ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ
ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Γ.Ο.Χ.


ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΕΤΟΥΣ 2001


ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
Α.  Π.  210
᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 21-7-2001 (π.ἡ.).
 
 
ΠΡΟΣ
τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαον
 
 
Κοινοποίησις : Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον
καί Σεβ/τους ᾿Αρχιερεῖς τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας.
 
 
Σεβασμιώτατε  Μητροπολῖτα  Πειραιῶς  καί  Νήσων, ᾿Αδελφέ καί  Συλλειτουργέ κ. Νικόλαε, ὁ Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.
 
Παρῆλθεν περίπου ἐνάμισυ ἔτος, ἀφ᾿ ὅτου ἀπεστείλαμεν κανονικῶς, πρός ἅπαντας τούς Σεβ/τους ᾿Αρχιερεῖς, τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 104/29-2-2000 θεολογικήν καί ἱστορικήν μελέτην μας, ὑπό τόν τίτλον: "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ",  συγκειμένην ἐκ 39 σελίδων, μετά τῶν συνημμένων δέ αὐτῇ, ἐκ 52 σελίδων.
᾿Επί τῆς ὡς ἄνω μελέτης μας, ἡ ἀγαπητή Σεβασμιότης σας, εἰς ἀντιπερισπασμόν ἐγράψατε τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1100/2-4-2000 δισέλιδον Καταγγελίαν Σας ἐναντίον μου, ἡ ὁποία ὅμως ἀπεσιωπήθη τόσον ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου, ὅσον καί ὑπό τῶν Σεβ/των ᾿Αρχιερέων καί τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, μέ ἀποτέλεσμα αὕτη νά σοβῇ.
῾Η ἐλαχιστότης μου, μετά τήν ὡς ἄνω, Καταγγελίαν Σας, προέβην εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 131/19-5-2000 "ΑΝΑΓΚΑΙΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ", ἐπί τῆς ὁποίας ἐπίσης ἐτηρήθη γενική σιγή, ἐνῶ ἔκτοτε ἡ Σεβασμιότης σας, δέν παραλείπετε, εὐκαίρως ἀκαίρως, νά μέ συκοφαντῆτε, εἴτε ἐντός τῆς Συνόδου ἀπαιτῶν: "Σεβασμιώτατε, πρέπει νά ἀνακαλέσῃς τά περί ᾿Ανάρχου, διότι εἶναι αἵρεσις", εἴτε διαδίδων, ὅτι "ὁ Κήρυκος θά κάνῃ σχίσμα", "ὁ Κήρυκος θά φύγῃ ἀπό τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο", "εἶναι θέμα Πίστεως καί ἄν ὁ Κήρυκος δέν ἀνακαλέσῃ θά χωρίσουμε" κλπ., ἐνῶ τήν 15/28-12-2000, (ὅπως εἶναι γνωστόν καί ὅπως ἐδημοσιεύθη εἰς τόν Κ.Γ.Ο., μηνός Δεκεμβρίου 2000), ἐπροτείνατε ἐν Συνόδῳ νά παυθῶ καί ἀπό τήν θέσιν τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως, καί ἄλλα, τά ὁποῖα δι᾿ εὐνοήτους λόγους τά ἀποσιωπῶ.
Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ᾿Αδελφέ,  σᾶς παρακαλῶ, νά ἀναλάβετε τάς εὐθύνας σας, καί νά διαβάσετε μέ προσοχή καί τήν ἀπό  15-12-2000 "Πρότασίν σας" πρός τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, διά νά διαπιστώσετε πόσο κακόν σᾶς ἔκαναν αὐτοί οἱ ὁποῖοι, ὄχι ἐξ  ἀγαθοῦ συνειδότος, ἀπό τόν ῾Ιούνιο τοῦ 1999, σᾶς "ἐπλεύρισαν" , καί ἐκμεταλλεύονται τήν ἁπλότητα καί τόν ζῆλόν σας. Αὐτοί συνέταξαν καί αὐτήν τήν "πρότασιν" διά τήν Ι.Σ. τῆς 15-12-2000, καθ᾿ ἥν: "ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος δέν δύναται νά παραμείνῃ ᾿Αρχιγραμματεύς τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου" ! 
᾿Επί τοῦ προκειμένου ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ τήν ἀγαπητήν Σεβασμιότητά σας, ὅπως μοί γνωρίσετε, δι᾿ ἑνός ἐγγράφου Σας, ἔστω ὀλίγων γραμμῶν, ἄν ἐπιμένετε νά ἔχετε τάς ἀπόψεις, τάς ὁποίας διετυπώσατε εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1100/2-4-2000 ἄστοχον καί ὅλως ἀπαράδεκτον ἀτυχῆ Καταγγελίαν σας, διότι διά τήν ἐλαχιστότητά μου τό συγκεκριμένον θέμα, ὡς θέμα ᾿Εκκλησιαστικόν, παραμένει ἀνοικτόν καί ἀπαιτεῖ νά κλείσῃ κανονικῶς καί ὀρθοδόξως, χωρίς τοῦτο  νά σημαίνῃ ὅτι παραθεωροῦνται τά προηγουμένως ὑφιστάμενα καί ἤδη καταγγελθέντα θέματα Πίστεως καί Κανονικῆς τάξεως.
Δέν μπορῶ νά ἑρμηνεύσω τό γεγονός
 
Σεβασμιώτατε, δέν μπορῶ νά ἑρμηνεύσω αὐτό τό γεγονός, δηλαδή τήν μετά τό 1999 στάσιν σας, καί ἰδιαιτέρως δέν μπορῶ νά ἑρμηνεύσω, πῶς Σεῖς, ὁ αὐστηρός καί ἀνυποχώρητος εἰς θέματα ῾Ομολογίας Πίστεως, μέμφεσθε τήν μελέτην μου ἐπί τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐνῶ μέ κατηγορεῖτε, καί ὅτι δῆθεν "ἀσεβῶ κατά ἀρχηγοῦ μιᾶς αὐτοκεφάλου ᾿Εκκλησίας";
Ξεχάσατε, Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ κ. Νικόλαε, αὐτό πού καί ἐσεῖς ὁ ἴδιος ἐλέγατε, καί ὑπεγράφατε παλαιότερον, ὅτι ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός εἶχε κάμει τήν ἐμφάνισίν του μέσα ἀπό κείμενα τοῦ Σεβ/του Κιτίου, τά ὁποῖα συνέτασσον οἱ,  καί τότε γνωστοί,  παράγοντες τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ πού δροῦσαν κυρίως ἀπό τό ἐξωτερικόν; Βεβαίως, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κιτίου, χάριν  εἰς τάς ἐνεργείας τῆς τότε ῾Ιερᾶς Συνόδου, διά δηλώσεων καί διευκρινίσεων πού ὑπέγραψεν, ἐτακτοποιήθη εἰς τό συγκεκριμένον θέμα. Διατί, ὅμως Σεῖς σήμερον ἐνωχληθήκατε τόσον πολύ, ἐπειδή γράφομεν, ὅτι ἐκεῖνοι πού ὑπεκίνησαν τότε αὐτό τό θέμα καί παρέσυραν τόν Σεβ/το κ. ᾿Επιφάνειο, οἱ ἴδιοι καί σήμερα ἐπιχειροῦν, μέσω ἄλλων προσώπων, καί ἄλλων μεθοδεύσεων, νά παρασύρουν καί ἄλλους, καί, εἰ δυνατόν, ὅλους τούς ᾿Αρχιερεῖς; ᾿Απορῶ πώς ἀμφισβητεῖτε αὐτήν τήν κραυγαλέαν ἀλήθειαν;
Πῶς ἐγράψατε, ὅτι θίγω τήν ᾿Ορθοδοξία τοῦ ᾿Επισκόπου, ὅταν μέσα ἀπό τά κείμενά μου, φαίνεται καθαρά ὅτι στόχος μου δέν ἦτο ποτέ ὁ ἐν Χριστῷ ᾿Αδελφός, τόν ὁποῖον μάλιστα ἐπήνεσα, καί ἐπαινῶ καί σήμερον, διά τήν τελικήν στάσιν του, νά ἀποκηρύξῃ, ὅσα ἀτυχῶς διετύπωσε, ὕστερα βέβαια καί ἀπό τήν ἰδιαίτερα θετικήν παρέμβασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί ὅλων μας; Στόχος μας ἦτο καί παραμένει ὁ ἀπό τότε ἐλλοχεύων Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός. Αὐτόν πολεμοῦμε, συνεπεῖς πρός τήν ῾Ομολογίαν μας, συνεπεῖς πρός αὐτά, τά ὁποῖα ἔχομεν διδαχθεῖ  τόσον ἀπό τόν Μακαριώτατο Πατέρα μας, ὅσον καί ἀπό Σᾶς, ὡς ἀρχαιότερον, συνεπεῖς ἐννοεῖται καί πρός τήν ἀπόφασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία κατεδίκασε τότε τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθμ.  6/13-7-1983 Πρᾶξιν - ᾿Απόφασίν της. (Βλέπετε ἡμετερον πόνημα: "Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός χθές καί σήμερον", σελ. 29-31).
Μή ξεχνᾶτε, ὅμως καί τό πραγματικόν γεγονός, ὅτι τότε τά πλέον αὐστηρά, σχετικά μέ τό θέμα, κείμενα πού ἐστάλησαν πρός τόν Σεβ/τον Κιτίου κ. ᾿Επιφάνειον, δέν εἶναι ἐκεῖνα πού ἐστάλησαν ὑπό τῆς ἐλαχιστότητός μου, εἴτε ὑπό τοῦ κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδη, ἀλλά τά ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, καί τά ὁποῖα ὑπογράφετε καί  ἡ Σεβασμιότης σας. Δύο ἀπό αὐτά τά κείμενα τά ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 1849/28-8-82 καί 1777/3-2-1982 σᾶς τά ἀποστέλλω διά νά τά φέρετε εἰς τήν μνήμην σας.
Μέ ἀναγκάζετε, ὅμως μέ τάς ἀνωτέρω ἐνεργείας σας, νά διερωτηθῶ, μήπως τώρα, δέν συμφωνῆτε καί μέ τήν ἀπό 25-4-1977 ᾿Ανοικτήν ἐπιστολήν μου πρός τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον (βλ. αὐτόθι, σελ. 14-18), τήν ὁποίαν τότε καί ἐσεῖς καί ὅλα τά μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τήν "ἐχειροκροτήσατε"; ᾿Ερωτῶ, διότι τελευταίως μᾶς ἐνεφανίσθη καί ὁ κ. Κάτσουρας, ὁ ὁποῖος, ὡς ἐκ φύσεως τιμητής τῶν πάντων, καί ὡς "ὑπερέχων νοῦς", ἠμφεσβήτησε τήν δεοντολογίαν καί αὐτῆς τῆς  ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς μας πρός τόν τότε Κορινθίας Καλλιστον, ἐνῶ μᾶς ἐπέστησε καί τήν προσοχήν, ὅτι, δι᾿ αὐτήν τήν ἐπιστολήν "θά δώσωμεν λόγον εἰς τόν Θεόν".
Ταῦτα καί ἐν συνδυασμῷ καί μέ τό γεγονός, ὅτι καί ὁ Φλωριναῖος κ. Καλλίνικος Σαραντόπουλος ("θύτης" τοῦ Καλλίστου) μᾶς παραπέμπει "εἰς τόν τάφον τοῦ ἀειμνήστου Καλλίστου νά τοῦ ζητήσωμεν συγγνώμην" (ὁρᾶτε "Φ.Ο., ΑΤ 908, σελ. 20).
Βλέπετε, Σεβ/τε, τί σύμπτωσις νά συμφωνῆτε ἡ Σεβασμιότης σας μετά τῶν κ. κ. Κάτσουρα καί Καλλινίκου;  Καί ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλά ἡ Σεβασμιότης σας δέν ἐνωχληθήκατε καθόλου, καί ἀφήσατε ἀπαρατήρητον καί τό γεγονός, ὅτι ὁ κ. Κάτσουρας μέ τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου, καί ἄλλων ᾿Αρχιερέων, προέτεινε ἐγγράφως νά γίνῃ συνεργάτης τοῦ Κ.Γ.Ο. ὁ κ. Βασίλειος Σακκᾶς, τήν στιγμήν μάλιστα πού ὁ ἴδιος (ὁ κ. Σακκᾶς) ὁ συντάκτης τῶν τότε οἰκουμενιστικῶν, καί  ἐν τῷ παλαιοημερολογιτισμῷ ἑνωτικῶν, κειμένων τοῦ Σεβ/του Κιτίου, ἤδη ὅμως ἀποκηρυχθέντων, συνεχίζει καί σήμερον νά προπαγανδίζῃ ἀδιάκοπα τάς θέσεις τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἱκ ουμενισμοῦ;
῾Επομένως, Σεβασμιώτατε, με ὅσα γράφετε εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1100/2-4-2000 Καταγγελίαν σας,  μοῦ δίδετε τήν ἐντύπωσιν, ὅτι δέν ἀντιλαμβάνεσθε, ἤ ὅτι θέλετε νά καλύπτετε τόν ἐκ τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἱκουμενισμοῦ ὁρατόν κίνδυνον.  ᾿Ιδιαίτερα δέ, ὡς νά μή Σᾶς ἀπασχολῇ τό γεγονός, ὅτι δι᾿ αὐτοῦ ἀπειλεῖται καί ἡ ᾿Αποστολική μας Διαδοχή, ἀφοῦ ἀπό τό 1971 καί ἑξῆς, αὐτός εἶναι ὁ κύριος στόχος αὐτοῦ τοῦ κινήματος. ῾Επομένως δέν νοεῖται, ὅτι τέτοια θέματα εἶναι δυνατόν  νά διαφεύγουν τῆς προσοχῆς τῶν ᾿Επισκόπων, ἤ ὅτι ἔχουν τό δικαίωμα νά τά καλύπτουν, καί νά ἐξαντλοῦνται εἰς διώξεις κατά παντός, ὁ ὁποῖος, κατά ὀρθόδοξον ἐκκλησιαστικήν συνείδησιν, ἔχει τήν ἐντιμότητα, νά ἀποκαλύπτῃ καί καταγγέλλῃ τήν συνεχιζομένην προδοσίαν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.  ῎Ετσι, ὅμως, γίνεται τό ἴδιο ἐπικίνδυνος, ὅσον καί ὅλοι οἱ ὑποκινηταί καί ἐκφρασταί τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
 
Τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 ᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα
τοῦ Πλημμελειοδικείου Πειραιῶς.
 
῾Ως ἐτόνισα εἰς τό ἀνωτέρω πονημάτιόν μου, αὐτός ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός,δέν εἶναι σημερινός, ἀλλ᾿ ὅπως προκύπτει ἀπό ἀναμφισβητήτους γραπτάς πηγάς, ἔχει τάς ρίζας του εἰς τήν δεκαετίαν τοῦ 1970-1980. Τήν "πεμπτουσίαν" αὐτοῦ τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐξέφρασε, κατά τόν πλέον ἀποκαλυπτικόν τρόπον, τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 ᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου τῶν ἐν Πειραιεῖ Πλημμελειοδικῶν, τό ὁποῖον σᾶς ἀφεώρα. ῾Ως γνωστόν τοῦτο Σᾶς ἀπήλαξεν ἀπό τήν κατηγορίαν τοῦ νεοημερολογίτου "Μητροπολίτου Πειραιῶς" Χρυσοστόμου Ταβλαρουδάκη "ἐπί ἀντιποιήσει ᾿Επισκοπικοῦ ἀξιώματος", μέ τό ἀποκλειστικόν σκεπτικόν - δικαιολογητικόν ὅτι ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή  (χειροτονία) προέρχεται, μέσω τῆς "χειροθεσίας", ἀπό τούς ᾿Επισκόπους τῆς Ρωσικῆς Συνόδου τῆς Διασπορᾶς.
Τό μεῖζον δέ, πράγμα τό ὁποῖον βαρύνει ῾Υμᾶς, εἶναι ὅτι δι᾿ αὐτό τό "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα" ἡ Σεβασμιότης σας ἐπανηγυρίσατε, ἐνῶ θά ἔπρεπε εὐθύς ἐξ  ἀρχῆς νά τό εἴχατε καταγγείλει εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἀλλά καί δημοσίως, ὡς περιέχον τήν μεγαλυτέραν βλασφημίαν κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν ᾿Επισκόπων τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας. 
Προσωπικά ἤκουα παρ᾿ ῾Υμῶν περί αὐτοῦ τοῦ ᾿Απαλλακτικοῦ Βουλεύματος, ὅτι σᾶς "ἀπήλλαξε πανηγυρικῶς" , ἀλλά ποτέ δέν εἴδομεν αὐτό, ὥστε νά διαπιστώσωμεν ὅτι ἀπαλλάσσεσθε μέ ἀντάλλαγμα τήν βλασφημίαν κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς σας Διαδοχῆς. ῾Υπάρχει, Σεβασμιώτατε, ἄλλη μεγαλυτέρα καί χειροτέρα βλασφημία ἀπό αὐτήν; Καί ἀσφαλῶς τώρα τίθεται καί τό ἐρώτημα: Τί ἐκαταθέσατε μέ τήν ἀπολογίαν σας, ὥστε νά ἐκοδθῇ τοιοῦτον ἀπαλλακτικόν Βούλευμα;
Καί ἐπειδή προσφάτως ἔχει καταγγελθεῖ αὐτό τό "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα", εἶναι ἀπαραίτητον νά σπεύσετε, ἔστω καί τώρα, νά ἀναζητηθῇ ἡ θεραπεία του, ἄν βέβαια θεραπεύεται.
᾿Ιδού τί λέγει συγκεκριμένα μεταξύ ἄλλων αὐτό τό "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα":
 
"Πρός θεραπείαν τῆς τοιαύτης "ἀδυναμίας" αἱ δύο θρησκευτικαί κοινωνίαι τῶν παλαιοημερολογιτῶν προσέφυγον κεχωρισμένως ἑκάστη εἰς τήν "῾Υπερόριον Ρωσσικήν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν, ἥτις ἐδέχθη τό μέν διά χειροθεσίας, κατ᾿ οἰκονομίαν τοῦ Η' ᾿Αποστολικοῦ Κανόνος  (σ.σ. Δέν πρόκειται περί Η' ᾿Αποστολικοῦ, ἀλλά Η' τῆς Α' Οἰκουμ. Συνόδου) τῆς πρώτης Συνόδου" περί τῶν ὀνομαζόντων μέν ἑαυτούς καθαρούς ποτέ προσερχομένων δέ τῇ Καθολικῇ ᾿Εκκλησία ἔδοξε τῆ ἁγίᾳ καί μεγάλῃ Συνόδῳ, ὥστε χειροθετουμένους αὐτούς μένειν οὕτως ἐν τῷ κλήρῳ ..." νά καταστήση κανονικάς τάς ἐκ τοῦ Ματθαίου προερχομένας χειροτονίας τῆς Ματθαιϊκῆς ῾Ιεραρχίας, δυνάμει τῆς ἀρχῆς καθ᾿ ἥν μία ἄνομος πρᾶξις ἐπικυρώνεται ὡς Μυστήριον ἄνευ τῆς ἀνάγκης τῆς ἐπαναλήψεως, ἡ ὁποία (῾Ιεραρχία) δέν ἀνεγνωρίσθη ὑπό τῆς ἄλλης παρατάξεως τῶν παλαιοημερολογιτῶν,..".
 
Δυστυχῶς, Σεβασμιώτατε, αὐτή εἶναι ἡ πραγματικότης, ὅτι μέ αὐτό τό Βούλευμα βλασφημεῖται ἀπό τό 1975 εὐθέως ἡ ᾿Αποστολική σας Διαδοχή, ἀλλά καί εὐρύτερον θίγεται καί ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή ὅλων τῶν ᾿Επισκόπων τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας! Μέ τό νά ἀποδεχθῇτε, ὅμως, καί ῾Υμεῖς, αὐτό τό Βούλευμα, καί μάλιστα νά καυχᾶσθε δι᾿ αὐτό, χωρίς ἐπί τόσα ἔτη νά τό φέρετε εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον πρός Κανονικήν ἀντιμετώπισιν, μήπως περιήλθατε εἰς πολύ χειροτέραν θέσιν ἀπό ἐκείνην τοῦ Καλλίστου;
Διά τοῦτο, ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί Συλλειτουργέ,  πρέπει νά ἀναλάβητε, ἔστω καί τώρα, τάς εὐθύνας Σας, ἀλλά καί ὅλοι οἱ ᾿Αρχιερεῖς ὡς ῾Ιερά Σύνοδος νά ἀναλάβωμεν τάς εὐθύνας μας, καί νά παύσουμε νά θεωροῦμε τούς ἑαυτούς μας "ἀλανθάστους", καί νά παύσουμε νά πνιγώμεθα εἰς τήν παντοειδῆ "αὐτάρκειάν" μας, καί νά ἀναγνωρίσωμεν, ὅτι μοναδική "αὐτάρκεια", ἡ ὁποία μᾶς διακρίνει εἶναι ἡ γενική ἀνεπάρκειά μας. ῞Οθεν, θεωρῶ ἐπιβεβλημένον, τό θέμα τοῦ ἄκρως βλασφήμου καί πονηροῦ τούτου "βουλεύματος" νά ἔλθῃ ἀμέσως εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, μαζί μέ τήν ἀπολογίαν τήν ὁποίαν καταθέσατε τότε εἰς τόν ᾿Ανακριτήν, καί νά ζητήσετε νά ἀποφανθῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος.
Καθ᾿ ἡμᾶς εἶναι  ἰδιατέρως ἐπιβεβλημένον νά γίνῃ τοῦτο σήμερον, καί διά λόγους ῾Ομολογίας Πίστεως, ἀλλά καί διότι τό κίνημα τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ προωθεῖ, διά τῶν Φλωριναίων, τήν θέσι καθ᾿ ἥν: " Δέν χρειάζεται νά συζητήσωμεν ἄλλα θέματα, οὔτε τό σχίσμα τοῦ 1937, οὔτε τό θέμα τῶν χειροτονιῶν, ἀφοῦ ἀναγνωρίζουν τήν ᾿Αποστολικήν μας Διαδοχήν, ἀφοῦ μᾶς τήν ἀνεγνώρισαν διά τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971 οἱ Ρῶσοι τῆς Διασπορᾶς".
Αὐτήν τήν θέσιν τήν διετύπωσε ἡ ᾿Επιτροπή των κατά τήν τελευταίαν συνεδρίασιν τοῦ Θεολογικοῦ διαλόγου εἰς τήν πρώτην φάσιν αὐτοῦ (1998-1992). Τοῦτο, ἐμμέσως πλήν σαφῶς, ἐπαναλαμβάνει καί  ὁ "᾿Αρχιεπίσκοπός" των κ. Χρυσόστομος Κιούσης τό 1994 εἰς τήν περίφημον "ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ" (Α.Π. 224/30-9-94), καί ἐσχάτως εἰς τήν ἐπιστολήν του πρός τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν (Α.Π. 641/24-7-1999), εἰς τά ὀποῖα παρά τήν προσπάθειάν μας, δέν ἐδόθη, ὡς γνωστόν, ἡ πρέπουσα Συνοδική ἀπάντησις.
᾿Επειδή, ὅπως ἀντιλαμβάνεσθε, αὐτό τό "Βούλευμα", κινεῖται ἀπολύτως μέσα εἰς τά πλαίσια τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἔχει ἄμεσον σχέσιν καί μέ αὐτά πού προέτειναν καί ἀπαιτοῦν οἱ Φλωρινικοί, ἡμεῖς ὁτιδήποτε καί ἄν συμβῇ, θά τό φέρωμεν ὡς πρῶτον φλέγον θέμα ΠΙΣΤΕΩΣ εἰς τήν προσεχῆ Σύνοδον τοῦ Σεπτεμβρίου, διότι δέν ἐπιτρέπεται νά γινώμεθα παίγνιον τοῦ κάθε ἐπιβούλου τῆς ᾿Εκκλησίας.
῎Αν αὐτοί πού ἀπό τό 1971 ὑποκινοῦν, ἀλλά καί αὐτοί πού σήμερον συνεχίζουν νά προωθοῦν τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν, θέλουν νά ρίψουν τούς μαργαρίτας εἰς τήν λάσπην, ἄς ρίψουν τούς ἰδικούς των, ἄς μολύνουν καί ἄς βλάψουν ὁτιδήποτε προσωπικόν τους. Τήν γνησίαν καί ἀδιάκοπον ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν μας, τήν Γνησίαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν, εἰς οὐδένα πρέπει νά ἐπιτρέψωμεν νά βλασφημήσουν. Οὔτε εἰς τά δικαστήρια, οὔτε εἰς τόν κ. Χριστόδουλο, οὔτε εἰς τούς Παλαιοημερολογίτας "ἑνωτικούς" Οἰκουμενιστάς, οὔτε ἀσφαλῶς καί εἰς ἡμᾶς αὐτούς, ὅπως δέν ἐπετράπη καί εἰς τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον.
῾Ωστόσον, ὅποιοι νομίζουν , ὅτι ἔχουν, ἤ θέλουν νά ἔχουν τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν ἀπό τούς Ρώσους, καί θέλουν νά θεωροῦν τόν ἐαυτούς των Κανονικούς καί Νομίμους καί ἀνεγνωρισμένους βάσει τῆς χειροθεσίας, ἤ καί αὐτοῦ τοῦ ᾿Απαλλακτικοῦ Βουλεύματος, ἤ, ὅπως καί ὁ ποτέ Κορινθίας Κάλλιστος, ἤ ὅπως ὁ πρό τινος ἀποβιώσας Ματθαῖος Μακρῆς, ἄς πάῃ εἰς τούς Φλωριναίους καί εἰς τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς. Εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν δέν μπορεῖ νά ὑποστασιάζῃ τίποτε, ὅπως μετά τό 1976 δέν ὑποστασίαζε τίποτα καί ὁ Κάλλιστος, ἤ μετά τό 1995 οἱ "πέντε" πεπτωκότες Μητροπολῖτες. . (Βλέπετε παρακαλῶ  σχετικῶς καί εἰς τήν "ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΟΗΝ" τοῦ ᾿Ιουνίου, ΑΤ. 113/2001, σελ. 86-89).
Τό "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα" καθώς καί ὅσα ἀπαιτοῦν σήμερον οἱ Φλωριναῖοι, ἔχουν ἄμεσον σχέσιν μέ τόν ἀπό 30ετίας καλλιεργηθέντα Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν, καί ἀποτελοῦν συνέχεια ἐκείνου τοῦ γνωστοῦ οἰκουμενιστικοῦ κινήματος τοῦ κ. Σακκᾶ, τό ὁποῖον ἐκίνησε διά τοῦ Σεβ/του κ. ᾿Επιφανείου, καί προηγουμένως ἔχει σχέσιν καί μέ τό κίνημα τοῦ Καλλίστου. Προσβάλλει εὐθέως καί ἀμέσως τήν Γνησίαν καί ἀδιάκοπον ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν Σας, ὡς ἐτονίσθη καί ἀωτέρω, καί σᾶς καθιστᾶ ἀπολύτως ὅμοιον πρός τόν Φλωριναῖον "᾿Επίσκοπον" Γερόντιον καί ὅλους τούς Φλωριναίους "᾿Επισκόπους". Σᾶς παρουσιάζει, ὡς νά εἶσθε ᾿Επίσκοπος τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, καί ὄχι τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος. Δηλαδή, ὅτι δέν ἔχετε τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν  ἀπό τάς χειροτονίας τοῦ 1935, αἱ ὁποῖαι κατά τό Βούλευμα εἶναι παράνομοι, ἤ ἀπό τάς χειροτονίας τοῦ 1948, τάς ὁποίας χαρακτηρίζει ὡς "ἀνόμους" πράξεις, ἀλλά ἀπό τήν "χειροθεσία" τοῦ 1971, ἡ ὁποία "ἐπεκύρωσεν ὡς μυστήριον τάς ἀνωτέρω χειροτονίας"! ῾Επομένως κατά τό ἐν λόγῳ "Βούλευμα" οἱ ᾿Αρχιερεῖς καί Πρεσβύτεροι τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας "ἀντεποιοῦντο μέχρι τό 1971, τούς ᾿Αρχιερεῖς καί Πρεσβυτέρους" καί ὡς σχισματικοί δέν ἦσαν οἰκονόμοι τῆς θείας Χάριτος": ΑΠΑΓΕ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ, καί ΕΡΕΤΩ τό τοιοῦτον "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα"
Καί ἐνῶ Σεβασμιώτατε, συμβαίνουν τόσον σοβαρά γεγονότα, τά ὁποῖα μᾶς βαρύνουν, Σεῖς ἔχετε ἐξαντληθεῖ εἰς τό κάνετε Καταγγελίες ψευδεῖς, καί νά συκοφαντῆτε τόν θεολόγον κ. ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδην ὡς "δίγαμον", ὡς "ψεύστην" καί "συκοφάντην" καί ὡς "καινοτόμον"! Θέλετε νά δικάσετε καί τόν ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιον ὡς "ἀσεβῆ", καί τελικά προτείνετε καί τήν παῦσίν μου ἀπό τήν θέσι τῆς ᾿Αρχιγραμματείας, διά νά ἔχετε πλήρη ἄνεσιν εἰς τάς κινήσεις σας. Δυστυχῶς καταναλίσκεσθε εἰς τό νά διϋλίζετε τόν ἀνύπαρκτον κώνωπα τῶν ἄλλων, ἐνῶ καταπίνετε τήν ἰδικήν σας κάμηλον.
῎Ας παύσουν, τέλος πάντων, Σεβασμιώτατε, αἱ τοιαῦται συμπεριφοραί, διότι αἰ συνέπειαί των προσβάλλουν τήν ᾿Εκκλησίαν. Μέχρις ἐδῶ, παρακαλῶ, διότι πρόσωπα, τά ὁποῖα ἀποδέχονται τοιαύτας βλασφημίας, καί προβαίνουν εἰς τοιαύτας ἐνεργείας καί ἐπιμένουν, διακόπτουν τόν σύνδεσμον μετά τῆς ᾿Αληθείας, τίθενται ἐκτός ᾿Εκκλησίας, καί καθίστανται "σχισματικοί παλαιοημερολογῖται", ὅπως ἀκριβῶς τούς θέλει ὁ κ. Χριστόδουλος. (Βλέπετε τήν ἀπάντησιν τοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη "ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΤΟΥ κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ", ᾿Αθῆναι 1985, σελ.166-172).
 
Θά ἐπιμείνωμεν, διότι προσβολή τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς σημαίνει βλασφημίαν κατά τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διακοπήν τοῦ συνδέσμου μας μετά τῆς ᾿Αληθείας καί ἔκπτωσιν ἐκ τῆς ᾿Εκκλησίας.
 
Σεβασμιώτατε, κατά τήν ταπεινήν μου ἄποψιν, τόσον ὁ Κάλλιστος, ὅσον καί οἱ "πέντε" ἔπεσαν, διότι ἐβλασφήμησαν καί προσέβαλον τήν ᾿Αποστολικήν των Διαδοχήν. Οὗτοι πολύ πρίν ἐκπέσουν καί ἐπισήμως ἐξέλθουν τῆς ᾿Εκκλησίας ὡς σχισματικοί, εἶχον ἤδη κόψει τόν σύνδεσμόν των μετά τῆς ᾿Αληθείας.
῾Ο πρῶτος, κατά τήν ἄποψίν μας, ἐξῆλθεν ἀπό τήν στιγμή πού ὡμολόγησε ὅτι "κάτι τοῦ ἔλειπε, καί κάτι ἔλαβε τό 1971 ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς", καί ἐν τέλει ἀπεδέχθη τήν ἀπόφασιν τῶν Αὐξεντιανῶν νά τόν δεχθοῦν ὡς ᾿Επίσκοπον ἀπό τό 1971.
Οἱ δεύτεροι δέ, ἀπό τάς ἀρχάς τοῦ κινήματός των, καί ἰδαίτερα ἀπό τότε πού τούς ἐξέφρασε ἀπόλυτα ἡ βλασφημία τοῦ ῾Ιερομ.  Εὐθυμίου περί "χειροθεσίας". ᾿Ενθυμεῖσθε, ὅτι, ἐνῶ πολλάκις ἐπί πέντε ἔτη (1991-1995) τούς ἐζητεῖτο νά καταδικάσουν τήν βλασφημίαν, τήν ὁποίαν διά λογαριασμόν των, διετύπωσεν ὁ Κύπριος ῾Ιερομόναχος Εὐθύμιος, δέν ἠθέλησαν νά τό πράξουν. 
Κατ᾿  αὐτήν: "Μᾶς περιρρέει ἡ ἀνομία τῆς χειροθεσίας", "ἐξεφύγομεν τῆς γραμμῆς πλεύσεως τοῦ ἁγίου Πατρός", καί "ἐπταίσαμεν οὐχί ὡς ἄτομα, ἀλλά ὡς ᾿Εκκλησία". Ταῦτα δέ πάντα πρός δόξαν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πρός δόξαν τῆς "εὐρείας ἀντιλήψεως περί ᾿Ορθοδοξίας", ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τήν κατάστασιν τῶν 13μεριτῶν παλαιοημερολογιτῶν, ὅπως ἀκριβῶς τήν ἔχει μελετήσει καί τήν ἐφαρμόζει ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος" ὁ κ. Χριστόδουλος.
Τί λέγει εἰς τήν πραγματικότητα οὗτος: ῞Ολοι οἱ Παλαιοημερολογῖται  πάρτε καί κρατεῖστε ὅσο "παλαιό" θέλετε, πάρτε "εὐρεῖα ᾿Ορθοδοξία" ὅση θέλετε, πάρτε "ἀναγνώρισι" ὅση θέλετε, ἀφῆστε, ὅμως, καί ξεχᾶστε, αὐτές τίς στενῆς ἀντιλήψεως ᾿Εκκλησιολογίες - ῾Ομολογίες καί ᾿Αποστολικές Διαδοχές, διότι ὅλοι εἶσθε τό ἴδιο, καί δέν ὑποστασιάζετε τήν ᾿Εκκλησία.  
Μάλιστα, Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, τό περιβόητον τοῦτο ἀπαλλακτικόν Βούλευμα σᾶς ἀναγνωρίζει ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν καί ὡς "Κανονικόν ᾿Επίσκοπον", καί ἑπομένως, ὅτι "δέν ἀντιποιεῖσθε τοῦ ᾿Αρχιερατικοῦ ἀξιώματος" ἀπό τό 1971, ἀφοῦ αἱ "ἄνομοι" πράξεις τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί 1948, ἐπεκυρώθησαν ὡς Μυστήριον διά τῆς "χειροθεσίας" τοῦ 1971. Λέγει, ὅτι οἱ χειροτονηθέντες τό 1935 καί τό 1948 ᾿Επίσκοποι, μέχρι τό 1971 εἶχον μόνον "δυνάμει" τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, μετά δέ τό 1971 καί "ἐνεργείᾳ".
 
Καί αἱ ἀποφάσεις τῶν σημερινῶν δικαστηρίων
προσβάλλουν τήν ᾿Αποστολικήν μας Διαδοχήν.
 
Δέν θά ἔλεγα, Σεβασμιώτατε, ὅλη τήν ἀλήθεια, ἄν διέκοπτα ἐδῶ, καί δέν ἐπεσήμανα δι᾿ ἄλλην μίαν φοράν, ὅτι καί αἱ τελευταῖαι δικαστικαί ἀποφάσεις, διά τάς ὁποίας ἐπανειλημμένως ἐζητήσαμεν νά ἔλθουν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον,  κινοῦνται εἰς τό ἴδιο "μῆκος καί πλάτος" μέ τό "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ ἐν Πειραιεῖ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν", δηλαδή προσβάλλουν καί αὗται καί θίγουν τήν ᾿Αποστολικήν μας Διαδοχήν. Δηλαδή, ὅπως τό ἐκδοθέν πρίν ἀπό 26 χρόνια, ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/75 "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ ἐν Πειραιεῖ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν" ἀπαλλάσσει τόν Σεβ/το Πειραιῶς κ. Νικόλαο καί τόν Φλωριναῖο "Σεβ/το Πειραιῶς" κ. Γερόντιο τῆς κατηγορίας "ἐπί ἀντιποιήσει ἀρχῆς", διότι καί οἱ δύο εἶναι τό ἴδιο, ὡς προερχομένων τῶν χειροτονιῶν των ἀπό τήν ἐπισήμως ἀναγνωρισμένην Σύνοδον τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς, δηλαδή κινεῖται εἰς τά πλαίσια καί τάς ἀπαιτήσεις τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔτσι καί αἱ ἀποφάσεις τῶν σημερινῶν Δικαστηρίων, κινοῦνται, καί αὗται, εἰς τά πλαίσια καί τάς ἀπαιτήσεις τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Διευκρινίζομεν, διά νά εἴμεθα ἀπολύτως σαφεῖς. Μέ τάς σημερινάς δικαστικάς ἀποφάσεις, ἀφ᾿ ἑνός θεωρεῖται ἡ λεγομένη "χειροθεσία" ὡς δεδομένη (μέσα ἄλλωστε ἀπό αὐτάς τάς ἀποφάσεις ἀναπηδᾶ αὐτούσιος ὁ Χριστόδουλος), θεωρεῖται δέ ἁρμόδιος νά κρίνῃ καί ἀποφασίσῃ περί τῶν πέντε καί περί ἡμῶν ὁ Νεοημερολογιτισμός,  (δηλαδή ὁ κ. Χριστόδουλος), ἀφ᾿ ἑτέρου οἱ χειροτονηθέντες ἀπό τόν ᾿Ιούνιο τοῦ 1995 καί ἑξῆς, δέν νομιμοποιοῦνται, ὡς ᾿Αρχιερεῖς, διότι εἰς τήν ἐκλογήν καί χειροτονίαν των δέν ἔλαβον μέρος οἱ πέντε πρώην Μητροπολῖται. Αὐτά, ὅμως, καθ᾿ ἡμᾶς, συνιστοῦν τήν μεγαλυτέραν βλασφημίαν κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς.   
῾Επομένως ὅ,τι ἔγινε τό 1971 μέ τήν ἀνεπιτυχῆ προσπάθεια ἐξαρτήσεως τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς, ὅ,τι ἔγινε τό 1975 μέ τό "᾿Απαλλακτικό σας Βούλευμα", ὅ,τι ἐν συνεχείᾳ μέ τόν πρώην Κορινθίας Κάλλιστο, πού ἔγινε δεκτός ἀπό τούς Φλωριναίους ὡς ᾿Επίσκοπος ἀπό τό 1971, ὅ,τι ἔγινε μέ τίς βλασφημίες τοῦ Κυπρίου ῾Ιερομονάχου, καί μέ τούς πέντε πρώην Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι υἱοθέτησαν τήν βλασφημία του κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς, τό ἴδιο ἐπαναλαμβάνεται καί μέ τά σύγχρονα δικαστήρια, τά ὁποῖα ἐκδίδουν παρομοίας καί χειροτέρας ἀποφάσεις. Καί ἐνῶ, διά τόν λόγον αὐτόν, τέσσερα ὁλόκληρα χρόνια καταγγέλλομεν καί ζητοῦμεν νά ἔλθουν αἱ ἀποφάσεις αὐταί, π.χ. τῶν δικαστηρίων Λαρίσης, Θεσσαλονίκης, Ξάνθης καί ᾿Αθηνῶν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, νά ἐξετασθοῦν καί νά γίνουν αἱ δέουσαι ᾿Εκκλησιαστικαί τοποθετήσεις, τό παρασυνοδικόν κατεστημένον τάς ἀποσιωπᾶ καί κάνει τά ἄνω κάτω, ἀρκεῖ νά μήν ἔλθουν αὗται εἰς τό φῶς, ἐνῶ, θρασύστατοι ὄντες, ζητοῦν καί ἀποδείξεις περί τοῦ ὑπαρκτοῦ τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.  
Καί τό ἀποτέλεσμα, ὅτι οἱ μ.  Μαξιμος καί κ. Κάτσουρας προκειμένου νά μήν ὑποχρεωθοῦν νά φέρουν αὐτάς τάς ἀποφάσεις εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, δέν διστάζουν νά "ἐκθέτουν" τόν Μακ/τον ᾿Αρχιεπίσκοπον, τόν ὁποῖον ὑποχρεώνουν νά τελευταῖα χρόνια, εἴτε ἐν ἐπιγνώσει, εἴτε ὄχι, νά τούς καλύπτῃ, καί πρός χάριν τους, νά νεκρώνῃ ἐπί ἕνα ὁλόκληρο χρόνο τό Διοικητικό Συμβούλιο τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, νά τό διχάζῃ, νά τό διαλύῃ εἰς τήν κυριολεξίαν, καί νά καταλήγῃ εἰς ἐκείνην τήν μετέωρον Γενικήν Συνέλευσιν τῆς 16/29-1-2001, ἐνῶ αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις παραμένουν κρυφαί καί δέν ἀντιμετωπίζονται Κανονικῶς καί ὀρθοδόξως.
Δηλαδή, Σεβασμιώτατε, πρέπει νά μᾶς ἀπασχολήσῃ ὁπωσδήποτε καί ἡ τότε, ἀλλά καί ἡ σημερινή κατάστασις, καί αἱ σημεριναί βλασφημίαι, αἱ ὁποῖαι ἀπετολμήθησαν μέσω τῶν μετά τό 1995 δικαστικῶν ἀποφάσεων, διά τῶν ὁποίων θριαμβεύει ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἱκουμενισμός, ἀφοῦ θίγονται, ὡς εἴπομεν, ἄμεσα καί ἡ ᾿Εκκλησιολογία - ῾Ομολογία καί ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή[1]. Αὐτός ἦτο κυρίως ἕνας ἀπό τούς πρώτους λόγους πού ἐφωνάξαμε, ἀγανακτήσαμε καί ἐκάναμε ῎Εκκλησιν μέ τήν γνωστήν "ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΝ ΑΝΑΦΟΡΑΝ", τήν ὁποίαν ὅμως διά τῆς μειοψηφίας τῶν ᾿Αρχιερέων, "κατεδίκασε" (!!!) τό παρασυνοδικόν κατεστημένον (Βλέπετε Κ.Γ.Ο., Δεκεμβρίου 2000, ΑΤ 274, σελ. 277 κ. ἑξ., καί "᾿Ορθόδοξον Πνοήν", μηνός ᾿Ιουλίου 2001, Α.Τ. 114, σελ. 121 κ. ἑξ.). Εἶναι μεγάλη ἡ εὐθύνη τόσον τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου, ὅσον καί ὅλων ἡμῶν, διότι, ὅπως, δυστυχῶς, ἀποδεικνύεται,  ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός ἔχει βάλει καλά τό πόδι του καί ἀπειλεῖ τό πᾶν, ἐνῶ ἡμεῖς "τῶν οἰκιῶν ἡμῶν πιπραμένων (καιομένων) ἄδομεν".
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, προκύπτει σαφέστατα, ὅτι ὅσα εἰς τό παρελθόν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος ἐδήλωσε καί κατεδίκασε σχετικά μέ τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν, καί ὅσα γράφομεν καί ἡμεῖς εἰς τάς ἐπιστολάς μας, δέν εἶναι "φαντασίαι", ὅπως δυστυχῶς γράφετε, οὔτε "ἀναλήθειαι", ὅπως δημοσίως, διά λογαριασμόν δῆθεν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου,  διακηρύσσει ἀπό τό ἐπίσημον δημοσιογραφικόν ὄργανο,ν τόν Κ.Γ.Ο., ὁ κ. Κάτσουρας. Εἶναι μία πραγματικότης, τήν ὁποίαν δέν δυνάμεθα νά ἀντιπαρέλθωμεν..
῎Αλλωστε, σήμερον εἶναι πλέον διάφανος πλέον ἡ προσπάθεια νά περάσῃ καί σέ μᾶς αὐτή ἡ θέσις τῶν Φλωρινικῶν περί τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς, ὡς δῆθεν οὔσης Κανονικῆς καί "ἐνεργείᾳ" ἀπό τοῦ 1971. Εἶναι γνωστή ἡ "νέα θέσις" τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅσον ἀφορᾶ τήν ᾿Εκκλησιολογίαν, ἀλλά καί τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, καί ἡ ἐπιδίωξις νά "χαθοῦν" καί τά δύο, ὅπως προσδοκοῦν αἱ σκοτειναί δυνάμεις καί οἱ "φίλοι" μας παλαιοημερολογῖται Οἰκουμενισταί.
 
Περισσότερον φῶς εἰς τά πονηρά σχέδια
τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
 
 Δέν πρέπει ἐπίσης νά ἀγνοήσωμεν, ὅτι ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1970, γίνεται λόγος περί μιᾶς "κοινῆς ὁμολογίας", βάσει τῆς ὁποίας θά γίνῃ ἡ ἔνωσις τῶν παλαιοημερολογιτῶν, πράγμα τό ὁποῖον συνεχίζεται καί σήμερον. Αὐτό ἀκριβῶς ἀποκαλύπτει καί τό πρόσφατον δημοσίευμα τοῦ Φλωριναίου ᾿Επισκόπου κ. Καλλινίκου εἰς τό περιοδικόν του "Φωνή τῆς ᾿Ορθοδοξίας" (τ. 909/2001, σελ. 6-10).
῾Ο κ. Καλλίνικος, ἀφοῦ ἔθεσε τόσα ἄλλα θέματα, ὅπως τό περί "᾿Ανάρχου ᾿Εκκλησίας", καί ἡμεῖς, τῇ μεσολαβήσει τοῦ κ. Κάτσουρα καί μ. Μαξίμου , "τοῖς ἐκείνου ρήμασι πεισθέντες", "τυφλοῖς ὄμμασιν" ἀποφασίσαμεν" καί..."κατεδικάσαμεν, τώρα οὗτος προχωρεῖ ἀκόμη περισσότερον. Θέτει πλέον καί θέμα διαφορᾶς "῾Ομολογίας" μεταξύ τοῦ κ. Γκουτζίδη καί τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου !
 
 ᾿Ιδού τί γράφει:
"῾Η ῾Ομολογία πού ὑποστηρίζει (σ.σ.ὁ θεολόγος κ. ᾿Ελ. Γκουτζίδης) δέν εἶναι ἡ ῾Ομολογία πού εἶχαν ὅλοι τό 1924 καί μετά ὅσοι ἀντεστάθησαν στήν ἀλλαγή τοῦ ῾Ημερολογίου. Τήν ῾Ομολογία του αὐτήν προσπαθεῖ νά ἐπιβάλει στήν παράταξή του".
 
Αὐτό τό νέο στοιχεῖο εἶναι λίαν ἀποκαλυπτικόν, καί ἄς τό προσέξουμε. ῎Ηδη εἰς τήν "᾿Ορθόδοξον Πνοήν" τοῦ μηνός  ᾿Ιουνίου, σελ. 87, ἐγράψαμεν σχετικῶς, ἀλλά θά μᾶς ἐπιτρέψετε νά κάνωμεν καί ἐδῶ μιά μικρή ἀνάλυσι αὐτῶν πού γράφει ὁ Φλωριναῖος ᾿Επίσκοπος:
α) ῾Η ἀνωτέρω διατύπωσις σαφέστατα σημαίνει ὅτι τό 1924 καί μετά ὑπάρχουν δύο "ὁμολογίες":
 ῾Η μία (ἡ ἀπό τό 1924) εἶναι ἡ ῾Ομολογία - ᾿Εκκλησιολογία τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν, τήν ὁποίαν τό 1935 ὡμολόγησαν καί διεκήρυξαν καί οἱ τρεῖς ἐπιστρέψαντες ᾿Επίσκοποι καί τήν διακρατεῖ ἡ Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία. Αὐτήν ἀναζητῶν καί ὁ κ. ᾿Ελ. Γκουτζίδης εὗρεν καί ἀπεδέχθη τό 1960, καί εἰς τά μέτρα τῶν δυνατοτήτων του, ὡς θεολόγος, τήν ἐσυστηματοποίησε, μέσα  ἀπό τήν μακρά στήλη τῶν  "ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ" τοῦ "Κ.Γ.Ο." , καί μέ ἄλλα συγγράμματά του.
῾Η ἄλλη, ἡ δευτέρα "ὁμολογία" εἶναι  ἐκείνη τοῦ πρώην Φλωρίνης κατά τήν ὁποίαν "ἡ Νεοημερολογιτική σχισματική καί αἱρετική ῾Ιεραρχία τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ παραμένει ἐκπροσωποῦσα τήν ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδος, ὡς δυνάμει σχισματική, μέχρι συγκλήσεως τῆς "Πανορθοδόξου Συνόδου", ἡ ὁποία θά ἀποφανθῇ περί αὐτῆς".  ῾Ετέρωθεν δέ ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. εἶναι ἡ διαμαρτύρησις κατά τοῦ νέου Παπικοῦ, καί ἡ φρουρά ὑπέρ τοῦ πατρίου ἡμερολογίου.
Διερωτᾶται κανείς, τί ἔχει ὑπ᾿ ὄψιν του ὁ κ. Καλλίνικος καί ἀποτολμᾶ τοιαύτας "ἀποκαλύψεις"; Τί οἱ  "ἄγνωστοι πληροφοριοδότες" του, (μήπως πρόκειται περί ἐγκαθέτων;), τόν πληροφοροῦν, καί τί συσκέπτονται νά κάνουν στήν συνέχεια; ᾿Εφ᾿ὅσον, ὅμως, κατ᾿ αὐτόν, μεταξύ τοῦ κ. Γκουτζίδη καί τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ὑπάρχει διαφορά ῾Ομολογίας, προέχει νά διερευνηθῇ εἰς βάθος τό θέμα. ῎Αν, παρ᾿ ἐλπίδα, ἔστω καί κατ᾿ ἐλάχιστον, ἀληθεύῃ ὁ ἰσχυρισμός τοῦ κ. Καλλινίκου, τότε οὗτος διαβεβαιώνει ὅτι ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἱκουμενισμός ἔχει προχωρήσει πάρα πολύ, ἄν καί μερικοί νομίζουν, ὅτι μποροῦν νά τόν καλύπτουν μέ ἀνόητες καί ἀόριστες ἀμφισβητήσεις, καί νά ὑποκρίνωνται, ὅτι δέν ὑπάρχει περίπτωσις ἑνώσεως μετ᾿ οὐδενός, "ἄν δέν ὑπάρξουν αἱ Κανονικαί καί ᾿Ορθόδοξοι προϋποθέσεις" ("Κ.Γ῎Ο., Α.Τ. 274/Δεκέμβριος 2000, σελ. 280).
῾Ημεῖς πάντως μετά καί ἀπό τήν ἀποκάλυψιν τοῦ κ. Καλλινίκου, βλέπομεν ὅτι πρωτίστως μία καί μοναδική προϋπόθεσις τίθεται, τό νά διωχθῇ ὁ θεολόγος κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδης, διότι...θέλει νά ἐπιβάλῃ εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τήν ᾿Εκκλησιολογίαν του, (τήν ὁποίαν δέν εἶχαν ἀπ᾿ ἀρχῆς ὅλοι οἱ Γ.Ο.Χ., δηλαδή δέν τήν εἶχε ὁ πρώην Φλωρίνης καί ἡ παράταξίς του, καί δέν τήν ἔχει καί σήμερα ὁ κ.  Καλλίνικος καί ὁλόκληρος ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἱκουμενισμός), καί ἔτσι νά προχωρήσῃ καί ἡ ἄλλη βασική προϋπόθεσις, δηλαδή νά ἐπιβληθῇ ἡ ἀπό τοῦ 1970 ἀναζητουμένη νέα "κοινή ῾Ομολογία"!  Δηλαδή μία οἰκουμενιστική "῾Ομολογία", ἡ "ὀλίγον Φλωρινική" καί "ὀλίγον Ματθαιϊκή". Βέβαια ὁ κ. Καλλίνικος πέραν ἀπό ὅλα αὐτά ἐπιβουλεύεται τόν κ. Γκουτζίδη καί ἐπιδιώκει ἔριδας καί διαμάχας αὐτοῦ καί τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, διότι τόν ἐξυπηρετοῦν...
β) Τά ἀνωτέρω ἐπιβεβαιώνει ὁ κ. Καλλίνικος, ὅταν εἰς τήν συνέχεια γράφει ὅτι "ἡ παράταξις τοῦ κ. Γκουτζίδη", καί ἐννοεῖ τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, Κλῆρον καί Λαόν, τό πιστόν πλήρωμα τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, δέν ἔχει αὐτήν τήν ῾Ομολογίαν ᾿Εκκλησιολογίαν, τήν ὁποίαν ἔχει συστηματοποιήσει ὡς θεολόγος ὁ κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδης ἀπό τό 1977 μέ τά γνωστά συγγράμματά του, ἀλλά (ἀφήνει καθαρά νά ἐννοηθῇ) ὅτι ὑπάρχουν, ᾿Επίσκοποι, ῾Ιερεῖς, θεολόγοι μας πού δέν ἔχουν αὐτήν τήν ᾿Εκκλησιολογίαν - ῾Ομολογίαν τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, τήν ὁποίαν Αὕτη διακρατεῖ καί κηρύσσει καί ἀπό τό 1924, τό 1948, τό 1992, ὅτε διεκόπη ὁ Θεολογικός Διάλογος καί μέχρι σήμερον!
γ) ᾿Επίσης τά ἀνωτέρω τοῦ Φλωριναίου κ. Καλλινίκου Σαραντοπούλου, καθ᾿ ἡμᾶς, σημαίνουν καί κάτι ἄλλο πιό σημαντικό: Τήν ἀναίρεσιν τῶν κοινῶν κειμένων ῾Ομολογίας - ᾿Εκκλησιολογίας ἐπί τῶν δύο πρώτων θεμάτων τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου, τά ὁποῖα, διά τήν παράταξίν του, ὑπέγραψε κατά τήν περίοδον 1998-1992[2]. Μέ αὐτά, ὡς γνωστόν, οἱ Φλωριναῖοι ἐδέχθησαν (διά τοῦ κ. Καλλινίκου) αὐτήν τήν ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν τοῦ 1924, τοῦ 1937, καί μέχρι σήμερα, ἐνῶ κατεδίκασαν καί τήν "περί δυνάμει θεωρίαν" τοῦ πρώην Φλωρίνης.
Πάντως πολύ ἀργά ὁ κ. Καλλίνικος ἐκδηλώνει αὐτό, διά τό ὁποῖον ὁ γέροντάς του Καλλιόπιος, ἀπό τό 1988-1991, διεπίστωσεν καί εἶπεν: "Σᾶς τύλιξε (ἤ θά σᾶς τυλίξῃ) ὁ κ. Γκουτζίδης σέ μιά κόλα χαρτί" καί ἀσφαλῶς ἐννοοῦσε ὅσα μόλις παραπάνω ἐγράψαμε. Δηλαδή μέ τήν ὑπογραφήν τῶν δύο κοινῶν κειμένων ᾿Εκκλησιολογίας - ῾Ομολογίας εἰς τόν διάλογον τοῦ 1988-1992 ἐτέθη ἡ βάσις διά τήν ἐπίλυσιν ὅλων τῶν θεμάτων πού προέκυψαν ἐκ τοῦ σχίσματος τοῦ πρώην Φλωρίνης καί ἰδιαιτέρως αὐτό τῆς "᾿Αποστολικῆς των διαδοχῆς". ῾Επομένως τά περί "δύο ὁμολογιῶν", τοῦ Φλωριναίου "᾿Επισκόπου", οὔτε τυχαῖα, οὔτε χωρίς σημασία εἶναι.
δ) Τέλος, μέ ὅσα ἰσχυρίζεται, ὁ Φλωριναῖος ᾿Επίσκοπος κ. Καλλίνικος ἀποφεύγει μέν νά εἰσηγηθῇ τήν περί "Δυνάμει Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος" θεωρίαν, ὡς ὁ πρώην Φλωρίνης, ἀλλά σαφῶς, καθ᾿ ἡμᾶς,  ἐκφράζει τό προπαγανδιζόμενον τελευταίως "εὐρύ πνεῦμα τῆς ᾿Ορθοδοξίας", καί τήν "νέαν κοινήν ῾Ομολογίαν", τήν "ὀλίγον Ματθαιϊκήν καί ὀλίγον Φλωρινικήν", ὡς εἴπομεν καί ἀνωτέρω. Τήν "ὁμολογίαν", δηλαδή, τήν ὁποίαν ἐπεδίωξαν νά ἐπιβληθῇ καί εἰς τήν Γνησίαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν διά τῆς ἐπιδιωχθείσης τό 1998-99 "παρωδίας διαλόγου" (Βλ. "Ο.Π.", τ. 112, σελ. 41-53, καί τ. 113, σελ. 86-89.).
Δηλαδή, μέ αὐτά πού ἰσχυρίζεται, ἀφήνει πλήρως νά ἐννοηθῇ, ὅτι μέλη τινά (᾿Αρχιερεῖς, ῾Ιερεῖς, θεολόγοι) τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., ἐμφοροῦνται πλέον ἀπό αὐτό τό "εὐρύ πνεῦμα" τῆς νέας "κοινῆς ὁμολογίας"  μέ τήν ὁποία ἐπιδιώκεται ἡ ἕνωσις εἰς τό νέον σχῆμα τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐνῶ ὁ κ. Γκουτζίδης προσπαθεῖ νά ἐπιβάλῃ τήν "στενήν ἀντίληψιν", ἤτοι τήν ᾿Εκκλησιολογίαν τοῦ 1924, 1935 καί μέχρι σήμερα, καθ᾿ ἥν ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. ἀπό τό 1924 εἶναι ἡ Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδος, τῆς Νεοημερολογιτικῆς ῾Ιεραρχίας καταστάσης σχισματοαιρετικῆς.
᾿Εκ τοῦ γεγονότος δέ ὅτι καί ἡμέτεροι ἐκκλησιαστικοί παράγοντες, ὅλως περιέργως, ἐπί ὁλοκλήρους δεκαετίας, σιγοῦν ἐπί τοῦ θέματος τῆς ᾿Εκκλησιολογίας - ῾Ομολογίας, ἀλλά καί τό ὅτι τινές, κατά τά λεγόμενά των, "δέν ἔχουν καταλάβει τί ἐννοεῖ ὁ κ. Γκουτζίδης μέ τάς περί ᾿Εκκλησιολογίας συγγραφάς του" γίνεται ἀντιληπτόν, ὅτι κάτι ἔχει ὐπ᾿ ὄψιν του ὁ κ. Καλλίνικος (διά τό ὁποῖον πρέπει νά ἀνησυχήσωμεν), καί ὅτι ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός ἔχει προχωρήσει ἀρκετά. ᾿Ακριβῶς τό ὅτι ἀμφισβητεῖται καί αὐτή ἡ ὕπαρξις τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, αὐτό, καθ᾿ ἡμᾶς, βεβαιώνει, ὄχι ἁπλῶς ὅτι ὑπάρχει, ἀλλά καί ὅτι εὑρίσκεται εἰς λίαν προκεχωρημένον στάδιον.
 
᾿Επί τοῦ ἀρχικοῦ αἰτήματός μας
καί διατί ἠναγκάσθημεν νά γράψωμεν.
 
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν καί ἐπειδή ἀπεμακρύνθημεν τοῦ ἀρχικοῦ μας αἰτήματος, παρακαλῶ τήν ἀγαπητήν Σεβασμιότητά Σας, νά μᾶς ἀπαντήσητε, ἐάν ἐπιμένετε εἰς τάς θέσεις πού διατυπώσατε εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1100/2-4-2000 Καταγγελίαν σας, ὅτι "ἀναφέρομαι ἰσοπεδωτικῶς", ὅτι "θίγω τό κῦρος τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου" καί λοιπούς ἀτυχεστάτας διατυπώσεις, καί ὅτι "πρέπει νά καταδικασθῇ ὁ Κήρυκος δι᾿ ὅσα γράφει". ᾿Επίσης νά σημειώσετε, ἐάν τυχόν ὑπάρχουν παρατηρήσεις - ἀμφισβητήσεις ἐκ μέρους τῆς Σεβασμιότητός Σας, καί ἐπί τῆς ὑπ᾿  ἀριθμ. 131/19-5-2000 ἡμετέρας "᾿Επιβεβλημένης ἀπαντήσεως" πού ἠκολούθησε μετά τήν Καταγγελία σας. Καί, παρακαλῶ, νά ληφθῇ ὑπ᾿ ὄψιν καί ἡ θέσις μου, τήν ὁποίαν πολλάκις καί γραπτῶς καί προφορικῶς διετύπωσα ἐνώπιον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὅτι ἄν μοῦ ὑποδειχθῇ καί ἀποδειχθῇ, ἔστω καί μία ἀναλήθεια, ἐξ  αὐτῶν πού ἔχω γράψει, εἶμαι ἕτοιμος νά ἀνακαλέσω, καί νά ζητήσω καί δημοσίως συγγνώμη.
᾿Ηναγκάσθημεν, Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ κ. Νικόλαε, νά γράψωμεν καί πάλιν τά  ἀνωτέρω, ὄχι ἀσφαλῶς, διότι τόν τελευταῖο καιρό, ἡ ᾿Αρχιερατική Σας στάσις ἀπέναντι τῆς ἐλαχιστότητός μου, ἐντός καί ἐκτός  τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, διακρίνεται  ἀπό ἕνα πνεῦμα ὄχι καί τόσο φιλάδελφο, ἀλλά ἀποκλειστικῶς καί μόνον, ἕνεκα τῆς μή ἀντιμετωπίσεως τῶν σοβαρῶν θεμάτων τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς μή ἀντιμετωπίσεως τοῦ κινδύνου νοθεύσεως τῆς ῾Ομολογίας μας, καί προπάντων, διότι, διακρίνομεν καθαρά πλέον, ὅτι ἐπιδιώκεται συστηματικα νά προσβληθῇ ἡ γνησία καί ἀδιάκοπος ᾿Αποστολική Διαδοχή μας. ᾿Εγράψαμε, διότι τά ᾿Εκκλησιαστικά μας πράγματα τόν τελευταῖο καιρό δέν πᾶνε καθόλου καλά, καί αὐτό ὀφείλεται ἀποκλειστικά σέ μᾶς τούς ᾿Αρχιερεῖς πού ἀφήνουμε κάποιες "σκοπιές" ἀφύλακτες, ἀπό τίς ὁποῖες εἰσέρχεται, χωρίς ἴσως καί νά τό καταλάβωμεν, ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἱκουμενισμός, καί ἔτσι, (παρακαλῶ μή ἐνοχληθῆτε), χωρίς ἴσως νά τό συνειδητοποιοῦμεν, προδίδωμεν! Κατανοεῖτε, πιστεύω, ἀπόλυτα, διατί καί πάλιν ἐγράψαμε.
᾿Ηναγκάσσθημεν νά γράψωμεν, διότι εἶναι καιρός πλέον, καί ὁ ᾿Αγών ἀπαιτεῖ νά πετάξουμε μακράν τά βλάσφημα πού μᾶς εἰσάγουν ἰδικοί μας ἄνθρωποι ἐκ μέρους τῶν Φλωρινικῶν. Εἶναι καιρός πλέον νά συντρίψωμεν τίς σκευωρίες, συκοφαντίες, ἔριδες, καί ὅλα τά τεχνητά σκάνδαλα καί τίς ἀνόητες αἱρεσιολογίες, διότι ὅλα αὐτά ἐπεκάθησαν ἐπί τῶν κεφαλῶν ἐκείνων πού συνειδητά τά προεκάλεσαν, τά ἐξέθρεψαν, τά ἐθέριεψαν,   καί ἤδη νομίζω, ὅτι τρυγοῦμε ὅλοι τούς πικρούς καρπούς ὅλων αὐτῶν. Παρακαλῶ, βοηθῆστε καί Σεῖς ἀπό τήν πλευρά Σας νά σταματήσῃ αὐτός ὁ εὐτελισμός μας, ἄς ταπεινωθῶμεν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καί ἄς ἀναλάβωμεν, ὡς γνήσιοι καί ᾿Ορθόδοξοι ᾿Αρχιερεῖς, νά διορθώσωμεν, ὅπου ἕκαστος ἔσφαλεν καί νά προωθήσωμεν τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας, χωρίς θρησκευτικές νοσηρότητες ἤ οἰκουμενιστικές ἐπιδράσεις, ἀλλά στηριζόμενοι ἀποκλειστικῶς καί μόνον εἰς τήν Κανονικήν τάξιν, τήν ᾿Αλήθειαν, τό Δίκαιον καί ὅλα αὐτά ἐν τῇ ἀγάπῃ τοῦ Χριστοῦ.
Συγχωρεῖστέ με, ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ᾿Αδελφέ καί συλλειτουργέ, ἀλλά πρέπει νά ἔλθωμεν εἰς ἑαυτούς, καί ὑπό τάς ἀνωτέρω προϋποθέσεις νά ἐπιδείξωμεν ἀνάλογον  μετάνοιαν, ὥστε νά γίνωμεν ἄξιοι τοῦ θείου ἐλέους, διά νά ἔλθῃ ἡ ἄνωθεν εἰρήνη καί ἀγάπη καί οὕτω ἐν ὁμονοίᾳ νά ΟΜΟΛΟΓΗΣΩΜΕΝ τοῖς ἐγγύς καί τοῖς μακράν τήν Καθαράν ῾Ομολογίαν. ΑΜΗΝ.
 
᾿Επί τούτοις διατελοῦμεν τῇ ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ
᾿Ελάχιστος ἀδελφός καί συλλειτουργός ῾Υμῶν.
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ
[1] ᾿Επί τοῦ θέματος τῶν δικαστηρίων σύντομα θά ἐπανέλθωμεν μόλις ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἔρευνα, ἡ ὁποία εἶναι μείζονος σημασίας. Τοῦτο εἶναι ὑποχρέωσις καί διότι ζητοῦνται ἀποδείξεις καί περί τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.  Δηλαδή μερικοί ἔχουν χάσει τἀ κριτήρια, διότι κινοῦνται ὁλοκληρωτικά μέσα εἰς τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν.
[2] Βλέπετε εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 113 τεῦχος τῆς "᾿Ορθοδόξου Πνοῆς", μηνός 'Ιουνίου 2001, σελ. 87-89.
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
@ ΓΟΕΕ 2007