ΕΠΙ ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ἐκδίδεαι ἀπό τό Κέντρο Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη,

(Διεύθυνσις: Στρογγύλη 194.00 Κορωπί Τ.Θ. 54. Τηλ. 210 60 20 176)

Ὑπεύθυνος: Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος

ΑΡΙΘΜ. 231 - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2008

Τό .­.. Στίγ­μα τῆς Ἐ­πι­και­ρότη­τος­

Ὑ­πό τοῦ δη­μο­σι­ο­γρά­φου Εὐ. Στου­ρα­ΐ­τη

ΟΙ ΑΓΩΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ

* Ἀλ­λά οὔ­τε τήν Ἀ­λή­θεια, τίς ἀ­πο­κα­λύ­ψεις
καί τήν κρι­τι­κή γιά πρό­σω­πα καί πράγ­μα­τα.

Γνω­ρί­ζου­με ὅ­τι θέ­λουν νά στα­μα­τή­σουν «ἐ­δῶ καί τώ­ρα» τήν Ἂ­πο­στο­λι­κή Δι­α­δο­χή καί συ­νε­πῶς τήν Ὀρ­θό­δο­ξη Ὁ­μο­λο­γί­α. Γνω­ρί­ζου­με ὅ­τι προ­κει­μέ­νου νά τό κα­τορ­θώ­σουν αὐ­τό κά­νουν καί θά κά­νουν ὅ,τι περ­νᾶ ἀ­π’ τό χέ­ρι τους. Στό­χος: Ποι­ός ἄλ­λος;
Ὁ σεβ. Μη­τρο­πο­λί­της Με­σο­γαί­ας καί Λαυ­ρε­ω­τι­κῆς Κή­ρυ­κος καί φυ­σι­κά τό Ἱ­στο­ρι­κό - Ὀρ­θό­δο­ξο - Ἀν­τι­αι­ρε­τι­κό πε­ρι­ο­δι­κό «Ὀρ­θό­δο­ξος Πνο­ή», τήν ἀ­να­στο­λή ἔκ­δο­σης τοῦ ὁ­ποί­ου ἐ­πι­θυ­μοῦν δι­α­κα­ῶς ἐ­δῶ καί πολ­λά χρό­νια οἱ ἀρ­νη­τές καί οἱ πο­λέ­μιοι τῆς Πί­στε­ως καί προ­σπα­θοῦν νά τό ἐ­πι­τύ­χουν μέ κά­θε τρό­πο καί μέ­σο. Γι’ αὐ­τό καί δέν μᾶς ἐ­ξέ­πλη­ξε ἡ νέ­α ἐ­πι­χεί­ρι­ση πού δι­ορ­γα­νώ­θη­κε σέ βά­ρος τῶν πα­ρα­πά­νω, δηλ. ἡ .­.­.. ἀ­γω­γή πού κα­τέ­θε­σε ὁ κ. Ἰ­γνά­τιος (Μη­τρο­πο­λί­της Λα­ρί­σης καί Τυρ­νά­βου) τῆς Ψευ­δο­συ­νό­δου τοῦ κ. Νι­κο­λά­ου.
Μᾶς λύ­πη­σε ὅ­μως βα­θύ­τα­τα τό γε­γο­νός, δε­δο­μέ­νου ὅ­τι τέ­τοι­ες πρά­ξεις ἀ­πο­τε­λοῦν ὀ­λί­σθη­μα γιά ἕ­ναν κλη­ρι­κό. Ἀλ­λά ἄς πά­ρου­με τά πράγ­μα­τα ἀ­πό τήν ἀρ­χή, πρός ἐ­νη­μέ­ρω­σιν τῶν πι­στῶν, κλη­ρι­κῶν καί λα­ϊ­κῶν. Ὁ κ. Ἰ­γνά­τιος κα­τέ­θε­σε ἀ­γω­γή μέ τήν ὁ­ποί­α ζη­τᾶ τό πο­σό τῶν 500.000 (­!­!­!) εὐ­ρώ ὡς χρη­μα­τι­κή ἱ­κα­νο­ποί­η­ση γιά ἐ­ξύ­βρι­ση, συ­κο­φαν­τί­α κ.λ.π. σέ βά­ρος τοῦ προ­σώ­που του, μέ­σῳ τῆς «Ὀρ­θο­δό­ξου Πνο­ής». Ἡ ἀ­γω­γή στρέ­φε­ται κα­τά τῶν: Σεβ. Κη­ρύ­κου, ἐκ­δό­τη τοῦ πε­ρι­ο­δι­κοῦ, Ἐ­λευ­θε­ρί­ου Γκου­τζί­δη, Δι­ευ­θυν­τή, κα­θώς καί τῶν πέν­τε με­λῶν τῆς συν­τα­κτι­κῆς ἐ­πι­τρο­πῆς (σ.σ. πα­ρ’ ὅ­λο πού δέν ἔ­χουν εὐ­θύ­νη ἀ­πέ­ναν­τι στο νό­μο), Ἱ­ε­ρο­μό­να­χου Ἀμ­φι­λό­χιου, Ἱ­ε­ρέ­ως Ἀν­δρέ­α, Ἀν­τω­νί­ου Μάρ­κου, Χρή­στου Γκου­τζί­δη καί Ἀν­τι­γό­νης Πα­πα­μι­χα­ήλ.
Αἰ­τί­α, ἕ­να δη­μο­σί­ευ­μα (τό­μος 18ος, τεῦ­χος 176 Ἰ­ου­λί­ου - Αὐ­γού­στου 2007, πού δέν ἀ­να­δη­μο­σι­εύ­ου­με, γιά λό­γους συν­το­μί­ας, ἀλ­λά ὅ­ποι­ος ἐ­πι­θυ­μεῖ μπο­ρεῖ νά τό ζη­τή­σει ἀ­πό τή βι­βλι­ο­θή­κη τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως), τό ὁ­ποῖ­ο ἀ­να­φέ­ρε­ται στό πρό­σω­πο τοῦ ἐ­νά­γον­τος.   
Ἐν συ­νε­χεί­α πα­ρα­θέ­τω κά­ποι­ες ἐ­πι­ση­μάν­σεις, ὥ­στε νά ἀν­τι­λη­φθεῖ καί ὁ τε­λευ­ταῖ­ος (ἀ­ριθ­μη­τι­κά) πι­στός, ποι­ές εἶ­ναι οἱ ἀ­λη­θι­νές προ­θέ­σεις τῆς ἐ­νέρ­γειας αὐ­τῆς:
α) Το δη­μο­σί­ευ­μα ἀ­σκεῖ δρι­μύ­τα­τη κρι­τι­κή στόν κ. Ἰ­γνά­τιο, μέ βά­ση τή δρα­στη­ρι­ό­τη­τα καί τά πε­πραγ­μέ­να του στό χῶ­ρο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Ἄν τόν ἔ­θι­γαν, πράγ­μα­τι, αὐ­τά πού γρά­φτη­καν, ὡς ψευ­δῆ καί συ­κο­φαν­τι­κά, θά μπο­ροῦ­σε νά δώ­σει καί­ρι­ες ἀ­παν­τή­σεις (τίς ὁ­ποῖ­ες ἀ­κό­μη πε­ρι­μέ­νου­με) μέ τόν ἴ­διο τρό­πο (δηλ. ἐγ­γρά­φως), προ­κει­μέ­νου νά ἀ­πο­κα­τα­στή­σει τό­σο τήν ἀ­λή­θεια, ὅ­σο καί ­τόν ἑ­αυ­τό του στά μά­τια τῶν πι­στῶν. Ἀν­τί ὅ­μως αὐ­τοῦ, του τό­σο ἁ­πλοῦ καί ἐ­πι­βε­βλη­μέ­νου τρό­που, ἐ­πέ­λε­ξε νά στεί­λει τήν ὑ­πό­θε­σή του σέ κο­σμι­κό δι­κα­στή (σ.σ. ξο­δεύ­ον­τας πα­ράλ­λη­λα με­ρι­κές χι­λιά­δες εὐ­ρώ), ὁ ὁ­ποῖ­ος ἀ­σφα­λῶς καί εἶ­ναι ἀ­ναρ­μό­διος γιά νά κρί­νει τέ­τοι­α ζη­τή­μα­τα, ἀ­φοῦ γιά νά ἐκ­δώ­σει τήν ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ἀ­πό­φα­ση, πρέ­πει προ­η­γου­μέ­νως νά ἔ­χει .­.. ἐ­πι­λύ­σει, μέ βά­ση τούς Ἱ­ε­ρούς Κα­νό­νες τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας, τίς δι­α­φο­ρές ἀ­νά­με­σα στή Γνή­σια Ὀρ­θό­δο­ξο Ἐκ­κλη­σί­α καί στήν ψευ­δο­σύ­νο­δο τοῦ κ. Νι­κο­λά­ου.
β) Βε­βαί­ως καί τά γνω­ρί­ζει ὅ­λα αὐ­τά ὁ κ. Ἰ­γνά­τιος καί προ­φα­νής - ἐκ τῶν πραγ­μά­των - ὁ δι­πλός στό­χος του: Νά μήν ξα­να­γί­νει πο­τέ, ἀ­πό δῶ καί πέ­ρα, κρι­τι­κή στό πρό­σω­πό του (ὑ­πό τήν ἀ­πει­λή χρη­μα­τι­κῆς ποι­νῆς) καί στίς πρά­ξεις τοῦ ἰ­δί­ου καί τῶν σχι­σμα­τι­κῶν συ­λει­τουρ­γῶν του, ἀ­φ’ ἑ­νός, καί ἀ­φ’ ἑ­τέ­ρου νά κα­τα­φέ­ρουν (σ.σ. ὅ­λοι μα­ζί), μέ μιά .­.. ἀ­πί­θα­νη κα­τα­δι­κα­στι­κή ἀ­πό­φα­ση, τό με­γα­λύ­τε­ρο δυ­να­τό πλῆγ­μα κα­τά τῆς Γνή­σιας τοῦ Χρι­στοῦ Ἐκ­κλη­σί­ας καί τῆς «Ὀρ­θο­δό­ξου Πνο­ῆς» πού ἀ­πο­τε­λεῖ τήν ἐ­πί­ση­μη φω­νή της.
γ) Μά­ται­ος κό­πος ὅ­μως, δι­ό­τι οὔ­τε τήν Ἀ­πο­στο­λι­κή Δι­α­δο­χή μπο­ροῦν νά στα­μα­τή­σουν, οὔ­τε τήν Ἐκ­κλη­σί­α μπο­ροῦν νά βλά­ψουν, οὔ­τε τή φω­νή της μπο­ροῦν νά κλεί­σουν. Τό μή­νυ­μα πού στέλ­νου­με πρός πᾶ­σαν κα­τεύ­θυν­σιν εἶ­ναι ὅ­τι ἡ Ἐκ­κλη­σί­α, ἡ Ἀ­πο­στο­λι­κή Δι­α­δο­χή καί ἡ Ὀρ­θό­δο­ξος Ὁ­μο­λο­γί­α θά συ­νε­χί­σουν νά ὑ­πάρ­χουν μέ­χρι τῆς συν­τε­λεί­ας τῶν αἰ­ώ­νων, ὅ­σες δο­κι­μα­σί­ες καί ἄν χρεια­σθεῖ, ἀ­κό­μα, νά πε­ρά­σουν. Τό ἴ­διο καί ἡ φω­νή τῆς Ἀ­λή­θειας γιά νά ἀ­πο­κα­λύ­πτει πάν­τα καί νά κα­ταγ­γέ­λει, με­τα­ξύ ἄλ­λων, τά ἐγ­κλή­μα­τα Ρα­σο­φό­ρων καί μή ἀ­πέ­ναν­τι στούς νό­μους πού ἔ­γρα­ψαν οἱ Πα­τέ­ρες μας κα­θ’ ὑ­πό­δει­ξιν Πνεύ­μα­τος Ἁ­γί­ου.
Ὡς ἐκ τού­του λοι­πόν, αὐ­τοί πού δέν θέ­λουν νά γί­νε­ται κα­μί­α ἀ­να­φο­ρά στό ὄ­νο­μά τους, ἄς φρον­τί­σουν νά μήν κα­τα­πα­τοῦν τούς Θείους νόμους καί οὐδείς πρόκειται νά τούς ἐνοχλήσει, τώρα καί στό μέλλον.
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
@ ΓΟΕΕ 2008