1.  Ο Νικόλαος και η Σύνοδος του καταπατώντας το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου και τους Ιερούς Κανόνες, εισέβαλαν απρόσκλητοι από τον Κλήρο και Λαό της τοπικής μας Εκκλησίας και «χειροτόνησαν Επισκόπους».  Ο ΛΕ΄ Αποστολικός Κανόνας απαγορεύει σε Επίσκοπο να χειροτονεί έξω από τα όρια της δικαιοδοσίας του και τιμωρεί με καθαίρεση και αυτόν και «οὕς εχειροτόνησεν».


«Επίσκοπον μη τολμάν έξω των εαυτού όρων χειροτονίας ποιείσθαι, εις τας μη υποκειμένας αυτώ πόλεις και χώρας.  Ει δε ελεγχθείη τούτο πεποιηκώς, παρά την των κατεχόντων τας πόλεις εκείνας ή τας χώρας γνώμην, καθαιρείσθω και αυτός, και ους εχειροτόνησεν.»
2.  Ο Νικόλαος και η Σύνοδος του ενώ είχαν πληροφορηθεί γραπτώς υπό αξιόπιστων ανδρών, κληρικών και λαϊκών, ότι ο Σεβαστιανός είναι ανάξιος της ιερωσύνης, προχώρησαν παρανόμως στη χειροτονία του.  Περιφρόνησαν ακόμη και ενυπόγραφη επιστολή του πνευματικού του όπου καταμαρτυρείται η αναξιότητά του και ομολογεί ότι δεν έδωσε συμμαρτυρία για τη χειροτονία του αλλά του είχε επιβάλει επιτίμιο ακοινωνησίας χρονικής διάρκειας δεκαπέντε (15) ετών. 
3.  Ο Νικόλαος και η Σύνοδος του προχώρησαν στην χειροτονία Σεβαστιανού ενώ χριστιανοί φώναζαν «Ανάξιος» και ο Ναός είχε κοκκινίσει από τα αίματα των τραυματιών.  Η «χειροτονία» Σεβαστιανού είναι χειροτονία «αιμάτων και δόλια».  Αντί λοιπόν ο Νικόλαος και οι Συνεπίσκοποί του να εξετάσουν τον βίο και τη πολιτεία και να τον καθαιρέσουν, προχώρησαν στη χειροτονία του χωρίς φόβο Θεού και ντροπή ανθρώπων παραβιάζοντας έτσι πολλούς Ιερούς Κανόνες.  Παραθέτομεν από το Ιερό Πηδάλιο την ερμηνεία και συμφωνία του Θ΄ Κανόνος της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.

Ο παρών Κανών διορίζει, ότι, εκείνοι όπου μέλλουν να ιερωθούν, πρέπει να είναι καθαροί από αμαρτήματα, οπού κωλύουσι την ιερωσύνην, και πρέπει να εξετάζηται ο βίος αυτών και η διαγωγή.  Ανίσως δε τινες έγιναν Πρεσβύτεροι χωρίς να εξετασθούν, ή και εξετασθέντες ομολόγησαν μεν τα αμαρτήματά των, όντα κωλυτικά της ιερωσύνης, οι δε εξετάσαντες αυτούς Αρχιερείς, κινηθέντες παρά Κανόνας, εχειροτόνησαν αυτούς ιερείς ούτοι, λέγω, οι αναξίως ιερωθέντες, απρόσδεκτοι είναι εις το να ιεροπρακτούν.  Ελεγχθέντες γαρ από άλλους, ή αυτοί οι ίδιοι ομολογήσαντες τα κωλυτικά της ιερωσύνης αμαρτήματα οπού έπραξαν προ της χειροτονίας, καθαιρούνται κατά τον Βαλσαμώνα και τον Ζωναράν, ή παύουσι του ιεροπρακτείν, κατά τον Ανώνυμον ερμηνευτήν των Κανόνων.  Επιφέρει δε και αιτίαν ο Κανών, δια τι οι αμαρτήμασι περιπεσόντες δεν είναι δεκτοί εις την ιερωσύνην.  Επειδή, λέγει, η καθολική Εκκλησία διαφεντεύει, και θέλει να ήναι οι ιερείς ανεπίληπτοι, ήτοι ακατηγόρητοι εις αμαρτίας, καθώς προστάζει ο Παύλος να είναι και ο Επίσκοπος, λέγων «Δει τον Επίσκοπον ανεπίληπτον είναι» ήτοι όχι μόνον ανέγκλητον, αλλά και άμεμπτον παντελώς, και ακατηγόρητον.


Συμφώνως με τον παρόντα και ο θ΄ της εν Νεοκαισαρεία διορίζεται, λέγων, εάν Πρεσβύτερος προ της χειροτονίας αμαρτήσει αμαρτίαν σαρκικής μίξεως, και μετά την χειροτονίαν ομολογήση αυτήν, πλέον ας μη ιερουργή.  Ομοίως και Διάκονος εάν ούτως αμαρτήσας, μετά το χειροτονηθήναι εξομολογηθή, τάξιν μόνον υπηρέτου να έχη, κατά τον ι. της αυτής.  Ο δε γ΄ Θεοφίλου λέγει, ότι, ο εξ αγνοίας χειροτονηθείς αναξίως Πρεσβύτερος, ούτος και μετά την χειροτονίαν ελεγχθείς, εκβάλλεται της Ιερωσύνης.  Ομοίως και Διάκονος αναξίως χειροτονηθείς, καθαιρείται κατά τον ε΄ του αυτού.  Τούτο το ίδιον λέγει ο ς΄ του αυτού.  Και πάντα δε τα αμαρτήματα οπού καθαιρούσι της ιερωσύνης, μετά την ιερωσύνην γινόμενα, ταύτα και προ της ιερωσύσης γινόμενα, και ελεγχόμενα, ή ομολογούμενα μετά την ιερωσύνην, παρομοίως καθαιρούσιν.  Ου μόνον δε καθαιρούσιν, αλλά και εμποδίζουσί τινα εις το να γένει ιερεύς.

4.  Ο Νικόλαος και η σύνοδος του με τις ενέργειες τους προκάλεσαν σχίσμα στην Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Κύπρου για το οποίον δε συγχωρούνται ούτε με αίμα μαρτυρίου.  Παραθέτομεν από το ιερόν πηδάλιο (2) υποσημείωση του ΛΑ’ Κανόνα των Αγίων Αποστόλων.
Λέγει δε ο θείος Χρυσόστομος (εις την ιά ομιλ. προς Εφεσίους), ότι είπεν ένας άγιος άνθρωπος, πως, ουδέ αίμα μαρτυρίου ημπορεί να εξαλείψη την αμαρτίαν του χωρισμού της εκκλησίας και της διαιρέσεως, και το να σχίση τινάς την Εκκλησίαν είναι χειρότερον κακόν, από το να πέση εις αίρεσιν.

5.  Ως Έλληνες Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Κύπρου, οι οποίοι αγωνιζόμαστε σε δύσκολους καιρούς υπέρ πίστεως, αληθείας και δικαιοσύνης, είμαστε υποχρεωμένοι να φωνάξουμε ένα βροντερό  ΟΧΙ στον ΑΝΑΞΙΟ Σεβαστιανό.  Αυτό μας επιβάλλει η ελληνορθόδοξη μας συνείδηση και αξιοπρέπεια αλλά και η υποχρέωση μας να διαφυλάσσουμε τα δικαιώματα του Θεού από λύκους βαρείς και αυτόκλητους λαθροχειροτονημένους επισκόπους.


Ιερεύς Μιχαήλ Ιωάννου
Πιπίνου 13 Μέσα Γειτονιά
4002  ΛΕΜΕΣΟΣ


Προς (την ούτω αυτοκαλούμενη) Ιερά Σύνοδο Γ.Ο.Χ. Ελλάδος Προεδρευόμενης υπό (του ούτω αυτοκαλούμενου) Αρχιεπίσκοπου Αθηνών Νικολάου
Μπότσαρη 8 Περιστέρι ΑΘΗΝΑΙ


Έλαβα την ως άνω επιστολή σας και με λύπη μου παρατηρώ ότι ο ανελέητος αγώνας στον οποίο έχετε με ζήλο επιδοθεί εδώ και μήνες, για καταστροφή και διάλυση της Αυτοκέφαλου Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Κύπρου, δεν έχει τελειωμό.
Αφού βιάσατε και καταπατήσατε το Αυτοκέφαλο της τοπικής μας Εκκλησίας, με τις παράνομες χειροτονίες των εγκάθετων Σεβαστιανού και Λαζάρου, επιχειρείτε τώρα να πείσετε τους εαυτούς σας ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κλήρου και του λαού που δεν απεδέχθησαν τούτους, αξίζουν «δίκης».
Και ενώ γνωρίζεται ότι, μετά τις παράνομες ως άνω ενέργειες σας, έχω διακόψει κάθε μορφής πνευματική επικοινωνία μαζί σας, τόσο εγώ όσο και οι άλλοι κληρικοί των Γ.Ο.Χ. Κύπρου (πλην του πατρός Γρηγορίου), καθώς και η συντριπτική πλειοψηφία των Χριστιανών της τοπικής μας Εκκλησίας, εξακολουθείτε να επιδιώκεται όπως σας δοθεί η παραμικρή σημασία, συστήνοντας δήθεν δικαστήρια και σκηνοθετώντας δήθεν δίκες για τις πράξεις και παραλείψεις μου.
Πόσες φορές θα χρειαστεί να σας επαναλάβω ότι δεν έχετε κανένα δικαίωμα ή εξουσία να επεμβαίνετε στα εκκλησιαστικά πράγματα μιας άλλης τοπικής Εκκλησίας ή οποία απολαμβάνει Αυτοκεφάλου;  Μέχρι που θα φτάσει το θράσος και η ασυδοσία σας;  Επιτέλους δεν υπάρχουν όρια στη κατάχρηση και τη νόσφιση των δικαιωμάτων και εξουσιών σας;  Μήπως εξακολουθείτε να πιστεύεται ότι με τις ενέργειες σας θα πείσετε περισσότερους χριστιανούς, που ανήκουν στο ποίμνιο μου, να  απαρνηθούν την οδό της αλήθειας και της δικαιοσύνης και να ενταχθούν με τον ανάξιο για Ιεροσύνη, ούτω αυτοκαλούμενο «Μητροπολίτη Κιτίου» Σεβαστιανό; Εάν τούτο επιδιώκετε, επιζητείτε και ελπίζετε, πλανάστε πλάνην οικτράν.
Όπως εσείς οι ίδιοι έχετε παραμείνει μόνοι στην οδό του ψεύδους και της παρανομίας, συνιστώντας Εκκλησία πονηρευομένων, ετεροδιοικούμενοι υπό των Μάξιμου και Κάτσουρα, το ίδιο μόνοι και παράνομοι θα παραμείνουν οι Σεβαστιανός και Λάζαρος, με τους οποίους έχουν συνταχθεί μόνον οι συγγενείς και φίλοι της οικογένειας Σεβαστιανού.
Μπορείτε να προβείτε σε όσες δίκες και/ή καταδίκες επιθυμείτε για να ικανοποιήσετε το μένος σας κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και τους νομίμως εκπροσωπούντες αυτήν.  Δεν θα επιτύχετε όμως τίποτα περισσότερο απ΄ ότι έχετε επιτύχει μέχρι σήμερα επιβάλλοντας δήθεν «αργίες» και επιχειρώντας να πείσετε τον λαό να διακόψει κάθε επικοινωνία με τους επί δεκαετίες πνευματικούς του πατέρες.  Και τι θα πράξετε τότε;  Μήπως θα εκδώσετε ένταλμα σύλληψης και λιθοβολισμού μου; Μήπως το ίδιο ένταλμα θα εκδώσετε και εναντίων των πολλών εκατοντάδων χριστιανών που παραμένουν στην οδό της αληθείας και της δικαιοσύνης;
Είμαι και θα παραμείνω λειτουργός Του Υψίστου, ταγμένος να υπηρετώ το θέλημα του εξυπηρετώντας τις πολυάριθμες ψυχές που μου εμπιστεύτηκε.  Θα συνεχίσω να ιερουργώ και να προσφέρω ακατάπαυστα, τα μυστήρια της Εκκλησίας στους ευσεβείς χριστιανούς των ενοριών της δικαιοδοσίας μου.
Δεν με ενδιαφέρει και ούτε με απασχολεί η οδός της απωλείας που έχετε επιλέξει.  Και εάν επιθυμείτε να προχωρήσετε σε καθαίρεση μου δεν θα στεναχωρεθώ καθόλου, μάλλον θα ευχαριστήσω τον Θεό.  Γιατί δεν έχω καμία θέση και ούτε επιθυμώ να αναγνωρίζομαι ως κληρικός από μια «Σύνοδο» στους κόλπους της οποίας υπάρχουν ανάξιοι και παρανόμως χειροτονηθέντες Αρχιερείς, όπως ο Σεβαστιανός.
Πορευθείτε μόνοι σας την οδό που έχετε επιλέξει και η ταπεινότης μου θα παραμείνω εκτός αυτής.
Είθε ο Θεός να ευσπλαχνισθεί τις ψυχές σας και να σας φωτίσει να καταλάβετε τα ολισθήματα σας.  Σε κάθε άλλη περίπτωση ας σας ελεηθεί.



Ιερεύς Μιχαήλ Ιωάννου
Πιπίνου 13 Μέσα Γειτονιά
4002    Λεμεσός

Προς (την φερόμενη, ούτως αυτοκαλούμενη) Ιερά Σύνοδο Γ.Ο.Χ. Ελλάδος
Προεδρευόμενη υπό (του φερόμενου, ούτως αυτοκαλούμενου) «Αρχιεπισκόπου» Νικόλαου
Μπότσαρη 8 Περιστέρι ΑΘΗΝΑΙ


Έλαβα την ως άνω «πράξη - απόφαση» του ψευδοδικαστηρίου σας που αφορά την ελαχιστότητα μου και δι΄ ευχών των Αγίων Πατέρων και με την Χάρη του Χριστού μας σας απαντώ ανοικτά.
Υιοθετώ και επαναλαμβάνω με την παρούσα όλα όσα σας είχα αναφέρει με την ανοικτή επιστολή μου ημερομηνίας 14/8/2007 (Π.Η.), τα οποία ουδόλως σας απασχόλησαν αλλά ούτε και σας προβλημάτισαν. Δεν ανέμενα φυσικά να σας απασχολήσουν αφού γνώριζα  εκ των προτέρων ότι απευθυνόμουν εις ώτα μη ακουόντων.
Η ψευδοαπόφαση την οποία μου αποστείλατε αποτελεί βέβαια τον ακρογωνιαίο λίθο της προσπάθειας σας να διαλύσετε και να καταστρέψετε την Εκκλησία του Χριστού εις Κύπρο, η οποία έχει αρχίσει από καιρού, με τις παράνομες και αντικαταστατικές χειροτονίες των Σεβαστιανού και Λαζάρου, αποστέλλοντας τους ως εγκάθετους στην Μαρτυρική Νήσο, για να υλοποιήσουν τα σατανικά και αλλότρια σχέδια του οικουμενισμού, τα οποία εξυπηρετείτε.
Και μη έχοντας τι να μου καταλογίσετε και πως να πολεμήσετε την Εκκλησία του Χριστού και το ευλαβέστατο ποίμνιο, πλάσατε εικονικές και ανήκουστες κατηγορίες, νομίζοντας ὅτι ἔτσι ίσως δυνηθείτε να με «δικάσετε».  Η «ποινή» φυσικά ήταν προαποφασισμένη και όπως γίνεται πάντοτε στις περιπτώσεις παρανόμων ψευδοδικαστηρίων, το μόνο που απομένει για να επιβληθεί είναι μια πλαστή κατηγορία.  Και τούτη όμως δεν θα ήταν δύσκολο να προκύψει απο τα πρόσωπα που σας πλαισιώνουν και σας περιστοιχίζουν, αφου είναι ικανά να ξεπουλήσουν ακόμα και την «πίστη» τους για μερικές μόνο δεκάδες «δηνάρια».  Αυτοί ήταν οι σύγχρονοι  «Ιούδες» και εσείς οι «΄Αννας» και «Καϊάφας».
Αποδώσατε κατηγορίες και χαρακτηρίσατε «αντικανονικές πράξεις» τις ενέργειες μου να περισώσω, μαζί με τους άλλους Κύπριους Ιερείς, την αυτοκέφαλο Εκκλησία του Χριστού εις Κύπρον από τις επιβουλές σας.  Γιατί;  Γιατί συμμετείχα ενεργά στην διενέργεια εκλογής για την ανάδειξη Επισκόπου εις Κύπρο, όπως προνοεί και ορίζει τόσο το καταστατικό της αυτοκέφαλου μας Εκκλησίας όσο και η παράδοση αιώνων.   Και γιατί συνήψα εκκλησιαστική κοινωνία μετά του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Κηρύκου, του μόνου ίσως ορθοτομούντος επισκόπου εν Ελλάδι ο οποίος ενέσκηψε ευσπλαχνικώς στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τοπική μας Εκκλησία και δίνει το άπαν των δυνάμεων του για την ορθή και καταστατική πλήρωση του χηρεύοντος επισκοπικού θρόνου της Μητροπόλεως Κιτίου.
Αντιστρέψατε κάθε χριστιανική και Εκκλησιαστική λογική, μετατρέποντας την αλήθεια σε ψεύδος, την ορθοτομία σε παρανομία, τις κανονικές πράξεις σε αντικανονικές, τον εκκλησιαστικό ζήλο και σπουδή για την εφαρμογή και πιστή τήρηση της τάξης σε ενέργειες εναντίον τῆς ευταξίας και πολλά άλλα.  Όπως ακριβώς οι Ιουδαίοι «καταδίκασαν»τον Χριστό μας εις θάνατον γιατί απεκάλεσε Τον Εαυτό Του Υιό του Θεού ούτω και υμείς θεωρήσατε την αλήθεια ως ψεύδος και την εφαρμογή των διατεταγμένων κανόνων και παραδόσεων της Εκκλησίας ως αντικανονική ενέργεια.
Προσεύχομαι και θα συνεχίσω να προσεύχομαι τόσο η ελαχιστότης μου όσο και το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησία του Χριστού εις Κύπρον, όπως ο Κύριος Ευσπλαχνισθεί τις ψυχές σας και σας φωτίσει να αντιληφθείτε τα ολισθήματα σας, καθ΄ ότι η περίπτωση σας αποτελεί «επείγον περιστατικό».  Εάν εν τούτοις παραμείνετε στις ατραπούς που ακολουθείτε ας ελεηθεί ο Κύριος τις ψυχές σας.