῆς Παναγίας, δέν ἐφαρμόσθηκε.  Δέν εἶναι θαῦμα αὐτό;  Πέντε-δέκα φορές ἦλθαν οἱ δικαστικοί ἐπιμεληταί νά ἐκτελέσουν τήν ἐν λόγῳ ἀπόφασι καί δέκα φορές ἀπῆλθον ἄπρακτοι, ἕως ὅτου σέ χρόνο ἀπίστευτα ἐλάχιστο ἀνεκλήθη ἡ παράνομος ἀπόφασις μέ νεωτέρα δικαστική ἀπόφασι.

            Τό θαῦμα εἶχε γίνει διπλό!  Τό σῶμα τῶν πιστῶν τέκνων τῆς ᾿Εκκλησίας ἐνίκησε, ἀλλά καί αἱ νόμιμοι ἐνέργειαι ἀνέτρεψαν τό "φιάσκο" τῆς πρώτης δικαστικῆς ἀποφάσεως. ῾Η ῾Ιερά Μονή, ἔστω καί διχασμένη, ἐσώθη ἀπό τά νύχια τῶν ἁρπακτικῶν ὀρνέων.

            Τῷ καιρῷ λοιπόν ἐκείνῳ, ᾿Ιούνιος 1996, ὅτε μέσα στό λιοπύρι, τήν σκόνη, τήν ἀϋπνία, τά δάκρυα, ἀλλά καί τάς οὐρανομήκεις προσευχάς[2] μέ τάς ὁποίας ἀγνές ψυχές παρακαλοῦσαν τήν Παναγία Δέσποινα νά σώσῃ τό Μοναστήρι της, τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐπαναλαμβάνω, ὁ Σεβ. ᾿Επίσκοπος κ. Νικόλαος ἐσκέπτετο πῶς θά συκοφαντήσῃ τούς θεολόγους, οἱ ὁποῖοι ἔλυωναν καί αὐτοί στόν ἀγῶνα ἐκεῖνο! ᾿Εσκέπτετο τί θά χρησιμοποιήσῃ, ποίας κατηγορίας θά συμπλάσῃ διά νά περάσῃ τό μήνυμα ὅτι εἶναι ἀνάξιοι οἱ θεολόγοι κληρικοί διά τό ᾿Επισκοπικόν ἀξίωμα! ῞Ολοι ζούσαμε τήν ἀγωνία τῆς Γεθσημανῆ καί ὁ Σεβ/τος ἐσκέπτετο συκοφαντίας καί προδοσίας.[3]

            ῏Ητο μεσημέρι, τῆς δεκάτης περίπου ἡμέρας τῆς σκληρῆς ἐκείνης ἀντιστάσεως! ῾Ο ἥλιος, ἡ ἀϋπνία, ἡ ἀγωνία, εἶχε ἀφήσει τά σημάδια της στά πελιδνά μας πρόσωπα.  Μέ πλησιάζει ὁ Σεβ/τος καί δῆθεν ἐμπιστευτικά μοῦ λέγει:

            - "᾿Ελευθέριε, σέ διαβεβαιῶ ἐγώ, ὅτι αὐτούς τούς δύο θά τούς κάνουμε ᾿Αρχιερεῖς, ἀλλά εὐλογημένε, μή μιλᾶς, ἄφησέ τους νά δουλέψουν λίγο στήν ᾿Εκκλησία καί νά δοκιμασθοῦν."

            - "Τί λέτε Σεβ/τε, τί ἐννοεῖτε;"

            - "Τόν Εὐστάθιο καί τόν Στέφανο, σοῦ λέγω ἐγώ, θά τούς κάνουμε ᾿Αρχιερεῖς, ἀλλά εἶναι νέοι ἀκόμη, πρέπει νά δοκιμασθοῦν."

            - "Σεβ/τε, "νέοι", "νά δοκιμασθοῦν", ὁ π. Εὐστάθιος καί ὁ Γέροντας;"

            - "Περίμενε, θά σοῦ πῶ καί ἄλλα."

            Καί διακριτικά, ἐνῷ ἱστάμεθα κάτω ἀκριβῶς ἀπό τό ᾿Επισκοπεῖον τοῦ ῾Αγίου Μοδέστου, εἰσήλθομεν ἐντός τῶν μικρῶν κελλίων, τά ὁποῖα εἶναι κάτωθι ἀκριβῶς τοῦ Ναΐσκου τοῦ ῾Αγ. Μοδέστου. ᾿Εκεῖ συνεχίζει ὁ Σεβ/τος:

            - "Ξέρεις, ὁ π. Εὐστάθιος φοράει λαϊκό καλυμαύχι!  Πῶς νά γίνῃ ᾿Επίσκοπος;  Τί καλυμαύχι θά φοράῃ;"

            - "Καί εἶναι κώλυμα αὐτό, Σεβ/τε;"

            - "Μά πῶς θά τόν κάνουμε μεγαλόσχημο..."

            - "Τί εἶναι αὐτά πού λέτε Σεβ/τε;  Πῶς ἔγινε ὁ Σεβασμιώτατος Μεσογαίας, πῶς ἔγινε ὁ Σεβασμιώτατος Λαρίσης, ἤ ἀγνοεῖτε Σεβ/τε ἀπό πότε ζῆ τή μοναχική ζωή ὁ π. Εὐστάθιος;"

            - "Ναί, ἀλλά δέν ξέρεις καί τό ἄλλο! ῾Ο π. Εὐστάθιος δέν σέβεται τήν Ποιμαντορική ᾿Εγκύκλιο!  Φέτος τό Πάσχα, ἔχω γράμματα ἀπό τήν Αὐστραλία, ἔκανε ᾿Ανάστασι μέ τό Χαῖρε τῶν Μυροφόρων!"

            - "Καί ποῖον τό κακόν πού διέπραξε; ᾿Εν προκειμένῳ, ὅ,τι ἀκριβῶς εἶπεν εἰς τό Εὐαγγέλιον τῆς ᾿Αναστάσεως (τοῦ ῎Ορθρου), αὐτό ἀκριβῶς ἔδειχνε (εὐηγγελίζετο) τήν ἴδια ὥρα καί μέ τήν εἰκόνα! ῾Υπάρχει πιό ἱδανική εἰκόνα ἀπό αὐτή;  Εἶναι λόγος αὐτός, Σεβ/τε, πού ἐπικαλεῖσθε;"

            - "῾Ο Γέροντας ὅμως δέν ξέρεις τί ἔκανε ἐφέτος τό Πάσχα στό Μοναστήρι καί κατεσκανδάλισε τούς Πατέρας!"

            - "῎Οχι, δέν ἔχω ὑπ᾿ ὄψιν μου τίποτε."

            - "῎Εκαμε ᾿Ανάστασι μέ τήν εἰς "῞Αδου Κάθοδον"!  Πῶς νά τόν κάνουμε Δεσπότη ἀφοῦ καταργεῖ τήν ᾿Εγκύκλιο;"

            - "Αὐτό δέν τό ξέρω.  Πρώτη φορά τό ἀκούω καί στενοχωροῦμαι."

            - "῎Εμ!, ὅταν σοῦ λέω ἐγώ ὅτι..."

            - "Λυποῦμαι, Σεβασμιώτατε, ἄν τό ἔκανε αὐτό.  Πρεπει νά ἐλεγχθῇ.  Προσωπικά, ξέρετε πόσο συνδέομαι μέ τόν Γέροντα, ἀλλά ἐν προκειμένῳ θά τοῦ ζητήσω τόν λόγον..."

            ᾿Εδῶ, ἔκδηλα στενοχωρημένος ἐξῆλθα, ἀλλά πρίν ἀκόμη ἀπομακρυνθῶ, βλέπω τόν π. Στέφανο νά ἀνέρχεται τήν κλίμακα ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τό ᾿Επισκοπεῖον·· ἧτο μεσημέρι καί μόλις εἶχε φέρει, ἀπό τήν Μονή τῆς Μεταμορφώσεως, τό γεῦμα διά τούς πιστούς πού ἦσαν ἐπί-σκοπόν. ᾿Ανάστατος, ὡς ἤμουν, ἀπήτησα (ἴσως καί ἀπρεπῶς πρός τό πρόσωπον τοῦ ἡγουμένου) νά ἔλθῃ μέσα ὁ π. Στέφανος, νά δώσῃ λόγον. ῾Ο ᾿Επίσκοπος ἀκόμη δέν εἶχεν προλάβει νά ἐξέλθῃ. ῏Ητο μέσα εἰς τό κελλίον.

            - "᾿Ιδού, Σεβ/τε, ὁ π. Στέφανος. ῏Ηλθε στήν πιό κατάλληλη στιγμή, νά δωθοῦν ἐξηγήσεις."

            ῾Ο π. Στέφανος ὑπέβαλε τή μετάνοιά του, ἠσπάσθη τήν δεξιάν τοῦ ᾿Επισκόπου καί μέ τήν συνήθη ἠρεμία, καλωσύνη, νηφαλιότητα ἀλλά καί ἀπάθεια ἠρώτησε:

            - "Τί συμβαίνει;  Διατί εἶσθε ἔτσι;"

            ᾿Ακολουθεῖ γιά μερικά δευτερόλεπτα νεκρική σιγή-βουβαμάρα. ῾Ο ἕνας κυττάζει τόν ἄλλον!  Σπάω τή σιωπή καί ἀναγκάζω τόν Σεβ/το νά ὁμιλησῃ.

            - "Γιατί, εὐλογημένε, τό ἔκανες αὐτό καί ...;" (δένεται ἡ γλῶσσα τοῦ Σεβ/του καί δέν ἔχει τήν δύναμιν, πρός στιγμήν, νά προχωρήσῃ).

            - "Τί ἔκαμα;  Δέν καταλαβαίνω.  Τί συμβαίνει;"

            - "Φέτος τό Πάσχα, δέν ἔκαμες ᾿Ανάστασι στό Μοναστήρι μέ τήν εἰς ῞Αδου Κάθοδο καί σκανδάλισες τούς Πατέρας;"

            ῾Ο π. Στέφανος κοιτάζει κατάματα τόν Σεβασμιώτατο καί ἔκπληκτος ζητεῖ ἐξηγήσεις.

            - "Πότε, πῶς τό ἐμάθατε αὐτό Σεβ/τε;"

            - "Τό ξέρω.  Νομίζεις ὅτι δέν ..."

            - "Παρακαλῶ, θέλω νά μοῦ πεῖτε πόθεν ἔχετε τήν πληροφορίαν καί πῶς εἶσθε βέβαιος γι᾿ αὐτό πού λέτε καί διατί μέχρι τώρα δέν μοῦ τό εἴπατε;"

            - "Γιατί, μήπως λέγω ψέμματα;" (῾Ο Σεβ/τος ἄρχισε νά χάνῃ τήν ψυχραιμία του, ἐνῶ γίνεται κατέρυθρον τό πρόσωπόν του.)

            - "Σεβ/τε, σᾶς ἐρωτῶ πῶς γνωρίζετε αὐτά πού λέτε."

            - "Τά ἔμαθα ἀπό τούς Καλογήρους..."

            - "᾿Από τούς Καλογήρους;  Δέν νομίζω Σεβασμιώτατε. ᾿Αλλά ἀπό ποιούς Καλογήρους;"

            - "Θέλεις νά πῇς ὅτι λέω ψέματα;" (᾿Ενῷ ὁ π. Στέφανος δέν τοῦ λέγει ἄν λέγῃ ψέματα καί τόν συκοφαντῇ, ὅμως ἐπιμένει ἐρωτῶν:)

            - "᾿Από ποίους καλογήρους τό ἐμάθατε;"

            - "᾿Από ἕνα Καλόγηρο."

            - "Ποιόν Καλόγηρο;  Σεβ/τε, εἶμαι Γέροντας καί πρέπει νά ξέρω τήν διαγωγή τῶν Καλογήρων μου. ῎Εχω εὐθύνας.  Πρέπει νά ξέρω τί γίνεται στό Μοναστήρι πού εἶμαι ὑπεύθυνος."

            - "῾Ο π. ... " (Εἶπε ἕνα ὄνομα Μοναχοῦ.)

            - "᾿Αποκλείεται, Σεβ/τε, νά σᾶς εἶπεν ὁτιδήποτε ὁ μοναχός π. ...  Ξέρω τούς Μοναχούς μου."

            - "Τότε, τί λέω ψέματα;"

            - "Δέν σᾶς εἶπε τίποτε ὁ Μοναχός ..."

Σημειώνεται ἀδιέξοδον, ὁπότε ὁ π. Στέφανος λέγει: "᾿Ακοῦστε, Σεβ/τε.  ῾Ο ἡγούμενος τῆς Μεταμορφώσεως δέν ἐτέλεσε φέτος τή Λειτουργία τῆς ᾿Αναστάσεως εἰς τήν Μονήν. ῾Ο Γέροντας ἐτέλεσε τήν λειτουργία τῆς ᾿Αναστάσεως εἰς τό Μελισσοχώρι τῶν Θηβῶν , ἐνῷ εἰς τήν Μονήν ἐτέλεσε τήν λειτουργία τῆς ᾿Αναστάσεως ὁ Μακαριώτατος καί δέν συνέβη τίποτε ἀπ᾿ ὅσα ἰσχυρίζεσθε."

            Διακριτικώτατος, ὁ π. Στέφανος, ἔβαλε μετάνοιαν, ἐζήτησε τήν εὐχήν τοῦ συκοφάντου ᾿Επισκόπου καί ἀπεχώρησεν ἤρεμος, ἐνῷ ἐμείναμε μόνοι μας, ἀτενίζοντες ἀλλήλους ἀποχαμένοι στήν κυριολεξία! ῾Οπότε ὁ Σεβ/τος γυρίζει καί μοῦ κάνει τήν παρατήρησι:

            - "Διατί δέν πῆρες τό μέρος μου;"

            Αὐτό ἦτο ἡ χαριστική βολή, ὥστε διά πρώτη φορά στή ζωή μου, νά χάσω τόν ἑαυτόν μου! ῾Η γλῶσσα μου εἶχε δεθεῖ καί δέν εἶχα φωνή μετά ἀπό ὅσα διεπίστωσα.  Τό μόνο πού βρῆκα τό κουράγιο νά κάμω, ἦτο νά σύρω τά βήματά μου πρός τά ἔξω καί νά κάνω τόν Σταυρό μου.

            ῎Ανθρωπος εἶναι καί ὁ Σεβ/τος, ὅπως καί ὅλοι μας, καί κάνουμε πολλές φορές ἐγκληματικά λάθη.  Πόσον θεάρεστον θά ἦτο ἄν διώρθωνε τό λάθος του καί ἀντί νά τοῦ ὑποβάλῃ μετάνοια ὁ συκοφαντηθείς καί ἀδικηθείς ῾Ηγούμενος, νά ἔπεφτε ὁ συκοφάντης ᾿Επίσκοπος στά πόδια τοῦ ῾Ηγουμένου καί νά ζητοῦσε συγχώρησι;  Δέν θά ἐσυντρίβετο ὁ πονηρός, ὁ ὁποῖος τόσον κακομεταχειρίσθη τόν Σεβ/το;  Δυστυχῶς οὔτε, ἔστω καί τυπικά καί "ἀφ᾿ ὑψηλοῦ", διά λόγους κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς, ὁ Μητροπολίτης δέν ἐζήτησε συγνώμην, ἀλλά καί μετά ἀπό αὐτό συνέχισε νά διαδίδῃ τάς ἰδίας ψευδοκατηγορίας.

            Μήπως ἔστω καί τώρα πρέπει νά προσευχηθοῦμε καί νά ἐνεργήσουμε νά ἐξαλειφθῇ αὐτό τό ἁμάρτημα;  Προσευχηθῆτε λοιπόν καί ὅ,τι σᾶς φωτίσῃ ὁ Θεός.

            Τό περιστατικό αὐτό ἔγινε ὁρόσημο διά τόν Σεβ/το καί ἔκτοτε ἐκίνησε ἀδυσώπητον ἀγῶνα κατά τῶν θεολόγων καί κυρίως κατά τοῦ ὑποφαινομένου.

 

 

            Τήν 18-8-1996 ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος, ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον καί πάλιν ἐσυκοφάντησε καί διέβαλεν ψευδῶς τους Θεολόγους. ῾Ο ἴδιος γνωρίζει πόσα κατεμαρτύρησε, ἀφοῦ μετά τήν ἀναχώρησίν του, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος κυριολεκτικά "ἔπεσε νά πεθάνῃ".  Τόσον ἐθλίβη, τόσον ἀνησύχησε, ὥστε ὅταν μᾶς ἐκάλεσε εἰς τόν ῞Αγιον ᾿Ιωάννη τόν Θεολόγον, ὑπῆρξεν τόσον αὐστηρός ἔναντι ὅλων μας, ὥστε μετά δυσκολίας μᾶς ἐπέτρεψε νά ὁμιλήσουμε διά νά διαψεύσωμεν τάς καθ᾿ ἡμῶν καταγγελίας τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου περί καταργήσεως τῆς Α' ᾿Εγκυκλίου κ.λπ.[4] 

            Μετά ἀπό μακράν συζήτησιν ὁ Μακαριώτατος ἀπήτησεν ἀπό τόν ὑποφαινόμενο νά ἐπισκεφθῶ τόν Σεβ/το ᾿Επίσκοπο κ. Νικόλαο καί νά τόν εἰρηνεύσω, δίδοντας τάς ἀπαιτουμένας ἐξηγήσεις, ὡς  ὁ ἰδιαίτερα ὑπεύθυνος τῆς ὅλης ὑποθέσεως. 

            Δέν ἠθέλησα νά παρακούσω στήν ἐντολή τοῦ ἁγίου πατρός καί ᾿Αρχιεπισκόπου μας, διό ὑπεσχέθην ὅτι μέ τήν εὐχή του, θά ἔκανα ὑπακοή καί θά τόν ἐπισκεπτόμουν ἐντός εὐλόγου χρονικοῦ διαστήματος.

            Κατά τήν ἰδίαν περίοδον συνέχιζεν νά ὀργιάζῃ ἡ φήμη ὅτι ὁ ᾿Επίσκοπος Πειραιῶς κατήγγειλε ἐγγράφως τούς θεολόγους καί εἶναι ὑπόδικοι διά βαρύτατας κατηγορίας.  Πάντως γραπτή καταγγελία δέν ὑπῆρχε ἀλλά μόνον προφορικαί συκοφαντίαι.

            Τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1996 , ἐπεσκέφθην τόν Σεβ/το, κατόπιν προειδοποιήσεως, εἰς τήν Μητρόπολίν του.  Δέν ἀναφέρω τίποτε ἀπ᾿ ὅσα συνεζητήσαμεν, ἐκτός μόνον ὅτι πρωτίστως διατύπωσα τήν ἀγανάκτησίν μου, διότι δέν εἶχεν τό θάρρος ὁ Σεβ/τος, νά μᾶς καλέση τούς θεολόγους προσωπικῶς καί νά μᾶς κάνῃ, ὡς ᾿Επίσκοπος καί πατήρ, ὁποιαδήποτε δικαίαν παρατήρησιν, ἀλλά προετίμησε νά ἐνοχλήσῃ τόν Μακαριώτατον καί νά διαταράξῃ τήν εἰρήνην του καί νά ἐπιδεινώσῃ τήν κατάστασι τῆς ὑγείας του μέ τήν σωρεία τῶν συκοφαντιῶν.  Κατόπιν, διέψευσα τίς κατηγορίες του καί διεβεβαίωσα τήν Σεβ/τητά του, ὅτι οὐδείς τῶν θεολόγων διανοεῖται κατάργησιν τῆς ἐγκυκλίου,  διότι πρόκειται δι᾿ ἕνα ἀποκαλυπτικόν ἱστορικόν πλέον κείμενο τῆς περιόδου 1991-1995 καί τό ὁποῖον εἶναι χρήσιμον ἀπό πολλάς ἀπόψεις.

            ᾿Επεσήμανα ὅμως καί τό ἰδιαίτερα κρίσιμον θέμα, πού ἐδημιουργεῖτο τήν περίοδον ἐκείνην.  Εἶπον χαρακτηριστικῶς: "Σεβασμιώτατε, δέν διανοεῖται κανείς νά θίξῃ τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον, ἀλλά προχωρῶ περισσότερο καί ἐπισημαίνω ὅτι γίνεται συστηματική καί ἐνορχιστρωμένη προσπάθεια νά ἀναζωπυρωθοῦν νέα σκάνδαλα.  Τά πρόσφατα περί εἰκόνων δημοσιεύματα τοῦ περιοδικοῦ "῞Αγιος ᾿Αγαθάγγελος ὁ ᾿Εσφιγμενίτης", τῆς Μον. Μαγδαληνῆς ἐκ Κοζάνης, τοῦ Μοναχοῦ ἐκ Γορτυνίας, εἶναι, κατά τήν ἐκτίμησίν μου, σκηνοθετημένα καί ἐπιδιώκουν δεύτερον γύρο σκανδάλων καί νέο, ἄν δυνηθοῦν, σχῖσμα.  Οἱ θεολόγοι τό ἔχουμε ἀντιληφθεῖ καί εἶναι ἀπόφασίς μας νά μήν ἀσχοληθῇ κανείς. ᾿Αλλά προσοχή, οὔτε καί ᾿Αρχιερεύς οὔτε καί ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, πρέπει νά ἀσχοληθοῦν.  Τό πολύ-πολύ ἐκεῖνο πού ἴσως ἐνδείκνυται, εἶναι νά προβῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος εἰς ἁπλῆν "ἀφ᾿ ὑψηλοῦ" ἀνακοίνωσιν, ὅτι τό θέμα αὐτό ἔχει κλείσει διά τήν ᾿Εκκλησίαν μέ τήν Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον τῆς 23-1-1992 καί δέν ἐπανέρχεται."

            Δέν ἀντέδρασε εἰς τά ἀνωτέρω, ἀλλά καί δέν ἔδειξε ὅτι συνεφώνει, διότι ἤδη καί ὁ ἴδιος εἶχε λάβει μέρος σ᾿ αὐτή τήν συγχορδία πού προανέφερα, ἀφοῦ κρυφίως εἶχεν συντάξει πολυσέλιδον μεγάλου σχήματος βιβλίον ἀχρονολόγητον, τό ὁποῖον μοῦ ἀπέκρυψεν τότε καί οὐδέποτε μοῦ τό ἀπέστειλε, ἐνῷ τό προώθησε ὅπου ἐνόμιζε ὅτι θά ἐπηρέαζε.

            Κατά τήν μακράν συζήτησίν μας, συνεζητήσαμε πιό καυτά θέματα, τά ὁποῖα ὅμως ἐδεσμεύθημεν ἀμοιβαίως νά μήν κοινολογήσωμεν καί εἰς αὐτό τό στάδιον σέβομαι τήν δέσμευσίν μου. 

            Δυστυχῶς, καί μετά ἀπό τό γεγονός αὐτό, ὁ Σεβ/τος δέν ἔπαυσε  νά διαδίδῃ καί νά συκοφαντῇ ὅτι κατήγγειλε τούς θεολόγους!  Σάν τίς πρόσφατες πυρκαϊές, παντοῦ σέ Μονές, σέ ᾿Ενορίες, σέ ἄτομα, παντοῦ ἐφούντωναν οἱ φλόγες καί οἱ καπνοί τῶν φημολογιῶν ὅτι ὁ Πειραιῶς κατήγγειλε ἐγγράφως τούς θεολόγους.

            Κατόπιν ὅλων τούτων, τήν 18/31-10-1996 συνεσκέφθημεν οἱ θεολόγοι καί ἀπεφασίσαμεν νά θέσωμεν φραγμόν εἰς τάς συκοφαντίας τοῦ ᾿Επισκόπου, αἱ ὁποῖαι εἶχον δημιουργήσει τήν πεποίθησιν ὅτι ὑπάρχει σοβαρό θέμα κατά τῶν θεολόγων! ᾿Απεστείλαμεν λοιπόν πρός τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Πειραιῶς κ. Νικόλαον τήν κάτωθι ἐπιστολή:

 

"᾿Αθῆναι 18/31-10-1996. Σεβασμιώτατε. Οἱ ὑπογραφόμενοι θεολόγοι, ἐπειδή, ὡς ἐδηλώσατε εἰς τινας ἐξ ἡμῶν, ἔχετε καταθέσει "καταγγελίαν" καθ᾿ ἡμῶν εἰς τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον, καί ἐπειδή διαδίδονται ἤδη φῆμαι μεταξύ τῶν πιστῶν - πιθανῶς ἐξ ἀφορμῆς τῆς "καταγγελίας" αὐτῆς - περί ἀντιπαράθεσεώς σας μέ τούς θεολόγους τῆς ᾿Εκκλησίας καί ἐπειδή οὔτε δίκαιον εἶναι οὔτε ὠφέλιμον, οὔτε δι᾿ ῾Υμᾶς ὡς ᾿Επίσκοπον, οὔτε δι᾿ ἡμᾶς ὡς θεολόγους, νά παραμένουν ἀναπάντητοι τυχόν κατηγορίαι, οὔτε νά διαδίδωνται ἀναπόδεικτοι κατηγορίαι ὡς ἕρπουσαι συκοφαντίαι, διά τοῦτο ζητοῦμε καθηκόντως νά παραχωρήσετε ἕνα ὑπογεγραμμένον ἀντίγραφον τῆς "καταγγελίας" σας αὐτῆς εἰς τόν φέροντα τήν παρούσαν ἐπιστολήν ἐκπρόσωπόν μας πρός κανονικήν ἐκκλησιαστικήν ἀντιμετώπισιν τοῦ θέματος.

Μετά σεβασμοῦ

Οἱ ὑπογραφόμενοι ῾Ιερεύς Εὐστάθιος Τουρλῆς, ᾿Αρχιμ. Στέφανος Τσακίρογλου, Δημήτριος Κάτσουρα, ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης

 

            ᾿Επειδή εἰς τήν ὡς ἄνω ἐπιστολήν μας, μέ τό συγκεκριμένο αἴτημα, ὁ Σεβασμιώτατος δέν ἀνταπεκρίθη, δηλαδή δέν ἀπέστειλε ἀντίγραφον τῆς καταγγελίας του , ἀλλά ἕνα ἀνυπόγραφο καί ἀσφράγιστο σημείωμα εἰς τό ὁποῖον ἕγραφε ἄλλα ἀντί ἄλλων, ἐπανήλθομεν εἰς τό αἴτημά μας μέ τό κάτωθι δεύτερον ἔγγραφόν μας.

                                                            "᾿Αθῆναι τῇ 24 ᾿Οκτωβρίου 1996

            Σεβασμιώτατε ἡ εὐχή σας. Εὐρήκαμεν εἰς τά γραφεῖα τῆς ῾Ιερᾶς ᾿Αρχιεπισκοπῆς (Μ.Μπότσαρη 8, Περιστέρι) σήμερα τό πρωΐ, ἡμέρα Τετάρτη 24 ᾿Οκτωβρίου 1996 (᾿Εκκλησ. ῾Ημερολόγιον) μίαν φωτοστοιχειοθετημένην ἐπιστολήν μέ ἀριθμόν Πρωτοκόλλου 893 καί ἡμερομηνίαν 22-10-1996. ᾿Επειδή ὅμως δέν φέρει τά ἀποδεικτικά στοιχεῖα τῆς γνησιότητος, δηλαδή ὑπογραφήν καί σφραγῖδα, οὔτε ἐπί τοῦ συνήθους ἐντύπου μέ τά στοιχεῖα τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεώς σας εἶναι τυπωμένη, δέν δυνάμεθα νά εἴμεθα βέβαιοι περί τῆς γνησιότητός της, οὔτε ἄν αὐτή ἡ ἐπιστολή ἀποτελεῖ ἀπάντησίν σας εἰς τήν ἀπό 18-10-96 ἡμετέραν τοιαύτην.

            Διά τοῦτο καί πάλιν διά τῆς παρούσης ἐπιστολῆς μας, σᾶς ζητοῦμεν ὑπογεγραμμένον ἀντίγραφον τῆς καταγγελίας σας πρός τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον, τήν ὁποίαν ἐδηλώσατε καί ἐν Συνόδῳ καί ἐνώπιόν τινων ἐξ ἡμῶν ὅτι ἔχετε κατά τήν κανονικήν τάξιν ὑποβάλει εἰς τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον.

            ᾿Επειδή λοιπόν δέν θά ἠθέλαμεν, οὔτε εἰς ἡμᾶς οὔτε εἰς τούς ἄλλους Χριστιανούς, Κληρικούς καί Λαϊκούς, νά δημιουργήσετε ἐντύπωσιν περί τῆς Σεβασμιότητός σας διαφορετικήν ἀπό αὐτήν πού ἀναμένει καί θέλει νά ἔχῃ ὅλος ὁ πιστός λαός ἀπό ἕναν ὀρθόδοξον ᾿Επίσκοπον τῆς ἐπ᾿ ἀληθείᾳ ἀγωνιζομένης ὀρθοδόξου ᾿Εκκλησίας.

            Διά τοῦτο ἐπαναλαμβάνομεν δι᾿ ἄλλην μίαν φοράν, ἀναμένομεν, ἐντός τοῦ ἰδίου, ὅπως καί εἰς τήν ληφθεῖσαν, γνησίαν ἤ μή ἐπιστολήν σας, χρονικοῦ διαστήματος, ἀντίγραφον τῆς καταγγελίας σας κατά τῶν θεολόγων τῆς ᾿Εκκλησίας.

᾿Εάν δέν ληφθῇ ἀπάντησις ἐντός τοῦ εὐλόγου αὐτοῦ χρόνου, ἤ ἡ ἀπάντησίς σας δέν περιέχει ἀντίγραφον τῆς καταγγελίας σας, ἀλλά περιτρέπει ἤ μεταθέτει τό πρόβλημα, τότε θά εἴμεθα ἐλεύθεροι καί ἐκ τῆς κανονικῆς καί ἠθικῆς τάξεως ἀναγκασμένοι νά ἐνεργήσωμεν ὅπως ἁρμόζῃ εἰς τήν περίπτωσιν αὐτήν.

 

᾿Εν ἀναμονῇ ἀπαντήσεώς σας Μετά σεβασμοῦ

Οἱ ὑπογραφόμενοι θεολόγοι + ῾Ιερεύς Εὐστάθιος Τουρλῆς + ᾿Αρχιμ. Στέφανος Τσακίρογλου Δημήτριος Κάτσουρας ᾿Ελευθέριος Χρ. Γκουτζίδης"

            ᾿Επειδή ὅμως ὁ Σεβ/τος δέν εἶχεν ὑποβάλλει καμμιά ἀπολύτως καταγγελίαν, διότι δέν εἶχεν τί νά καταγγείλῃ, αἱ δέ προφορικαί συκοφαντίαι ἄν τάς διετύπωνε καί ἐγγράφως ὡς καταγγελίαν, ἀπειλεῖτο νά ὑποστῇ βαρυτάτας Κανονικάς κυρώσεις, διά τοῦτο μᾶς ἠγνόησεν παντελῶς. ῾Ημεῖς, κατόπιν αὐτῆς τῆς στάσεώς του, ἐπανήλθομεν μέ τό κάτωθι τρίτον ἔγγραφόν μας:

"᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 13 Νοεμβρίου 1996

Σεβασμιώτατε, εὐλογεῖτε.

            Καθώς ἐνθυμεῖσθε, διά τῆς ἀπό 24 ᾿Οκτωβρίου τρ. ἔτ. ἡμετέρας ἐπιστολῆς διά δευτέραν φοράν γραπτῶς ἐζητήσαμε νά μᾶς παραδώσητε ἀντίγραφον τῆς καταγγελίας σας κατά τῶν Θεολόγων τῆς ᾿Εκκλησίας τήν ὁποίαν ὡς ἐδηλώσατε ἐνώπιον τινῶν ἐξ ἡμῶν ἔχετε ὑποβάλλει εἰς τόν Μακαριώτατον.

            Μέχρι σήμερον, ἄν καί παρῆλθεν πολλαπλάσιος τοῦ προσδιορισθέντος χρονικοῦ διαστήματος ἀναμονῆς χρόνος, δέν ἐλήφθη καμμία ἀπάντησις ἐκ μέρους σας.  Εἴμεθα λοιπόν ὑποχρεωμένοι νά σᾶς δηλώσωμεν ὅτι πλέον δέν ὑφίσταται δι᾿ ἡμᾶς θέμα καταγγελιῶν, οὔτε θά ἀποδεχθοῦμε τυχόν καταγγελίας περί τοῦ θέματος αὐτοῦ ἐκ τῶν ὑστέρων προσκομιζομένας καί ὡς ἐκ τούτου ἀπομένει εἰς ἡμᾶς νά προχωρήσωμεν εἰς τάς ἐνδεικνυομένας ἐνεργείας.

 

Μετά σεβασμοῦ

Οἱ ὑπογραφόμενοι Θεολόγοι+ ῾Ιερεῦς Εὐστάθιος Τουρλῆς + ᾿Αρχιμ. Στέφανος Δημήτριος Κάτσουρας ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης"

            Παραλλήλως ὅμως, μετά δύο ἡμέρας, λόγῳ τῆς σοβαρότητος τοῦ θέματος, ἀπευθύνθημεν μέ ἀναφοράν μας πρός τήν ῾Ιεράν Σύνοδον.

 

 "᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 15-11-1996

ΠΡΟΣ

Τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος

Διά τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν κ. ᾿Ανδρέου εἰς ᾿Αθήνας

            Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς

            ῾Υποβάλλομεν τήν προσήκουσαν μετάνοιαν καί ζητοῦμεν τήν εὐλογία σας.

            Εἶναι γνωστόν εἰς ῾Υμᾶς ὅτι ἐάν ὁ ἄνθρωπος θέλῃ νά εἰσέλθῃ εἰς τήν αἰώνιον ζωήν πρέπει νά τηρήσῃ τάς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 19,17).

            Καί πρώτη καί μεγάλη ἐντολή τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό "ἀγαπᾶτε ἀλλήλους".  Καί ἀγάπη σημαίνει προσφορά καί θυσία γιά τήν σωτηρία τοῦ πλησίον μου.

            ᾿Εντός τοῦ πνεύματος τῆς πρώτης καί μεγάλης αὐτῆς ἐντολῆς τοῦ Χριστοῦ εἶναι καί ἡ ἐντολή τῆς μή ἀντιδικίας καί μέ τόν ἀδελφόν ὁ ὁποῖος ἔκανε κάτι ἐναντίον μας, ἀλλά νά προσπαθήσωμε διά τήν διόρθωσίν του. (Ματθ. 18,15-17).

            ᾿Εντός τοῦ αὐτοῦ πνεύματος καί ἡ ᾿Εκκλησία ἐθέσπισε Κανόνας αὐστηρούς διά νά μή δίδεται ἡ δυνατότητα νά κατηγορῇ ὁ ἕνας ἀδελφός τόν ἄλλον ἤ ὑπεύθυνα πρόσωπα τῆς ᾿Εκκλησίας, ἄνευ σαφῶν καί συγκεκριμένων ἀποδείξεων ὑπό ἀξιοπίστων προσώπων.

            Διά τοῦτο ἔθεσε τόν αὐστηρόν Κανόνα τῆς ταυτοπαθείας, ἤτοι, ἐάν ὁ κατηγορῶν δέν ἀποδείξῃ τάς ἀποδιδομένας εἰς ἄλλον κατηγορίας, νά ὑφίσταται ὁ ἴδιος τάς προβλεπομένας διά τόν κατηγορούμενον ποινάς, ἐάν ἀπεδεικνύετο ἡ κατηγορία (Κανών ΣΤ' τῆς Β' Οἰκουμενικῆς Συνόδου κ.ἄ.).

            ᾿Εντός τοῦ αὐτοῦ πνεύματος τῆς πρώτης καί μεγάλης ἐντολῆς τοῦ Κυρίου ἡ ᾿Εκκλησία, ὡς Μήτηρ πάντων τῶν Χριστιανῶν, ἀγωνίζεται διά πολλῶν τρόπων νά ὁδηγῇ καί νά παιδαγωγῇ τά τέκνα της.  Καί ἄν σφάλλουν τά διορθώνει μητρικῶς, νουθετικῶς, ἐλεγκτικῶς, προειδοποιητικῶς καί ἀπειλητικῶς.  Καί τοῦτο διότι κύρια ἀποστολή καί ἔργον της εἶναι ἡ σωτηρία τῶν τέκνων της. 

            Ταῦτα πάντα ἀναφέρομεν βεβαίως ὄχι διά νά διδάξωμεν, καθ᾿ ὅσον ἡμεῖς πρέπει νά διδασκώμεθα ἐκ τοῦ λόγου καί τῆς ζωῆς τῶν ᾿Επισκόπων ἡμῶν ἀλλά ὡς στοιχειώδη ὑπόμνησιν πρός διευκόλυνσιν τῆς κρίσεως.

            Δυστυχῶς ὅμως ἀπό τινων μηνῶν παρατηρεῖται κάποια σπουδή καί φροντίδα νά κατηγορηθοῦν οἱ θεολόγοι τῆς ᾿Εκκλησίας, συλλήβδην καί ἀτομικῶς.  Καί τοῦτο ὑπό προσώπου τό ὁποῖον θέλομεν νά σεβώμεθα καί νά ἐκτιμῶμεν, ἀλλά δυστυχῶς ἀπό τινος καιροῦ ἐπεδόθη ἐμφανῶς καί ἀφανῶς εἰς κατηγορίας καί ἄλλας ψιθυριζομένας διαδόσεις διά νά στηρίξῃ δῆθεν κατηγορίας ἐναντίον ἡμῶν τῶν θεολόγων.

            Πλήν ὅμως οὔτε ἐκάλεσε κάποιον ἀπό ἡμᾶς πρός διερεύνησιν τῆς ἀληθείας ἤ μή τῶν κατ᾿ αὐτῶν ὑπευθύνων κατηγοριῶν, οὔτε ἀνέλαβε τήν ἐκκλησιαστικήν εὐθύνην νά ὑποβάλλῃ ἐπίσημον καί κανονικήν κατά τήν τάξιν τῆς ᾿Εκκλησίας καί τούς ῾Ιερούς Κανόνας καταγγελίαν καθ᾿ ἡμῶν, ἀλλά ὁσάκις ἐθεωροῦσε σκόπιμον διέσπειρε τάς δῆθεν κατηγορίας ἀποφθεγγόμενος "Εἶναι κατηγορημένοι οἱ θεολόγοι", "῎Εχω κάνει καταγγελία κανονική στόν ᾿Αρχιεπίσκοπον".  Καί τοῦτο πιθανῶς διά νά διασύρεται τό κῦρος ἡμῶν τῶν θεολόγων ἐνώπιον τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας καί τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν.

            Βεβαίως καί ἡμεῖς εἴμεθα ἄνθρωποι καί δέν διεκδικοῦμε τό ἀλάθητον. ῞Ομως ἐπιθυμοῦμε καί ἐπιζητοῦμε νά ἐνεργῆται ὁ,τιδήποτε ἐνεργῆται ἐντός τοῦ σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας, κατά τήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου, τούς ῾Ιερούς Κανόνας καί τήν τάξιν τῆς ᾿Εκκλησίας.

᾿Επειδή ὅμως αὐτή ἡ τάξις τῆς ᾿Εκκλησίας ὄχι μόνον στοιχειωδῶς δέν ἐτηρήθη, ἀλλά καθ᾿ ὁλοκληρίαν παρεβιάσθη καί οἱ κατηγορίες διεδίδοντο καί ἐπανελαμβάνοντο, καί μέχρις ἡμῶν ἔφθανον ὑπό τινων Χριστιανῶν καί ἐπειδή κατά τήν σύστασιν τοῦ ῾Αγ. ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (Περί ῾Ιερωσύνης Ε,4, Ε.Π.Ε.,28,243), αὐτές οἱ διαδιδόμενες καί διασπειρόμενες κατηγορίες νά μή παραμένουν, ἀλλά νά φροντίζωμεν γρήγορα νά τάς ἐξαλείφωμεν, διά τοῦτο ἡμεῖς οἱ θεολόγοι, μέ κοινόν ἔγγραφόν μας, τό ὁποῖον ἐπεδόθη προσωπικῶς τήν 19-10-1996, ἐζητήσαμεν νά μᾶς δοθῇ ἀντίγραφον τῆς ἐπισήμου καί κανονικῆς καταγγελίας, τήν ὁποίαν ἐνώπιον τριῶν ἐξ ἡμῶν ἐδήλωσεν ὅτι ἔχει κάνει ἐναντίον μας.

            Τήν 24-10-1996 εὑρήκαμεν εἰς τά Γραφεῖα τῆς ῾Ιερᾶς ᾿Αρχιεπισκοπῆς (Μ. Μπότσαρη 8, Περιστέρι) ἕνα ἀνυπόγραφον καί ἀσφράγιστον ἔγγραφον χωρίς ὅμως νά ἀποσταλῇ ἡ φημολογούμενη καταγγελία, ἀλλά ἁπλῶς ἐγίνετο προσπάθεια μεταθέσεως τῶν εὐθυνῶν εἰς ἕτερον πρόσωπον.  Διά τοῦτο καί πάλιν, μέ τόν ἁρμόζοντα τρόπον καί τόν χριστιανικόν σεβασμόν, ἐζητήσαμεν διά δευτέραν φοράν μέ κοινόν ἔγγραφόν μας, τό ὁποῖον ἐπεδόθη ἰδιοχείρως τήν 27-10-1996, νά μᾶς δοθῇ ἀντίγραφον τῆς διαδιδομένης καταγγελίας.

            Πλήν δυστυχῶς καί μέχρι σήμερον, ἤτοι μετά τήν πάροδον τετραπλασίου χρόνου ἀπό ἐκεῖνον τόν ὁποῖον ἐτάξαμεν διά τήν λῆψιν ἀπαντήσεως, ἀπάντησιν σαφῆ καί βεβαίαν, ὅπως ἁρμόζει εἰς ὑπεύθυνα ἐκκλησιαστικά πρόσωπα, δέν ἐλάβομεν.

            ᾿Αντιθέτως πληροφορούμεθα ὅτι αὐτή ἡ προσπάθεια διασπορᾶς κατηγοριῶν ἐναντίον ἡμῶν τῶν θεολόγων συνεχίζεται μέ διαφόρους τρόπους καί εἰς πολλά ἐπίπεδα.  Τοιαύτη ὅμως ἐνέργεια ὄχι μόνον μᾶς λυπεῖ ὡς ἀνθρώπους καί ὡς ὑπεύθυνα ἐκκλησιαστικά πρόσωπα, ἀλλά καί μᾶς ἀναγκάζει ἐπιτακτικῶς νά προβῶμεν εἰς περαιτέρω ἐνδεικνυομένας ἐκκλησιαστικάς ἐνεργείας.

Διά πάντα ταῦτα

            Μετά πολλῆς προσευχῆς καί συνοχῆς καρδίας ὑποβάλλομεν τήν παροῦσαν ἀναφοράν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί παρακαλοῦμεν εὐσεβάστως πάντας ῾Υμᾶς, τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον καί τούς Σεβασμιωτάτους ᾿Αρχιερεῖς, ὅπως προβῆτε εἰς τάς κατά τήν ᾿Αρχιερατικήν κρίσιν ῾Υμῶν ἐνδεικνυομένας ἐνεργείας διά τήν ἄμεσον περιστολήν καί διακοπήν αὐτοῦ τοῦ ἐπιβλαβοῦς δι᾿ ὅλην τήν ᾿Εκκλησίαν ἔργου.  Οἱαδήποτε παρέλκυσις ἤ ἀναβολή ἤ ἐλλιπής ἀντιμετώπισις τοῦ θέματος, φοβούμεθα ὅτι θά ἔχῃ ἀπροβλέπτους ἐξελίξεις καί συνεπείας εἰς αὐτό τοῦτο τό σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας, τόν ῾Ιερόν Κλῆρον καί τόν ἁπλοῦν καί ἄδολον πιστόν ὀρθόδοξον λαόν, ὁ ὁποῖος ἀπό τάς διαδόσεις αὐτάς καί τάς διασπειρομένας κατηγορίας παρασύρεται ἤ ἐμπλέκεται εἰς κατάστασιν ἀνησυχίας καί συγχύσεως.

            ῾Ωσαύτως εἴμεθα ἀναγκασμένοι νά δηλώσωμεν ἐνώπιον ῾Υμῶν πρός πληροφορίαν ῾Υμῶν καί τοῦ περί ῾Υμᾶς ποιμνίου ὅτι μετά τήν ἐκπνοήν τῆς διά τῆς τελευταίας κοινοποιηθείσης ἐπιστολῆς ἡμῶν ταχθείσης προθεσμίας οὐδεμίαν καταγγελίαν ἀναγνωρίζομεν ἤ ἀποδεχόμεθα περί τοῦ θέματος αὐτοῦ, οὔτε θά ἀποδεχθοῦμε ὁμοίαν τυχοῦσα τοιαύτην ἐκ τῶν ὑστέρων προσκομιζομένην ἤ ἀποδιδομένην.  Πάντα δέ τά διαδιδόμενα περί καταγγελίας, κατηγοριῶν καί ἄλλα παρόμοια, ὡς ἀναπόδεικτα καί ἀνεύθυνα, θεωροῦμεν ψευδῆ καί συκοφαντικά καί ὡς τοιαῦτα πρέπει νά ἀντιμετωπισθοῦν.

            Προσέτι δέ δηλώνομεν ὅτι ἐάν δέν διορθωθῇ ὁριστικῶς καί ἀποτελεσματικῶς κατά τήν παροῦσαν συνεδρίασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τό σοβαρόν τοῦτο θέμα, θά εὑρεθῶμεν εἰς τήν μή ἐπιδιωκομένην ἀλλά ἀναγκαίαν θέσιν νά προβῶμεν εἰς δημοσίαν ἀποκάλυψιν καί στιγματισμόν τῶν βαθυτέρων αἰτίων καί σκοπιμοτήτων αἱ ὁποῖαι κρύπτονται ὄπισθεν τῶν κατά καιρούς ἐμφανιζομένων καί χρησιμοποιουμένων δῆθεν κατηγοριῶν κατά τῶν θεολόγων.

            ῾Ως ἐκ περισσοῦ δέ ἀναφέρομεν ὅτι πάντα τά ἀνωτέρω καθ᾿ ἡμῶν τῶν θεολόγων ἐνεργοῦνται ὑπό τοῦ προσφάτως, ὡς εἴμεθα εἰς θέσιν νά γνωρίζομεν, καταφώρως παραβιάσαντος τήν ρητήν ἐντολήν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου περί μή κυκλοφορίας οἱουδήποτε ἐντύπου περί τοῦ θέματος τῶν ῾Ιερῶν εἰκόνων, ἄνευ ἀποφάσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.

᾿Αναμένομεν καί διατελοῦμεν

Μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ. Εὐπειθῆ τῆς ᾿Εκκλησίας τέκνα 1. +῾Ιερεύς Εὐστάθιος Τουρλῆς 2. +᾿Αρχιμανδρίτης Στέφανος 3. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης 4.  Δημήτριος Κάτσουρας"

            ῾Η ῾Ιερά Σύνοδος, δυστυχῶς, δέν προέβη εἰς καμμίαν ἐπίσημον ἐνέργειαν ἐπί τῆς ἀνωτέρω ἀναφορᾶς μας, ἐνῷ ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς πρό τοῦ ἀδιεξόδου, διότι δέν εἶχεν γραπτήν καταγγελίαν, οὔτε ἠδύνατο νά στοιχειοθετήσῃ τοιαύτην, ἤρχισεν ἐναγωνίως νά ξεφυλλίζῃ βιβλία, φυλλάδια, τεύχη ἀναζητῶν κάτι νά στοιχειοθετήσῃ, ἔστω καί ἐκ τῶν ὑστέρων, ὁποιαδήποτε κατηγορία, ἐνῷ παράλληλα ἔστησε "βιοτεχνία καταγγελιῶν" ἀπό τρίτους..  Δηλαδή ἤρχισε νά καλῇ ἁπλοῦς χριστιανούς καί νά τούς ἀπαιτῇ νά ὑποβάλουν καταγγελίας, ἔστω ψευδεῖς, κατά τῶν θεολόγων. ῾Η "ἐπιχείρησις" ἀπέδωσε!

 

            Τήν 27-11-1996 ἡ κα. Χαρκιαδάκη Σωτηρία (Θουκυδίδου 19, ᾿Αργυρούπολι, ᾿Αθῆναι 164 52) ἀποστέλει τήν κάτωθι καταγγελία πρός τόν Μακαριώτατον:

 

"ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Πρός τόν Μακαριώτατο ᾿Αρχιεπίσκοπο᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέαν

            Κατά τό διάστημα συμπαραστάσεως τῶν Γ.Ο.Χ. ὑπέρ τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος κ.κ. ᾿Ανδρέα, γιά τήν προσπάθεια ἐκ μέρους τῶν ἀντιθέτων ἐκδίωξής του ἀπό τήν ῾Ι.Μ. Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης εἰς Κερατέα ᾿Αττικῆς, συνέβη τό ἑξῆς γεγονός τό ὁποῖο καί καταγγέλομεν.

            Μία ἐκ τῶν ἡμερῶν ἀπό τίς ὁποῖες οἱ χριστιανοί ὑπερασπίζονταν τό προπύργιο τῆς ὀρθοδοξίας, τό μοναστήρι, καί εἰδικότερα τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο κατά τοῦ ὁποίου εἶχε γίνει τό δικαστήριο, εἴς ἐκ τῶν ἀδελφῶν καί μάλιστα θεολόγος, ὁ κύριος Γκουτζίδης, τόλμησε ἐνώπιον δεκαπέντε ἀτόμων νά ἀρνηθεῖ τήν ᾿Ανάσταση τοῦ Κυρίου ἐκ τοῦ τάφου καί νά θεολογήσει ὅτι ἡ πραγματική ᾿Ανάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ ἀπό χρόνια καθιερωμένη εἰς ῞Αδου Κάθοδος. ᾿Επίσης ὑποστήριζε ὅτι ὁ ῎Αναρχος Πατέρας δέν ἁγιογραφεῖται ὡς Παλαιός τῶν ἡμερῶν καί ὅτι οἱ ὁράσεις τῶν προφητῶν ἐπίσης δέν ἁγιογραφοῦνται[5].

            ᾿Εμεῖς κατά τήν παράδοση τῆς ᾿Εκκλησίας, ὅ,τι παρελάβαμε αὐτό πιστεύουμε, ἐπειδή τό σχίσμα ἐπῆλθεν ἐξ᾿ αὐτοῦ τοῦ γεγονότος (θέμα εἰκόνων) καί ἐπειδή τό ἄτομο αὐτό μαζί μέ ἄλλα ἄτομα πού ἔγραψαν κατά τῶν εἰκόνων ἀνακάλεσε καί ὑπέγραψε τήν πρώτη ἐγκύκλιο πού συνετάχθη, ἔγινε παραδεκτή καί ὑπεγράφη ἀπό ὅλους καί ἀπό τό συγκεκριμένο ἄτομο, τώρα ἀναιρεῖ τήν ὑπογραφή του καί παράλληλα ἐξακολουθεῖ νά παραπλανεῖ τούς χριστιανούς καί νά δημιουργεῖ σύγχιση στήν ᾿Εκκλησία, παρακαλοῦμε νά κάνετε τίς ἀναγκαῖες συστάσεις πρός γνώση καί συμμόρφωσή του πρίν βρεθοῦμε σ᾿ ἕνα δεύτερο σχίσμα πρός ἀπώλεια πιστῶν.

Οἱ καταγγέλοντες

᾿Ιωσήφ Χαρκιαδάκης, Σωτηρία Χαρκιαδάκη, Τράγκα Μαρία, Κούκου Μαριάνθη

 

            Υ.Γ.  ῞Οταν συνέβη αὐτό τό γεγονός, παρόντες ἦσαν οἱ κάτωθι: ῾Ιερέας Θωμᾶς Κοντογιάννης, Κούκου Μαριάνθη, Τράγκα Μαρία, ᾿Ανδριανάκη Δήμητρα, Κοντογιάννη Εὐαγγελία, Χαλκίδου Εὐαγγελία, Χαλκίδου ᾿Ολυμπία, Δημητρίου Νικολέτα, Δημητρίου ᾿Αδαμαντία, Δημητρίου ᾿Αναστασία.

Κοινοποίησις πρός τούς ᾿Αρχιερεῖς"

 

            Τήν ἴδιαν ἀκριβῶς ἡμερομηνίαν καί ἀπό τό ἴδιο ταχυδρομικόν Γραφεῖον ἀποστέλλεται καί ἄλλη καταγγελία.  Εἶναι τῆς κας. Παναγιωτάκη Λεμονιᾶς (Μυριβήλη 4, ῎Αλιμος, ᾿Αθῆναι 174 55) καί ἔχει ὡς κάτωθι:

"ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Πρός τόν  Μακαριώτατο ᾿Αρχιεπίσκοπο ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ.κ. ᾿Ανδρέαν

            Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς.

            Κατά τό διάστημα συμπαράστασης τοῦ Μακαριωτάτου ἐκδίωξης ἀπό τήν ῾Ιερά Μονή Κερατέας, ὁ κύριος Γκουτζίδης μέ λύπησε ἰδιαίτερα, καί ἐνῶ τό θέμα τῶν εἰκόνων ἔκλεισε ὅπως λέτε, θεολογοῦσε καί μοῦ ἔδειξε μιά ὁλόκληρη τσάντα νά εἰκονίζουν τήν κάθοδο τοῦ ῞Αδου γιά ᾿Ανάσταση.

            Μείναμε κοντά σας γιατί σᾶς ἀγαπᾶμε ὅλους καί πρό πάντων γιατί συγχωρέσαμε τούς ἀδελφούς μας.[6] ῎Ας μή μᾶς προκαλοῦν ἄλλο καί ἄς μήν ἐπαναλαμβάνουν τά ἴδια γιατί ἤδη ἡ πρώτη ἐγκύκλιος ἔλυσε ὅλες τίς ἀπορίες μας.

            Σᾶς εὐχαριστῶ.        

Μέ ἐκτίμηση Παναγιωτάκη Λεμονιά

Κοινοποίηση πρός τούς ᾿Αρχιερεῖς."

 

            ᾿Επειδή αἱ καταγγελίαι αὗται ἐκυκλοφόρησαν καί μεταξύ τῶν πιστῶν, οἱ ὡς μάρτυρες ἀναφερόμενοι εἰς τήν καταγγελία τῆς Σωτηρίας Χαρκιαδάκη, Εὐαγγελίας Χαλκίδου καί Δήμητρα ᾿Ανδριανάκη, ὑπέβαλον τήν κάτωθι ἐπιστολήν  πρός τόν Μακαριώτατον:

            "Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι ῞Αγιοι ᾿Αρχιερεῖς,

            Βάζοντας μετάνοια σᾶς φιλοῦμε τά ῞Αγιά σας χέρια.

            Μέ τήν ἐπιστολή μας θέλουμε νά ἐκφράσουμε τήν θλίψιν μας καί τά παράπονά μας γι᾿ αὐτά πού συμβαίνουν μέσα στούς κόλπους τῶν ἐναπομεινάντων ὀρθοδόξων χριστιανῶν.

            Μέ λύπη βλέπουμε νά δραστηριοποιοῦνται οἱ 5 σχισματικοί ᾿Αρχιερεῖς μέ τόν κόσμο πού τούς ἀκολουθεῖ, ἐξυπηρετώντας τά προσωπικά τους συμφέροντα.  Καί ἐμεῖς ἡ μικρή ζύμη δηλ. οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ὑπομένουμε, θρηνοῦμε καί στηρίζουμε τήν ἐλπίδα μας, πρῶτα στό Θεό καί ἔπειτα στό Μακαριώτατο, στούς ῾Αγ. ᾿Αρχιερεῖς γιά τήν πρόοδο τῆς ᾿Εκκλησίας μας.  Δυστυχῶς ὅμως, βλέπουμε ἐπιτήδεια ἄτομα νά δημιουργοῦν σκάνδαλα καί νά διαδίδουν ψεύδη πρός κακόν τῆς ὀρθοδοξίας μας καί χαρά τῶν 5 σχισματικῶν.

            Συγκεκριμένα ἀναφέρουμε γιά τήν κ. Σωτηρία, ἡ ὁποία δέν διστάζει νά λέγει ἀναλήθειες καί νά προσπαθεῖ μέσα στά μάτια μας νά μᾶς διαψεύδει.  Τίς 15 ἡμέρες πού εἴμασταν στό Μοναστήρι, εἴμασταν μπροστά σέ μία ἐρώτηση πού ἔκανε στόν κ. ᾿Ελευθέριο Γκουτζίδη.

            ᾿Ακούσαμε τήν σωστή του ᾿Απάντηση.  Τώρα ὅμως, ἔρχονται στ᾿ αὐτιά μας ἄλλα λόγια τά ὁποῖα οὔτε εἰπώθηκαν, οὔτε ἐμεῖς ἀκούσαμε.  Βλέπουμε δέ φανερά νά προσπαθεῖ ἡ κ. Σωτηρία μέ τά λεγόμενά της νά παρασύρει καί ἐμᾶς ἀκόμα τίς ἴδιες πού εἴμασταν μπροστά καί τά ἀκούσαμε ὅλα ὅτι ὑπάρχει εἰκονομαχία...

Αὐτό δέν τό δεχόμαστε καί ἀποροῦμε γιατί ἄραγε νά ψεύδεται;  Τί ὡφελεῖται ἀπό αὐτά;  Γιατί δέν ὁμολογεῖ τήν ἀπάντηση πού πῆρε ἀπ᾿ τόν κ. Γκουτζίδη ὅπως ἔχει καί ὅπως ἀκούσαμε καί ἐμεῖς;

            Μέ ταπείνωση παρακαλοῦμε πολύ νά λάβετε μέριμνα νά σταματήσῃ αὐτό τό σκάνδαλο μέ τό πρόσχημα εἰκονομαχία γιατί γνωρίζουμε ὅλοι τά ἄσχημα ἀποτελέσματα καί τούς καρπούς πού μᾶς ἔδωσαν, λίγα χρόνια πρίν μέ τό πρόσχημα αὐτό οἱ 5 ᾿Αρχιερεῖς.

            Γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας μας καταγγέλουμε τίς ἐνέργειες αὐτές ἀπ᾿ ὅπου καί ἄν προέρχονται.  Καταγγέλουμε τό ψεῦδος γιατί δέν ἔχει θέση στό χῶρο μας. ῎Αλλωστε γι᾿ αὐτό φύγαμε ἀπ᾿ τό νέο ἡμερολόγιο· γιά νά ἀκολουθήσουμε τήν ᾿Αλήθεια καί τήν ᾿Ορθοδοξία.

            Στό χῶρο τῆς ᾿Εκκλησίας εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά φυλάξουμε τήν ᾿Αλήθεια γιά νά τήν βιώσουν καί τά παιδιά μας καί νά τήν ὑπερασπίζωνται.

Μετά σεβασμοῦ

Ε. Χαλκίδου Δ. ᾿Ανδριανάκη"

 

            ῾Υπάρχει καί ἄλλη καταγγελία-λιβελογράφημα, τήν ὁποίαν ἐλάβομεν προσωπικῶς τήν 22-11-1996 ἀλλά πρός τό παρόν δέν τήν παραθέτωμεν καί δι᾿ ἄλλους λόγους, ἀλλά καί διότι τό πρόσωπον τό ὁποῖον τήν ἀπέστειλε δέν ἀνήκει πλέον εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ.

            ᾿Επίσης, τό ἑπόμενον ἔτος (6-9-1997) καταφθάνει ἄλλη παρομοία Καταγγελία, τοῦ κ. Τηλεμάχου Καραγιάννη ἀπό τήν ἰδία "βιοτεχνία καταγγελιῶν", ἐνῷ τήν 30η ᾿Απριλίου 1997, ὑποκύπτει εἰς τάς πιέσεις νά καταγγείλῃ καί ὁ Σεβ/τος Λαρίσης κ. Πανάρετος, ὁ ὁποῖος διά νά προσφέρῃ ὑπηρεσίας εἰς τόν ᾿Επίσκοπον Πειραιῶς, περιέπεσεν μέ τήν καταγγελίαν του εἰς βλασφημίας καί αἱρέσεις ὁμοίας μέ αὐτάς τῶν πέντε. Εἶναι τῆς ἰδικῆς σας ἀγάπης νά ζητήσετε ἀπό τόν ἴδιο τόν Σεβ/το Πανάρετο καί αὐτό τό κείμενόν του καί ἄλλα τῆς ἰδίας περιόδου, ἤτοι τό ἀπό 10-10-1997, καθώς καί τό ἀπό 7-11-1997. ῾Ημεῖς καθηκόντως θά ἔλθωμεν καί εἰς τό θέμα τοῦ Σεβ. κ. Παναρέτου, καθυστερήσαμεν δέ διά νά δώσωμεν χρόνον νά σκεφθῇ καί νά ἀναλάβῃ ἐν τῷ μεταξύ τάς εὐθύνας του.[7]

 

Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

            Κατόπιν ὅλων αὐτῶν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Νικόλαος τήν Πέμπτην 8 Μαΐου 1997 (ν.ἡ.) μετά τήν ᾿Ενδημοῦσα Σύνοδο ἡ ὁποία προηγήθη, παραδίδει ἰδιοχείρως εἰς τόν Μακαριώτατον τήν ὑπ.  ἀριθ. 897/13-3-1997 Καταγγελία του.  Παραθέτομεν τήν πρώτην σελίδα καί τήν 23 ὅπου ὑπάρχει τό κατηγορητήριον τῆς Καταγγελίας ἐναντίον μας.

                                                                "᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 13 Μαρτίου 1997

Πρός τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέαν

Μπότσαρη 8 Περιστέρι Τ.Κ. 121 31

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ

ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΥ κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ

            Μακαριώτατε ᾿Αρχιεπίσκοπε.

            Μετ᾿ ἀγάπης καί σεβασμοῦ ἀσπάζομαι ὑμετέραν δεξιάν, ἐλάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις καί συλλειτουργός σας Μητροπολίτης Πειραιῶς καί Νήσων Νικόλαος.

            Σᾶς ἀποστέλλω ταύτην τήν ἐπιστολήν καί παρακαλῶ τήν ὑμετέραν Μακαριότητά σας ὅπως διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ᾿Εκκλησίας δώσητε κάποιαν προσοχήν εἰς τά γραφόμενά μας ἐν αὐτῇ τῇ ἐπιστολῇ πρός τό καλόν τῆς ἑνότητος τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τοῦ πληρώματος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.

            Μακαριώτατε, γνωρίζετε πολύ καλά τά γεγονότα περί τῶν ῾Αγίων Εἰκόνων τά ὁποῖα ξεκίνησαν ἀπό τό ἔτος 1990 συνεπείᾳ τῶν ἐπιστολῶν ὑπό τριῶν ἱερομονάχων καί ἑνός μοναχοῦ ἤ καί κατ᾿ ἐπέκτασιν κατά τό ἔτος 1983 συνεπείᾳ ἀνωνύμων ἐπιστολῶν προερχομένων ἀπό τριάκοντα καλογραιῶν τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς Παναγίας Κερατέας! ῾Η ῾Ιερά Σύνοδος κατά τό ἔτος αὐτό ὑπό τήν Προεδρίαν τῆς ὑμετέρας Μακαριότητος, προκειμένου νά ἀντιμετωπίσῃ τάς ἀντορθοδόξους καί βλασφήμους ἐκφράσεις τάς περιεχομένας εἰς τάς ἐπιστολάς τῶν ἱερομονάχων Κασσιανοῦ 1.8.1990, ᾿Ιωαννικίου 3.10.1990, ᾿Αμφιλοχίου 5.8.1991 καί Μοναχοῦ ᾿Αναστασίου Μπαλάσκα 10.10.1992 περί ὡρισμένων Εἰκόνων, ῾Αγίας Τριάδος μέ τόν ῎Αναρχον Πατέρα, ᾿Αναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐκ τοῦ Τάφου, Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἄνευ μαιῶν καί λουτροῦ καί ἄλλων τινων, διώρισεν Συνοδικήν ᾿Επιτροπήν ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτην Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαον ὡς Προέδρου, τόν Σεβ. Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομον ὡς μέλος καί τόν ᾿Αρχιγραμματέαν Παν/τον ᾿Αρχιμανδρίτην Κήρυκον Κοντογιάννην ὅπως μελετήσουν καί εἰσηγηθοῦν εἰς τήν ῾Ιεραρχίαν τό περί τῶν ῾Ιερῶν Εἰκόνων θέμα.

            Παραθέτομεν εἰς τήν συνέχειαν αὐτολεξεῖ τά πρακτικά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ἱεραρχίας μέ ἀριθ. Πρωτ. 2546.

            "Γενομένης μακρᾶς συζητήσεως περί τῶν Θείων καί ῾Ιερῶν Εἰκόνων, ἀπεφασίσθησαν ὁμοφώνως, ὅτι αἱ ἱεραί Εἰκόνες δέν ἀποτελοῦν μόνον ἱστορικήν ........................

    Καί ἐκ τῆς σελίδος 28:

ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΣ ΦΥΛΛΑΔΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1994

            α'.  Συμφώνως τῆς δημοσιεύσεως περί τῆς Εἰκόνος τῆς ᾿Αναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐκ τοῦ Τάφου, εἰς τό βιβλίον τῶν Ζωγράφων χρονολογεῖται 539 χρόνους καί ὄχι 300 χρόνια ὅπως γράφει ὁ κ. ᾿Ελευθέριος εἰς τό ἐξώφυλλον τοῦ βιβλίου του καθότι τό τοιοῦτον εἶναι λάθος ἵνα μή εἴπω καί ψεῦδος χοντροειδέστατον, διότι ἄν ἀπό τό 1997 ἀφαιρέσωμε τά 1458 μένουν ὑπόλοιπον 539 καί ὄχι 300 χρόνια.

            β'.  Εἰς σελίδα 4 τοῦ φυλλαδίου του ὁ κ. ᾿Ελευθέριος γράφει τά ἑξῆς: "῾Η πίστις μου καί ἡ ὁμολογία μου" καί ἀναφέρεται εἰς τήν εἰκόνα τῆς εἰς ῞Αδου Καθόδου ἡ ὁποία γράφεται ἀπό πολλούς κατά τρόπον μή ὀρθόν, ἡ εἰς ῞Αδου Κάθοδος εἶναι εἰκών τῆς ᾿Αναστάσεως καί πρέπει νά γράφεται ἡ τοῦ Χριστοῦ ᾿Ανάστασις, ἤ ἡ τοῦ Χριστοῦ ῾Αγία ᾿Ανάστασις.

            Ταῦτα ὑποστηρίζων ὁ κ. ᾿Ελευθέριος καταφρονεῖ ἀπό τήν ἄλλην θέσιν τό ῾Ιερόν Εὐαγγέλιον, τό ῾Ιερόν Πηδάλιον, τήν Δογματικήν τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, τό βιβλίον (῾Ερμηνείας τῶν Ζωγράφων ῾Ιερομ. Διονυσίου 1458) καταφρονεῖ ὁλόκληρον τήν ὑμνωδίαν τῆς ᾿Εκκλησίας, καταφρονεῖ τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον 23.1.92 τήν ὁποία οἱ πάντες ἀπεδέχθημεν καί πέραν ἀπ᾿ αὐτῶν, τό ῾Ιερόν Συλλείτουργον, τό Διοικητικόν Συμβούλιον, τάς ᾿Ανακοινώσεις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου εἰς τά ὁποῖα δηλοῦμεν παραμονήν εἰς τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον.

            γ'.  Εἰς σελίδα 51 τοῦ φυλλαδίου του γράφει: "Τό ὑγιές Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας θά δεχθῇ μίαν Β' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον, ἡ ὁποία θά ἀποτελῇ εὐθείαν προέκτασιν τῆς Α' 23.1.92, ἐπιλαμβανομένης ὅλων τῶν ἐπιληψίμων διατυπώσεων, ἰδιαιτέρως ὡρισμένων ᾿Αρχιερατικῶν καί "Συνοδικῶν" κειμένων.  Οὐδείς ἐξαιρεθῇ, διότι αὐτό ἐπιτάσσει τό δίκαιον καί ἡ ὀρθοδοξία."

            Γράφων ταῦτα ὁ κ. ᾿Ελευθέριος, φέρνει ὡς ἐπιλήψιμον τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον τῆς ὁποίας θά ἐπιληφθῇ πρός διόρθωσιν ἡ Β' ὑποτιθεμένη ᾿Εγκύκλιος.

            Καί δ'.  Κατά τήν καταγγελίαν τοῦ κ. ᾿Αποστόλου Γάτη ᾿Αντιπροέδρου τοῦ ῾Ιεροῦ Συλλόγου (Ματθαῖος), κατηγορεῖται ὁ κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, ὅτι εἰς ὅμιλίαν τινά τῆς Κυριακῆς Τελώνου καί Φαρισαίου εἰς τόν ῾Ιερόν Ναόν Τιμίου Προδρόμου Περιστερίου, ἐκήρυξεν ὅτι ὁ ῎Αναρχος Πατήρ δέν ζωγραφίζεται.  Τό τοιοῦτον εἶναι φοβερόν νά κηρύσσεται ἐπ᾿ ἄμβωνος ἀπό Θεολόγον διακεκριμένον τῆς ᾿Εκκλησίας μας, καθότι ἐάν κατά τόν Θεολόγον κ. ᾿Ελευθέριον δέν ζωγραφίζεται ὁ ῎Αναρχος Πατήρ, τότε φυσική συνέπεια εἶναι νά διαλύεται ἡ Εἰκών τῆς ῾Αγίας Τριάδος καί νά μήν προσκυνεῖται! ᾿Εν τοιαύτη περιπτώσει ποίαν θέσιν ἔχουν τά δημοσιεύματα τῶν δύο Θεολόγων ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη καί Μηνᾶ Κοντογιάννη νῦν δέ ᾿Επισκόπου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κατά τό ἔτος 1978 περί Εἰκόνος ῾Αγίας Τριάδος;"

 

           

Τήν 27η Μαΐου, ὁ Μακαριώτατος διαβιβάζει τήν καταγγελίαν εἰς τόν Αἰδ/τον π. Δημήτριον Τσαρκατζόγλου καί ἐντέλλεται αὐτῷ νά ἐνεργήσῃ διαπιστωτικήν ἐξέτασιν.[8]

                                                                       ᾿

"ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ      

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΠΟΤΣΑΡΗ 8 – ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Τ.Κ. 121 31

ΑΘΗΝΑΙ       

 

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 1214                                                                 Ἐν ᾿Αθήναις τῇ 27η Μαϊου 1887                                                   

ΠΡΟΣ

                        Τόν Αἰδεσιμώτατον πρεσβύτερον π. Δημήτριον Τσαρκατζόγλου

Μιαούλη 38-181 20 Κορυδαλλός  Εἰς Πειραιάν

           

Θέμα: "᾿Εντολή διενεργείας διαπιστωτικῆς ἐξετάσεως"

 

            Διαβιβάζεται ὑμῖν ἔγγραφος καταγγελία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικολάου κατά τοῦ Μοναχοῦ π. Μαξίμου Τσακίρογλου καί τοῦ Θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη καί ἐντέλλεσθε ὅπως διενεργήσητε ἐξέτασιν ἐπί τῶν καταγγελλομένων ἐπί τῷ σκοπῷ ὅπως διακριβωθῇ καί διαπιστωθῇ ἐάν συντρέχουν κατά τούς θείους καί ῾Ιερούς Κανόνας αἱ προϋποθέσεις διά τήν ἀπαγγελίαν κατηγορίας κατά τῶν ὡς ἄνω ἀναφερομένων μελῶν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς ᾿Αρχιεπισκοπῆς.

            Τό πόρισμα τῆς διαπιστωτικῆς ἐξετάσεως τήν ὁποίαν θά διενεργήσετε, δέον ὅπως ὑποβληθῇ ἡμῖν ἐντός ἑνός μηνός ἀπό τῆς λήψεως τῆς παρούσης.

Ο  Α Ρ Χ Ι Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Σ

+ Ο ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ"

 

ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΣΗ ΔΙΑ ΝΑ "ΔΙΚΑΙΩΘΗ"

 

            ᾿Εν τῷ μεταξύ ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος ἐπειδή καθυστεροῦσε ὁ ἀνακριτής τήν ἔκδοσι τοῦ πορίσματος, συνενοηθείς καί μετά τοῦ Σεβ/του κ. Παναρέτου ἐζήτησαν νά δικάσουν τήν ὑπόθεσιν, ὥστε νά δικαιωθῇ ὁ ἴδιος καί νά κλείσῃ τρόπον τινά τό θέμα.  Πρός τοῦτο συνῆλθον μέ τήν παρουσίαν καί  τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου τήν 18/5-11-1997.  Εἰς τήν ἄτυπον συνεδρίαν ἐκλήθην προφορικῶς ὑπό τοῦ Μακ/του ᾿Αρχιεπισκόπου νά παραστῶ. ᾿Επειδή ὅμως ὅλο αὐτό ἀπετέλει μιάν κατάφωρον ἀντικανονικήν ἐνέργειαν, ἡ ὁποία παρεμβάλετο εἰς τό ᾿Ανακριτικόν ἔργον, ἠρνήθημεν νά παραστῶμεν, ἐνῶ ἀπεστείλαμεν τήν κάτωθι ἐπιστολή πρός τό ἄτυπον καί ἀντικανονικόν "δικαστήριον"! ᾿Αλλοίμονον ἄν οἱ καταγγέλλοντες καί κατήγοροι, εἶναι καί κριταί, ὅπως συνέβη μέ τούς "πέντε".

 

ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

ΠΑΙΩΝΙΟΥ 42 104 40 ΑΘΗΝΑΙ                                                         ᾿Αθῆναι τῇ 18)5-11-1997

 

ΠΡΟΣ

τήν Α.Μ. τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον κ.κ. ᾿Ανδρέαν

Κοινοποίησις: 1. Σεβασμιώτατον κ. Νικόλαον. 2. Σεβασμιώτατον κ. Πανάρετον

 

Μακαριώτατε διά τοῦ παρόντος Σᾶς δηλώνω, ὅτι ἀδυνατῶ νά παραστῶ εἰς τήν σύσκεψιν τήν ὁποίαν ᾡρίσατε διά σήμερον Τρίτην  18)5-11-97, μέ θέμα τήν καταγγελίαν  τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Νικολάου. ᾿Επ᾿ αὐτοῦ παρακαλῶ νά μοῦ ἐπιτραπῇ, ὅπως ἐγγράφως διατυπώσω τά κάτωθι:

1. Παρακαλῶ τόν Σεβ. κ. Νικόλαον νά ἐξετάσῃ πόθεν πραγματικῶς καί διατί ἐκίνησε τήν ἐναντίον μου καταγγελίαν, εἰς τί ἀποβλέπει καί ποῦ εἶναι δυνατόν νά ὁδηγήσῃ μία ἀτυχεστάτη, καθ᾿ ἡμᾶς ἐνέργεια σκοπιμότητος. Εἶναι αὐτή ἡ ἐνέργειά του, ὡς καί τοῦ Σεβ. κ. Παναρέτου, αἱ καλύτεραι διά τήν συνεργασίαν καί τήν πρόοδον  τοῦ ἀγῶνος τῆς δεινῶς χειμαζομένης ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; Εἶναι αἱ ἐνέργειά των ἐν ᾿Αγάπῃ καί ᾿Αληθείᾳ;

2. ᾿Επειδή δέν καταγγέλλομαι διά προσωπικάς ἁμαρτίας, ὥστε χωρίς συζήτησιν νά ταπεινωθῶ καί νά ζητήσω συγγνώμην, ἀλλά καταγγέλλομαι καθαρῶς ἐπί θεμάτων ὀρθοδόξου θεολογίας καί ἱστορικῆς ἀληθείας, διά τοῦτο δέν μοῦ ἐπιτρέπεται, οὔτε νά σιωπήσω, οὔτε νά ὑποχωρήσω, διά τοῦτο εὐσεβάστως, πλήν καθηκόντως, προάγομαι νά συστήσω εἰς τούς καταγγείλαντάς με ᾿Επισκόπους, ὅπως ἀνακαλέσουν ἐνυπογράφως τάς καταγγελίας των. Ταῦτα, διότι ἔχω βεβαίαν τήν συνείδησίν μου, ὅτι εἶμαι συντεταγμένος μετά τῶν ἁγίων Πατέρων καί οὐχί μέ τάς βλασφημίας τῶν πέντε σχισματικῶν καί ἐν προκειμένῳ τοῦ κ. Θεοδοσίου Τσαλιάγκα (πρώην Φθιώτιδος), πρός τόν ὁποῖον ἀπηύθυνα τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1994 τήν ἐκ 52 σελίδων ἀνοικτήν ἐπιστολήν μου τήν ὁποίαν μετά ὅλην τριετίαν, ἠθέλησαν νά κατακρίνουν οἱ Σεβ)τοι κ.κ. Νικόλαος καί Πανάρετος.

3. ᾿Εν ἐναντίᾳ περιπτώσει, δέον ὅπως ἐφαρμοσθῇ καί περαιτέρω ἡ Κανονική ὁδός τῆς ᾿Εκκλησίας τηρουμένης ὁπωσδήποτε καί τῆς διατάξεως τοῦ ΣΤ Κανόνος τῆς Β῾ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

4. ᾿Επιφυλάσσομαι, λόγῳ τῆς σοβαρότητος τῶν ἐνεργειῶν τῶν δύο ᾿Επισκόπων καί τῆς κρισιμότητος τῶν περιστάσεων, τό ἀπολογητικόν μου ὑπόμνημα πρός τόν ᾿Ανακριτήν, νά κοινοποιήσω κατ᾿ ἀρχήν, πρός ἅπαντα τά μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας καί τούς θεολόγους τῆς ᾿Εκκλησίας.

Διατελῶν μετά σεβασμοῦ, τιμῆς καί ἀγάπης ἀσπάζομαι τήν δεξιάν σας

᾿Ελευθέριος Χ. Γκουτζἰδης

 

᾿Εν τῷ μεταξύ ἐλάβομεν παρά τοῦ ᾿Ανακριτοῦ π. Δημητρίου τήν κάτωθι ἐπιστολήν διά τῆς ὁποίας ἐκαλούμεθα εἰς ἀπολογίαν:.

 

"῾Ιερεύς Δημήτριος Τσαρκατζόγλου

Μιαούλη 38 181 20  Κορυδαλλός  (Πειραιεύς)

                                                                                         Πειραιεύς 14 ᾿Οκτ. 1997 (ὀ. ἑορτ.)

 

Πρός τόν ᾿Ελλογιμώτατον Κον. ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδην Παιωνίου 42  ΑΘΗΝΑΙ

            ᾿Αδελφέ ᾿Ελευθέριε.

Δυνάμει τοῦ ἀπό 1214/27/3/1997 ἐγγράφου τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχ. ᾿Αθηνῶν κ. ᾿Ανδρέα ἐνετάλθην νά διενεργήσω διαπιστωτικήν ἐξέτασιν ἐπί τῆς καταγγελίας τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικολάου καθ᾿ ὑμῶν καί κατά τοῦ μοναχοῦ Μαξίμου καί ὑποβάλω Αὐτῷ τό σχετικόν πόρισμα.

            Κατόπιν τούτου ἀποστέλλω ὑμῖν φωτοτυπικόν ἀντίγραφον τῆς ὡς ἄνω καταγγελίας τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικολάου καί παρακαλοῦμεν ὑμᾶς ὅπως ἐντός εἰκοσαημέρου προθεσμίας, ἀπό λήψεως τῆς παρούσης, μᾶς ἀποστείλετε σχετικήν ἀναφοράν ἐπί τῶν ἀποδιδομένων εἰς ὑμᾶς κατηγοριῶν προκειμένου νά προβῶμεν εἰς τήν σύνταξιν σχετικοῦ πορίσματος.

Μετ᾿ εὐχῶν καί εὐλογιῶν

῾Ιερεύς Δημήτριος Τσαρκατζόγλου

 

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ: 1) Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος κ.κ. ᾿Ανδρέαν.  2) Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πειραιῶς καί Νήσων κ.κ. Νικόλαον."              

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ

Πρός τόν ᾿Ανακριτήν ἀπεστείλαμεν τό κάτωθι ἀπολογητικόν ῾Υπόμνημα

 

ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟΝ ΥΠΟΜΝΗΜΑ - ΑΝΑΦΟΡΑ

τοῦ ᾿Ελευθερίου  Χρ. Γκουτζίδη

Κατοίκου ᾿Αθηνῶν, Παιωνίου 42, 104 40

 

᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 11-12-1997 (Ε.Η.)

Πρός τόν Αἰδεσιμολογιώτατον Πρεσβύτερον π.Δημήτριον Τσαρκατζόγλου (Μιαούλη 3, 18120 Κορυδαλλός Πειραιῶς), Κανονικῶς ἐντεταλμένου ᾿Ανακριτοῦ ἐνεργοῦντος διαπιστωτικήν ἐξέτασιν ἐπί τῆς ἐναντίον μου καταγγελίας τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικολάου.

Διά τῆς ἀπό  13-3-1997 ἐγγράφου καταγγελίας τοῦ Σεβασμιωτάτου κ.Νικολάου  κατηγοροῦμαι:

 α'  ᾿Επί ψευδεῖ πληροφορήσει διά τοῦ τύπου.

 β'  Καταφρονήσει τοῦ ῾Ιεροῦ Εὐαγγελίου, τοῦ ῾Ιεροῦ Πηδαλίου, τῆς Δογματικῆς  τῆς ᾿Ορθοδόξου  ᾿Εκκλησίας , τοῦ βιβλίου  "῾Ερμηνεία τῶν Ζωγράφων"  τοῦ ῾Ιερομ/χου Διονυσίου τοῦ ἐκ Φουρνᾶ , τῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Υμνολογίας, τῆς ὑπ ἀριθμ.2566/23-2-92 Ποιμαντορικῆς  ᾿Εγκυκλίου, τῶν ἀνακοινώσεων τοῦ ῾Ιεροῦ  Συλλειτούργου,  τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου καί  τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.

γ' ᾿Επί προσβολῆ  τῆς Ποιμαντορικῆς  ᾿Εγκυκλίου 2566/23-1-1992.   

δ' ᾿Επί "διαλύσει" τῆς εἰκόνος τῆς ῾Αγίας Τριάδος                

 ᾿Επί τοῦ ὡς ἄνω κατηγορητηρίου τοῦ Σεβ/του κ.Νικολάου καθηκόντως προάγομαι ὅπως εὐσεβάστως  ἀναφέρω τά κάτωθι: 

Α'

᾿Επί της α' κατηγορίας τοῦ Σεβασμιωτάτου καθ᾿ ἥν κατηγορούμεθα ὅτι:

 "α. Συμφώνως τῆς δημοσιεύσεως περί τῆς Εἰκόνος τῆς ᾿Αναστάσεως τοῦ Χριστοῦ  ἐκ τοῦ Τάφου, εἰς τό βιβλίον τῶν Ζωγράφων χρονολογεῖται  539 χρόνους καί ὄχι 300  χρόνια ὅπως γράφει ὁ κ. ᾿Ελευθέριος εἰς τό ἐξώφυλλον τοῦ βιβλίου του, καθότι  τό τοιοῦτον  εἶναι λάθος  ἵνα μή εἴπω καί ψεῦδος  χονδροειδέστατον, διότι ἄν ἀπό τό 1997 ἀφαιρέσωμε τά 1458 μένουν ὑπόλοιπον 593 καί ὄχι 300 χρόνια."                     

                             Τί ἐγράψαμεν ἡμεῖς

Εἰς τήν ἀπό Σεπτέμβριον 1994  "ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ"  μου πρός τόν τότε Μητροπολίτην κ.Θεοδόσιον, καί εἰς τό ἐξώφυλλον αὐτῆς ἐδημοσιεύσαμε  τάς κάτωθι  εἰκόνας μέ τά ἀντίστοιχα σημειώματα. Παραθέτομεν ἐν φωτοτυπία τό ἐξώφυλλον,

(Σ.σ. Κάτωθεν τῆς Ὀρθοδόξου Εἰκόνος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως ἐγράφη: Η ΑΓΙΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ Ἡ ἀνωτέρω εἰκονική παράστασις ἐχρησιμοποιήθη καί ἐβιώθη ὡς Εἰκών τῆς ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ἀπό τούς πρώτους κιόλας αἰῶνας τῆς ἱστορίας τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Φέρει δέ αὕτη ἡ εἰκονική παράστασις ἄλλες φορές τήν ἐπιγραφήν «Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ», ἄλλες φορές «Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ» καί ἄλλες «Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ»  (σ.σ. ἐνῶ κάτωθεν τῆς εἰκόνος τῆς νεωτέρας ἀναγεννησιακῆς Εἰκόνος ἐγράφη) «Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ». Εἰκονική παράστασις τῆς Ἀναστάσεως εἰκονίζουσα τόν Χριστόν ἐξερχόμενον ἐκ τοῦ Τάφου. Πρώτη ἐμφάνισις τῆς τοιαύτης εἰκονίσεως εἰς τήν Ἑλλάδα κατα΄σαφεῖς καί ρητάς καί ἀναμφισβητήτους μαρτυρίας ἔγινε στό τέλος τοῦ 16^ου καί στήν ἀρχή τοῦ 17^ου αἰῶνος.    

 

Καταγγέλομαι ὅτι ἡ ἀνωτέρω σημείωσις, ἡ τεθεῖσα κάτωθεν  τῆς εἰκόνος τῆς "ἐκ τάφου ἐγέρσεως  τοῦ Κυρίου",  κατά τόν Σεβ/τον,κ. Νικόλαον εἶναι "λάθος", καί ὡς συμπληρώνει ὁ ἴδιος δύναται νά χαρακτηρισθῆ καί ὡς "ψεῦδος χονδροειδέστατον"!

Τί ἀπαντῶμεν εἰς τήν κατηγορίαν ταύτην:

Θά τό ηὐχόμην ὡς ἄνθρωπος νά εἶχον κάμει ἐγώ   "λάθος"  καί νά εἶχον διατυπώσει ἕνα  "χονδροειδέστατον ψεῦδος" , διότι ἐν τοιαύτη περιπτώσει εὐχαρίστως θά ἐδιώρθωνα τό λάθος μου  καί θά ἀποκαθιστοῦσα  τήν ἀλήθειαν καί οὕτω θά ὑπηρετοῦσα  καί τήν ἀλήθειαν καί τό πνευματικόν μου συμφέρον, διότι διά τῆς Χριστιανικῆς ταπεινώσεως καί αἰτήσεως συγγνώμης ὁ Χριστιανός, ὅταν σφάλλη, δέν καταπίπτει ἀλλά εὐαρεστεῖ τόν Θεόν, ἐνῶ περιποεῖται καί τιμήν εἰς τόν ἑαυτόν του.

Τώρα ὅμως πού  ὑπό τό  φῶς τῆς ἱστορικῆς  ἀληθείας προκύπτει ὅτι κάμνει σοβαρόν λάθος καί κηρύσσει χονδροειδές ψεῦδος ὁ Σεβασμιώτατος, μέ ἀποτέλεσμα νά  διαστρέφη τήν ἱστορικήν ἀλήθειαν, νά συκοφαντῆ καί νά διασύρη ἕναν,  ἔστω  τελευταῖον καί ἀσήμαντον, ἐργάτην τοῦ ἀγῶνος τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ  ἀπειλεῖ καί τόν πρός ῞Ον ἀπευθύνει τήν καταγγελίαν του λέγων ὅτι ἐξ αἰτίας μου,  δῆθεν "κινδυνεύει ἡ ἑνότητα τῆς Συνόδου"[9],  διατυπώνει δέ καί τήν ἀπειλήν: " Μακαριώτατε ἐν κατακλείδι σᾶς γράφω ταῦτα καί σᾶς παρακαλῶ πρωτοῦ χτυπήσουμε τά κεφαλάς μας ἐπί τῶν ἐρειπίων"[10]κ.λ.π. τί πρέπει νά γίνη; Θά θελήση ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος νά διορθώση τό λάθος του, πρός χάριν τῆς ἀληθείας, πρός χάριν τῆς ἑνότητος τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί πρός χάριν τῆς προσωπικῆς του  ἀξιοπρεπείας καί τιμῆς;

῾Ο Σεβ/τος κ. Νικόλαος δέν εἶναι ἕνας λαϊκός Θεολόγος, ὅπως ἡμεῖς, εἶναι ἕνας ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, εἶναι κανονικός καί Γνήσιος διάδοχος τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων, ἑπομένως πρέπει νά εἶναι κῆρυξ τῆς ἀληθείας ἡ ὁποία ἐν προκειμένω ἔχει οὕτω:

῾Η εἰκών ἡ ὁποία παριστᾶ τό γεγονός  τῆς ᾿Αναστάσεως κατά τρόπον ὀρθολογιστικόν, δηλαδή περιγράφει-εἰκονίζει τήν στιγμήν καί τόν  μυστικόν τρόπον (!) καθ᾿ ὅν ἠγέρθη ὁ Κύριος ἐκ τοῦ τάφου, εἶναι ἀποδεδειγμένον καί βέβαιον ὅτι ἐπενοήθη ὑπό τῶν δυτικῶν  ζωγράφων μετά τόν 11ον αἰῶνα. Εἰς τόν χῶρον τῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Ελλάδος, ὡς ὁμόφωνα ἱστοροῦν  ὅλοι οἱ διακεκριμμένοι ἐρευνηταί, εἰσήχθη διά πρώτην φοράν, τόν 17ον   αἰώνα! Πρόκειται περί τῆς εἰκόνος τοῦ ζωγράφου ᾿Ηλία Μόσκου, τήν ὁποίαν ἀντέγραψεν ἐκ τῆς Δύσεως τό 1657 καί ἡ ὁποία σώζεται εἰς τό Βυζαντινόν Μουσεῖον τῶν ᾿Αθηνῶν. ῎Εχομεν βεβαίως καί  ἄλλας τοιαύτας  ἐπιδράσεις περί τό τέλος τοῦ  16ου αἰῶνος ἀλλ᾿ ἐκτός τῆς ᾿Ελλάδος. Εἶναι ἱστορικῶς λάθος καί ἑπομένως ἀναληθής ὁ ἰσχυρισμός τοῦ Σεβ/του, καθ᾿ ὅν δῆθεν ἡ εἰκών αὕτη ἀπαντᾶται  εἰς τόν χῶρον τῆς ᾿Ορθοδοξίας ἀπό τό 1458.

 ῾Ο Σεβ/τος ἐν προκειμένω στηρίζει τόν λανθασμένον ἰσχυρισμόν του εἰς τό ὅτι ὁ γνωστός λόγιος καί ζωγράφος ἱερομόναχος  Διονύσιος ὁ ἐκ Φουρνᾶ τῆς Εὐρυτανίας, εἰς τό βιβλίον "῾Ερμηνεία τῶν ζωγράφων..."  ἀναφέρει ρητῶς εἰς αὐτό καί τήν εἰκόνα τῆς ἐκ τάφου ἐγέρσεως, ἀνάγει δέ τήν συγγραφήν τοῦ βιβλίου τοῦ Διονυσίου εἰς τό 1458!!!  ᾿Εδῶ εὑρίσκεται τό λάθος τοῦ Σεβ/του  κ. Νικολάου! Διότι πῶς  εἶναι δυνατόν  ὁ ῾Ιερομ/χος  Διονύσιος νά ἔγραψε τό βιβλίον του τό 1458 ἐνῶ ἐγεννήθη τό δεύτερον ἥμισυ τοῦ 17ου αἰῶνος καί ἔζησε  καί μετά τό δεύτερον ἥμισυ τοῦ 18ου αἰῶνος; Σύμφωνα μέ τούς Κώδικες τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους καί ἄλλα ἔργα καί ἐπιστολάς τοῦ ῾Ιερομ/χου Διονυσίου, οὗτος ἐγεννήθη περί τό 1670 καί ἔζησε καί μετά τό 1750. Τό 1458 δέν εἶχον γεννηθῆ οὔτε  οἱ πρόγονοι τοῦ Διονυσίου.  Τό ἀληθές εἶναι  ὅτι τό βιβλίο: "῾Ερμηνεία τῶν ζωγράφων..." ὁ ῾Ιερομ/χος Διονύσιος τό ὡλοκλήρωσε περί τό 1733, δηλαδή τόν 18ον αἰώνα καί ὄχι τό 1458.

Δυστυχῶς ὁ Σεβ/τος κατηγορῶν  ἡμᾶς, ὡς δῆθεν κηρύσσοντας λανθασμένας πληροφορίας καί προβάλλοντας "χονδροειδέστατα ψεύδη", ὑποπίπτει ὁ ἴδιος εἰς τό ἴδιον κρῖμα.

 ῾Ο Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος μέ τήν εὐκολίαν πού τόν διακρίνει νά παραθέτη χρονολογίας καί λοιπά στοιχεῖα ἀνεξέλεγκτα, παρεσύρθη,  καί συνεχίζει τήν πλαστογραφίαν ἑνός διεθνοῦς μεγάλου ἀπατεῶνος τοῦ γνωστοῦ Κων/νου Σιμωνίδη. Πρόκειται περί  κακοήθους ἀνθρώπου, ὅστις εἰς νεαράν ἡλικίαν ἀπεπειράθη νά δηλητηριάση τούς γονεῖς του διά νά τούς κληρονομήση. Οὗτος ἐγεννήθη τό 1820 εἰς τήν νῆσον Σύμην   καί τό 1839 κινδυνεύων νά συλληφθῆ κατέφυγεν εἰς τό ῞Αγιον ῎Ορος. ᾿Εκεῖ ὅμως "ἐδηλητηρίασεν" (= ἐπλαστογράφησε)  σημαντικούς κώδικας καί λοιπά μνημεῖα καί ἐξηπάτησεν καί ἐπλάνησεν μέ τάς πλαστογραφίας του, πλείστους ὅσους, καί τελευταίως καί τόν Σεβασμιώτατον κ. Νικόλαον. Αὐτός πρῶτος ἐπλαστογράφησε (διά καθαρῶς ἐμπορικούς λόγους) τάς χρονολογίας γεννήσεως  καί δράσεως τοῦ  ῾Ιερομ. Διονυσίου  καί ἀπό τόν 18ον αἰώνα τόν μετέθεσε εἰς τόν 15ον, διότι ἤθελε νά παρουσιάση τάς βυζαντινάς ἁγιογραφίας (τοῦ Διονυσίου) ὡς ἁγιογραφίας τοῦ 15ου αἰῶνος καί τό ἔργον του "῾Ερμηνεία" ὡσαύτως.Θέλομεν νά πιστεύωμεν ὅτι πράγματι ὁ Σεβ/τος ἐξηπατήθη ἀπό τόν μεγάλον αὐτόν διεθνῆ ἀπαταιῶνα καί δέν ἐνήργησεν ἐκ προθέσεως. Βεβαίως ἄν ὁ Σεβασμιώτατος, ὡς Καλός Ποιμήν καί συνεργάτης, μᾶς ἐκαλοῦσε καί διελέγετο προσωπικῶς μαζί μας δέν θά ἐξετίθετο με τήν ἀτυχῆ αὐτήν ἐνέργεια, ἡμεῖς πάντως καί τώρα  εἰλικρινῶς  θέλομεν νά μήν ἐκτεθῆ. Διά τοῦτο παραμένων φιλοπάτωρ ἐν Χριστῶ υἱός, καί ἀγωνιῶν  διά τήν ἑνότητα τῶν ἐπισκόπων, καί "διά νά μήν κτυπήσωμεν  τά κεφαλάς μας ἐπί νέων ἐρειπίων" ἐξ αἰτίας τοιούτων σκανδάλων, ἁμαρτιῶν, παρακαλῶ τόν Σεβασμιώτατον κ.Νικόλαον νά ἀναθεωρήση τήν ἀτυχεστάτην ἐνέργειάν του, κἄν τήν στιγμήν ταύτην, ἀφοῦ τεθῆ ὑπ᾿ ὄψιν του τό παρόν ὑπόμνημά μου καί νά εἶναι βέβαιος ὅτι ὅπως  ἐπί πολλάς συναπτάς δεκαετίας οὕτω καί εἰς τό μέλλον  θά τοῦ συμπαρασταθῶμεν,  ὡς συνεργάται εἰς τόν ῾Ιερόν τῆς ᾿Εκκλησίας ἀγῶνα. ῎Ας ἀφήσωμεν τούς πέντε,  ἀφοῦ δέν μετανοοῦν  νά κτυποῦν  τάς κεφαλάς των καί ἐν τῶ νῦν καί ἐν τῶ μέλλοντι αἰώνι, ἐπί τῶν ἐρείπίων  πού οἱ ἴδιοι προεκάλεσαν καί ἐπί τῶν ὁποίων ἐτάφησαν.

᾿Εκ τῆς πρώτης λοιπόν καταγγελίας δέν προκύπτει ἀπολύτως καμμία   εἰς βάρος μας κατηγορία. Μπορεῖ νά αἰσθάνεται  ἔτσι καί ὁ Σεβασμιώτατο; ῎Εχει ἀναπαυμένην τήν συνείδησίν του;

Β΄

᾿Επί τῆς β' Κατηγορίας καθ᾿ ἥν κατηγορούμεθα  ὑπό τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου ὅτι:

 " Εἰς τήν σελίδα  4 τοῦ φυλλαδίου του ὁ κ. ᾿Ελευθέριος  γράφει τά ἑξῆς: " ῾Η πίστις μου καί ἡ ὁμολογία μου " καί ἀναφέρεται εἰς τήν εἰκόνα τῆς ῎Αδου Καθόδου ἡ ὁποία γράφεται ἀπό πολλούς κατά τρόπον μή ὀρθόν, ἡ εἰς ῎Αδου Κάθοδος εἶναι εἰκών τῆς ᾿Αναστάσεως καί πρέπει νά γράφεται ἡ τοῦ Χριστοῦ  ᾿Ανάστασις, ἤ τοῦ Χριστοῦ ῾Αγία ᾿Ανάστασις.

Ταῦτα ὑποστηρίζων ὁ κ.᾿Ελευθέριος καταφρονεῖ ἀπό τήν ἄλλην θέσιν τό ῾Ιερόν Εὐαγγέλιον, τό ῾Ιερόν Πηδάλιον, τήν Δογματικήν  τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, τό βιβλίον  (῾Ερμηνείας τῶν Ζωγράφων ῾Ιερομ. Διονυσίου 1458) καταφρονεῖ  ὁλόκληρον τήν ὑμνωδίαν τῆς ᾿Εκκλησίας, καταφρονεῖ τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον 23.1.92 τήν ὁποίαν οἱ πάντες  ἀπεδέχθημεν  καί πέραν ἀπ᾿ αὐτῶν, τό ῾Ιερόν  Συλλείτουργον , τό Διοικητικόν Συμβούλιον, τάς ᾿Ανακοινώσεις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου εἰς τά ὁποῖα δηλοῦμεν  παραμονήν εἰς τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον."

                      

Τί ἐγράψαμεν ἡμεῖς

Εἰς τήν ἰδίαν ἀνοικτήν ἐπιστολήν μας (Σεπτέμβριος 1994) εἰς τήν σελίδα 4 καί 5 ἐγράψαμεν ἐπί λέξει πρός τόν κ.Θεοδόσιον:

 " ῾Η Πίστις καί ἡ ῾Ομολογία μου[11].

Πράγματι, ΠΙΣΤΕΥΩ, ῾Ομολογῶ  καί κηρύσσω, ὅτι ἡ εἰκών, ἡ ὁποία σήμερον  ἐπιγράφεται ἀπό πολλούς, -κατά τρόπον  μή ὀρθόν-, ἡ εἰς "῞Αδου Κάθοδος", εἶναι εἰκών τῆς ᾿Αναστάσεως. ῾Η μακραίων παράδοσις τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας  τήν ἐβίωσεν καί τή ἐπέγραψεν  ὡς "῾Η ᾿Ανάστασις", ἤ "῾Η τοῦ Χριστοῦ ᾿Ανάστασις",  ἤ " ῾Η τοῦ Χριστοῦ  ῾Αγία ᾿Ανάστασις". Αὐτή  ἡ Πίστις, καί ἡ  ῾Ομολογία κάι τό κήρυγμα, δέν εἶναι φρόνημα ἰδικόν μου καί ἑπομένως αἱρετικόν, ἀλλά εἶναι Πίστις, Φρόνημα, ῾Ομολογία καί Παράδοσις  τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀπό τούς Πρωτοχριστιανικούς χρόνους (5ος αἰών) ! Παράδοσις ᾿Ορθόδοξος, τήν ὁποίαν  ἐθεσμοθέτησαν οἱ Πατέρες, ἐβεβαίωσεν ἡ Ζ' Οἰκουμενική Σύνοδος, καί συγκεκριμέναι μαρτυρίαι τίς ὁποῖες μᾶς δίδουν  Πατέρες ῞Αγιοι τῆς ᾿Εκκλησίας μας. 

῾Η ἐπιγραφή τῆς εἰκόνος  "εἰς ῞Αδου Κάθοδος" εἶναι νεωτέρα  παραχάραξις  καί ἀπαντᾶται  μετά τόν 16ον αἰῶνα, ὅταν ἐμφανίζεται ἡ εἰκών τῆς ἐκ Τάφου ἐγέρσεως, ἡ ὁποία δέν ὑπῆρχεν μέχρι τόν 16ον αἰῶνα."

Αὐτά ἐγράψαμε ἡμεῖς τό 1994, διότι οἱ πέντε, ἤδη σχισματικοί  καί αἱρετικοί, πρώην Μητροπολῖται, ἀπό τότε εἶχον καταπατήσει τήν Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον  τῆς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, ὑπ᾿ ἀριθ. πρωτ. 2566/23-2-1992, ἐκδώσαντες τήν λεγομένην "β' ᾿Εγκύκλιον των" διότι ἡ Α΄ (2566/23-1-1992) δέν ἐξυπηρέτει πλέον τήν σατανικήν περί "εἰκονομαχίας" προπαγάνδα  τοῦ μηχανισμοῦ  τῶν κ.κ. Ματθαίου- Χρυσοστόμου.

Διά τῆς λεγομένης "Β'᾿Εγκυκλίου" των οἱ πέντε ὄχι μόνον ὑπερέβησαν καί κατήργησαν  τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον ἀλλά καί διετύπωσαν φρικτάς βλασφημίας καί ἀναθεμάτισαν ὅλους τούς ῾Αγίους Πατέρας καί αὐτήν ἀκόμη τήν Ζ' Οἰκουμενικήν Σύνοδον! Ταῦτα δέ ἐποίησαν οἱ ἀφρονέστατοι προκειμένου, ἐπαναλαμβάνω,  νά στηρίξουν τήν περί "εἰκονομαχίας" σατανικήν προπαγάνδαν καί νά δικαιολογήσουν δι᾿ αὐτῆς τό σχῖσμα των. Κατά τούς πέντε, καί ἰδιαιτέρως κατά τόν κ.Θεοδόσιον Τσαλιάγκαν,  δέν ἦτο ἀρκετή  ἡ Α' ᾿Εγκύκλιος  ἡ ὁποία ὥριζε νά δεχώμεθα  ἀδιακρίτως τεχνοτροπίας  "..πάσας τάς ῾Ιεράς εἰκόνας τάς φερούσας ἅπαντα τά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῶν ᾿Ορθοδόξων ἱερῶν εἰκόνων..." διά τοῦτο ἐξέδωκαν τήν Β'μέ τήν ὁποίαν ἐκήρυξαν αἱρετικάς  τάς Βυζαντινάς εἰκόνας,  τάς λεγομένας  "εἰς ῞Αδου Κάθοδος" ἄν αὗται ἔφερον  τήν ἐπιγραφήν "῾Η ᾿Ανάστασις"  ἤ  "ἡ τοῦ Χριστοῦ ῾Αγία ᾿Ανάστασις" καί αἱρετικούς ὅσους τήν ἐδέχοντο οὕτω. Ταῦτα δέ παρά τάς δηλώσεις ὅτι δεχόμεθα  ἀμφοτέρας τάς εἰκόνας.

Εἶναι ἄλλο νά ἀποδεχώμεθα τήν  Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον καί ἄλλο νά λέγης αἱρετικάς τάς  εἰκόνας, ὅταν αὗται  ἐπιγράφονται ᾿Ανάστασις. ῾Η Ποιμαντορική ἐγκύκλιος τῆς 23-1-1992 δέν ἐκήρυξε  καμμίαν εἰκόνα  αἱρετικήν, οὔτε αἱρετικόν, οἱ πέντε ὅμως ἀπεδείχθη ὅτι ἀπ᾿ ἀρχῆς  καί καταργοῦν καί μάχονται τήν συγκεκριμένην εἰκόνα ἄν φέρη τήν ἐπιγραφήν "῾Η ᾿Ανάστασις", καθώς  καί ἑτέρας  συγκεκριμένας τάς ὁποίας μνημονεύει  ἡ Α'Ποιμαντορική  ᾿Εγκύκλιος. ῾Επομένως λυπούμεθα  , ἀλλά δέν δυνάμεθα νά ἱκανοποιήσωμεν οὔτε τούς 5 οὔτε ἄλλον τινά, κηρύσσοντες ὡς αἱρετικήν τήν εἰκόνα ὅταν αὐτή ἐπιγράφεται ᾿Ανάστασις, ὅπως ἔπραξαν οἱ πέντε καί νά ἀναθεματίσωμεν ᾿Ορθόδοξον παράδοσιν 15 αἰώνων; ῾Η ἐγκύκλιος (2566/23-2-92) τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου δέν ἐκήρυξεν ὡς αἱρετικάς τά τοιαύτας εἰκόνας οὔτε ἄλλην τινά. ᾿Αντιθέτως ἐνῶ κατ᾿ ἄκραν οἰκονομίαν ἀντιμετώπισε τά σκάνδαλα,  ἐσεβάσθη ὅμως τάς χιλιάδας  ἀρχαίας εἰκόνας καί  τούς Πατέρας καί δέν ἐβλασφήμησεν. Αὐτήν τήν ἀφροσύνην ἐπέδειξαν μόνον οἱ πέντε σχισματο-αιρετικοί, οἱ ὁποῖοι ἀναθεμάτισαν  καί εἰκόνας καί ῾Αγίους  καί ὅλην τήν ᾿Ορθοδοξίαν.

᾿Εμελέτησα καί τό ῾Ιερόν Εὐαγγέλιον καί γνωρίζω τί λέγει διά τήν ᾿Αγίαν τοῦ Χριστοῦ ᾿Ανάστασιν  καί εἶμαι βέβαιος ὅτι δέν τό καταφρονῶ οὔτε κατά κεραίαν. Ζητῶ νά καταθέση ὁ Σεβ/τος ποῦ  ἔστω καί κατά ἕνα γράμμα καταφρονῶ τό θεῖον καί ἱερόν Εὐαγγέλιον.

῾Ομοίως δέν καταφρονῶ  τό ῾Ιερόν Πηδάλιον,  διευκρινίζω ὄμως ὅτι ἄλλο εἶναι   οἱ θεόπνευστοι ἱεροί Κανόνες τῶν ῾Αγίων  Πατέρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί ἄλλο αἱ προσωπικαί σημειώσεις τοῦ ἱεροῦ Νικοδήμου.

῾Ομοίως  τήν Δογματικήν  τῆς ᾿Ορθοδόξου  ᾿Εκκλησίας ὄχι  μόνον δέν καταφρονῶ, ἀλλά καί ἀγωνιζόμενος ὑπέρ αὐτῆς   καταγγέλλομαι  καί διώκομαι ὑπό τῶν σχισματικῶν  ἀλλά καί ὑπό τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου. Δυστυχῶς ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος ἐνεργεῖ ὅσα καί  ὅπως ἀκριβῶς ἐνεργοῦσαν καί ἐνεργοῦν οἱ πέντε! Εἲναι τυχαῖον αὐτό;

Δέν καταφρονῶ ἐπίσης τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Υμνολογίαν ἀλλά τήν σέβομαι  ἀπολύτως καί δέν ἔχει  κανένα πραγματικόν λόγον νά προσάπτη εἰς ἐμέ τοιαύτην κατηγορίαν.

Τέλος τό ὅτι δέν καταφρονῶ ἐγώ καί τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον, τό γνωρίζει ἀπόλυτα  ὁ Σεβ/τος, ἀφοῦ γνωρίζει μάλιστα ὅτι καί ὑπεραμύνομαι αὐτῆς. Τοῦτο προκύπτει ἀπό αὐτήν ταύτην τήν "᾿Ανοικτήν ᾿Απάντησιν" τοῦ Σεπτεμβρίου 1994 πρός τόν κ. Θεοδόσιον. Παρακαλῶ τήν Σεβασμιότητά του νά τήν μελετήση ὁλόκληρον μέ προσοχήν  καί ἀγάπην καί ἄς δώση ὀλίγη προσοχήν π.χ. εἰς τήν πρώτην παράγραφον τῆς σελίδος 44 ὅπου γράφομεν διά ἄλλην φοράν περί τῆς Α' ᾿Εγκυκλίου 2566/23-1-1992 μέ ἀφορμήν τήν λεγομένην "Β' ᾿Εγκύκλιον" τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν: "᾿Ακριβῶς, διότι τῷ ὄντι "τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας Ποιμένες ὐπάρχοντες" ὠφείλατε ...νά συνεχίσετε  τό ἴδιον πνεῦμα τῆς πρώτης Ποιμαντορικῆς ᾿Εγκυκλίου, καί νά μήν ὑποταχθῆτε  εἰς τό πονηρόν τῆς μισαλλοδοξίας πνεῦμα...". Πῶς λοιπόν ὁ Σεβασμώτατος κ. Νικόλαος ἀποτολμᾶ  τοιαύτας κατηγορίας;[12]

῾Υπενθυμίζω καί τήν κατά τόν ᾿Οκτώβριον 1996 προσωπικήν μας συνάντησιν εἰς τό κελλίον τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου, (Σαμψοῦντος 54 εἰς Νίκαιαν Πειραιῶς), τί εἶπον εἰς τήν Σεβασμιότητα του διά τήν ἐν λόγω ἐγκύκλιον, ἐνῶ ἐτόνισα ἰδιαιτέρως ὅτι χρειάζεται πολύ προσοχή διότι πάλιν ὁ σκοτεινός μηχανισμός, ἐπιχειρεῖ διά τῶν περιοδικῶν "῞Αγιος ᾿Αγαθάγγελος ὁ ᾿Εσφιγμενίτης" διά τοῦ ἐκ Γορτυνίας  μοναχοῦ, διά τῆς ἐκ Κοζάνης μοναχῆς  Μαγδαληνῆς κ.λ.π. νέον σάλον, νέα σκάνδαλα καί ἐπιμελῶς ἐπιδιώκει  νέον σχῖσμα. ᾿Ενῶ  ὅμως ταῦτα ἐδήλωσα τόν ᾿Οκτώβριον τοῦ 1996  ὁ Σεβ/τος μᾶς ἀπέκρυψεν τότε ὅτι ἤδη καί ὁ ἴδιος εἶχε  τεθεῖ εἰς τήν συνέχειαν  τῆς συγχορδίας τῶν ἀνωτέρω  ἀρθρογράφων, διότι  εἶχε ἤδη συγγράψει καί ἴδιος  παρομοίαν ἐργασίαν περί εἰκόνων, ἐν πολλοῖς ἀντιγραφή ἐκ τῶν σκανδαλοποιῶν πονημάτων  τῶν προαναφερθέντων! Ταῦτα δέ παρά τήν ρητήν  ἀπαγόρευσιν  τῆς Συνοδικῆς ᾿Εγκυκλίου  τοῦ 1992. Ποῖος λοιπόν καταργεῖ τήν ᾿Εγκύκλιον;  Νά καταθέση  ἐνώπιον τοῦ Δικαστηρίου  τό βιβλίον του, τό ὁποῖον συνέγραψε καί τό διένειμεν τό Φθινόπωρον τοῦ 1996, ὅπου ἔκρινε σκόπιμον ἡ Σεβασμιότης του,  διά νά καταδειχθῆ ποῖος καταφρονεῖ  τήν ᾿Εγκύκλιον καί σκανδαλίζει, ἐνῶ ἀπειλεῖ μέ σχίσμα καί ἐρείπια. ῾Ημεῖς τό 1994 καθηκόντως ὡμιλήσαμεν διότι μᾶς ἐσυκοφάντησαν  ὡς αἱρετικόν καί θά ὁμιλῶμεν καί θά γράφωμεν ὁσάκις εὑρίσκονται  τινές, οἱ ὁποῖοι ξεπερνοῦν τήν Α' ἐγκύκλιον, βλασφημοῦν καί  ἀφρόνως μᾶς κηρύσσουν  αἱρετικούς, διότι  ἀποκαλύπτομεν  τά βλάσφημα  καί αἱρετικά φρονήματά τους, τά ὁποῖα εἶναι συμπυκνωμένα εἰς τήν λεγομένην "Β'ἐγκύκλιον" τῶν πέντε,[13]  ἀλλά καί εἰς ὅλα τά κείμενά τους "ἐπίσημα" καί μή.  

Περιττόν νά εἴπω ὅτι οὔτε τό ῾Ιερόν Συλλείτουργον καταφρονῶ  οὔτε τάς ἀνακοινώσεις τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.  ἤ τοῦ Δ.Σ. Γίνομαι  ἄφρων,  ἀλλά μέ ἀναγκάζει  ὁ ἴδιος ὁ Σεβ/τος  νά εἴπω  ὅτι εἰς ὅλα αὐτά τά  ἐπίσημα Συνοδικά  καί ἄλλα κείμενα  πού ἀναφέρουν, τήν Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον μέχρι καί τήν Διακήρυξιν  τῆς Κυριακῆς τῆς ᾿Ορθοδοξίας 1997, ἔγιναν καί μέ τήν ἰδικήν μου συμμετοχήν  "ὁ ἔχων ὦτα ἀκούει ἀκουέτω". ᾿Ασφαλῶς δέν ἀγνοεῖ  αὐτό τό γεγονός, ὁ Σεβ/τος παρά ταῦτα ὅμως  μᾶς καταγγέλει καί ὁ ἴδιος ἀλλά καί ἄλλους παρακινεῖ εἰς τοιαύτας ἐνεργείας, ὥστε διερωτᾶται  κανείς ποῦ ἀποβλέπει  ὁ Σεβ/τος; Τί ρόλο διαδραματίζει;

Γ'

᾿Επί τῆς γ' Κατηγορίας τοῦ Σεβ/του καθ᾿ ἥν ἰσχυρίζεται ὅτι:

"γ᾿. Εἰς τήν σελίδα 51 τοῦ φυλλαδίου του γράφει: " Τό ὑγιές Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας  θά δεχθῆ μίαν Β' Ποιμαντορικήν ῾Εγκύκλιον, ἡ ὁποία  θά ἀποτελῆ εὐθείαν προέκτασιν τῆς Α'23.1δ.92, ἐπιλαμβανομένης ὅλων τῶν ἐπιληψίμων διατυπώσεων, ἰδιαιτέρως  ὡρισμένων  ᾿Αρχιερατικῶν  καί "Συνοδικῶν" κειμένων. Οὐδείς ἐξαιρεθῆ, διότι  αὐτό ἐπιτάσσει τό δίκαιον καί ἡ ὀρθοδοξία".

Γράφων ταῦτα  ὁ κ. ᾿Ελευθέριος φέρνει ὡς ἐπιλήψιμον  τήν Α' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον τῆς ὁποίας θά ἐπιληφθῆ  πρός διόρθωσιν ἡ Β'ὑποτιθεμένη ᾿Εγκύκλιος".

Τήν αὐθαίρετον καί στρεβλήν ταύτην κατηγορίαν στηρίζει πάλι ἐπί τῆς κάτωθι παραγράφου τῆς "ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ" μας, Σεπτέμβριος 1994  πρός τόν τότε  Μητροπολίτην κ. Θεοδόσιον, ὅπου εἰς τήν σελ. 51 ἐγράψαμεν:

 

" Τό ὑγιές  Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας  θά δεχθῆ μίαν Β'Ποιμαντορικήν  ᾿Εγκύκλιον, ἡ ὁποία θά ἀποτελῆ εὐθεῖαν προέκτασιν  τῆς Α'(23-1-92) ἐπιλαμβανομένης ὅλων τῶν ἐπιληψίμων διατυπώσεων, καί ἐπί ὅλων τῶν κειμένων και ἰδιαιτέρως ὡρισμένων ᾿Αρχιερατικῶν καί "Συνοδικῶν" κειμένων. Οὐδείς θά ἐξαιρεθῆ, διότι αὐτό ἐπιτάσσει  τό δίκαιον καί ἡ ᾿Ορθοδοξία.

῞Οποιος ἔσφαλεν καθ᾿οἱονδήποτε  τρόπον, θά διορθώση , θά ἀνακαλέση, θά καταδικάση, καί ἄν χρειασθῆ θά ὐπογράψη καί λίβελλον, κἄν λαϊκός κἄν μοναχός κἄν ᾿Επίσκοπος!

῾Η χρονοβόρος  ὅμως αὕτη διαδικασία δέν θά γίνη ἐμπόδιο διά τήν ἀναζωπύρωσιν  τοῦ ῾Ιεροῦ τῆς ᾿Εκκλησίας ᾿Αγῶνος , τόν ὁποῖον  ἐπί τέσσαρα ἔτη κατήργησεν ὁ μηχανισμός.

῾Η ᾿Εκκλησία, ὡς ἡ Γνησία καί ζῶσα τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησία, ἀπαιτεῖ νά τεθοῦν  ἐπί τάς λυχνίας ὅλοι οἱ λύχνοι, τούς ὁποίους ὁ μηχανισμός  ἀπεπειράθη  νά σβύση, κατά τήν διάρκειαν τῆς τετραετίας " .

 

᾿Ενῶ καί ἐκ τῆς ὡς ἄνω παραγράφου οὐδεμία ἀπολύτως  κατηγορία προκύπτει, ὅμως  ὁ Σεβ/τος κατανοῶν ἐσφαλμένως ἤ ἐκ προθέσεως περιστρέφων  τά ἀνωτέρω, διατυπώνει  τήν ὡς ἄνω κατηγορίαν. Ποιεῖ δέ ταῦτα  παρά τό γεγονός ὅτι προηγουμένως  εἰς τήν ἰδίαν ᾿Ανοικτήν ᾿Επιστολήν μας, εἰς τήν σελίδα  44, παράγραφος πρώτη , γράφομεν καί ρητῶς τιθέμεθα ὐπέρ τῆς συνεχίσεως τοῦ πνεύματος τῆς Ποιμαντορικῆς ᾿Εγκυκλίου ὐπ᾿ἀριθμ. 2566/23-1-1992.

Λυπούμεθα πάρα πολύ διά τά ἑλληνικά  τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου, ἀλλά ἡμεῖς εἰς  τά ἀποσπάσματα  τά ὁποῖα ἀνωτέρω  παρεθέσαμεν, δέν λέγομεν τίποτε  ἀπό αὐτά τά ὁποῖα  καταγγέλει οὔτε εἶναι δυνατόν,  ἔστω καί ἐμμέσως νά ἐννοηθοῦν  αὐτά τά ὁποῖα ὡς κατηγορίας διαπλάθει  καί προσάπτει  ἐναντίον μας, ἀλλά τό ἀκριβῶς ἀντίθετον! ῾Ημεῖς σαφῶς καί ρητῶς   λέγομεν ὅτι μία δευτέρα  ᾿Εγκύκλιος  ἡ ὁποία θά ἐκδοθῆ εἰς τό μέλλον  θά ἀποτελῆ εὐθείαν προέκτασιν  τῆς Πρώτης. Δηλαδή ὅπως προέκυψεν ἡ πρώτη μέ ἀφορμήν κάποια κείμενα, ἔτσι τό ΥΓΙΕΣ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ θά δεχθῆ  μίαν Β' Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον, τήν ὁποίαν θά ἐκδώση ἡ ῾Ιερά Σύνοδος (ἡ ᾿Ορθόδοξος καί Κανονική Σύνοδος)  ἐπιλαμβανομένης ὅλων τῶν ἐπιληψίμων διατυπώσεων ἐπί ὅλων τῶν κειμένων καί ἰδιαιτέρως ὡρισμένων ᾿Αρχιερατικῶν καί "Συνοδικῶν" κ.λ.π. Διατί λοιπόν διαστρέφει τό κείμενό μας, προκαλῶν σκάνδαλα, πλάνας , ἐμβάλλει μίση καί ἀφήνει νά φανῆ  ὅτι ἑτοιμάζει  διχοστασίαν; !! Διατί σκέπτεται  καί βλέπει "ἐρείπια";

῾Ως ᾿Ανακριτής ὁ Σεβ/τος, γνωρίζει πόσα κείμενα τοῦ κ. Ματθαίου Μακρῆ ἐκκρεμοῦν, πόσα ἄλλων καί πόσα δῆθεν "συνοδικά". Π.χ. ἡ "Β' ᾿Εγκύκλιος" καί πόσαι "διευκρινίσεις" τῶν πέντε καί ἄλλαι βλάσφημοι καί ληστρικαί ἐνέργειαι, αἱ ὁποῖαι πρέπει νά ἐκδικασθοῦν. Μήπως μᾶς συκοφαντεῖ διότι φοβεῖται τόν ἔλεγχον καί ὡρισμένων  ἰδικῶν του κειμένων διά τῶν ὁποίων τυχόν καταπατεῖται καί καταργεῖται ἀπό τόν ῎Ιδιον ἡ Α' Ποιμαντορική ᾿Εγκύκλιος ἤ δημοσιεύονται ἀνακρίβειαι, διατυπώνονται ἀτυχεῖς θέσεις ἀπό ᾿Ορθοδόξου ἀπόψεως, αἱ ὁποῖαι ἐκθέτουν  καί τόν ἴδιον καί τήν ᾿Εκκλησίαν;[14]

Δυστυχῶς, ἡλίου φαεινότερον, προκύπτει ὅτι καί αὐτή ἡ κατηγορία ὡς διαπεπλασμένη  ἀπό τόν ἴδιον τόν Σεβασμιώτατον  καί διαστρέφουσα τό κείμενο μας  καί ἀποβαίνουσα συκοφαντική, βαρύνει τόν ἴδιον τόν Σεβ/τον, διό ἡ Σεβασμιότης του ἄς ἐπιλέξη μεταξύ τῆς ἀνακλήσεως ἤ τῆς ἐμμονῆς του, ὀπότε εἰς τήν δευτέραν περίπτωσιν ἐπικαλοῦμαι, ὅπως καί διά τάς προηγουμένας περιπτώσεις, τόν  ΣΤ' Κανόνα τῆς Β' Οἰκουμενικῆς Συνόδου,  τόν ὁποῖον εἶναι ὑποχρεωμένον τό Συνοδικόν Δικαστήριον, ἐφ᾿ ὅσον προχωρήση εἰς τήν ἐκδίκασιν, νά ἐφαρμώση.

Διατί  ἀπό τά μέσα τοῦ 1996 ἠλλοιώθη τοσοῦτον ἡ πρός ἐμέ  στάσις τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἐπιφυλάσσομαι νά τό ἐκθέσω εἰς τό Συνοδικόν Δικαστήριον. Θά ἐκτεθοῦν λεπτομερῶς ὅσα ἐσημειώθησαν (συνέβησαν) ἰδιαιτέρως ἀπό τό "θερμόν" ἐκεῖνο θέρος  τοῦ 1996 εἰς τήν ῾Ιεράν Μονήν μέχρι καί τῆς καταγγελίας αὐτῆς,  καί μετά καί τά ὁποῖα θά ρίψουν ἄπλετον φῶς καί θά γίνη φανερόν  διατί ὁ μέχρι τόν Δεκέμβριον  τοῦ 1995, φίλος καί ἀγαπητός Σεβασμιώτατος,  μετεβλήθη  κατόπιν εἰς ἀντίπαλον  καί διώκτην μου! Διατί παρέσυρεν  συνειδήσεις Κληρικῶν καί λαϊκῶν καί ἔστησε  "βιομηχανίαν  παραγωγῆς"  ψευδῶν καί βλασφήμων καταγγελιῶν;

Δ΄

᾿Επί τῆς Δ' Κατηγορίας

Ταύτην στηρίζει ὄχι πλέον εἰς τό Κείμενον  τῆς κατά Σεπτέμβριον 1994 "ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ" μου  ἀλλά εἰς τήν παρομοίαν καταγγελίαν  τοῦ κ. ᾿Αποστόλου Γάτη, ἀπευθυνομένην  ὅμως πρός τόν ἴδιον τόν Σεβασμιώτατον.

Δέν ἐξετάζω ποῖος ποῖον παρεκίνησε  νά καταγγείλη. ῎Αν δηλαδή ὁ Σεβασμιώτατος  παρεκίνησε τόν κ. Γάτην ἤ ὁ κ. Γάτης  τόν Σεβασμιώτατον, ἤ ἀμφότεροι συμπαρεσύρθησαν εἰς τό ἀτυχέστατον  καί ἄηθες ἐγχείρημα! ᾿Εν προκειμένω  ὅμως πρώτιστα ἐγείρονται τά κανονικά ἐρωτήματα:

Διατί ὁ κ.Γάτης ἀπετάνθη ὅλως ἀντικανονικῶς, εἰς τόν Σεβ/τον Πειραιῶς κ. Νικόλαον;

 -Διατί ὁ Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος, ὅλως ἀντικανονικῶς, ἐδέχθη  τήν ἀντικανονικήν ἐνέργειαν τοῦ κ. Γάτη;

-Δέν ἐγνώριζεν ὁ Σεβ/τος ὅτι ὁ κατήγορός μας ἔπρεπε νά ἀπευθυνθῆ εἰς τόν Κανονικόν Μητροπολίτην, εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ναόν τῆς περιφερείας τοῦ ὁποίου ὡμίλησα; Δηλαδή εἰς τόν Σεβ/τον  Μητροπολίτην  Περιστερίου κ. Γαλακτίωνα;

Δέν ἐγνώριζεν ὅτι ἠδύνατο  νά ἀπευθυνθῆ κανονικῶς καί εἰς τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέα, εἰς τοῦ ὁποίου τήν πνευματικήν καί διοικητικήν δικαιοδοσίαν  ὑπάγομαι, ποτέ ὅμως εἰς τόν Μητροπολίτην  Πειραιῶς κ. Νικόλαον;

Πῶς λοιπόν δικαιολογεῖται ἡ ἀντικανονική ἐνέργεια τοῦ  κ. Γάτη νά ἀπευθυνθῆ εἰς τόν Σεβ/τον κ. Νικόλαον, ἀναρμόδιον  ὄντα, καί πῶς οὗτος ἀπεδέχθη τήν ἀντικανονικήν ἐνέργειαν;  ῎Ας προσέξη ὁ Σεβ/τος τάς ἐνέργειάς του διότι  δέν φέρουν αὗται, ὅπως ἐπιδιώκει, τόν μανδύαν τῆς κανονικότητος καί τῆς νομιμοφανείας.(Κατά δήλωσιν τοῦ ἰδίου ἐνώπιόν μας  ὅτι οἱ πέντε ἐνήργησαν  ἀντικανονικῶς, ἐνῶ ὁ Σεβασμιώτατος θά ἐνεργήση κανονικῶς....)

Τά ἀνωτέρω  δέν ἀποτελοῦν  ἐπ᾿ οὐδενί ἔνστασιν κατά ἀντικανονικῆς ἐνεργείας, διά νά ἀπορριφθῆ  ἡ καταγγελία τοῦ κ. Γάτη, ἀλλά διά νά ληφθοῦν ὑπ᾿ ὄψιν ὑπό τοῦ Συνοδικοῦ Δικαστηρίου καί νά ἑρμηνεύση ὁλόκληρον τήν ἀτυχεστάτην ἐνέργειαν τοῦ Σεβ/του κ.Νικολάου, συνωδά πάντοτε και τῶν λοιπῶν  καταγγελιῶν τάς ὁποίας παρήγαγε ἡ ὑπό τοῦ ἰδίου ἱδρυθεῖσα,  ἐπαναλαμβάνω, "βιομηχανία καταγγελιῶν", αἱ ὁποῖαι θυμίζουν τάς ἀπό 1990 μεθόδους καί τρόπους τοῦ Μηχανισμοῦ τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν.

Δέν θά ἀπαξιώσω λοιπόν  νά ἀπολογηθῶ καί ἐπί τῆς δ' καταγγελίας, διά νά μήν καυχηθῆ  καί πάλιν ὁ καταγγείλας, ὅτι ἀδυνατῶμεν ἤ δειλιάζωμεν πρό τῆς ἀσυναρτήτου καί βλασφήμου καταγγελίας του  ὅτι φυγοδικῶμεν!...

῾Η δ' καταγγελία τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου εἶναι ἡ κάτωθι:

"Καί δ'. Κατά τήν καταγγελίαν τοῦ κ. ᾿Αποστόλου Γάτη ᾿Αντιπροέδρου τοῦ ῾Ιεροῦ Συλλόγου (Ματθαῖος) κατηγορεῖται ὁ κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, ὅτι εἰς ὁμιλίαν τινα τῆς Κυριακῆς Τελώνου καί Φαρισαίου εἰς τόν ῾Ιερόν  Ναόν Τιμίου Προδρόμου  Περιστερίου, ἐκήρυξεν ὅτι ὁ ῎Αναρχος Πατήρ δέν ζωγραφίζεται. Τό τοιοῦτον εἶναι φοβερόν νά κηρύσσεται ἐπ᾿ ἄμβωνος ἀπό Θεολόγον διακεκριμένον τῆς ᾿Εκκλησίας μας, καθότι ἐάν κατά τόν Θεολόγον κ. ᾿Ελευθέριον  δέν ζωγραφίζεται ὁ ῎Αναρχος Πατήρ, τότε φυσική συνέπεια  εἶναι νά διαλύεται ἡ Εἰκών τῆς ῾Αγίας Τριάδος  καί νά μήν προσκυνεῖται!..."

᾿Απαντῶμεν εἰς τήν Κατηγορίαν

Πρῶτον θά εἴπωμεν τί ἐκηρύξαμε  ἡμεῖς  τήν Κυριακήν τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου, τό 1997 εἰς τόν ῾Ιερόν Ναόν Τιμίου Προδρόμου, τῆς Μητροπόλεως Περιστερίου, μέ ἀφορμήν  συγκεκριμένας δημοσιευμένας  βλασφημίας τῶν  πέντε σχισματικοαιρετικῶν, μέ τάς ὁποίας  διά νά στηρίξουν τό σχῖσμα τους καί νά συνεχίσουν τόν διωγμόν κατά τῆς ᾿Εκκλησίας, διά λογαριασμόν  τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, συκοφαντοῦν  τούς πάντας .

᾿Από ὅσα ἐνθυμούμεθα ἀνεφέρθημεν εἰς μίαν καλήν διδαχήν  τοῦ πρώην  πνευματικοῦ  μου πατρός Παύλου  τήν ὁποίαν μᾶς ἐδίδαξεν τό 1963 βασιζόμενος  εἰς τόν ῞Αγ. Συμεών  Θεσσαλονίκης. ῏Ητο μεταμεσονύκτιον ὅτε μέ πολύν ζῆλον μέ ἐδίδασκε περί τοῦ ἀπερινοήτου, ἀκαταλήπτου  καί ἀπεριγράπτου  τῆς Παναγίας Τριάδος, ἐνῶ τώρα ὀ δυστυχής  βλασφημεῖ καί ἀναθεματίζει τούς πάντας καί τά πάντα! Διά ποίας ἁμαρτίας ἆραγε αὕτη ἡ ἀλλοτρίωσις; Εἴπομεν ὅτι ἡ ἀμάθεια καί ἡ ἀπαιδευσία ὅταν συναντηθοῦν μέ τόν φανατισμόν καί τήν σκοπιμότητα, ὅπως συνέβη εἰς τούς πέντε, τότε γεννοῦν τήν μισαλοδοξίαν, ἡ ὁποία  ἐξαλείφει  πρώτιστα τήν  χριστιανικήν ἀγάπην  καί κατόπιν σκοτίζει τό λογικόν, ἀλλοτριώνει καί ἐκβαρβαρίζει τόν ἄνθρωπον. Αὐτό, εἴπομεν, διότι μισαλλοδόξως μᾶς συκοφαντοῦν ὅτι "δέν προσκυνοῦμε τήν ῾Αγία Τριάδα" ἠ κηρύσσουν καί πιστεύουν ὅτι  δέν "πιστεύουμε εἰς τήν ῾Αγία Τριάδα" ἤ ὅτι  "αὐτή ἐδῶ εἶναι ἡ ῾Αγία Τριάδα " (καί ἐπέδειξα τήν εἰς τό προσκυνητάρι ἀναρτημένην εἰκόνα  τῶν τριῶν προσώπων) καί ὄχι ἡ φιλοξενία τοῦ ᾿Αβραάμ πού εἶναι τρεῖς γυναικοπρόσωποι ῎Αγγελοι  καί ἡ ὁποία εἶναι ῾Εβραϊκή "! ῞Ολοι αὐτοί, εἶπον, ἔχουν ἀλλοτριωθεῖ παντελῶς ἀπό τό ὀρθόδοξον δόγμα καί τά τοιαῦτα φρονήματά των  εἶναι αἱρετικά. Πολλοί ἀπό αὐτούς πιστεύουν ὅτι περιγράφουν τό θεῖον καί ὅτι τό περικλείουν  εἰς τάς εἰκόνας, ταυτίζουν τόν Τριαδικόν Θεόν μέ τήν εἰκόνα καί λατρεύουν τάς εἰκόνας,  αἱ ὁποῖαι ὅμως εἶναι ἁπλῶς Συμβολικαί καί Τυπικαί εἰκονικαί παραστάσεις τοῦ  Τριαδικοῦ τῆς μίας Θεότητος. Εἴπομεν ἀκόμη ὅτι ἀμφότεραι αἱ εἰκονικαί παραστάσεις τόσον τῶν τριῶν προσώπων ὅσον καί τῆς φιλοξενίας τοῦ ᾿Αβραάμ εἶναι ΣΥΜΒΟΛΙΚΑΙ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΑΙ εἰκονικαί παραστάσεις  καί ὄχι πραγματικαί εἰκόνες τῶν ὑποστάσεων τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ. Εἴπομεν ὅτι ἡ φύσις καί οὐσία τοῦ  ἐν Τριάδι Θεοῦ  εἶναι ἀνέκφραστος, ἀπερινόητος, ἀόρατος, ἀκατάληπτος ἀπρόσιτος, καί ἀπερίγραπτος, διό καί δέν εἰκονίζεται. Εἴπομεν  ὅτι ἡ ὑπόστασις τοῦ Θεοῦ Πατρός  δέν εἰκονίζεται, δέν  εἶναι ἀνθρωπομορφική καί ὅτι ἡ εἰκόνισις Αὐτοῦ ὡς Πολιοῦ Γέροντος εἶναι συμβολική καί τυπική καί βασίζεται εἰς τούς τύπους καί τά σύμβολα  τῆς  Παλαιᾶς Διαθήκης καί ταῦτα διά τήν ἰδικήν μας ἀδυναμίαν. Εἴπομεν ὅτι εἰς τήν λεγομένην  εἰκόνα τῶν τριῶν Προσώπων μόνον  ἡ εἰκών τοῦ Υἱοῦ  εἶναι πραγματική εἰκών  ἡ ὁποία εἰκονίζει το πρωτότυπον  ἤτοι τό πρόσωπον-ὑπόστασιν τοῦ ἐνανθρωπίσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Εἴπομεν ὅτι προσκυνοῦμεν τάς ῾Αγίας εἰκόνας ἀλλά δέν τάς θεοποιοῦμεν καί δέν τάς λατρεύομεν. Ζωγραφίζομεν ὅ,τι περιγράφεται  χωρίς  νά τό θεοποιοῦμε καί νά τό λατρεύωμεν.[15]

 

Εὐτυχῶς πού ᾿Ορθοδοξία δέν εἶναι ὅ, τι ὁ κάθε ἀμαθής ἀλλά καί ἐμπαθής φρονεῖ καί κηρύσσει καί ἰδιαιτέρως  ὅ.τι γράφουν οἱ πέντε  σχισματοαιρετικοί.  ᾿Ορθοδοξία  δέν εἶναι ὅ,τι φαντάζεται καί φθέγγεται ὁ κάθε ὀρθολογιστής, ἀμαθής καί γνωσιομάχος.

῾Η ᾿Ορθοδοξία  εἶναι ἡ ἀποκεκαλυμμένη θεία ᾿Αλήθεια  τήν ὁποίαν ἀπεκάλυψε ὁ ἴδιος ὀ Θεός  καί τήν ὁποίαν διαφυλάσσει ἡ ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία. Αὐτῆς τῆς ᾿Ορθοδοξίας δυστυχῶς  οἱ περισσότεροι  δέν ἔχομεν στοιχειώδη γνῶσιν, τό δέ χείριστον εἶναι ὅτι πολλοί δέν θέλουν νά τήν γνωρίσουν καί νά τήν ἀποδεχθοῦν ἐν ταπεινώσει καί σιγῆ καί νά τήν τιμήσουν.

Καί ἐκ τῆς δ' Καταγγελίας ὄχι μόνον δέν προκύπτει ἀληθής κατηγορία, ἀλλά ἐγείρεται τό αἴτημα  νά ξεκαθαρίσουν  οἱ καταγγείλαντες τήν θέσιν των. Δέχονται τήν ᾿Ορθόδοξον Δογματικήν Διδασκαλίαν τῆς ᾿Εκκλησίας ἤ εἶναι ἐπηρεασμένοι ἀπό τά αἱρετικά  φρονήματα  τῶν πέντε; Διότι τάς μεθοδείας καί τρόπους  τῶν πέντε, εἶναι καταφανές  ὅτι τάς ἀντιγράφουν .

᾿Εν προκειμένω ὅμως ἀφοῦ ὁ Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος ἀπεδέχθη καί υἱοθέτησεν τήν ἀντικανονικήν, βλάσφημον  καί ψευδῆ καταγγελίαν τοῦ κ. ᾿Απ. Γάτη τήν ἐπωμίζεται ἐν τῶ συνόλῳ της  καί ἑπομένως δέχεται ὁ Σεβ/τος ὅτι:

1) ῎Εχει  "σχισθῆ  ἡ ᾿Εκκλησία μέ ὅλες τίς γνωστές συνέπειες".

2)  ῞Οτι "οἱ σκοτεινές δυνάμεις ἐνεργοῦν καί στήν ᾿Εκκλησίαν μας  καί τήν κατευθύνουν στήν καταστροφήν"

3)  ῾Υπάρχουν "Δύο διαφορετικά πιστεύω" τά ὁποῖα "δέν χωρᾶνε στήν ἴδια ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ".

4)  Τό ψεῦδος ὅτι δῆθεν "ἀνεκάλεσα" τήν ἀπό Σεπτεμβρίου 1994  ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ μου καί τώρα πάλιν "ἐπανέρχομαι".

Αὐτά δυστυχῶς ἀποδέχεται ὁ Σεβ/τος μέ τήν καταγγελίαν τοῦ κ.Γάτη.

Δέν θέλομεν νά στενοχωρῶμεν οὐδένα, ἀλλά ὅταν ψευδῶς κατηγορούμεθα καί δή ἐπί θεμάτων ᾿Ορθοδόξου πίστεως, προτιμῶμεν  τόν διωγμόν  καί τάς καταγγελίας  ἀπό τήν συμπόρευσιν  εἰς τήν ὀλισθηράν ὁδόν μεθ᾿ οἱουδήποτε.

῎Εχομεν, χάριτι Θεοῦ ἀποκτήσει  τήν συνείδησιν  ὅτι ᾿Ορθοδοξία  δέν σημαίνει  "καλοπέρασις", τό ἔργον  τῆς ᾿Ορθοδοξίας, τῆς ᾿Ορθοδόξου Θεολογίας , εἶναι ἕνας συνεχής καί ἀδιάκοπος Γολγοθᾶς , ἐμπεριέχων ὅμως  καί τήν μυστικήν ᾿Ανάστασιν. Θά χαρῶμεν νά συνεχίσωμεν βαδίζοντας αὐτόν τόν Γολγοθᾶ καί μετά τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου. ᾿Από τόν ἴδιον ἐξαρτᾶται.        

  Κατόπιν ὅλων αὐτῶν ῾Ηλἰου φαεινότερον, προκύπτει  ὅτι ἡ ταπεινότης μας:

1) Δέν ἔκαμα τό συγκεκριμένο "λάθος" διά τό ὁποῖον καταγγέλλομαι συκοφαντικῶς, οὔτε  λέγω "χονδροειδές ψεῦδος". Μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ τό ἴδιο ὁ Σεβασμιώτατος;

2) Δέν καταφρονοῦμε τό ῾Ιερόν Εὐαγγέλιον, οὔτε τούς ᾿Ιερούς Κανόνας τοῦ ῾Ιεροῦ Πηδαλίου, οὔτε τήν ᾿Ορθόδοξον Δογματικήν διδασκαλίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, οὔτε τό βιβλίον "᾿Ερμηνεία τῶν Ζωγράφων" τοῦ ῾Ιερομ/χου Διονυσίου τοῦ ἐκ Φουρνᾶ (18ος αἰών), οὔτε τήν ᾿Ορθόδοξον ᾿Υμνολογίαν, οὔτε τήν ὐπ᾿ ἀριθμ.2566/23-1-1992 Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον τῆς ᾿Ιερᾶς Συνόδου, οὔτε τάς ἀνακοινώσεις: Τοῦ ῾Ιεροῦ Συλλειτούργου (21-4-1994), τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου, τοῦ ΙΦΣΚΑΕ καί τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.

3)  Δέν προσβάλλομεν οὐδαμοῦ οὐδαμῶς τήν Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον ἀλλά καί προβάλλομεν αὐτήν . Μπορεῖ  νά εἴπη τό ἴδιο καί ὁ Σεβασμιώτατος;

4)  Δέν "καταλύομεν" τήν συμβολικήν τυπικήν εἰκόνα τήν λεγομένην τῶν τριῶν προσώπων ἀλλά ἁπλῶς  καυτηριάζομε  τά βλάσφημα  φρονήματα τῶν πέντε σχισματικῶν διά νά προφυλάξωμε τούς πιστούς ἀπό τήν  ἐπιρροήν τοιούτων φρονημάτων.  Κάμνει τό ἴδιον καί ὁ Σεβασμιώτατος; ἤ ἔχει τά ἴδια φρονήματα  μετά τῶν πέντε "ἔχει δηλαδή τό ἴδιο πιστεύω μέ αὐτούς;"

                                        Διά ταῦτα

Παρεκαλέσαμεν εὐγενῶς καί  ἐζητήσαμεν καί πάλιν ζητῶμεν  νά ἀνακαλέση κανονικῶς τήν ἀτυχεστάτην Καταγγελίαν του ὁ Σεβασμιώτατος, πρός χάριν τῆς ᾿Αγάπης, τῆς ᾿Αληθείας καί τῆς ἑνότητος,  τόσον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὅσον καί ὁλοκλήρου τοῦ Σώματος  τῆς ᾿Εκκλησίας.

Εἶναι πλέον  τῆς ἰδικῆς Του εὐθύνης ποῖαν ἐκλογήν θά κάμη  ἄν προτιμήση γενικῶς τήν ἀναθεώρησι τῆς στάσεώς του ἤ συνεχίση τάς ἰδιαιτέρας ἐπαφάς-συννενοήσει μετά συγκεκριμένων προσώπων πρός δημιουργίαν μετώπου πρός ἐκβιασμόν καί ἀπειλάς  κατά τάς μεθοδείας  τῶν πέντε. ῎Ας γνωρίζη ἡ Σεβασμιότης του ὅτι τίποτε δέν εἶναι κρυπτόν....

Προτείνομεν νά καταθέσουν ὡς μάρτυρες  οἱ ᾿Επίσκοποι τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. πλήν τῶν καταγγειλάντων καί τοῦ πρός ῞Ον ἀπευθύνεται ἡ καταγγελία. ᾿Εκφράζομεν τήν ἐπιθυμίαν, ἄν εἶναι δυνατόν  νά ζητηθῆ ἀπό ὅλους τούς ᾿Επισκόπους  νά καταθέσουν τήν ἀποψίν τους.

᾿Επίσης προτείνομεν νά καταθέσουν  ὡς μάρτυρες οἱ:

1)   Πανολ/τος ῾Ιερεύς π. Εὐστάθιος Τουρλῆς, Θεολόγος καί Νομικός

2) Πανσ/τος ᾿Αρχιμανδρίτης π. Στέφανος Τσακίρογλου, Θεολόγος Καθηγούμενος

3) ῾Ο κ. Δημήτριος Κάτσουρας  Διευθυντής  τοῦ  "Κ.Γ.Ο."

Συνημμένως ὑποβάλλομεν:

1. Τήν ἀπό Σεπτέμβριον 1994 "ΑΝΟΙΚΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ..." ἐκ σελίδων 52, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἐν τῶ συνόλω της ἀναπόσπαστον μέρος τοῦ παρόντος ᾿Απολογητικοῦ ῾Υπομνήματος-᾿Αναφορᾶς.

2.  Τήν ἀπό 19/31-10-1996 ἐπιστολήν τῶν Θεολόγων πρός τόν Σεβασμιώτατον κ. Νικόλαον.

3. Τήν ἀπό 24-10-1996 σχετικήν δευτέραν ἐπιστολήν τῶν Θεολόγων πρός τόν Σεβασμιώτατον κ. Νικόλαον.

4. Τήν ἀπό 13-11-1996 σχετικήν τρίτην  ἐπιστολήν τῶν Θεολόγων πρός τόν Σεβασμιώτατον κ. Νικόλαον.

5. Τήν ἀπό 15-11-1996 σχετικήν ᾿Αναφοράν τῶν Θεολόγων πρός τήν ᾿Ιεράν Σύνοδον      κ α ί

6. Τήν ἀπό 5-11-1997 σχετικήν ᾿Επιστολήν μου. 

    Διατελοῦμεν

                     Μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ καί ἐν Χριστῷ ἀγάπης      

 ᾿Ελευθέριος Χρ.Γκουτζίδης

           

"ΕΝΣΤΑΣΙΣ" ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΡΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΙΤΟΥ

            ῾Ο ᾿Ανακριτής περαιώσας τό ἔργο του ὑπέβαλεν πρός τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον τό πόρισμά του.

            Κατά τήν συνεδρίαν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, Παρασκευή τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος 30/5/98, ὁ Μακαριώτατος ἔφερε τοῦτο πρός ἐνημέρωσιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί τοῦ ἰδίου τοῦ καταγγείλαντος[16] πλήν ὅτε ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος ἠρώτησεν (ἐν Συνόδῳ) "ποῦ καταλήγει τό πόρισμα", ἔλαβε δέ τήν πληροφορίαν ὅτι τοῦτο εἶναι ἀθωωτικόν, ἀπέκλεισε πᾶσαν περαιτέρω ἐνασχόλησιν ἐπί τοῦ θέματος, μέ τήν πρόφασιν ὅτι δέν εἶναι θέμα τῆς Συνόδου ἀλλά τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου.  Πρίν δέ ἀναγνώσῃ τό πόρισμα ἤ λάβῃ καί τήν ἀπόφασι τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, ὁ Σεβασμιώτατος προβαίνει εἰς "ΕΝΣΤΑΣΙΝ".

            Παραθέτομεν καί τήν ἔνστασιν τοῦ ᾿Επισκόπου, τήν ὁποίαν ἀς σημειωθῇ ὅτι πρῶτον τήν ἀπέστειλεν πρός ὅλους τούς Μητροπολίτας καί κατόπιν τήν ἐνεχείρισε καί εἰς τόν Μακαριώτατον.

 

"ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ                  ᾿Εν Νικαίᾳ τῇ 9/22.6.1998

ΣΑΜΨΟΥΝΤΟΣ 54

Τ.Κ. 184 51  ΝΙΚΑΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. 988

Ε Ν Σ Τ Α Σ Ι Σ

ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

 

Πρός τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος κ.κ. ᾿Ανδρέαν

 

ΚΑΤΑ

τοῦ ᾿Ανακριτοῦ ῾Ιερέως Δημητρίου Τσαρκατζόγλου ἐπί ἀντικανονικῆς ἐνεργείας αὐτοῦ ὡς πρός τήν ἀπόφασιν ἀθωωτικοῦ πορίσματος ἐπί καταγγελίας κατά μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου καί Θεολόγου ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη.

            ᾿Απορίαν καί θαυμασμόν ἐπροξένησεν εἰς ἡμᾶς τό γεγονός τοῦ ἀθωοτικοῦ πορίσματος τό ὁποῖον ἠκολούθησεν ὕστερα ἀπό τήν ἀντικανονικήν ἐνέργειαν τοῦ ᾿Ανακριτοῦ ῾Ιερέως π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου καί τό ὁποῖον ἄνευ βαθείας ἐξετάσεως ἀπεδέχθη ὁ οἰκεῖος ἐπίσκοπος Μακαριώτατος κ. ᾿Ανδρέας.

            Παραθέτομεν κατωτέρω τά μεμπτά σημεῖα τά ὁποῖα ἠκολούθησαν κατά τήν διάρκειαν τῶν δεκατεσσάρων μηνῶν·

            α'.  ἡ διάρκεια αὐτή τελείως ἀπαράδεκτος καθότι αἱ προβλεπόμεναι εἶναι τοὐλάχιστον τριῶν μηνῶν τό ἀργότερον, β'.  ὅταν ὁ ᾿Ανακριτής εἶναι ῾Ιερεύς πρέπει νά ἕχει συμβοηθόν, γ'.  πρέπει νά ἐξετασθῶσι οἱ μηνυταί, οἱ μάρτυρες καί οἱ κατηγορούμενοι ὡς τόσο νά δύναται ὁ ἀνακριτής νά προέβη εἰς ἀμερόληπτον κατηγορητικόν ἤ ἀθωοτικόν πόρισμα...

            Διά ταῦτα πάντα, διά νά εἶναι σύμφωνος ὁ οἰκεῖος ἐπίσκοπος καί ἐν προκειμένῳ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας μέ τάς διατάξεις τῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν Ποινικῶν Δικαστηρίων, καθότι ἐν προκειμένῳ δέν ἐτηρήθησαν οἱ κανονισμοί τῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν Δικαστηρίων,[17] ἐπειδή καί ἠρνήθη νά μοι ἀποδώσῃ τόν φάκελλον τοῦ ἀνακριτικοῦ πορίσματος, προτείνω εἰς τόν Μακαριώτατον τήν ἐπανεξέτασιν τοῦ παρόντος πορίσματος εἰς ὅλον τό ἀνακριτικόν ἔργον[18], συμφώνως πρός τάς ὡς ἄνω παρατεθείσας διατάξεις, διά τήν ἑνότητα τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί τοῦ χριστιανικοῦ πληρώματος.[19]

᾿Ελάχιστος συλλειτουργός

+ Μητροπολίτης Πειραιῶς καί Νήσων ΝΙΚΟΛΑΟΣ"

           

Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ

 

            ᾿Εν τῷ μεταξύ, ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου ἀπεστάλη προηγουμένως ἡ ὑπ᾿ ἀριθμ. 1233/6/19-6-1998 ἀπόφασίς του ἐπί τῆς Καταγγελίας τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου.

 

"ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ                            ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 6(19)/6/1998

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΠΟΤΣΑΡΗ 8 - ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

Τ.Κ. 121 31 - ΑΘΗΝΑΙ                                                                    ΠΡΟΣ

                                                                                          Τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην

                                                                                                Πειραιῶς καί Νήσων

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 1233                                                                    κ. Νικόλαον

 

Θέμα: ῾Η ὑπ᾿ ἀριθ. πρωτ. 897/13 Μαρτίου 1997 καταγγελία ῾Υμῶν "κατά τοῦ μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου καί θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη"

Κοινοπ.:  Μοναχόν Μάξιμον Τσακίρογλου, Κύριον ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδη.  

            Σεβασμιώτατε ἅγιε ἀδελφέ, ὁ Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν πάντοτε.

            Σχετικῶς μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθ. πρωτ. 897/13 Μαρτίου 1997 ῾Υμετέραν καταγγελίαν κατά τῶν θεολόγων, μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου καί κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη σᾶς γνωρίζομεν ὅτι:

            Κατόπιν τῆς διενεργηθείσης ἀνακριτικῆς ἐξετάσεως καί βάσει τοῦ σχετικοῦ Πορίσματος τοῦ ὑπ᾿ ἐμοῦ ὁρισθέντος ἀνακριτοῦ, προέκυψεν ὅτι αἱ ἐν τῇ ὡς ἄνω Καταγγελίᾳ ῾Υμῶν διατυπούμεναι κατηγορίαι κατά τῶν προαναφερθέντων Θεολόγων εἶναι παντελῶς ἀβάσιμοι καί κατ᾿ οὐσίαν ἀνυπόστατοι.

            ῾Ως ἐκ τούτου οἱ καταγγελθέντες ὡς μή παρεκκλίναντες τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως καί ὡς μή διαπράξαντες κανένα κανονικόν ἀδίκημα, κρίνονται ἀθῶοι τῶν κατ᾿ αὐτῶν κατηγοριῶν, τόν δέ σχηματισθέντα φάκελλον παραπέμπομεν εἰς τό ᾿Αρχεῖον.

Ο  Α Ρ Χ Ι Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Σ

+ Ο ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ"

 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΝΣΤΑΣΕΩΣ

᾿Επί τῆς προεκτεθείσης "ΕΝΣΤΑΣΕΩΣ" τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Νικολάου ἐδόθη ἡ κάτωθι ἀπάντησις:

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ

ΜΠΟΤΣΑΡΗ 8 - ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

        ΑΡ.ΠΡΩΤ.  3062                                               ᾿Εν ᾿Αθήναις τῆ  25-8(7-9)/ 1998            

          Πρός τόν Σεβ.Μητροπολίτην Πειραιῶς καί Νήσων κ.Νικόλαον

Σαμψοῦντος 18451 Νίκαια Πειραιῶς

Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ κ. Νικόλαε. ῾Ο Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.

᾿Επί τῆς ἀπό 9-6-98 ἐνστάσεώς σας "κατά τοῦ ἀνακριτοῦ Δημητρίου Τσαρκατζόγλου ἐπί ἀντικανονικῆς ἐνεργείας ὡς πρός τήν ἀπόφασιν ἀθωωτικοῦ πορίσματος ἐπί καταγγελίας  κατά τοῦ μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου καί θεολόγου ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη"  σᾶς ἀπαντῶμεν τά κάτωθι:

1. ῾Ως γνωστόν  τήν 13ην Μαρτίου 1997 προέβητε εἰς ἔγγραφον καταγγελίαν κατά τοῦ μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου καί τοῦ θεολόγου ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη.

2. ῾Ημεῖς, μελετήσαντες τήν ὡς ἄνω καταγγελίαν, ἐδώσαμεν διά τοῦ ὑπ᾿ ἀριθ.Πρωτ, 1214/27-3-97 ἐγγράφου μας,  ἐντολήν εἰς τόν Αἰδεσιμώτατον ῾Ιερέα π. Δημήτριον Τσαρκατζόγλου, ὅπως προβῆ εἰς διαπιστωτικήν ἐξέτασιν ἐπί τῆς καταγγελίας  σας καί ὑποβάλῃ ἡμῖν τό σχετικόν πόρισμα.

3. ῾Ο ῾Ιερεύς π. Δημήτριος μετά ἀπό ἠτιολογημένην βραδύτητα, ἀφοῦ ἐκάλεσε τούς καταγγελομένους καί ἀπελογήθησαν, ὑπέβαλεν ἡμῖν τήν 28-5-1998 τό σχετικό Πόρισμα.

4. ᾿Επειδή δέ καθ᾿ ὅλην τήν διάρκειαν τῆς προδικασίας καί πρίν ἀκόμη ὁλοκληρωθῆ ἡ διαδικασία αὕτη  μοῦ ἐζητούσατε νά περιληφθῆ τό θέμα τοῦτο εἰς τήν ῾Ημερησίαν Διάταξιν τῆς ῾Ιεραρχίας, ἐπί τῇ περαιώσει τῆς διαδικασίας, ἀπεφάσισα , ὅπως σᾶς ἐνημερώσω  ἐν Συνόδῳ ἐπί τοῦ σχετικοῦ Πορίσματος τοῦ ἀνακριτοῦ καί τῆς τελικῆς ἀποφάσεως ἡμῶν. Διά τόν λόγον αὐτόν ἐφέραμε τόν φάκελλον εἰς τήν συνεδρίασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 30-5-98. Κατά τήν ἐν λόγω συνεδρίασιν, προέτεινα νά ἀναγνωσθῆ τό Πόρισμα, πλήν ὑμεῖς  ἠθελήσατε νά γνωρίσετε μόνον ἄν τοῦτο εἶναι ἀθωωτικόν ἤ παραπεμπτικόν. Πληροφορηθείς δέ ὅτι τό Πόρισμα εἶναι ἀθωωτικόν, ἀπεκλείσατε πᾶσαν περαιτέρω ἐνασχόλησιν ἤ ἐνημέρωσίν σας ἐπ᾿ αὐτοῦ. 

5. Μετά ταῦτα, καί χωρίς νά  ἔχετε κἄν ὑπ᾿ ὂψιν σας τό ἐν λόγω Πόρισμα, συνετάξατε τήν 9-6-98 ἔνστασίν σας, τήν ὁποίαν ἀπεστείλατε ἀντικανονικῶς πρός ὅλους τούς ᾿Αρχιερεῖς  καί κατόπιν  τήν 16-6-98  ἐνεχειρίσατε ταύτην  καί εἰς ἐμέ. Τό παράδοξον εἶναι ὅτι, ἐνῶ ἀπεκλείσατε  τήν ἐνημέρωσιν τῶν μελῶν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τήν 30-5-98, (εἰς τήν ῾Ιεραρχίαν),  κατόπιν ἀποστέλετε πρός αὐτούς τήν ἔνστανσίν σας. Παρομοίαν παρατυπίαν  ἐκάνατε, ὅταν ἐκοινοποιήσατε  ἐπιλεκτικά εἰς τινας ᾿Αρχιερεῖς καί τήν καταγγελίαν σας.

 ᾿Επί τῆς ἀπό 9-6-98 ἐνστάσεώς σας ἔχομεν νά σᾶς ἀπαντήσωμε τά κάτωθι:

1. Οἱ ῾Ιεροί Κανόνες  οὐδαμοῦ προβλέπουν προδικασίαν τινά ἐπί καταγγελιῶν  εἰς βάρος κληρικῶν,ὡς ἀνακρίσεις κ.λ.π., ἀλλ᾿ ὁρίζουν τήν ἐξέτασιν αὐτῶν ὑπό τοῦ ἁρμοδίου ὀργάνου, εἴτε ἐπισκόπου, εἴτε Συνόδου.

᾿Εντεῦθεν, ἡ διαταχθεῖσα ἀπό ἡμᾶς διαπιστωτική ἐξέτασις, δέν ἀποτελεῖ κανονικῶς ἐπιβεβλημένην εἰς ἡμᾶς ἐνέργειαν, ἀλλά πρᾶξιν  τήν ὁποίαν ἡμεῖς ἐθεωρήσαμεν χρήσιμον, προκειμένου νά συγκεντρώσωμεν  ὅλα τά ἀπαιτούμενα στοιχεῖα, ἀπό τά ὁποία θά ἐξηρτᾶτο ἡ περαιτέρω πορεία τῆς καταγγελίας σας.

῾Επομένως, κατά τῆς ἀτύπου  αὐτῆς διαδικασίας  οὐδέν ἔνδικον μέσον χωρεῖ, ὅπως ἡ ὑμετέρα ῎Ενστασις, ἥτις  ὡς ἐκ τούτου εἶναι ἀβάσιμος καί ἀπορριπτέα.

2. Περαιτέρω, καί ἄν ἔτι συνεχωρεῖτο ὑπό τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων ἡ ὑποβολή ᾿Ενστάσεως, αὕτη  κατά μέν τοῦ προσώπου τοῦ διενεργοῦντος τήν ἐξέτασιν, ἔδει νά ὑπεβάλετο  πρό πάσης ἐνεργείας αὐτοῦ, ἐάν οὗτος  εἶναι ἀκατάλληλον πρόσωπον ἤ ἐν πάσῃ περιπτώσει, κατά τήν διάρκειαν τῆς διενεργείας τῆς ἐξετάσεως, ἐν οὐδεμιᾶ δέ περιπτώσει μετά τήν περαίωσιν τοῦ ἔργου αὐτοῦ καί τήν παράδοσιν  τοῦ Πορίσματός του.

 3. Τήν ἔνστασιν ταύτην κατά τοῦ ᾿Ανακριτοῦ π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου ὑπεβάλατε ἐπί τῷ ἀκούσματι  καί μόνον ὅτι τό Πόρισμα εἶναι ἀθωωτικόν. ᾿Ενίστασθε δηλαδή χωρίς νά γνωρίζετε τό Πόρισμα  καί ἑπομένως χωρίς νά ἴδητε κἄν τό σκεπτικόν, πρᾶγμα τό ὁποῖον ἀπροσχηματίστως ὁμολογεῖτε  ἰσχυριζόμενος εἰς τήν ῎Ενστασίν σας ὅτι "᾿Απορίαν καί θαυμασμόν ἐπροξένησεν  εἰς ἡμᾶς τό γεγονός τοῦ ἀθωωτικοῦ πορίσματος τό ὁποῖον ἠκολούθησεν ὕστερα ἀπό τήν ἀντικανονικήν  ἐνέργειαν τοῦ ᾿Ανακριτοῦ ῾Ιερέως π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου..." Τοῦτο ὅμως εἶναι πρωτοφανές καί πρωτάκουστον. ῎Αλλωστε ὁ ἀνακριτής δέν ἀποφασίζει, ἀλλ᾿ ἁπλῶς ἐρευνᾶ καί προτείνει. Τήν ἀπόφασιν τήν λαμβάνει ὁ ἁρμόδιος καί ὑπεύθυνος ᾿Αρχιερεύς καί ἐν προκειμένω ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος. ᾿Ακόμη πέραν τούτου, εἶναι ἀπαράδεκτον, τό νά κάμνη τις καταγγελίαν καί νά θεωρῆ δεδομένην  ἐκ τῶν προτέρων τήν καταδίκην τοῦ καταγγελλομένου. Δηλαδή ἐν προκειμένω σεῖς ὑποβάλλοντες τήν καταγγελίαν ἔχετε ἤδη  δικάσει καί καταδικάσει τούς καταγγελλομένους καί δέν θά ἐδέχεσθε ἄλλην ἀπόφασιν ἀπό αὐτήν πού ἐσεῖς ἐκ τῶν προτέρων εἴχατε ἀποφασίσει. Τότε  πρός τί ἡ προσφυγή σας εἰς τήν κανονικήν διαδικασίαν; Πρός τί ἡ ὑποβολή τῆς ὑμετέρας καταγγελίας εἰς ἡμᾶς καί αἱ ἐπανειλημμέναι δηλώσεις σας ὅτι τό θέμα αὐτό εἶναι  τῆς ἀποκλειστικῆς  ἁρμοδιότητος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου καί τά τοιαῦτα; Δηλαδή, τόν Μάρτιον  τοῦ 1997 ὑπεβάλατε μίαν καταγγελίαν  ἁπλῶς διά νά  παρέξητε πράγματα εἰς ἡμᾶς  καί τήν ᾿Εκκλησίαν, διά νά προκληθοῦν σκάνδαλα καί νά ἀπειλῆτε μέ διχασμούς, ἐνῶ ἐσεῖς εἴχατε "δικάσει"  καί εἴχατε βγάλει τήν "ἀπόφασιν";

 ᾿Ωφείλατε, ἐν προκειμένω, ἐφ᾿ ὅσον ἠκούσατε, ὅτι ὡλοκληρώθη ἡ διαδικασία, νά ἀναμένατε τήν ἀποστολήν τῆς ᾿Αποφάσεως ἤ καί νά ἐζητούσατε κανονικῶς ὁλόκληρον τόν φάκελλον μέ τάς ἀπολογίας τῶν κατηγορουμένων καί τό πόρισμα. ᾿Αφοῦ δέ θά ἐμελετούσατε ταῦτα καί διεπιστώνατε, ὅτι δέν ἀπεδόθη δικαιοσύνη, τότε νά ἐνεργούσατε  κατά τούς ῾Ιερούς Κανόνας.

4) Τέλος ἐπί τῶν αἰτιάσεών σας ἐπί τῆς διαδικασίας, τάς ὁποίας στηρίζετε εἰς τόν νόμον 5383/1932 , θέλω νά  σᾶς καταστήσω σαφές, ὅτι ὁ νόμος  αὐτός ἀφορᾶ τήν Κρατικήν ᾿Εκκλησίαν. ῾Η ᾿Εκκλησία  τοῦ Χριστοῦ διοικεῖται  μόνον ἀπό τούς ῾Ιερούς Κανόνας. ῾Η ἄποψις Παναγιωτάκου εἰς τόν ὁποῖον προσφεύγετε ἐν προκειμένω, δέν μᾶς δεσμεύει, οὔτε τίθεται ὑπεράνω τῶν  ῾Ιερῶν Κανόνων.

Εἰδικώτερον καί ὅσον ἀφορᾶ τήν διάρκεια τῆς προδικασίας, τήν ὁποίαν  ὑμεῖς  χαρακτηρίζετε εἰς τήν ἔνστασίν σας  ὡς " ἀπαράδεκτον" "καθότι αἱ προβλεπόμεναι εἶναι τουλάχιστον τριῶν  μηνῶν τό ἀργότερον", ὡς ἰσχυρίζεσθε, σᾶς ἀπαντῶμεν τά ἑξῆς: Κατ᾿ ἀρχήν  ἡ αἰτίασις  αὕτη εἶναι αὐθαίρετος διότι οὐδείς ῾Ιερός Κανών προβλέπει τρίμηνον τοιαύτη προθεσμίαν. ᾿Εκ δευτέρου, καθώς γνωρίζετε, ὁ ἀνακριτής ἀντιμετώπισεν  πρόβλήμα χρόνου λόγω  καθυστερήσεως ὑποβολῆς τοῦ ἀπολογητικοῦ ὑπομνήματος ἐκ μέρους  ἑνός τῶν καταγγελομένων καί τῶν πολλῶν ἀπασχολήσεών του, πρᾶγμα διά τό ὁποῖον  μᾶς ἐνημέρωσε  σχετικῶς, πέραν τοῦ εὐλόγου διαστήματος  τόν ὁποῖον  ἀπήτησε ἡ σύνταξις τοῦ Πορίσματός του.

῞Οσον δέ διά τόν ἕτερον ἰσχυρισμόν σας ὅτι "ὅταν ὁ ᾿Ανακριτής  εἶναι ῾Ιερεύς  πρέπει νά ἔχει συμβοηθόν" καί οὗτος  εἶναι αὐθαίρετος καί μή ἐρειδόμενος ἐπ᾿ οὐδενός  ῾Ιεροῦ Κανόνος. Προφανῶς καί εἰς τοῦτο παρασύρεσθε  ἐξ ὅσων  ὁρίζει ὁ προαναφερθείς  νόμος, τόν ὁποῖον  ἐθέσπισε ἡ Πολιτεία διά τήν καινοτόμον "᾿Εκκλησίαν" τῶν νεοημερολογιτῶν.

᾿Εν τέλει ὅσον ἀφορᾶ τάς αἰτιάσεις ὑμῶν, ὅτι δέν ἐκλήθη νά καταθέση  ὁ μηνυτής, δέν ἐκλήθησαν  νά καταθέσουν οἱ μάρτυρες καί οἱ κατηγορούμενοι, αὐτό, ὅσον ἐκρίθη ἀναγκαῖον  ἀπό τόν ᾿Ανακριτήν, ἐγένετο. Σεῖς, σύμφωνα  μέ την εὐχέρειαν πού ἔχει ὁ ἀνακριτής, δέν ἐκρίθη ἀπαραίτητον νά κληθῆτε καί ἐκ σεβασμοῦ πρός τό πρόσωπόν σας, ἀλλά καί διότι, ὅσα  εἴχατε νά καταγγείλετε, τά περιελάβετε εἰς τήν μήνυσίν σας, αἱ δέ κατηγορίαι  σας ἀναφέρονται εἰς γραπτά  κείμενα, τά ὁποῖα δέν ἔχουν χρείαν μαρτύρων.  Οἱ κατηγορούμενοι ἐκλητεύθησαν κανονικῶς καί κατέθεσαν γραπτῶς. Μάρτυρες  σεῖς δέν προετείνατε, ἀλλά καί ἐκ τῶν κατηγορουμένων  μόνον ὁ εἷς ἐπρότεινε μάρτυρας , πλήν οὐδείς ἐκρίθη ἀναγκαῖον, ὑπό τοῦ ἀνακριτοῦ νά ἐξετασθῆ, ἀφοῦ τό δικαίωμα τοῦτο ἀνήκει εἰς τήν διακριτικήν εὐχέρειαν αὐτοῦ.

᾿Εν πάσῃ ὅμως περιπτώσει, ἐφ᾿ ὅλων τῶν σχετικῶν αἰτιάσεών σας παρατηρῶ, ὅτι ἐγνωρίζατε ἀπό τήν πρώτην ἀρχήν, ὅτε ὡρίσθη ὁ ἀνακριτής ὅλα τά σχετικά μέ τήν διαδικασίαν  καί δέν διεμαρτυρήθητε διά καμμίαν παρατυπίαν. Μόλις δέ ἐπληροφορήθητε τήν ἀθωωτικήν πρότασιν τοῦ πορίσματος, ὑπεβάλατε  ἀντικανονικῶς  ἔνστασιν  διά παρατυπίας. ᾿Εάν  τό πόρισμα ἦτο παραπεμπτικόν διά τούς κατηγορουμένους, θά διενοεῖσθε τάς ἰδίας αἰτιάσεις καί θά ἐζητούσατε τήν ἀκύρωσίν τῶν ἀνακρίσεων  καί ἐπανάληψιν αὐτῶν;

᾿Επί τῶν κατ᾿ ἐμοῦ αἰτιάσεών σας:

Α. ᾿Ισχυρίζεσθε  ὅτι ἀπεδέχθην τό Πόρισμα τοῦ π. Δημητρίου Τσαρκάτζογλου "ἄνευ βαθείας ἐξετάσεως" δι᾿ ὅ καί συνιστᾶτε εἰς ἐμέ  νά ἐπανεξετάσω  τό "παράτυπον πόρισμα, εἰς ὅλον τό ἀνακριτικόν ἔργον, πρός τάς ὡς ἄνω παρατεθείσας  διατάξεις διά τήν ἑνότητα τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί τοῦ χριστιανικοῦ πληρώματος". Δηλ. ἰσχυρίζεσθε ὅτι ἡμεῖς ὁ ὁποῖος ἔχομεν τό Πόρισμα και ἀνεγνώσαμεν αὐτό,  ἀπεδέχθημεν τοῦτο  "ἄνευ βαθείας ἐξετάσεως"  καθ᾿ ὑμᾶς,  ἐνῶ σεῖς, πού δέν εἴχατε αὐτό καί συνεπῶς ἀγνοεῖτε τό περιεχόμενόν του, τό ἀπορρίπτετε!

 Β. Περαιτέρω εἰς τήν ῎Ενστανσίν σας γράφετε περί ἐμοῦ  ὅτι "παραβαίνω τάς διατάξεις τῶν ᾿Εκκλ. Ποινικῶν δικαστηρίων ἐπειδή δέν σᾶς ἔδωσα τόν φάκελλον τοῦ ἀνακριτικοῦ Πορίσματος".

Θά μοῦ ἐπιτραπῆ ἐπί τῆς κατηγορίας σας αὐτῆς νά σᾶς ὑπενθυμίσω ὅτι ἐγώ καθηκόντως  ἔφερον τόν σχηματισθέντα φάκελλον  συνεπεία τῆς καταγγελίας  σας εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον,  ἀλλ᾿ ὑμεῖς εὐθύς ὡς ἠκούσατε ὑπ᾿  ἐμοῦ ὅτι τό Πόρισμα  εἶναι ἀθωωτικόν, ὑπεστηρίξατε ὅτι τό θέμα  αὐτό δέν εἶναι τῆς ἁρμοδιότης τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἀλλά ἐμοῦ προσωπικῶς ὡς ᾿Αρχιεπισκόπου, εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ  ὁποίου εὑρίσκονται  οἱ καταγγελθέντες  ἀπό ῾Υμᾶς ἐμποδίσαντες τελικῶς τήν ἀνάγνωσίν του.

῾Οσον δέ διά τήν ἀναφοράν σας τήν ὁποίαν  ἐν κατακλείδι διατυπώνετε εἰς τήν ἔνστασίν σας ὅτι "ἀπειλεῖται ἡ ἑνότης  τῆς ῾Ι.Συνόδου καί τοῦ χριστιανικοῦ πληρώματος" ἄν δέν ἀκυρώσωμεν τό Πόρισμα καί δέν διατάξωμεν ἐκ νέου ἀνάκρισιν ἀπαντῶμεν  ὅτι:

 Τήν ὡς ἄνω μομφήν, ἀλλά καί τήν ἀπειλήν καί τάς παρομοίας, τάς ὁποίας διατυπώσατε  καί εἰς τήν ἀπό 13-3-97 καταγγελίαν σας (῾Ορᾶτε σελ.1 καί 27 αὐτῆς) καί ὡς ἀδίκους καί ὡς ἀνοικείους τάς ἀπορρίπτομεν καί δέν τάς λαμβάνομεν ὑπ᾿ ὄψιν μας. Δηλαδή  διά λόγους ἀγάπης καί ἑνότητος δέν διεκδικοῦμε τά δικαιώματά μας, ἀφήνοντες εἰς ὑμᾶς τήν διάγνωσιν  τοῦ ἀτοπήματος  καί τήν ἀνάληψιν τῶν εὐθυνῶν σας.

 Κατόπιν τούτων:

     α)  ἐπειδή ἡ ἔνστασίς σας δέν προβλέπεται  ἀπό τούς ῾Ιερούς Κανόνας  καί δέν ἐρείδεται  εἴς τινα ἐξ αὐτῶν, δηλαδή εἶναι   ᾿Αντικανονική

   β) ἐπειδή  ἐνηργήθη ὑφ᾿ ὑμῶν  ἀποκλειστικῶς καί μόνον ἕνεκα τῆς ἀθωωτικῆς προτάσεως τοῦ πορίσματος, καί οὐχί  διά τινα κανονικόν λόγον ἤ ἄλλον πραγματικόν, ἀποβαίνοντα εἰς βάρος τῆς κανονικῆς ἀντιμετωπίσεως τῆς καταγγελίας σας, δηλαδή εἶναι Προσχηματική

  γ) ἐπειδή ἀφ᾿ ἑνός μέν τήν ὑπεβάλατε, ἐνῶ ἀγνοούσατε  καί τά ἀπολογητικά ῾Υπομνήματα τῶν κατηγορουμένων καί τό σκεπτικόν τοῦ πορίσματος, ἐμποδίσαντες, ὡς μή ὤφειλε, τήν ἀνάγνωσιν  αὐτοῦ ἐνώπιον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, οὕτω δέ ἀγνοοῦντες  πλήρως τό περιεχόμενον αὐτοῦ, ὑπεβάλατε κακοπίστως καί καταχρηστικῶς  τήν ᾿Ενστασίν σας,  δηλαδή εἶναι Κακόπιστος καί καταχρηστική,   ἐκθέτουσα τελικῶς τό κῦρος σας ὡς ἀπροσωπολήπτου ᾿Επισκόπου.

Διά πάντας τούς ἀνωτέρω λόγους ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΜΕΝ  τήν ἔνστασίν σας κατά τοῦ προσώπου  τοῦ ὑπ᾿ ἐμοῦ ὁρισθέντος  ἀνακριτοῦ π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου "ἐπί ἀντικανονικῆς ἐνεργείας ὡς πρός τήν ἀπόφασιν ἀθωωτικοῦ πορίσματος ἐπί καταγγελίας",  ἀμετακλήτου παραμενούσης δι᾿ ἡμᾶς τῆς ὅλης ἀνακριτικῆς διαδικασίας, τοῦ πορίσματος καί τῆς ἀποφάσεώς μας.

Κατόπιν τούτων ἔχετε ῾Υμεῖς τό δικαίωμα νά ζητήσετε, διά τῆς κανονικῆς ὁδοῦ, τήν εἰς δεύτερον βαθμόν κανονικήν ἀντιμετώπισιν τῆς συγκεκριμμένης καταγγελίας σας.

᾿Επί τούτοις διατελοῦμεν τῆς ὑμετέρας  ἀγαπητῆς Σεβασμιότητος ἐν Χριστῷ  ἀδελφός καί συλλειτουργός.                           

Ο  ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

+ Ο ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

       

   ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ: Σεβασμιωτάτους ᾿Αρχιερεῖς.

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι Κατόπιν τῆς πληροφορήσεως ἡ ὁποία προηγήθη, παρακαλεῖσθε νά ἐκτιμήσητε δεόντως τήν κατάστασιν  ἀναλαμβάνοντες καί τάς ἔναντι τοῦ  Θεοῦ καί τῆς ᾿Εκκλησίας Του εθύνας σας. ῾Ημεῖς εἴμεθα ἕτοιμοι νά ἀκούσωμεν καί τάς ὑπευθύνους παρατηρήσεις σας καί ὑποδείξεις διά τήν προσωπικήν μου σωτηρίαν καί πρός δόξαν τοῦ Κυρίου μας ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.

Εὐσεβάστως ἀπαζόμενος ὑμετέρας δεξιάς

Διατελοῦμεν πάντοτε μετά τῆς ἰδίας ἀγωνιστικῆς διαθέσεως

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Χ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Συνημμένως εἰς τήν ἀνωτέρω ἐπιστολιμιαίαν διατριβήν παρετέθη καί ἡ ἀπό Ὀκτ. 1994 Β΄ ἔκδοσις τῆς Ἀνοικτῆς ἀπαντήσεως τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη  πρός τόν τότε Σεβ/τον Μητροπ.  Φθιώτιδος κ. Θεοδόσιον, μέ πολύ φωτογραφικὀ ὑλικό, ἡ ὁποία εἶναι ἐξ’ ἴσου σημαντική, πλήν διά λόγους τεχνικούς δέν δυνάμεθα νά τήν παραθέσωμεν.